Προς το περιεχόμενο

animae

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    1.314
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Αναρτήσεις από animae

  1. Δυστυχώς είμαι αρκετά άσχετος με ενισχυτές, μικροφωνά κλπ(δλδ ούτε τις αντιστοιχίες των εικονικών ενισχυτών στους κανονικούς δεν ξέρω), έχω ασχοληθεί μόνο σε software προς το παρόν. Οπότε όποιος καταλάβει, κατάλαβε, δεν μπορώ να τα εξηγήσω καλύτερα.

     

    Μετά από το guitar rig 2, πέρασα σε amplitube και guitar rig 3.

     

    To guitar rig 3 το χρησιμοποιώ κυρίως για τα ρυθμικά (βρώμικα πάντα).

    Καταρχήν σπλιτάρω το σήμα και στην μια μεριά χρησιμοποιώ skreamer, gratifier και ένα eq που τονίζει τα 70hz και μειώνει τα 600 (στο περίπου) και στην άλλη transamp και eq που κόβει εντελώς τα χαμηλά, ανεβαίνει και γίνεται ευθεία στα 100 περίπου και τονίζω τα 4500 hz. Τέλος βάζω και το matched cabinet tou gratifier (4x12).

     

    Επειδή ηχογραφώ 2 κανάλια για τις ρυθμικές παναρισμένα 100%, αυτό είναι το ένα από τα 2 κανάλια και το άλλο είναι παρόμοιο με λίγο διαφορετικές ρυθμίσεις.

     

    Στην συνέχεια, βάζω συνολικό eq στο κάθε κανάλι ξεχωριστά, στο οποίο τόνίζω μεσαίες και υψηλές συχνότητες. Το ρόλο του παίζει φυσικά και το συνολικό compression του κάθε κομματιού, καθώς oι ρυθμίσεις στο κομπρεσσορα, κάθε άλλο παρά "γραμμικές" είναι. 

     

    Όσο έχω ασχοληθεί( το οποίο δεν είναι ούτε το 1/1.000.000 με αυτό που έχουν ασχοληθεί αρκετοί εδώ μέσα) αυτές είναι οι ρυθμίσεις για το καλύτερο αποτέλεσμα που μπόρεσα να βγάλω μέχρι στιγμής. Ελπίζουμε και σε καλύτερες μέρες.

     

    Ακολουθεί δείγμα.

     

    A ξέχασα. κιθάρα-->tubepre--->emu 1212m

     

    http://www.box.net/shared/actc4hb29n

  2. νομίζω οτι βρήκα μια λυση,κατάφερα να γράψω κάνοντας το εξης: add midi track-μαρκάρω με το στυλό μια περιοχή στο midi- δεξί κλίκ,midi-open drum editor και με βγάζει σε περιβάλλον που βάζω τα drums με ένα ραβδί επάνω στα τετράγωνα (σε κοκκινους ρόμβους).

    Αυτό που δεν μπορώ να κάνω (και ίσως να μην γίνετε) είναι να γράφω χωρίς να μπαίνω στο περιβάλον αυτό με το ραβδί  (δεξί κλίκ,midi-open drum editor)   αλλά να γράφω πατόντας τα πλήκτρα στα εικονικά όργανα-κονσόλες που εμφανίζονται,

    πάντος και έτσι δουλεια γίνετε

     

    Aυτό που λες εδώ, δεν έχει σχέση με αυτό που ρώτησες στο πρώτο ποστ.

    Στο πρώτο ποστ ρώταγες λες και έχεις κάποιον κοντρολερ ενώ τώρα λες ότι δεν έχεις.

     

    Για να γράφεις παντώντας τα πληκτρα από τον key editor (και όχι μέσα απο το vst) γίνεται πατώντας το quantize ή πως λέγεται μέσα στον key editor.

     

    Κατά βάση όμως θα δυσκολευτείς αρκετά να κάνεις δουλειά έτσι.

     

    Το κουμπί που σου λέω είναι αυτό στα δεξιά

     

    screen14wr5.jpg

  3. Έχω πάει και συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες. Θα συμφωνούσα να τους κράζεις για τον χώρο, για την απόσταση, για την έλλειψη parking και υποδομών και για τα απαράδεκτα ακριβά εισιτήρια. ΟΧΙ όμως για την ακύρωση του live, διότι ΔΕΝ φταίνε.

     

     

     

    Μα ρε παιδιά... Είπε κανείς να μη δώσει πίσω η didi τα λεφτά; Προφανώς και θα τα δώσει. Αν δεν τα δώσει, τότε να πάμε να τους κάψουμε. ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ και πρέπει να τα επιστρέψει. Ακόμα και αν γίνει σήμερα το live θα ΠΡΕΠΕΙ να τα επιστρέψει σε όσους δε θα μπορέσουν να πάνε.

