Μπορεί να έχει "λυθεί" η προβληματική που έθεσε ο killbill σε αυτό το post.
Θα ήθελα να πω κι εγώ την εμπειρία μου.
Σταμάτησα την μουσική λόγω του κλειδιού του ΦΑ, νομίζω.
Πριν από καμιά 30αριά χρόνια αυτό.
Ταυτίζομαι απόλυτα με τον killbill. Αυτό που κερδίσαν με την επινόηση του κλειδιού του ΦΑ είναι λιγότερο από αυτό που έχασαν.
Ναι, πιστεύω ότι είναι ευκολότερο να μάθεις ότι στην 3 ή 4 ή και 5 βοηθητική γραμμή είναι αυτές οι νότες παρά να φέρεις όλο το Πεντάγραμμο τούμπα.
Γιατί θα το μάθεις για ένα Πεντάγραμμο και τέλος.
Είμαι μεσήλιξ πια και θέλω να ξαναξεκινήσω το πιάνο. Του εξήγησα του νέου μου δασκάλου. Εγώ, κλειδί του ΦΑ δεν μαθαίνω. Φέρε μου παρτιτούρες και θα τις μεταγράφω εγώ.
Τρομάζουν τα καημένα τα παιδάκια, όπως ορθώς λέει ο killbill να αρχίζουν να παίζουν με τα δύο χέρια και από πάνω του λες ότι άλλο ισχύει στο ένα χέρι και άλλο στο άλλο...
Σαν να διαβάζεις ένα κείμενο και μισές λέξεις να τις προφέρεις αγγλικά και άλλες γαλλικά...
Το ξέρω ότι για όσους ανδρώθηκαν με την καθεστηκυία μεθοδολογία, τους φαίνεται αλλόκοτο αυτό.
Κάποια στιγμή, αυτό που προτείνει ο killbill μπορεί να τύχει ευρείας αποδοχής.
Εγώ πιστεύω ότι περισσότερα παιδιά θα συνέχιζαν έτι περαιτέρω τις σπουδές τους στο πιάνο, αν απλοποιούταν αυτή η κατάσταση.
(killbill, χάρηκα που δεν είμαι ο μόνος που το είχε σκεφτεί. Εγώ στον γιο μου έτσι θα τον διδάξω. Ναι, δεν θα μπορέσει να διαβάσει παρτιτούρα άλλων. Ίσως βρεθεί λύση και γι' αυτό, ίσως και απλά να πρέπει να κάνει χωρίς αυτές. Σίγουρα, θα απογοητευτεί από την ενασχόλησή του με το πιάνο πολύ αργότερα απ' ότι άλλοι, άποψή μου.)