kokoman

Γεια σου ρε Χάρη!!! Μόλις ξύπνησα και μπορώ να πω πως το post σου ήταν το πρώτο που διάβασα και μου έφτιαξε την μέρα.I couldn't agree with you more,όπως θά λέγανε οι φίλοι μου οι ¶γγλοι και σταματάω εδώ.¶κου εκεί πληνθέτης........χαχαχαχα :lol:

Cos_dr, χωρίς να έχω δει αυτό το πρόγραμμα μάλλον με έχεις σώσει.Είχα το ίδιο πρόβλημα όταν χρησιμοποιούσα μόνο το reason 2.0 και νόμιζα ότι έφταιγε το πρόγραμμα.Δοκίμασα και με Cubase SX kai Cool Edit Pro,αλλά πάλι τα ίδια.Εβώ στο σπίτι ο ήχος ακουγόταν μια χαρά,όταν το έβαζα στο αμάξι ή σ άλλο στέρεο,το έκλεινα γιατί ντρεπόμουν για το αποτέλεσμα.Μήπως ξέρετε που θα το βρώ?Είναι free?PLEASE help!!!!!!!!

Είτε παίδες του noiz!Γιατί μαλώνουμε?τα πράγματα νομίζω είναι πολύ πιο απλά.Θα προσπαθήσω να ανάγω το όλο θέμα σε άλλο επίπεδο:Έστω ότι ΟΛΟΙ μας είχαμε την ομορφιά του Νάρκισσου.Τότε ποια θα ήταν η σημασία της ασχήμιας,αλλά κυριότερα,ποια θα ήταν η σημασία της ομορφιάς,αφού όλοι θα είμασταν πανέμορφοι( με τα σημερινά δεδομένα)?Απάντηση?Καμία.Σε έναν κόσμο γεμάτο έξυπνους τί θα σήμαινε βλάκας και τί έξυπνος?Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε,αλλά εν μέρει χαίρομαι που υπάρχουν και γαβ-τράγουδα γιατί έτσι μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ακούω - κατ'εμέ πάντα - πιο όμορφη μουσική.Αυτό είναι άλλωστε και ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα:η διαφορετικότητα.Φυσικά και δεν μπορούν όλοι να ακούσουν ή να γράψουν ή να τραγουδήσουν την ίδια μουσική.Ευτυχώς δηλαδή!Ένας από τους λόγους άλλωστε που η μουσική γεννήθηκε είναι αυτός:να προκαλεί,να ευαισθητοποιεί,να ερεθίζει πρόσωπα ή μάζες,να δημιουργεί αντιθέσεις με λίγα λόγια (όπως αυτήν ανάμεσα στους φίλους του noiz).Τώρα για το αν είναι ντροπή ή όχι να παίζεις λαικά,νομίζω ότι απαντήθηκε ήδη από πολλούς και θα συμφωνήσω σε όλους σχεδόν τους περιορισμούς που ετέθησαν. Υ.Γ. Φανταστείτε τον Sid Vicious να ακούει ίδια μουσική με την Margaret Thatcher!Α,ρε γέλια......

το line-in είναι RCA.Έχω ένα rca που καταλήγει σε θηλυκό μεγάλο καρφί.Έτσι την συνδέω,αν και έχω βέβαια μεγάλη απώλεια και αρκετό θόρυβο.Λες ότι χρειάζομαι DI δηλαδή,ε?από όσο ξέρω δεν είναι ακριβά.Μετά από αυτό έχεις πεταλάκια να προτείνεις?

Καλησπερίζω τους απανταχού κιθαρωδούς!Πριν από μια βδομάδα αγόρασα την ηλεκτρακουστική Samick,Greg Bennet D2 και τα καημένα τα δαχτυλάκια μου δεν προλαβαίνουν να επουλώσουν τις πληγές από τις χορδές (...μάλλον παίζω πολλές ώρες...).Ευρουλάκια για ενισχυτή δεν υπάρχουν προς το παρόν,'ασε που δεν μου πάει η καρδιά να βεβηλώσω τον αγνό,καθαρό της ήχο.Αυτό που ψάχνω όμως είναι πεταλάκια για παραμόρφωση και delay (θα τα χώνω στα ηχεία του stereo.Από όσο ξέρω,με πετάλια δεν χρειάζεσαι ενισχυτή).Έχει κανείς να μου προτείνει τίποτα καλό?Δεν με ενδιαφέρει πάρα πολύ η ποιότητα,απλά να βγάζουν υποτιπώδες ήχο.Εννοείται όσο πιο φθηνά τόσο πιο καλά :)