     

     

    Ναι ο χώρος είναι αθλιος. Και όταν ξερεις ότι θα φιλοξενίσεις 30χιλιάρικα κόσμο, πρέπει να έχεις καλύτερες υποδομές. Δεν είναι δα και ο πρώτος χρόνος που γίνονται εκει συναυλίες. Είναι τουλάχιστον απο το 2004(και πρέπει να είναι και κανα 2 χρόνια πιο πριν). Πόσα χρόνια περιμένουν να φτιάξουν τον χώρο? Βέβαια ο πρώτος που φταίει, είναι ο κόσμος που υποστηρίζει τις συναυλίες της ντιντι.

     

    Ποιός λέει με σιγουριά ότι θα δώσει τα λεφτά πίσω σε αυτόν που ήρθε απο επαρχία και δεν μπορεί να είναι στην συναυλία σημερα(σε περιπτωση που γίνει)? Γιατί είσαι τόσο βέβαιος ότι θα το κάνει?

     

    Τέλος οι περισσότεροι που παραπονιούνται είναι όχι, γιατί αρρώστησε ο τραγουδιστής, αλλά γιατί αργήσανε να πληροφορήσουν τον κόσμο για το ότι δεν θα γίνει η συναυλιά. Ακούγεται ότι το ξέραν από πολύ νωρίς ότι δεν θα γίνει η συναυλία(δεν το λέω εγώ αυτό προφανώς).

    Όταν λοιπόν έχεις αυτό, έχεις την ντιντι που χει αθλιο χώρο, έχεις την συναυλία που ακυρώνεται/αναβάλεται και μετά πρέπει να περιμένεις 2 ώρες για να μπορέσεις να φύγεις από τον κωλοχώρο, ε, μάλλον δικαιολογημένη είναι η γκρίνια.  

  4. Πέρα από όλες τις ευχαριστίες για το απίστευτα χρήσιμο ποστ σου :D

    μπορείς να κάνεις 2 πράγματα?

     

    -Προφανώς έχεις φτιάξει το drum map στον drum editor του cubase. Aν μπορείς να τον ανεβάσεις, θα ήταν υπέροχα (γλυψ, γλυψ, ε καταπληκτικέ Νικόδημε?:P)

    -Ώντας αρκετά αρχάριος και μη εξοικοιωμένος με όλη την ορολογία που χρησιμοποίησες στο ποστ σου, θα βοηθούσε αρκετά το preset σου ώστε να καταλάβω και αρκετά πράγματα.

     

    Kάποιος να ενώσει τα 2 θρεντ (αυτό και το άλλο με τον όγκο στα τύμπανα) και να τα κάνει στικι.

  5. To ότι μέχρι πρόσφατα η φέτα, δεν είχε κατοχυρωθεί ως ελληνικό προιόν δείχνει το αντίθετο.

    Το ότι ακόμα και τώρα (αν δεν κάνω λάθος) δεν υπάρχουν παρασκευαστήρια που να εμφυαλώνουν το ελαιόλαδο και τελικά το πουλάμε στο εξωτερικό και το πουλάνε για δικό τους, δείχνει το αντίθετο.

    Το ότι το κράτος δεν προσφέρει ευκολίες ή ευκαιρίες σε όποιους θέλουν να ασχοληθουν με την μουσική, δείχνει το αντίθετο.

    Το ότι στην παιδεία μας, το πρώτο πράγμα που προβάλεται είναι ο ανταγωνισμός και όχι η δημιουργικότητα, δείχνει το αντίθετο.

     

    Δεν μιλάω για προστατευτισμό. Μιλάω για το να θες να προωθήσεις και να στηρίξεις πράγματα τα οποία παράγεις(φυσικά και στο εξωτερικό).

    Το ότι το κράτος επέβαλε δασμούς, τελωνεία κλπ, δεν σημαίνει ότι στήριζε τα ελληνικά προιόντα, αφού για να γίνει αυτό το πράγμα θα πρέπει να τα κρατάς και σε λογικές τιμές και να μην αφήνεις το οποιονδήποτε να κάνει ότι θέλει.

  6. Μα τι πάει να πει "απαίδευτο" βρε Animae? Και γιατί να είμαστε σώνει και καλά σαν τους έξω? Να έχουμε τα μουσικά τους γούστα, τις δικές τους αντιλήψεις, τη δική τους κοσμοθεωρία?

     

    Όχι, δεν το πηγαίνω μακριά. Συνειδητοποίησα για πρώτη φορά τι σημαίνει αυτό που ονομάζουμε εμείς "ξένο τραγούδι" για τους ξένους όταν πρωτοέφυγα από Ελλάδα για να ζήσω στο εξωτερικό περίπου 8 χρόνια πριν. Όταν βλέπεις νοικοκυρές, οικοδόμους, χρηματιστές και καθηγητές πανεπιστημίου να ακούν κάθε μέρα στο ραδιόφωνο Britney, Spice Girls, Oasis, Muse, Amy Winehouse, αυτούς τους σαχλαμπούχλες τους Κολντπλέις, Supergrass, Girls Aloud, So Solid Crew, και ανάμεσα σε αυτά να πεταχτεί και ένας παλιότερος αχταρμάς από Ramones, Abba και 80s μέχρι Hendrix, Joy Division, Joplin, Τoto και Jackson 5, ε, τότε καταλαβαίνεις ότι μας χωρίζουν ΕΤΗ φωτός. Σκέψου το δικό μας ραδιόφωνο τι παίζει και θα καταλάβεις τα επιχειρήματα περί διαφορετικής ψυχοσύνθεσης και διαφορετικής διαθέσιμης αγοράς. Ακούν όλη μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ αυτά που εμείς τα ονομάζουμε "ξένα" και τους κολλάμε την ταμπέλα του "in".

