panagiotis

Πολύ όμορφο! Μπράβο!!

μπορείς να μας δώσεις το backing track?

_{Υ.Γ. Ο panagiotis και ο Earendil δεν ήταν στο live; Δεν θα γράψουν κάτι; :( :)}

πήγαμε πήγαμε... :P

Μια χαρά ήταν, πολύ ωραίο live. Όλα καλά εκτός από τον Alder στα τελευταία κομμάτια... :D  ;D

Άκουσα τα κομμάτια στο space σας παίδες.

Απλά συνεχίστε την εξαιρετική σας δουλειά..!! Πολλά μπράβο! το σιντάκι θα το παραγγείλω οσονούπω...

Ας ελπίσουμε και σε live σας πιο νότια να σας δούμε/ακούσουμε από κοντά. :)

Μάγκες εγώ όταν βλέπω κάτι τέτοιους, μου φέρνουν σε εξωγήινοι φάση, οπότε λέω "να 'μασταν κι εμείς εξωγήινοι να τα παίζαμε" και αναπαύομαι... :)

Σοβαρά τώρα το πρώτο ποστ του Superfunk με κάλυψε απόλυτα..

Άσε που αυτό που παίζει ο τύπος δεν είναι και ωραίο στην τελική... ναι, ακούγεται άθλιο. Και δε θα έμπαινε και πουθενά. :-*

Πανέμορφο!!! :) μπράβο!!

Μιας και ανέβηκε και πάλι το thread, τσεκάρετε και τον παρακάτω τύπο...

8)

Μπράβο Γρηγόρη!

Όμορφο παίξιμο και πολύ ωραίος ήχος.

Κατά τ' άλλα, η κιθάρα όντως ενοχλητικά πιο πάνω απ' το κομμάτι και πράγματι από ένα σημείο και ύστερα γίνεται κουραστικό το σόλο σου. Μπορούσε να κρατήσει άνετα λιγότερο όντας και πιο ουσιαστικό σίγουρα.

:)

εγώ είμαι με τον WrTsXxx...

αυτή η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί.

 

γενικώς είναι άδικο νομίζω να κρίνεις τους Pink Floyd με μεμονομένα τραγούδια... Ισως με ολοκληρα albums{και κατ επέκτασιν περιόδους} να είχε περισσότερο νόημα...

 

Εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω κομμάτια απ το the Wall ή να πω ότι μ αρέσει το echoes ποιό πολύ απ το atom heart mother...

:)

Δράττομαι της ευκαιρίας λοιπόν να πω κάποια πράγματα για τους Crimson... :)

Σίγουρα υπάρχουν άτομα εδώ μέσα των οποίων ο λόγος γι' αυτή τη μπάντα έχει πιο βαρύνουσα σημασία, αλλά θα ήθελα να παραθέσω κι εγώ μερικές σκέψεις.

Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος λοιπόν, και εστιάζοντας πιο πολύ στο "περίεργο", το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι King Crimson.

Η σχέση μου με την εν λόγω μπάντα είναι ιδιαίτερη. Όταν άρχισα να ασχολούμαι με αυτή τη μπάντα, αφιέρωσα κανα δίμηνο ακούγοντας αυτούς και μόνο, παίρνοντας με σειρά όλους τους δίσκους από In the court... μέχρι και Discipline. Είχα εθιστεί πραγματικά.

Στο τέλος ένιωθα ευλογημένος που κατάφερα να εξοικειωθώ με το στυλ και τον ήχο αυτού του γκρουπ σε κάθε του πόνημα ξεχωριστά, και που μπόρεσα να αφομοιώσω τη μουσική τους και να ρουφήξω ό,τι είχε να προσφέρει στον ακροατή ο κάθε δίσκος, το κάθε κομμάτι. Δε μπορώ να σκεφτώ ένα album τους (μέχρι και το Discipline), που με τη δικιά μου οπτική (ακουστική καλύτερα :P) και αντιμετώπιση προς αυτή τη μπάντα και το φαινόμενο King Crimson γενικότερα, να υπερέχει έναντι των υπολοίπων. Είναι απ' τις λίγες μπάντες για τις οποίες μπορώ να παραδεχτώ κάτι τέτοιο.

Αναφορικά με ό,τι έχω ακούσει (από οποιαδήποτε μουσική σκηνή), οι Crimson τόσο των 60-70's και των Discipline - Beat στα 80's, όσο και των νεότερων Thrak και Power to believe, είναι μακράν ό,τι πιο αλλόκοτο και συνάμα φριχτά εθιστικό.