Μπορεί να ακούω και να ασχολούμαι με αρκετά είδη μουσικής,αλλά έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στην electronica.Δυστυχώς έχω γίνει κι εγώ πολλές φορές μάρτυρας παρόμοιων καταστάσεων σε live.Για παράδειγμα αναφέρω τα πρόσφατα:α)Jay-Jay Johansson (από τις λίγες φορές που είπα ότι έδωσα τζάμπα λεφτά,αν και τον εκτιμώ σαν καλλιτέχνη.Ήταν αυτός με άλλους δύο "enterάκηδες" επί σκηνής.Αυτός στο μικρόφωνο,ο εκ δεξιών του στο laptop με το Ableton Live νομίζω και ο άλλος και καλά στο laptop που θα το χρησιμοποιούσε για video εφέ σε μια γιγαντοοθόνη που δεν δούλεψε ποτέ.Ούτε ένα midάκι δεν είχαν οι αθεόφοβοι!Απλά άθλιο).β)Bent:δεν ήταν τόσο άσχημη "συναυλία",μόνο και μόνο επειδή ερωτεύτηκα την τραγουδίστρια που ήταν όλα τα λεφτά στην σκηνή!Μια φορά enter σε κάθε τραγούδι από το laptop και αυτό ήταν.Είναι και πολλά άλλα,αλλά θα γίνω κουραστικός.Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όταν πηγαίνω να δω έναν ηλεκτρονικό καλλιτέχνη,δεν πάω σε live,αλλά σε dj-set.Κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά,με πολύ λιγότερη προσπάθεια,καθώς δεν κάνουν αλλαγές αλλά χρησιμοποιούν (γιατί όχι?) το winamp!έλεος.¶ντε για τους καθαρά ηλεκτρονικούς ήχους που δεν υπάρχουν εκτός studio,το καταλαβαίνω,αλλά όχι και να ακούς βιολί ή πιάνο μέσα από loop του Live!Μπορεί να ακούω και να ασχολούμαι πολύ με την ηλεκτρονική μουσική(άλλωστε τέτοια νομίζω ότι φτιάχνω),αλλά κανένα είδος συναυλίας δεν συγκρίνεται νομίζω με το πάθος που βγάζει η rock και άλλα παρεμφερή είδη. Υ.Γ. Πολύ καλό παράδειγμα live συνδυασμού ηλεκτρονικής και rock είναι οι death in vegas.Όσοι μπορέσετε να τους δείτερ κάποια στιγμή σίγουρα δεν θα χάσετε

Φίλε Μάχο δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τις προτιμήσεις σου.Ειδικά με τους alpine-stars,οι άνθρωποι κάνανε στήσιμο για σεμινάριο,φοβερό δέσιμο.Μπορεί αρκετοί να διαφωνήσουν,αλλά έχετε προσέξει την παραγωγή και γενικά την πλήρη εικόνα του ήχου στο BUNKKA του Oakenfold?Για μένα απλά εκπληκτικό (και πολύ μακρινό από τις δυνατότητές μου) Θα προσέθετα το never never land από Unkle για να κλείσω από ηλεκτρονικά και από rock-like: deus/in a bar under the sea,bjork/medulla,U2/achtung baby και φυσικά το ηχητικό θαύμα του Alan Parson ...Pink floyd/the dark side of the moon Υ.Γ. (και πολλά άλλα που λόγω του λίτρων ούζου που έχω καταναλώσει είναι φυσικό να μην τα θυμάμαι... :) )

Όλοι μας,κάποτε υπήρξαμε αρχάριοι και δεν ξέραμε από που να ξεκινήσουμε.Συνοπτικά για αυτούς που θέλουν μια πρώτη ιδέα.... http://www.bbc.co.uk/radio1/onemusic/howto