     

    Το ερώτημα όμως είναι: "γιατί να θέλω να είμαι σαν και αυτούς;" To γεγονός ότι οι Ελληνίδες νοικοκυρές και ταξιτζήδες δεν ακούν ότι ακούν και αυτοί του εξωτερικού τους κάνει "απαίδευτους"?

     

     

     

     

    Σε καμία περίπτωση δεν εννόησα αυτό ως “απαίδευτους”.

    Έκανα αναφορά στο κλασσικό που έχουμε εδώ και χρόνια, να μην στηρίζουμε εγχώρια προιόντα. Αυτό φυσικά δεν είναι φαινόμενο το οποίο εμφανίζεται στην μουσική, αλλά σχεδόν σε όλους τους οικονομικούς κλάδους.

     

    Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα απαίδευτο κάποιον επειδή ακούει άλλη μουσική ή στηρίζει άλλη μουσική(εγώ είμαι ο έξυπνος και αυτοί οι βλάκες? No way..).

    Αλλά για το ότι δεν έχουμε την παιδεία να στηρίξουμε τα δικά μας.

     

    Παράδειγμα και για το ράδιο: ξέρω μπόλικο κόσμο ο οποίος ακούει ραδιόφωνο και ο οποίος συγχρόνως παραπονιέται ότι δεν υπάρχει ποιότητα. Όχι μόνο ποιότητα από άποψη μουσικής, αλλά αναφερόμενοι στα λεγόμενα playlist τα οποία μας σπάνε τα @@.

    Φυσικά δεν μιλάω μόνο για ξένο ρεπερτόριο, αλλά και για ελληνικό. Ή και αυτό που αναφέρθηκε πιο πριν στο θρεντ (  -ποιοι είναι αυτοί? -…..  –ελληνες είναι? Απογοήτευση)

     

    λιγα τα λόγια σου για τους κολπλεις εε :P

     

    Eπίσης δεν μπορώ να καταλάβω το φαινόμενο του να διαφωνεί μαζί σου κάποιος και να σε ειρωνεύεται σε άλλα θρεντ.

    (προφανώς μπλοντυ, δεν πάει σε σένα αυτό)

  7. Πάντως -προσωπικά- το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να δω, είναι κρτική επιχορήγηση στην εγχώρια black σκηνή και ανακοινώσεις από χαρτογιακά του υπουργείου πολιτισμού να λέει ότι πρέπει "να υπάρξουν κίνητρα για τους νέους καλλιτέχνες".

     

     

    Πρώτον, γιατί?

    Δεύτερον, το μπλακμέταλλοι το είπα για το "εντυπωσιακό" της υπόθεσης. Ο δίσκος δεν έχει καμία σχέση με το είδος. Ευτυχώς δηλαδή. Για την ακρίβεια δεν έχει καν σχέση με το ροκ.

     

    darshan, προς τι η ειρωνεία?

  8. Δεκτό, δεν το αμφισβητώ, απλώς λέω είναι τόσο "απλό" όσο ακούγεται; Γιατί συνήθως λέμε το χτυπητό και δε μαθαίνουμε άλλα 20 που υπάρχουν από πίσω, τύπου "στη Γερμανία δεν υπάρχουν όρια ταχύτητας" ή "στην Ολλανδία τα ναρκωτικά είναι νόμιμα" ;)

     

     

    Και πες ότι αυτό με τον Καναδά είναι πολύπλοκο...το perdition city των ulver (πρωην βλακμεταλλοι) το έχει χρηματοδοτήσει το υπουργείο εξωτερικών της Νορβηγίας(ή καποιο άλλο υπουργείο, δεν θυμάμαι τώρα).

    Στην Αγγλία μπορεί να μην έχουν τέτοιες διευκολύνσεις, αλλά έχουν όλα τα υπόλοιπα.

