Phoenix2022

Εδώ κομπλάρω να παίζω μπροστά στη γυναίκα μου... Όταν θέλω να ηχογραφήσω για να με ακούσω, όταν πατάω το record, γαμ$&@ι ο Δίας, παίζω λες και έχω Πάρκινσον... Βίντεο με cover θα κάνω;;; Με δουλέβς???

Δε χαρίζεις κάστανα! Με κολλάς στον τοίχο κάθε φορά! Λοιπόν όχι, δε μπορώ να πω κάποιο παράδειγμα γιατί δεν... ξέρω να σου πω... Όχι δεν το έχω πει στο δάσκαλο... Μέσα σε 40 λεπτά μαθήματος γίνονται όλα τόσο γρήγορα και δεν αφομοιώνω μάλλον. Κρατάω ελάχιστες σημειώσεις τις οποίες δε μπορώ να αξιοποιήσω.

Το θέμα που με απασχολεί είναι κάπως λεπτό. Ξεκίνησα πριν 1 χρόνό κιθάρα σε μια σχολή της περιοχής (όχι γνωστό ωδείο). Ο δάσκαλος είναι ωραίος τύπος, τα βρίσκουμε μουσικά και υπάρχει καλή χημεία μαθητή-δασκάλου. Η διδασκαλία είναι του τύπου πχ "θα δούμε το τάδε κομμάτι πχ του Σαντάνα που έχει πολλά bend για να μάθεις τα bend" ή "θα δούμε το άλλο ριφάκι για να μάθεις τα powerchords". Υποθέτω πως αυτό γίνεται για να έχει ένα ενδιαφέρον και να μου κάνει όρεξη να μελετήσω από το να πάρω μια "βαρετή" άσκηση. Το θέμα είναι ότι στη θεωρία λίγο δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Μου εξηγεί θεωρία αλλά είναι κάπως ως αξίωμα χωρίς απόδειξη και χωρίς ένα απλό παράδειγμα. Πχ είναι Α γιατί το Β είναι Γ. Χωρίς να ξέρω το Β και το Γ και πως συνδέεται με το Α. Είναι λίγο επιφανειακό και δεν ξέρω αν όντως με βοηθάει. Και τώρα έρχεται η ερώτηση. Είμαι 40 χρονών... Θέλω να παίζω κανένα κομματάκι να ευχαριστιέται η ψυχούλα μου. Με αυτόν τον δάσκαλο, έχω δει σαφέστατη βελτίωση από το να έπαιρνα την κιθάρα μόνος μου και να έβλεπα βιντεάκια στο youtube, οπότε εν μέρει πετυχαίνω το σκοπό μου. Αλλά μήπως στην πραγματικότητα δε γίνεται δουλειά; Μήπως θέλει κάτι παραπάνω; Μήπως να βρω κάτι άλλο; Και τι να αναζητήσω; Από τη μία δε θέλω πλήρεις μουσικές σπουδές, από την άλλη δε μου αρέσει και το "μαύρο σκοτάδι" Τώρα βέβαια θα μου πείτε "εμάς ρωτάς ρε φίλε; που να ξέρουμε τι θέλεις εσύ και τι μάθημα γίνεται".

Καλά, τώρα άνοιξα το καπάκι και είδα το καλώδιο που συνδέεται στο μεγάφωνο. Αυτό που έφτιαξα είναι πολύ πιο χοντρό. Ίσως βγάλω το θηλυκό jack στην επέκταση και βάλω πλακέ βυσματάκια να συνδέονται κατευθείαν στο μεγάφωνο. πιο ασφαλές μου φαίνεται.

Καλησπέρα! Έχω έναν DSL5 και πήρα ένα attenuator να το δοκιμάσω και έφτιαξα αυτά τα καλώδια. Είναι από ένα κομμάτι καλώδιο ηχείου, το πιο παχύ που είχα. Η ιδιαιτερότητα που υπάρχει είναι πως ο marshall έχει κοντό καλώδιο ηχείου και έφτιαξα την επέκταση που φαίνεται στη φωτό. Τα δοκίμασα 500 φορές με το πολύμετρο και είναι οκ. Τα έβαλα κιόλας και παίζουν. Λογικά δεν θα έχω πρόβλημα. Αξίζει να πάω να αγοράσω καλώδιο έτοιμο για αυτό το σκοπό; Φοβάμαι την επέκταση που είναι τόσο γυμνή μην ακουμπήσει πουθενά και βραχυκυκλώσει και έχουμε κανένα μπαμ. Έχετε καμία DIY ιδέα; Ευχαριστώ εκ των προτέρων! ΥΓ!! Καλά τώρα είδα τη νεκρανάσταση του 11χρονου θρεντ! Σόρι παιδιά! Αν πρέπει, ας μεταφερθεί ανάλογα!