Θα συμφωνήσω με τον feather:όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν.Το θέμα είναι πότε τελειώνουν.Εκεί έγκειται για μένα η μεγαλοπρέπεια ενός συγκροτήματος,στην υστεροφημία.Ισχύει πιστεύω το ίδιο που ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές:Καλύτερα να σταματάνε όταν είναι ακόμη στην ακμή τους,ή τουλάχιστον μόλις την έχουν προσπεράσει.Εκεί έρχεται η συνειδητοποίηση από τους μουσικούς που λένε:"ότι είχα να δώσω μουσικά το έδωσα,καιρός να πάω για διακοπές,απολαμβάνοντας βέβαια την σπουδαία υστεροφημία που έχω κερδίσει".Αυτό είναι που μετράει,καλώς ή κακώς:η τελευταία γεύση.Από εκεί και πέρα θα ξανασυμφωνήσω με τον feather,γιατί και εμένα με πιάνουν τα γέλια,όταν βλέπω κάτι 40-άρηδες,50-άρηδες,60-άρηδες και βάλε να επανενώνονται με μοναδικό αυτοσκοπό τα χρήματα.Φυσικά και υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις (τόσες που ίσως καταργούν τον όρο κανόνα στην προκειμένη),που πραγματικά εκπλήσσουν ευχάριστα και δημιουργικά.Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα η επανένωση των pixies (μου ήρθε να κλάψω από χαρά,όταν έμαθα ότι θα έρχονταν κιόλας Ελλάδα).Παράδειγμα έγκαιρης αποχώρησης (ή καλύτερα διακοπής ως συγκρότημα),οι Smashing Pumpkins και οι James.Παράδειγμα προς αποφυγή:Scorpions.Και για μούφα επανένωση:Η επικείμενη όπως όλα δείχνουν Fleetwood Mac.Μπορεί οι άνθρωποι να έβγαλαν μουσικάρες,έχοντας φανατικό κοινό,όμως πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να σταματήσουν να διαφημίζονται με τις περίφημες αιμομιξίες και "όπου να ναι" επανενώσεις.Φυσικά,για όλες τις κατηγορίες υπάρχουν αμέτρητοι εκπρόσωποι,τα παραδείγματα αφορούν τις μεμονωμένες προσωπικές απόψεις του συγγραφέα και μόνο

παιδιά,ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές,θα πάρω τελικά με 61 πλήκτρα.Έκεί όμως που νόμιζα ότι βρήκα τουλάχιστον την μάρκα,με μπερδέψατε περισσότερο!! Fatar,M-audio,Evolution.... τι??(τα sliders και τα knobs θεωρούνται δεδομένα) Υ.Γ. κι επειδή δεν μπορώ να βρω links με ελληνικές τιμές για όλες τις μάρκες,όσοι πιστοί προσέλθετε

Παιδιά,καταρχάς θέλω να ζητήσω συγνώμη,γιατί μάλλον είναι ένα θέμα που έχει εξαντληθεί σε άλλα threads,αλλά πραγματικά στο θέμα των οκτάβων δεν καλύφθηκα.Θέλω να πάρω midi και κατά 99% αυτό θα είναι Fatar.Το θέμα είναι ότι δεν είμαι πληκτράς,ούτε ξέρω πιάνο.Διάβασα ότι για άτομα σαν εμένα δεν χρειάζονται πολλές οκτάβες (2-3 κάνουν).Μήπως όμως υπάρχει περίπτωση μετά από κάποιο καιρό να μετανιώσω που έχω μόνο τόσες?Φαντάζομαι το ιδανικότερο είναι 88 πλήκτρα,αλλά μου χρειάζεται?(γιατί τσιμπάει λίγο στην τιμή) Αυτά.ευχαριστώ

Φυσικά και η software τεχνολογία δεν είναι για τα μπάζα,αν σκεφτείς ότι πλέον αποτελούν ξεχωριστό τομέα αγοράς,που σημαίνει ότι πολλοί επαγγελματίες την χρησιμοποιούν.Oι music engineers που ξεκίνησαν αυτή την τεχνολογία,προσπαθούσαν να προσομοιώσουν ουσιαστικά ένα hardware instrument σε software περιβάλλον.Δηλαδή να αντιγράψουν κατά κάποιο τρόπο τα όργανα.Φυσικά η αντιγραφή ποτέ δεν μπορεί να είναι καλύτερη από το αυθεντικό.Μετά όμως από την μαζική υιοθέτηση της software ιδέας από επαγγελματίες και μη,οι μηχανικοί που δημιουργούν τέτοια προγράμματα,άλλαξαν δρόμο και από τον δρόμο της αντιγραφής και της εξομοίωσης πέρασαν στον δρόμο της δημιουργίας.Έτσι,έχουμε φτάσει στο σημείο να μπορούμε πιστεύω να πούμε ότι το software έχει αγγίξει το επίπεδο του hardware.Πλέον η διαφορά πιστεύω ότι έγκειται,όχι στο αν είναι εξίσου καλά,αλλά τί βολεύει τον μουσικό.¶λλο να βλέπεις χρώματα,μπάρες και "undo" και άλλο να βλέπεις διακόπτες,λάμπες και κουμπάκια που πραγματικά μπορείς να τα πατήσεις με το χέρι και όχι με το τρωκτικό.Δεν λέω ότι είναι καλύτερο,απλά είναι διαφορετικό.Ότι βολεύει τον καθένα.Απο την άλλη οι ευκολίες που προσφέρουν τα software προγράμματα είναι σε πεπερασμένο αριθμό,είτε αφορούν το οικονομικό,είτε ευκολία χρήσης,είτε οτιδήποτε.Επαναλαμβάνω ότι το θέμα δεν είναι ποιο είναι πιο καλό,αλλά τι βολεύει τον καθένα.Βέβαια, ο συνδυασμός και των δύο μάλλον είναι το ιδανικό