     

    Και ερχόμαστε στο προηγούμενο ποστ σου

    1.Τέλος πάντων, ναι, φυσικά κατάλαβα τι λες. Δεν κόλλησα στον αριθμό, λάθος κατάλαβες. Το ερώτημα ήταν: θεωρείς ότι οι Sugah Gallore ή τα άλλα 5 ονόματα που είπες είναι επιπέδου Oasis και απλώς δεν έχουν το κοινό και τις υποδομές; Ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά, για να μην προκαταβάλλω το μέλλον: θεωρείς ότι οι μπάντες που αναφέρεις έχουν κάνει μέχρι στιγμής δουλειά που να τις κατατάσσει στο επίπεδο των Oasis; Ή των άλλων συγκροτημάτων που ανέφερα;

     

    2.Μεγάλοι γεννήθηκαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από κάτω τους έσκιζαν τις μπλούζες ;D Δε σημαίνει καν ότι ήταν "φτασμένοι" μουσικά. Απλώς ο καθένας μας έχει ένα μέγιστο που μπορεί να φτάσει σε κάθε τομέα. Προφανώς για να φτάσει πρέπει να σκιστεί στη δουλειά, αλλά το μέγιστο που μπορεί να φτάσει ο καθένας είναι συγκεκριμένο. Για να φέρω ένα απλούστατο παράδειγμα, κάποιος που τρέχει τα 100m σε 9,8sec προφανώς ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ με το potential να ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει αυτό, ενώ άλλος γεννιέται με λίγο στραβά ή κοντά ή αδύναμα πόδια, άλλος γεννιέται με ευαισθησία και τραυματίζεται εύκολα και άλλος γεννιέται με δυσμορφία στα πόδια και δε μπορεί να περπατήσει. Όλοι μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση, ο αργός να γίνει λίγο πιο γρήγορος κλπ, αλλά αν όλοι κάνουν σκληρή δουλειά ο ένας θα γίνει ο Carl Lewis και οι υπόλοιποι θα γίνουν εγώ όταν τρέχω να προλάβω το λεωφορείο ;) Αντιστοίχως το ότι ένα group θα δουλέψει σκληρά δεν συνεπάγεται ότι θα γίνει οι Beatles (μιλώντας πάντα από άποψη μουσική, όχι μόνο για πωλήσεις) ή για να φέρω ένα παράδειγμα που δε μου αρέσει (μην κατηγορηθώ ότι "επειδή σου αρέσουν οι Beatles.... μπλα μπλα) δε θα γίνει οι Whitesnake.

     

    1. Το αν θα μπορούσαν να πιάσουν τέτοια επίπεδα(προς θεού δεν λέω ότι θα μπορούσε κάποια-ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ-μπάντα να φτάσει αυτά τα επίπεδα αναγνώρισης και επιρροής, είναι άλλωστε και η χρονική συγκυρία που δεν το επιτρέπει)μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.

    Δεν θα το μάθουμε ποτέ για τους λόγους που έχω γράψει στα προηγούμενα ποστ μου.

    Δηλαδή, δεν θα έχει τα βασικά που θα έπρεπε να έχει και θεωρούνται δεδομένα, ώστε να μπορέσει να αδειάσει το κεφάλι τους και να ασχοληθούν καθαρά με την μουσική. Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να φτάσεις στο σημείο όπου από ελλάδα θα "πηδήξεις" στην παγκόσμια αγορά, χωρίς να έχεις μια εταιρία η οποία θα ενδιαφερθεί να σου κλείσει τα σωστά λαιβ, να σου κάνει το σωστό προμόσιον,να σου κάνει τις σωστές διαφημίσεις? Πως είναι δυνατόν να μπορέσεις να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, άμα οι χώροι που υπάρχουν για λαιβ είναι ελάχιστοι και ελάχιστα ποιοτικοί? Πως είναι δυνατόν να φτάσεις σε τέτοια επίπεδα, όταν στην χωρα που βρίσκεσαι, το κοινό είναι μικρό, "απαίδευτο" και δεν έρχεται να σε υποστηρίξει. Αν καταρχήν έχεις τόοοσες δυσκολίες ώστε να κάνεις ένα καλό ξεκίνημα στην  χώρα σου, πως θα κάνεις το μεγάλο βήμα? Μην ξεχνάμε και την οικονομική κατάσταση στην ελλάδα και το πόσο εύκολα μπορεί να πάρει κανείς την απόφαση ώστε να ασχοληθεί με την μουσική και μόνο.

     

    2. Ναι προφανώς, για να ασχοληθώ με την μουσική θα πρέπει να το "εχω" έστω και λίγο περισσότερο από αυτόν που δεν ασχολείται καθόλου. Θες να μου πείς ότι οι Nickelback το χουν? Οι ανθρωποι είναι άμπαλοι(συνθετικά μιλώντας και κατά την γνώμη μου πάντα).

    Τους γνωρίζει ΑΠΕΙΡΟΣ κόσμος. Το αξίζουν? Όχι για μένα. Είχαν καλή εταιρία για πλάτες η οποία ήξερε το πως και το γιατί? Προφανώς.

    Ισχυριζόμαστε εν τέλει ότι στην Ελλάδα απλά δεν το "έχουμε"? Τι γενίκευση είναι αυτή?

     

    Μιλώντας για ποιότητα και όχι πωλήσεις, αλλάζει εντελώς το πράγμα. Υπάρχουν άπειρες μπάντες στο εξωτερικό, οι οποίες έχουν τόνους περισσότερης ποιότητας από τις αντίστοιχες mainstream μπάντες τους είδους τους, αλλά τους ξέρει 3 και ο κούκος.