Διορθώθηκε (;) πόσταρα κανονικά Ευχαριστώ

Καλημέρα! Πάω να ανοίξω μια νέα αγγελία στο νοιζ και ενώ επιλέγω κατηγορία, η συνέχεια επί της οθόνης: Σταματάει στο τελευταίο παραθυράκι και μένει εκεί.

Είναι ευλογία που αυτοί οι 2 άνθρωποι συνυπήρξαν στο γκρουπ. Δεν είναι θέμα "ποιος είναι καλύτερος μουσικός". Και οι 2 είναι ιδιοφυίες ο καθένας στο κομμάτι του και αυτός είναι ο λόγος που λειτουργούσαν ως σύνολο. Γι'αυτό και δεν πρόκοψαν όταν τα σπάσανε. Προσωπική ταπεινή άποψη μου, το γεγονός ότι ο Γουότερς την είχε δει Γ.Γ.* , απέλυσε τον Wright και ήθελε να διαλύσει το γκρουπ ήταν φάουλ. Επίσης η εμμονή του με τα ψυχολογικά του (δεν έχω μπαμπά, πέθανε ο μπαμπάς μου κλπ κλπ) είχε γίνει κουραστική και τράβαγε το γκρουπ συνέχεια σε αυτήν την κατεύθυνση. Απο κει και πέρα είναι θέμα χαρακτήρα και χημείας. Δεν ταιριάξανε, το διαλύσανε. Το ξεκατίνιασμα, όπου σταθώ και όπου βρεθώ βρίζω τον Γκίλμουρ και κράζω στο τουίτερ τον Γουότερς, νομίζω δεν τιμάει κανέναν. *γενικός "γαμάω"

Αυτό είναι τεράστια αλήθεια. Τεράστια χαρά όταν χαζοπαίζω ένα ριφάκι από αγαπημένο τραγούδι. Ενώ ξέρω πως το σφάζω και το κακοποιώ βάναυσα, είναι απίστευτο συναίσθημα.

Τι να το κάνεις αν έχεις μια κιθάρα και εξοπλισμό χιλιάδων αν δεν ξέρεις να παίζεις. Έστω αν μαθαίνεις. Κακά τα ψέμματα, τίποτα δεν χρειάζεται σε τελική ανάλυση. Είναι θέμα gas, τρέλας και hype. Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Όχι πως ένας καλός εξοπλισμός δε θα ωφελήσει κάποιον που ασχολείται και παίζει χρόνια. Για την περίπτωση μου το λέω προσωπικά.

Τα εργαλεία ΔΕΝ κάνουν τον μάστορα :)

Να'ξερα και να παίζω κιόλας... καλά θα ήτανε!!!!

Καλημέρα! ο κύβος ερρίφθη: Marshall DSL5 Τον έχω εδώ και καμια εβδομάδα. Γεμίζει το δωμάτιο ο ήχος. Πιο γεμάτος, πιο ποιοτικός, δε ξέρω πως να το περιγράψω. Δεν ξέρω αν οφείλεται στις λάμπες ή στο 10ρι ηχείο. Είναι μια χαρά για διαμέρισμα. Επίσης το Ultra Gain κανάλι του, φοβερό. Και χωρίς πετάλι κάνεις δουλίτσα (αλλά...*) Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές και με συγχωρείτε για το "πρήξιμο". *πάω να ανοίξω θέμα για overdrive πεταλάκι :)

Λοιπόν όταν ήμουν πιτσιρικάς και απέκτησα πρόσβαση στα βινύλια του μεγάλου μου αδελφού, γούσταρα με οτιδήποτε είχε θόρυβο. Deep Purple, Iron Maiden, AC/DC, DIO... Καθόμασταν και μου πρότεινε δίσκους. Ήταν ένας δίσκος του οποίου το εξώφυλλο με είχε μαγνητίσει. Τον ρωτάω "αυτός εδώ είναι καλός;". Το εξώφυλλο ήταν μαύρο με ένα τρίγωνο πρίσμα και μια ακτίνα φωτός να περνά μέσα του και να διαθλά τα χρώματα. Μου λέει "Αυτός είναι πάρα πολύ καλός δίσκος". Φυσικά επρόκειτο για το Dark Side of the Moon των Pink Floyd. Βάζω να το ακούσω... Απογοήτευση... Που είναι ο θόρυβος; Που είναι οι κιθάρες; Που είναι η φασαρία; Πέρασαν 2 δεκαετίες για να "ακούσω" πραγματικά αυτόν τον δίσκο και να τον εκτιμήσω... Όπως βέβαια και τους τεράστιους Pink Floyd

Από άποψη επισκευασιμότητας, ο λαμπάτος δεν είναι πιο ασφαλής αγορά; Αν πάθει κάτι ένας ψηφιακός, κατά πόσο φτιάχνεται πχ αν κάψει πλακέτα, τσιπάκια κλπ? Και υπάρχει μάστορας ή αντιπροσωπεία για ψηφιακό?

classic rock, hard rock, metal. Τα κλασικά κυρίως από συγκροτήματα. Αυτά με ενδιαφέρουν Ζω σε πολυκατοικία και δε θέλω να δίνω δικαιώματα στους γύρω. Η σύζυγος με ανέχεται (προς το παρόν) Ευχαριστώ!