Σωστός ο nikosm!Μακάρι να είχα την οικονομική δυνατότητα για ένα τέτοιο φορητό studio.Μετά βίας συντηρώ ένα desktop pc το σπιτάκι μου.Μακάρι να μπορούσα να "εκμεταλλευτώ" μουσικά την αξεπέραστη ομορφιά της Ελλάδας,μοναδική πηγή έμπνευσης οποιουδήποτε καλλιτέχνη.¶λλωστε - δεν ξέρω για εσάς - αλλά αυτό προσπαθώ να πετύχω καθησμένος μπροστά από την οθόνη με το midi να χαιδεύεται από τα δάχτυλά μου.Ταξιδεύω σε όλον τον κόσμο και σε όλα τα μέρη.Μαζεύω τα κάλλη των τοπίων και τα τοποθετώ σε sequencer."Διαβάζω" τους στίχους των πουλιών που κελαηδούν και τα ντύνω με νότες.Μαγεύομαι από τους κάθε λογής ανθρώπους που συναντώ - διαφορετικοί όλοι,ο καθένας με το δικό του δώρο για μένα - και προσπαθώ να τους αποτυπώσω με διάφορα ηχοχρώματα.Πάω όπου θέλω,όπου με ταξιδεύσει η φαντασία μου.Αυτό προσπαθώ να κάνω όταν μεταμορφώνομαι από άνθρωπο σε μουσικό.Με έχει στοιχιώσει αυτή η φράση και αγωνίζομαι νοερά να την κάνω πράξη:"ακούω τα χρώματα και βλέπω τους ήχους".Φαντάζομαι αυτό είναι το βασικό που προσφέρει η μουσική σε κάθε έκφανσή της: το ταξίδι

Πρόσφατα διάβασα μια έρευνα στο CNN από ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής,ότι η πειρατία ουσιαστικά κάνει καλό στην μουσική βιομηχανία!Κι όμως,σύμωνα με την έρευνα,το κοινό χρησιμοποιεί το οποιοδήποτε Ρ2Ρ πρόγραμμα για να "δοκιμάσει" ένα τραγούδι,ή έναν καλλιτέχνη,που αλλιώς δεν θα είχε την ευκαιρία να τον ακούσει,με αποτέλεσμα αν του αρέσει και να πάει να αγοράσει τον δίσκο.Αν δεν του αρέσει,ούτως ή άλλως δεν θα αγόραζε τον δίσκο.Βέβαια υπάρχουν πολλοί που θα κατεβάσουν όλο τον δίσκο για παράδειγμα,αλλά στο σύνολό τους,οι ακροατές και κατ'επέκτασιν το αγοραστικό κοινό θα προτιμήσει να τον αγοράσει.Συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι τα ελεύθερα προγράμματα διακίνησης τραγουδιών λειτουργούν περισσότερο σαν διαφήμιση του "προιόντος" παρά σαν "διαφυγόντα κέρδη" των δισκογραφικών εταιριών.Επίσης κάνουν λόγο και για αύξηση των πωλήσεων κατά 8% το προηγούμενο έτος.Δικό μου συμπέρασμα:είμαστε όλοι χαρούμενοι!και την τζαμπαντάνς μουσικούλα μας κατεβάζουμε και οι δισκογραφικές δεν μας πρήζουν (οκ,είναι ολίγοντι ουτοπιστικό αυτό,αλλά παιδί είμαι,να μην χαρώ??!) Υ.Γ. Κάνω μεγάλες διακρίσεις στους μουσικούς που ακούω:αν ο καλλιτέχνης είναι νέος και σχετικά άσημος,ή αν απλά είναι από αυτούς που λιώνουν στο πικ-απ μου,τότε θα τα σκάσω με μεγάλη χαρά τα 20 ευρούλια.Αν είναι γνωστός και κατ'επέκτασιν πλούσιος και στο κάτω-κάτω δεν είναι και για μένα ο θεός,τότε να ναι καλά το kazaa (αχχχ,audiogalaxy γιατί μας άφησες??)