     

     

    Θες δε θες ο Galagher μεγαλος γεννηθηκε,βρες μου ΕΝΑΝ Ελληνα που να μπορει να γραψει τετοιους αγγλοσαξωνικους υμνους και θα παω πασο.....

     

    O gary moore βρε sf, που γεννήθηκε, ποιά εποχή και πόσο πιθανό ήταν αναλογιζόμενος τα προηγούμενα να μπορέσει να γίνει έστω καλός μουσικός?

    Προφανώς κάποιοι το "χουν". Άμα όμως το "χαν" και δεν είχαν όλα τα υπόλοιπα, αυτή την στιγμή παίζει να μην ασχολούνταν καν.

  9. Ωχ, κάτσε ρε boy, γιατί τώρα το χάλασες. δηλαδή τα 5 παραδείγματα που έφερες απέχουν από τους Beatles, τους Floyd, τους Queen μόνο σε υποδομές και κοινό; Δε λέμε για μια μέτρια μπάντα του εξωτερικού. Λέμε για ΜΕΓΑΛΕΣ μπάντες. Κ αν όχι τόσο τεράστια μεγέθη... έστω... Oasis, Nirvana, Muse... ή και Last Shadow Puppets, Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs, για να πάω λίγο ακόμα "πιο χαμηλά"... Μόνο οι υποδομές και το κοινό διαφέρουν; Νομίζω ότι η απόσταση είναι ΧΑΩΔΗΣ μουσικά. Οι Kaiser Chiefs είναι πασίγνωστοι ΕΠΕΙΔΗ μουσικά/συνθετικά (όχι με καμιά μεγαλεπήβολη έννοια, απλά πιασιάρικα κομματάκια γράφουν, αλλά καλύτερα από κάθε άλλον σ'αυτό το στυλ)  είναι ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ μπροστά από τον ανταγωνισμό, και όχι λόγω του κοινού και των υποδομών...

     

     

     

    Διάβασες όλο το ποστ? Αν ναι, τότε ακριβώς πριν είναι το παράδειγμα με τους ΟASIS.

    Τι δεν σε καλυπτει από αυτό? Όλοι μεγάλοι γεννήθηκαν? Με το που έπαιξαν το πρώτο λαιβ τους,

    από κάτω ήταν 10.000 κόσμος να σκίζει τις μπλούζες του?

    Ε προφανώς έφερα 5 παραδείγματα, όπως και συ είπες 9 και δεν ανέφερες 124543653 μπάντες.

    Επίσης δεν είπα ποτέ ότι ξεχειλίζουμε από πολύ καλές μπάντες, αλλά ότι έχουμε ένα ικανοποιητικό νούμερο από δαύτες.

     

    Τέλος μια μπάντα πέρα από το αρχικό ταλέντο, πρέπει να έχει και αυτές τις υποδομές από πίσω για να μπορέσει να μεγαλώσει και να εκμεταλευτεί το υπάρχον ταλέντο και να το πάει προς το "πλέον είμαι όνομα". Πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν εδώ, ενώ έξω το έχουν απλόχερα. (να πούμε για τον Καναδά όπου το πρώτο αλμπουμ κάθε μπάντας ηχογραφείτε με εξοδα του κράτους και περιμένει ένα ποσό πίσω το κράτος ΜΟΝΟ αν κάνει κάποιες σημαντικές πωλήσεις? Τι να λεμε τώρα...)

  10. Δεν αντιλέγω ότι αυτά που ακούς κατ' επιλογή σου σε επηρεάζουν και εν τέλει καθορίζουν τη μουσική σου προσωπικότητα. Όμως από την άλλη είμαι βέβαιος ότι π.χ. ένας Έλληνας μαθητευόμενος κιθαρίστας που ακούει blues, jazz και rock όλη μέρα δυσκολεύεται πολύ περισσότερο όταν προσπαθεί να παίξει ένα απλό shuffle ή "τεσσάρι" swing παρά όταν προσπαθεί να παίξει τα (αντικειμενικά δυσκολότερα) "εφτάρια" και "εννιάρια" του λαϊκού μας ρεπερτορίου. ;)

     

     

    Ναι, είναι κάπως περίεργο, αλλά ισχύει. Εν τέλει όμως δεν αποδεικνύει κάτι. Προφανώς(όπως είπες και πριν και όπως το παραδέχτηκα) σε επιρρεάζουν σχεδόν όλα τα βιώματα/ακούσματα που έχει ο καθένας μας.

    Και πχ, αν κάνεις το κλασσικό ελληνικό πάσχα από 3 χρονών, ακούγοντας δημοτικά, τότε ναι, είναι βέβαια ότι τους διάφορους ρυθμούς θα τους έχεις "δικούς" σου. Αυτό όμως ούτε θα είναι η μόνη επιρροή που θα υπάρχει, αλλά ούτε και θα μου απαγορεύσει το να μπορέσω να έχω και άλλες μουσικές/ερεθίσματα στις οποίες θα μπορέσω να εντρυφήσω.