Ελπίζω να μην "ακούστηκε" επιθετικά το "δεν τραβάω κανένα ζόρι" δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση! Απλά σκέφτομαι πως το μπάτζετ μου είναι σε αυτές τις επιλογές, οπότε ψάχνω να δω ποια ταιριάζει περισσότερο. Πχ ο Blackstar είναι ο φθηνότερος και με βολέυει καλύτερα. Αλλά αν είναι να μου φέρουν την αστυνομία ας πάρω τον κατάνα για να τον βάζω να παίζει σε χαμηλότερα βατ. Βασικά το κύριο θέμα μου είναι να μπορώ να παίζω σε λογικές εντάσεις αλλά να μη χάνει ο ήχος. Έχω φοβηθεί λίγο με τους λαμπάτους γιατί θέλουν γκάζι.

Δεν τραβάω κανένα ζόρι με τους μαρσαλ. απλά δεν έκατσα να απαριθμήσω τα πλεονεκτήματα. Με οποιονδήποτε από τους 3 θα είμαι μια χαρά, απλά προσπαθώ να αποφασίσω.

Καλημέρα και πάλι. Φτάσαμε στο σημείο που έχω αποταμιεύσει και θέλω να επιλέξω κάτι καλύτερο από αυτά που παρέθεσα αρχικά. Θέλω να πιστεύω πως αυτός ο ενισχυτής θα πάρω θα είναι για κράτημα και δε θα με πιάσει καμιά τρέλα πχ να θέλω ενισχυτή αντί για λάμπες να λειτουργεί με πλουτώνιο. Είμαι ανάμεσα σε 3 επιλογές Marshall DSL1C Blackstar HT1 Boss Katana Bugera V5 (αν βρω μεταχειρ από Ελλάδα) Το βασικό που με ενδιαφέρει είναι να μην έρθει η αστυνομία σπίτι μου. Να είναι ένας ενισχυτής που να μπορώ να ευχαριστιέμαι χωρίς να πρέπει να τον τσιτώσω τέρμα. Ο Blackstar λένε πως είναι πιο "μεταλάδικος" σε σχέση με τους άλλους 2. Ισχύει; Είναι και ο φθηνότερος όμως. Ο Κατάνα πιστεύω θα είναι ο σούπερ πρακτικός αλλά φεύγει από το hype "λαμπα". Πιστεύω όμως με τα μπλιμπλίκια που έχει θα τον ευχαριστηθώ περισσότερο. Ο Marshall έχει πολλά πλεονεκτήματα και είναι... Marshall... Για να μου φύγει το hype της λάμπας, οι ενισχυτές με λάμπα στην προενίσχυση λένε κάτι ή είναι για τύπους σαν και μένα που θέλουν λάμπα για να... έχουν λάμπα; Και επειδή λέω συνέχεια για λάμπες: Ευχαριστώ!

Έχω μια πεταλιέρα zoom g2.1u και πεταλάκια behringer που πήρα μεταχειρισμένα, το super fuzz, το distortion/overdrive και το vintage tube overdrive. Επίσης έχω ένα Metalzone MT-2 από τον αδερφό μου που ασχολιόταν κάποτε. (ξέρω με τρώει η τσέπη μου)