Καταρχάς μάλλον θα συμφωνήσω με τους περισσότερους προλαλήσαντες.Εγώ εδώ και 2 χρόνια περίπου ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την μουσική στο σπίτι (κιθάρα και υπολογιστής),απλά για το γούστο μου (δεν κρύβω ότι έχω όνειρα πάντως,κάποτε να ακουστεί η μουσική μου σε περισσότερα από 5 άτομα,αλλά αυτό φυσικά αποτελεί ματαιοδοξία....).Τα τελευταία 4 χρόνια όμως παίζω πολύ συχνά μουσική ως dj σε bar και μπορώ να πω μου αρέσει αρκετά.Με βασική προυπόθεση πάντα να πάιζω σε μαγαζί που γουστάρω και να παίζω αυτό που γουστάρω (άλλωστε είναι και θέμα marketing,αυτό ξέρω να παίζω,αν με βάλουν να παίξω "τζουτζούκα,όλως τυχαίως το χέρι μου θα γλιστρήσει στο "kill").Γενικά,τα λεφτά της νύχτας για τους dj είναι σεβαστά (τηρουμένων των λιγοστών ωρών που δουλεύουν) και άρα μπορώ να πω ότι βγάζω ένα άξιο χαρτζιλίκι,το οποίο όμως βγαίνει από την μουσική και πηγαίνει στην μουσική.Έχω ορκιστεί στον εαυτό μου,πως αν έχω εξασφαλισμένη την βενζίνη και τα τσιγάρα,όλα τα υπόλοιπα λεφτά που βγάζω από την μουσική θα πηγαίνει μόνο για μουσική.Είτε αυτό σημαίνει καινούριοι δίσκοι ή αξεσουάρ (ακουστικά,βαλίτσες,...),είτε στο προσωπικό μου studio στο σπίτι.Δεν έχω καμία τύψη γι'αυτό,γιατί έχω την εντύπωση ότι με πληρώνουν για κάτι που ξέρω εγώ και δεν ξέρουν αυτοί.¶σε που έχω ρίξει τρελά ευρούλια από την τσεπούλα μου για να γνωρίζω λίγα πράγματα παραπάνω από τον μέσο ακροατή.Τέλος πάντων πολλά είπα,αλλά είμαι της άποψης ότι γιατί να μην βγάζουν οι μουσικοί τίμια (εννοείται λογικά) λεφτά,όταν έχουν ξοδέψει κόπο,χρόνο και κυρίως χρήματα για αυτό που κάνουν?Πάντα όμως σύμφωνα με το "παν μέτρον άριστον". Υ.Γ. συγνώμη....όπως φαίνεται πάλι δεν μπόρεσα να περιοριστώ

Αυτό το βινύλλιο το αγόρασα μεταχειρισμένο,απλά και μόνο για το εξώφυλλό του.Είναι απολαυστικό.......

παιδιά,ένας είναι ο θεός των cartoons...: THUNDERCATS.....OOoooooo (και τα ευνόητα.....asterix,Lucky Look)

Καταρχάς καλημέρα στους ξενύχτηδες (πως φαίνεται ότι δεν έχω γυναίκα,ε??).Τυχαία έπεσα πάνω σ'αυτό το site και είναι αρκετά ενδιαφέρον από πλευράς εξέλιξης της ηλεκτρονικής μουσικής (α ρε Δαρβίνε χθεσινέ!) ρίξτε το μια ματιά http://music.dartmouth.edu/~wowem/electronmedia/music/eamhistory.html

σ'ευχαριστω πολυ dither.Η ανάλυσή σου ήταν παραπάνω από ικανοποιητική.Μέσα απο το cool-edit μπορώ να κάνω timestretching,ή θα πρέπει να πάρω το soundforge?Για τον θόρυβο κατά την ηχογράφηση έχεις να μου προτείνεις κάτι?Δεν βρήκα τον τρόπο πώς να γράφω την κιθάρα μέσα από το cool-edit.Μπορώ?Αν ναι,πως γίνεται?