     

     

    ξερω και εγω...αν δεν ισχυουν αυτα γιατι δεν εισαι νο1. στην Αγγλια ,αφου εχεις μεγαλωσει με το...ροκ? ;D & καλα εσυ μπορει να μην το "εχεις" κι ολας τα υπολοιπα...234567 αγγλοφωνα γκρουπ γιατι δεν ειναι?τα εχει φαει η διαπλοκη & οι δισκογραφικες? ;D

     

    Ας πούμε ότι δεν αναφέρεσαι προσωπικά σε μένα, γιατί αν στηρίζεις την επιχειρηματολογία σου σε μένα, πάει καήκαμε, καθώς δεν έχω ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με την μουσική έτσι ώστε να μπορέσω να τσεκάρω αν "το χω" ή δεν "το χω".

    Bρε συ sf όμως, κάτσε μισο. Έχεις να θυμηθείς ΜΙΑ καλή ροκ παραγωγή, που να ακούς κιθάρα και να τρελαίνεσαι από το 90 αρχές και πίσω? Πιθανότατα θα μου πεις 3. Οκ. Υπήρχε ποτέ εδώ (τα τότε χρόνια) η δυνατότητα κανείς να ηχογραφήσει καλά?

    Πιστεύεις ότι η heaven και η κάθε heaven, την ενδιαφέρει να περιμένει ώστε να μπορέσει να κάνει κάποια α επιτυχία ενα γκρουπ στο εξωτερικό ή την ενδιαφέρει να χει έναν που γεμίζει τα μαγαζιά κάθε ΠΣΚ?

    Το ότι υπάρχουν αρκετές, όχι απλά αξιόλογες, αλλά πολύ καλές μπάντες στην underground σκηνή και προσωπικά κάθομαι και ακούω την μουσική τους με την ίδια ευχαρίστηση και προσοχή όπως και τις εισαγόμενες  μπάντες, μου λέει πολλά. Δεν μπορεί να υπάρξει σκηνή, γιατί το κοινό δεν έχει την παιδεία ("έλληνες??μπρρρρ...") και επίσης δεν υπάρχει βιομηχανία για να την στηρίξει. Εκτός αν νομίζεις ότι oi OASIS, πρώτα έγιναν γνωστοί στην ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ και στην ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ και μετά έγινε κάτι και στο UK. Προφανώς και είχαν και το κοινό που θέλει να ακούσει τέτοια μουσική, είχαν και τους χώρους για να παίξουν αξιοπρεπώς τουλάχιστον, αλλά και επειδή υπάρχει όλη αυτή η υποδομή, σε αυτά τα μαγαζιά θα ήταν και κόσμος απο τις διάφορες μεγάλες εταιρίες.

    Περιμένεις να δείς μήπως κανέναν ανθρωπο της ΕΜΙ στο Αn?

    Θες παραδείγματα? Δες τουs Sugah Galore. Δες τον Swoki. Δες τον "δικό μας" SpyrosCh. Δες τους Semen of the Sun. Δες τον Spyweirdo.

    Tι έχουν να ζηλέψουν από το εξωτερικό? Μόνο τις υποδομές και το κοινό. Τίποτα άλλο.

     

    1.Mα δεν σου είπα ότι για να εκτιμήσεις πχ. το ρεμπέτικο πρέπει υποχρεωτικά να σε είχαν τραβήξει με το ζόρι σε μια βάρκα για να το σκάσετε από τη Σμύρνη του '22 ή ότι θα έπρεπε σώνει και καλά να ήσουν ναρκωτικάκιας και λιωμένος σε ένα παράνομο τεκέ στην παλιά Αθήνα της δεκαετίας του '50. Εννοείται ότι αυτό δεν στέκει. Γιατί νιώθεις υποχρεωμένος να το "καταλάβεις"? Από τη στιγμή που θα αντιληφθείς από πού πηγάζει το τραγούδι αυτό και το συνδέσεις με κάποια βιώματά σου αυτόματα γίνεσαι κοινωνός του.

     

    2.Εκεί είναι η σχέση με αυτό που είπες. Τη μουσική αυτή δεν την έχεις δικαιωματικά στο αίμα σου, αλλά θα σου έρθει πολύ πιο άμεσα και γνήσια αν ασχοληθείς με αυτή, και αυτό σε διαφοροποιεί από έναν ξένο (με αυτήν ακριβώς την έννοια "κυλάει μέσα σου"). Ο ξένος εννοείται ότι δεν θα το αντιληφθεί όπως εσύ - ακόμη και μια μετάφρασή του να διαβάσει, δεν πιστεύω ότι θα τον ενδιαφέρει να εντρυφήσει ιδιαίτερα (πχ. διαβάζοντας τα "Παιδιά της Πιάτσας" του Τσιφόρου).

     

    1.To ίδιο δεν ισχύει όμως και για τις υπόλοιπες μουσικές?

     

    2. Το γνήσια δεν μου κάθεται τόσο καλά - κατα τ αλλα συμφωνώ.