Τα δημιουργήματα του Fripp και της... εκάστοτε παρέας του, αποτέλεσαν με τα δικά μου τουλάχιστον κριτήρια, ό,τι πιο αληθινά όμορφο μπορούσε να δώσει μια μπάντα μέσα από τόσο πειραματικά μονοπάτια. Και μιλάμε για τη γενικότερη φιλοσοφία που διακατείχε σε κάθε περίοδο το γκρουπ, και την οποία περνούσε ο Fripp. Από τη μουσική και τους στίχους, τον ήχο και τις παραγωγές, μέχρι τα layout των δίσκων και τις live εμφανίσεις.

Στα 60-70's πέρασαν κι άλλα μεγαθήρια τα οποία συγκαταλέγονται σ' αυτό που λέμε progressive rock της εποχής -εννοώντας ακριβώς το προοδευτικό τους στυλ και μουσική. Απ' τη βρετανική σκηνή και τους Yes, Camel, Genesis, ELP, Van Der Graaf Generator κλπ, μέχρι την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τους Kansas, Rush κλπ. Επίσης απ' τα 80's και ύστερα, είδαμε/ακούσαμε επίσης πολλά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα ονόματα της πειραματική σκηνή και με πιο σκληρό ενίοτε.

Την ιδιαιτερότητα των King Crismon νομίζω δεν τη συνάντησα πουθενά. :)

Προσωπική άποψη του γράφοντος φυσικά όλα παραπάνω.

:)

Μα θα πάψεις...να μας απειλείς? ;D ;D

;D ;D

την κάνω μέχρι να επανέλθω για τους Crimson καρντάσια... ;D ;D ;D

Στα 2 από τα 3 παίζει κιθάρα ο Roine Stolt κιθαρίστας των Σουηδών Kaipa από τα 70's.

Στα 2 από τα 3 παίζει keyboards, τραγουδάει κλπ ο Neal Morse.

Mπράβο στον Ηλία για τις προτάσεις του.

Πράγματι πολύ ωραίες προτάσεις. Transatlantic έχω ακούσει πιο πολύ να πω την αλήθεια, οι οποίοι βγαίνουν σε περιοδεία με τον Gildenlow όπου να 'ναι. Είχαν συνεργαστεί και στο παρελθόν αν δεν απατώμαι.

Ήμουν ο μόνος που ακολουθώντας τον τίτλο του thread, πόσταρα ένα μόνο όνομα; ::) :D Γιατί το μόνο εύκολο είναι να αραδιάζουμε ονόματα που γουστάρουμε το ένα μετά το άλλο (και για μένα είναι πολλά σ' αυτό το είδος πανάθεμά τα ;D).

Μήπως θα ήταν πιο ενδιαφέρον να είχαμε μία επιλογή την οποία και θα δικαιολογούσαμε όσο γίνεται; Νομίζω ότι θα ήταν πιο ουσιαστικό και ενδιαφέρον από το να ποστάρουμε κατεβατά με ονόματα. ;)

Α -μιας και μιλάμε για.. όχι ακριβώς prog μπάντες μόνο- να προσθέσω και τους τρισμέγιστους Ελβετούς Coroner ('techno-thrash' ό,τι πιο κοντινό μπορεί να χαρακτηρίσει τη μουσική τους) που πρόσφεραν πραγματικά διαμάντια όσο ήταν ενεργοί. Πολύ μπροστά απ' την εποχή τους, γι' αυτό και πήγαν από 'κει που ήρθαν τελικά. :) Έβγαλαν αριστουργήματα...

Ίσως κάποια στιγμή επανέλθω για τους Crimson. ;)

edit: +1 για τους late Atheist (πιο πολύ δηλαδή Unquestionable Presence και Elements).

Αν έπρεπε να κατασταλάξω σε μία, θα ήταν οι King Crimson.

Ίσως κάποια στιγμή αναλύσω (σύντομα) και το γιατί... :P  

Τσέκαρα τα μπακιτράκια... Με ψήνει το φανκ πολύ και το το.. G-Bb-C τέλος πάντων. :P

Δεν εγγυόμαι τίποτα και πόσο μάλλον για σύντομα, αλλά θα το παλέψω κάποια στιγμή. Πάντως δεν έχω ακούσει τίποτα απ' όσους ανέβασαν. ;)

Με γειεεες!! :)

2,5 χρόνια τώρα με 'χει βγάλει ασπροπρόσωπο σε πρόβες και λάιβ το τέρας.. ;)

Στο σπίτι βέβαια που παίζω αναγκαστικά αρκετά χαμηλά, διαμαρτύρεται λιγουλάκι :P αλλά κατά τ' άλλα σούπερ εργαλείο!!