hallo guys.εδω και καιρο προσπαθω να κανω ας πουμε remix σε τραγουδια που τα περναω στο pc με την κιθαρα.Χρησιμοποιω Reason 2.0 και cool-edit(καλά κάνω?).Έχω ακούσει ότι χρειάζομαι να κάνω τους ήχους "timestretching",αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό. Και δεύτερον:ο ήχος που ηχογραφείται έχει επιεικώς άθλια ποιότητα.Ξέρει κανείς πως να τον καθαρίσω από το cool-edit?(προσπαθώ μέσω του noise reduction,αλλά κόβει απλά κάποιες συχνότητες από ότι κατάλαβα και δεν καθαρίζει ουσιαστικά) Ευχαριστώ προκαταβολικά

πες τα ρε Telson! Ασε που μου θυμίζει και Κωνσταντίνο Βήτα το nick σου.Με τι μουσική καταπιάνεσαι?ασχολούμαι κι εγώ αρκετά με electro.Σε τι φτιάχνεις?

ο μάχος είπε: Επίσης θέλω να πω στον Alchemist ότι ο Oakenfold δεν εχει κανει ποτε τον κοπο να συνθεσει κατι, ο Tiesto ο Armin Van Buuren ο Matt Darey και άλλοι είναι μερικοί που απ τους DJΆs που συνθέτουν (progressive, house, trance). Φίλε Μάχο κάνεις μεγάλο λάθος συγκεκριμένα για τον Oakenfold.Επειδή τυχαίνει να τον παρακολουθώ πολλά χρόνια,μπορώ να σου πω ότι είναι ίσως ο πιο πολυπράγμων DJ/παραγωγός/μουσικός και δεν περιορίζεται στο DJing.Το 1986 (αν δεν κάνω λάθος) και σαν απλός ηχολήπτης στην Factory Records (θυμάστε? joy division,new order...) του προτάθηκε να κάνει παραγωγή σε ένα συγκροτηματάκι ονόματι Happy Mondays.Ο δίσκος λεγόταν Pills 'n' thrills 'n' bellyaques.Αυτός ο δίσκος για όσους δεν τον ξέρουν αποτελεί ορόσημο στην Brit post punk-rock και οι ¶γγλοι πραγματικά για χρόνια είχαν πάθει αμόκ μ'αυτούς(πραγματικά ωραίος δίσκος).Ο Oakenfold τους άλλαξε τελείως τον ακανόνιστο ήχο τους και τους έκανε πρώτεσ μούρες.Παρεπιπτόντως,πήρε βραβείο καλύτερης παραγωγής δίσκου εκείνη την χρονιά.Για όσους ακούνε R'n'B θα ξέρουν βεβαίως τους Salt 'n' Peppa, και έκπληκτοι θα διαπιστώσουν ότι στο live αυτόν που βλέπουν είναι ο Oakenfold.Χρησιμοποιεί πολλά διαφορετικά ψευδόνυμα για να μπορεί να κάνει πολλές διαφορετικές δουλειές.Έχει πάρει 4 φορές το βραβείο καλύτερου DJ από πολλά music-mags του κόσμου.Η μουσική στο "ρέκβιεμ για ένα όνειρο" σου αρέσει?Ο Oakenfold την έγραψε (να μην είμαι άδικος,μαζί με έναν άλλο που δεν θυμάμαι το όνομά του).Το sountrack από το "Swordfish",ο Oakenfold την έγραψε.Επίσης να μην μιλήσω μάλλον για το εκπληκτικό "Bunkka",δίσκος αποκλειστικά δικός του (από jungle και trip-hop μέχρι rap και ατμόσφαιρα έγραψε ο απίστευτος)που είχε τρελές συνεργασίες (πράγμα που δείχνει την μουσική του απήχηση).Επίσης έχει δημιουργήσει ένα δικό του label,την "Perfecto",που έχει αναδείξει μουσικούς και DJ's,όπως:Deep-dish,Antony Pappa,Seb Fontaine,PPK,Hernan Catanneo και πολλούς άλλους.Απλά καλύτερα όταν θα μιλάς για κάποιον φρόντισε να ξέρεις λίγα πραγματάκια γι'αυτόν.Κατά τ'άλλα θα συμφωνήσω μαζί σου.Σορι,αν έγινα κουραστικός.