     

     

     

     

     

  11. Εσύ ναι, άλλοι όμως (η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού) όχι. Είναι κακό να ακολουθούμε τη μάζα της ξενομανίας (όσο κι αν ουσιαστικά δεν είναι έτσι, δυστυχώς μπαίνουμε στον ίδιο παρονομαστή με τα ανήλικα κοριτσάκια που βγάζουν σπυριά αν ακούσουν οτιδήποτε άλλο από Aguilera, Τζάστιν Τίμπερλεικ και Τimbaland) και να περιφρονούμε την ελληνική μουσική, όταν μας προσφέρει κάτι που πραγματικά αξίζει.

     

    Και ακόμη και σένα όταν σε αγγίξει για έναν ιδιαίτερο λόγο πχ. ένα ρεμπέτικο, θα το καταλάβεις και θα το νιώσεις, τη στιγμή που ένας ξένος θα ενδιαφερθεί ίσως για τη μουσική αλλά θα αδυνατεί να καταλάβει για το τι πράγμα μιλάει το τραγούδι, από πού πηγάζει και γιατί συνδέεται ένας Έλληνας με αυτό.

     

    Ναι οκ, αλλά τι σχέση έχει αυτό με αυτό που είπα? Είπα εγώ ότι δεν θέλω να ακούω/δεν μου αρέσει/οτιδήποτε σε σχέση με τους ελληνες καλλιτέχνες (ή ελληνόφωνους έστω)?

     

    Mα ούτε και γω θα καταλάβω. Μια μουσική που έχει βιώματα της εποχής της, εγώ πως ακριβώς de facto θα το καταλάβω?

    Ο ξένος πως ακριβώς να το καταλάβει αφού ούτε καν την γλώσσα δεν ξέρει?

     

    Μια μικρή λεπτομέρεια: η μουσική που ΑΚΟΥΜΕ δεν είναι μόνο αυτή που ακούμε κατά δική μας επιλογή, αλλά και αυτή στην οποία εκτιθέμεθα ακούσια σε διάφορες φάσεις της ημέρας και σε ηλικίες στις οποίες δεν είχαμε καμία δυνατότητα επιλογής. Πολλές φορές μπορεί να παίξει πιο σημαντικό ρόλο από αυτό που θέλουμε να πιστεύουμε.

     

    Προφανώς ούτε εμείς έχουμε στο DNA μας το ρεμπέτικο, ούτε οι μαύροι το gospel και τα blues, ούτε οι λατινοαμερικάνοι το clave και τα montunos. Όμως η έκθεση σε αυτά από ΠΟΛΥ μικρή ηλικία παίζει ρόλο στη μουσική μας/τους ταυτότητα.

     

    E καλά, χαίρω πολύ. Αν το πάμε έτσι όμως δεν πρόκειται να βγάλει κανείς άκρη και θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί αυτό το φόρουμ έχει μόνο "δυτικόφιλους"  μουσικούς(έχεις ακούσει πολλά ρεμπέτικα να ποστάρονται?).

    Γενικά μας επιρρεάζουν όλα και τα πάντα. Τι θεωρείς ότι με έχει επιρρεάσει περισσότερο?

    Η μουσική που ακούω κατ επιλογήν τα τελευταία 15 χρόνια ή η μουσική που έμπαινε "χωρίς την θέληση μου" μέχρι τα 10 μου?

    Δεν θα βγάλουμε άκρη όμως. Θα συνεχίσουμε να έχουμε έγκυρα επιχειρήματα και οι 2 επ άπειρον.

     

    δυστυχως,η μαλλον ΕΥΤΥΧΩΣ,αυτο δεν αρκει,ειναι και ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ στην Ελλαδα τον οποιο θες δε θες ακολουθεις.

     

    Από πότε ξέρεις τον τρόπο ζωής κάθε έλληνα και ακόμα περισσότερο κάποιου Αθηναίου?

    Το ότι υπαρχει το συνήθειο του καφέ κλπ, μας βάζει όλους στο ίδιο καζάνι μουσικά?

    Το ότι έχω πάει κανα δυό φορές σε κέντρο με κάνει σκυλά και να χω στο αίμα μου το λαικό?

    Τι λέτε ρε παιδιά τώρα?

    Πάμε να κάνουμε μια απίστευτη ομαδοποίηση ανάλογα με το τι πιστεύεις ο καθένας μας?

  12. Aν τόσες σελίδες μιλάγαμε με κριτήριο το τι παίζει το ραδιόφωνο, κρίμα οι 21 σελίδες.

    Γιατί δεν γίνεται από την μια να λέμε για επιτυχία στα uk/us charts (mainstream και εμπορικό κατά βάση), από την άλλη για παράδοση που δεν ακολουθούμε και για αυτό δεν υπάρχει επιτυχία(λες και αυτή η μουσική είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη και έχει εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως) και ξαφνικά να μιλάμε για avant-garde.

    Απο την μια οι Οasis (καραmainstream) και από την άλλη ο Ξενάκης.