εδιτ: Α, τα κλιψ θα τ' ακούσω κάποια άλλη στιγμή.... αποχορό για καμιά γύρα όξω με τον σκύλο... :) 8)

Ευχαριστούμε πολύ! Δε νομίζω να καταφέρω και πολλά πάντως...

Εκτός απ' ότι δεν έχω τα απαραίτητα μέσα για κάτι τέτοιο εδώ, υποτίθεται πως έχουμε και μια εξεταστική και τον αντίστοιχο απαραίτητο χρόνο για διάβασμα μπροστά μας..:P

Οπότε κομματάκι δύσκολο για την ώρα να ανεβάσω κάτι. :)

Anyway, ντάνκε και πάλι. :)

Εύγε και πάλι! Μ' άρεσε πολύ..

Μη φοβού. Δώσε υλικό στον λαό... :)

Α, θα μοιραστείς μαζί μας το backing track? εε;.. 8)

διάβασμα δεν έχει; ούλο κιθάρα και κλιψ;; :) :D

Steven Wilson

Andy Sneap

8)

Τ' άκουσα ευχάριστα ομολογουμένως.. Προσπερνώ τα λαθάκια που άλλωστε δε με χάλασαν. Τουναντίον, διατηρούν την αγνότητα του εγχειρήματος... :P

Θα συμφωνήσω με τον mscmkr στο ότι δεν πατάς στο backing track αν μ' εννοείς..

πάντως το 'χεις ρε τσάκαλε... :)

κάμια μέρα πρέπει να παίξουμε μαζί ε.. :D

Εμένα με άρεσε κι ο δικός μας ο Πάλλας πολύ... 8)

Όσο για τον νικητή, πολύ κουραστικός για τ' αυτιά μου. Πάντα για το σόλο στη συμμετοχή του μιλάω, δεν έχω τσεκάρει άλλα vids του. ;)

Μάριος! ωραίος... πανέμορφο σόλο.. το βάζω να παίξει τρίτη φορά :P

τέλειος ήχος και το ότι διατήρησες τον αυθορμητισμό που βγάζει προς τα έξω το κλιπ, χωρίς να διορθώσεις τυχόν λαθάκια, επίσης δε με χάλασε... 8)

α είναι λίγο χαμηλά το μπάκιτράκι σε σχέση με την κιθάρα ή με φαίνεται;

Τα είπαν και οι προηγούμενοι... βαριέμαι να σκεφτώ κάτι πρωτότυπο να γράψω..:P

Πάντως στέλνεις παραδοσιακά σολάρες! κ στους δύο προηγούμενους διαγωνισμούς ήταν φοβερά τα σολο σου...;)

Καλησπέρα παιδιά.

Πήρα τον δίσκο πριν 2-3 βδομάδες (την έκδοση που έχει και το dvd με το live στο Άμστερνταμ), αλλά χθες αξιώθηκα να τον ακούσω πρώτη φορά. Κι από τότε παίζει συνέχεια...

Πρώτες εντυπώσεις φοβερές. Με αποζημίωσαν μιας και περίμενα μετά τη μικρή κοιλιά του Rapid Eye Movement να επανέλθουν δριμύτεροι. Κι απ' ό,τι και όσα μπορώ να κρίνω μέχρι στιγμής, το έκαναν και με το παραπάνω.

Κανείς άλλος που να το έχει τσεκάρει εδώ για να μαζέψουμε γνώμες;

Αναφέρθηκαν αρκετοί οι οποίοι μ' αρέσουν και σαν κιθαρίστες αλλά και σαν τραγουδιστές -που είναι και η ουσία του thread-, αλλά θα ξεχωρίσω Akerfeltd και Gildenlow. Φωνάρες.

Προσθέτω Andrew Latimer (Camel), Greg Lake (King Crimson, ELP), Steven Wilson και κανα δυο από Shadow Gallery που δε θυμάμαι ονόματα...;D

Ωραία πράματα... πολύ όμορφα... :)

Aλλά πλέον κορεστήκαμε.. :P

επόμενος στόχος είναι ένα Thunderbird.... όχι εβδομηνταεννιά, δεν κάνω πλάκα... :)