Καλησπέρα. Έχω τον παραπάνω ενισχυτή που όλοι κράζουν και βρίζουν στα φόρουμ. Σκέφτομαι να πάω σε κάτι άλλο αλλά έχω μπερδευτεί 1η λύση: Αγορά software και κάρτας ήχου για παίξιμο κιθάρας μέσω υπολογιστή με όλα τα μπλιμπλίκια που προσφέρει 2η λύση: Αγορά άλλου ενισχυτή αλλά με μικρό μπάτζετ. Πχ https://www.skroutz.gr/s/4938171/Bugera-BC-15-Λαμπάτος-Combo-Ενισχυτής-Ηλεκτρικής-Κιθάρας-1-x-8-15W-Μπεζ.html ή σε Vox https://www.skroutz.gr/s/426160/Vox-Pathfinder-10-Guitar-Combo-Ενισχυτής-Ηλεκτρικής-Κιθάρας-1-x-6-5-10W-Μαύρος.html ή σε κάτι άλλο μεταχειρισμένο, αλλά τι; Ξέρω είμαι σε στάδιο που σημασία έχει να μάθω και όχι να πάρω ακριβό ενισχυτή, αλλά έλα μου ντε που έχω το GAS μέσα στο αίμα μου... Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις σας αν και καθυστερημένα. Το άφησα για την ώρα αλλά δεν το παρατάω. Δοκιμάζω διάφορα ριφάκια το καλοκαίρι μέχρι να ξαναρχίσουν τα μαθήματα τον Σεπτέμβρη. Κάτι ψιλοκαταφέρνω απο δω και απο κει, απλά η τελειομανία μου σε συνδυασμό με την βιασύνη και την ανυπομονησία μου, με κάνουν να διαλέγω δύσκολους στόχους και να σπάω τα μούτρα μου. Δεν τα παρατάω όμως. Να είστε καλά!

Καλημέρα και πάλι. Έχω βάλει την ταμπλατούρα στο TuxGuitar και παίζει στο repeat κομμάτι κομμάτι, με αργό τέμπο στην αρχή ανεβάζοντας σιγά σιγά (δεν φτάνω βέβαια στο κανονικό τέμπο του τραγουδιού). Ως μεθοδολογία είναι οκ ή μαθαίνω λάθος και θα αποκτήσω κακές συνήθειες που δε θα με διευκολύνουν στο μέλλον? (Δε ξέρω γιατί αλλά το έχω πάρει λίγο πατριωτικά)

Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Ναι, ήταν κακή επιλογή κομματιού για να καταπιαστώ. Αλλά αν δεν είναι και κάτι να σου αρέσει σαν άκουσμα δεν έχει και νόημα, έτσι δεν είναι; Το ρυθμικό κομμάτι το βγάζω σωστά. Εύκολο ρυθμικό-δύσκολο σόλο και τούμπαλιν, όταν λέω εννοώ πως δεν ΒΡΙΣΚΩ κομμάτια με κάποια ισορροπία (εύκολο-εύκολο), όχι πως επιλέγω επίτηδες κάποιο κομμάτι με δύσκολο ρυθμικό ή σόλο. Γι΄αυτό ρώτησα αν έχετε να προτείνετε κάτι. Το smells like teen spirit το χάνω στο muting κομμάτι. Είναι αρκετά γρήγορο κομμάτι (θα μου πεις το Paranoid είναι αργό;) Για να απαντήσω κάπως και στον Τυφώνα fusiongtr που με κόλλησε στον τοίχο (με την καλή έννοια! :) ) Όχι δεν ξέρω τι παίζω... Δεν ξέρω πολύ θεωρία. Δεν ξέρω πεντάγραμμο. Κατά τα άλλα πεντατονικές, συγχορδίες, κλίμακες και πως προκύπτει το κάθε τι. Εμπειρικά ό,τι κάνω. Ο δάσκαλος μου εξηγεί και θεωρία για να καταλαβαίνω τι παίζω (όπως σωστά είπες) αλλά ακόμα χάνομαι και δεν είμαι 100% στο έδαφος. Δεν ξέρω αν είναι επειδή σκέφτομαι μόνο "να βγάλω αυτό το κομμάτι! να μάθω εκείνο! κλπ" ή αν δεν έχω μπει ακόμα σε αυτο το τριπάκι. Κοιτάω να βελτιώσω την τεχνική για να μπορώ να κινούμαι κάπως πιο εύκολα στην ταστιέρα. Τέλος ναι, αγχώνομαι. Το κάνω καθαρά για προσωπική διασκέδαση. Χαίρομαι απίστευτα όταν βγάζω 4-5 νότες που μοιάζουν με ένα γνωστό ριφάκι ακόμα και αν ακούγεται σαν τον Κακοφωνίξ και "πέφτω" όταν δεν μπορώ να καταφέρω κάτι. Απλά και λόγω ηλικίας, εργασίας και οικογένειας σκέφτομαι πως "The sands of time for me are running low" και πως δε μου μένει πολύς χρόνος για να τον αξιοποιήσω και ίσως γι αυτό αγχώνομαι (και βιάζομαι καμιά φορά).

Βρίσκω κομμάτια με βατό για εμένα ρυθμικό και δύσκολο σόλο ή με δύσκολο ρυθμικό και εύκολο σόλο... Πχ californication (solo), highway to hell (rhythm), smells like teen spirit (solo), Έχετε να μου προτείνετε κάτι σαν σύνολο; (pls μη μου πείτε το 7 nation army!) Ευχαριστώ!