mpamps

Μιας και με πιάσαν τα Depon είπα να πιάσω το όργανο μπας και στανιάρω λίγο. Έτσι για αλλαγή το χέρι μου προσπέρασε την Tele και έπιασε την Strat (σεταρισμένη από SF με 10-38). Μεγάλη αγάπη το κομμάτι αυτό. Do You Read Me - Outro solo-mpamps.mp3

Κι αυτό παίζει.

Παρά πολύ ωραίο Γιώργο! Το ζήλεψα να ξέρεις! Το ακουστικό riff μου έφερε λίγο σε Opeth (βάσει των ακουσματων μου)

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλια. Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον @PALπου μου έδωσε την ευκαιρία. Τώρα πάω να ξεκουραστώ, γιατί χτες το βράδυ έφτασε στην πόρτα μου ο Covid κι είμαι λες και με έδερναν όλο το βραδυ.

Ναι, αλλά κάτι τέτοια σαν εκείνο το εκτός έδρας του Βαζέχα τα θυμάσαι μια ζωή. Μόνο για αυτό αξίζει!

Φοβερός ήχος και παίξιμο. Μπράβο Bill.

Πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Αρκετά ενδιαφέρον chord progression. Θα ήθελα κάποιο lead όργανο, αλλά σίγουρα όχι κιθάρα. Κάποιο synth. Κάποιες αλλαγές στα ακορντα μου έφεραν λίγο από Vangelis στο Blade Runner και πιο συγκεκριμένα το Wait for Me.

Μπράβο Πάνο. Μου άρεσε η σύνθεση. Αλλά αποκάλυψη είναι το παίξιμο. Πολύ καλός.

Μεσοβεζική και ανάπηρη δεν ξέρω. Διαφορετική σίγουρα. Πώς είναι να δυνατόν να συγκρίνουμε ένα κομμάτι που γρα΄φτηκε με μια κιθάρα και μια φωνή με ένα συμφωνικό έργο με τα πόσα έγχορδα φωνές κλπ. Όταν είσαι μια κιθάρα με φωνή, πώς αλλιώς θα το κάνεις.

Ωραίο το άσμα!

Πολύ ωραίο! Γιάννη, αν και στεναχωρήθηκα με την αποχώρησή σου από τη διεύθυνση, αν είναι να σε απολαμβάνουμε πιο συχνά θα είναι μεγάλο κέρδος. Super ήχος και παίξιμο. Μπράβο Απόστολε για το κομμάτι και την ερμηνεία! Υ.Γ. Αν με χάλασε κάτι είναι η μπότα!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Γιώργο!!! Παράσημο για μένα! Thanks!

OK. .... αλλά Naive/romantic mode on O νικητής κέρδισε τον ανταγωνισμό. Μπορεί με άλλους συνυποψήφιους να μην κέρδιζε. Αν ένα "κακό" τραγούδι πήρε Oscar, μπορεί να απλά να ήταν το λιγότερο "κακό" σε σχέση με τα άλλα. Naive/romantic mode off Ή θα μπορούσε να είναι όπως τα λες εσύ και ο SF.

Γιατί το απομονώνεις και το κρίνεις ανεξάρτητα από τον ανταγωνισμό? Τα άλλα υποψήφια πώς σου φάνηκαν? Μετά από μια (βιαστική ομολογουμένως) ακρόαση όλων, ε, δεν είχε και φοβερό ανταγωνισμό. Αυτό μου φάνηκε πιο ενδιαφέρον.

Η πρώτη μου εντύπωση είναι ότι είναι πιο καθαρή ημιξη. Τα φωνητικά βρήκαν το χώρο τους. Το μπάσο τύμπανο έχει έρθει πιο μπροστά. Αλλά ταυτόχρονα μου φαίνεται πιο άδειο. Τα πλήκτρα σαν να έχουν εκδιωχθεί και το κομμάτι έχει χάσει λίγο από τον αρχικό χαρακτήρα του.

Αυτό που λέει ο @trolley σχετικά με τα Linux, είναι να μπουτάρεις μια διανομή των Linux (e.g. Ubuntu) (χωρίς installation - live usb) και να χρησιμοποιήσεις την Disk Utility εφαρμογή τους. How to create a bootable Ubuntu USB Ubuntu Disk Utility

Ως προς αυτό, δε γνωρίζω/δεν απαντώ. Με το χαρακτηρισμό κλισέ διαφωνώ. Το να έρθει κάποιος τώρα και να βγάλει ένα κομμάτι στο στυλ αυτό, τότε ναι να πεις ότι είναι γεμάτο απο 70s κλισέ και αναμασάει και είναι βαρετό και ό,τι άλλο. Άλλα για ένα κομμάτι που έβαλε το λιθαράκι του σε αυτά που τώρα μπορείς να πεις ότι είναι 70 κλισέ, δε μπορείς να το χαρακτηρίζεις ως τέτοιο. ΟΚ, το έχεις φάει στη μάπα 50 χρόνια. Μαζί σου.

Κλισέ γίνανε μετά...

https://www.rollingstone.com/music/music-country/gary-rossington-lynyrd-skynyrd-dead-1209960/

Για πιο να πρωτοπώ; Ερμηνεία. Στίχοι. Παραγωγή. Φοβερός Πάνο. Μπράβο!

Εγώ βλέπω ότι τελικά δεν τις αγαπάνε τις Tele. Δεν είναι συμπεριφορά αυτή!

Δεν πήγε και πολύ καλά αυτό

Εγώ μόνο στο νήμα που έχει ανοίξει ως Ερώτηση (Αλλαγή δασκάλου;) το έχω αυτό το πρόβλημα. Στα υπόλοιπα δουλεύει όπως πριν.

Πανέμορφο κομμάτι. Την παραγωγή δεν έχω τα εφόδια να την κρίνω/σχολιάσω τεχνικά. Θα γράψω τις 2-3 πράγματα που ένιωσα ακούγοντάς το ως αρχάριος/ερασιτέχνης home-producer/mixer που τρώει τα μούτρα του. Για κάποιους δηλαδή μπορεί να είναι αυτονόητα, αλλά για μένα είναι κάποια στοιχεία που τα ακούω στο κομμάτι και τα θαυμάζω/ζηλεύω 1) Το πρώτο που μου τράβηξε την προσοχή είναι η αίσθηση του χώρου. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη χρήση reverb στη μίξη ή/και με το φυσικό reverb κατά τήν ηχογράφηση. Όπως και να 'χει το αποτέλεσμα είναι φοβερό. 2) Όλα τα όργανα και η φωνή έχουν το χώρο τους. Δεν ξέρω πως θα ήταν μια πιο "πυκνή" μίξη με ακόμα περισσότερα στοιχεία. Ακούγοντας αυτή τη version νιώθω ότι δε χρειάζομαι κάτι άλλο....αλλά αυτό το λέω σύχνα μέχρι να μου δώσεις και το "κάτι άλλο" και να πω "ναι, το θέλω και αυτό". 3) Ενορχήστρωση. Μια τέχνη ξεχωριστή. Νομίζω ότι είναι αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον πάντα. Ποια όργανα, ποιες υφές. Πότε; Για πόσο; Αυτά....