    Λες και οι Oasis, αν δεν είχαν το καλό ότι βρίσκονταν στο Γιου-Κει(ανεπτυγμένη αγορά και μουσική βιομηχανία, ετερόκλητο πληθυσμό(δηλαδή άπειρες μουσικές προτιμήσεις), απίστευτα liveάδικα κλπ κλπ) και δεν είχαν και απιστευτη προώθηση απο τα media (θυμάται κανείς πόσες φορές την μέρα βλέπαμε wonderwall κλπ στο mtv?), θα είχαν γίνει αυτοί που έχουν γίνει? Δεν λέω ότι δεν αξίζουν, απλά αμφιβάλλω αν θα είχαν την αναγνώριση που έχουν τώρα(ή ακόμα καλύτερα τότε).

     

    Λες και οι Nickelback αξίζουν την δημοσιότητα που έχουν ενώ σε κάθε δίσκο τους αξίζει ένα αντε δυο-με το ζόρι- κομμάτια.

     

     

    To τι μουσική θα παίξει ο καθένας εξαρτάται με το τι ακούσματα θα μεγαλώσει.

    Και από έλληνες γονείς να είσαι, αν από μωρό είσαι στο μπαγκλαντες και η μόνη γλώσσα (ή έστω κατα πλειοψηφία) που μιλάνε είναι η τοπική, προφανώς και θα μάθεις την τοπική και όχι την ελληνική επειδή έχεις τα "γονίδια" του έλληνα.

    Αντίστοιχο είναι και η μουσική. Πως είναι δυνατόν να μου πεί κάποιος ότι τα ρεμπέτικα είναι η μουσική που έχω στο αίμα μου, από την στιγμή που από τότε που με θυμάμαι ακούω πολύ περισσότερη "δυτική" μουσική παρά "δικιά μας"?

  13. Με εγκαλεί ο animae:

     

    1.Ποιο πράγμα γίνεται "γενικά"; Η μπουρδολογία; Ασφαλώς και γίνεται γενικά, αλλά πρέπει να συμμετέχουμε και εμείς; Δεν επικαλέστηκα εγώ καμία απόλυτη ή γενική αλήθεια. Επικαλέστηκα μόνο το ιστορικό δεδομένο το οποίο το ξέρουν όλοι και βρίσκεται σε απόλυτη ισχύ και σήμερα. Αν όχι, ας βγει κάποιος από το noiz να πει ότι ξέρει κάτι άλλο.

     

    2.Καλά ρε animae, κάθε φορά που συζητάμε θα φέρνουμε και γλωσσολόγους στη συζήτηση. Τι είναι αυτές οι τρεις ερωτήσεις; Δεν ξέρεις τι σημαίνει "κανένα"; Δεν ξέρεις τι σημαίνει "επιτυχία";

     

    3.Κατ' αρχήν, την ημέρα που θα πείσεις κάποιον από τους Socrates να παραδεχθεί ότι παίζει μέταλ (που δεν παίζουν), θα βγεί νέο τεύχος του ΠΟΠ και ΡΟΚ. Σαλάτα τα έχετε κάνει - άκου... μέταλ οι Socrates...

     

    4."Διεθνής καριέρα" είναι όρος με πολύ συγκεκριμένο και παγκοσμίως αποδεκτό περιεχόμενο, δεν χρειάζεται να το ορίσουμε εμείς... Οι Socrates (που μάλιστα αναρρωτιέσαι αν τους ξέρω....) δεν έκαναν καμία διεθνή καριέρα. Προσπάθησαν να κάνουν βγάζοντας ένα δίσκο με το όνομα Plaza, ο οποίος (συνοδευόμενος με αμετροεπείς συνεντεύξεις) πήγε άπατος (μάλλον μόνο εγώ τον πήρα). Εκ' τοτέ εμφανίζονται ως μπάντα σε διάφορα συνοικιακά σινεμά, και γράφουν τραγούδια για το Λέκκα και την Αλεξίου. Ξεκόλα.

     

    5.Ισχυρίζομαι ότι τη δεκαετία του 80 (όπου εγώ άκουγα ροκ μουσική) οι ελληνικές μπάντες ήταν αισθητά κατώτερες από οποιοδήποτε καλό αγγλικό ή αμερικανικό σχήμα. Ισχυρίζομαι ότι τη δεκαετία του '90 συνέβαινε το ίδιο. Δεν ισχυρίζομαι ότι συμβαίνει και σήμερα, διότι δεν παρακολουθώ τη σκηνή, αλλά σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα και η πιθανότητα διεθνούς καριέρας περνάει αποκλειστικά και μόνο από το κόσμο της ποπ. Όμως - όπως έχω ξαναπεί στο thread με τους Coldplay - οι έλληνες δεν ξέρουν καν τι ΕΙΝΑΙ η ποπ μουσική, πόσο μάλλον να την γράψουν κιόλας, πόσο μάλλον να πείσουν, πόσο μάλλον να την πουλήσουν σε ξένους.

     

    Οπότε:

     

    6... ακριβώς αυτό είναι το κίνητρό μου. Μην ξεχνάς animae ότι και εγώ ψωνάκι είμαι: και τα πλήκτρα μου χαϊδεύω, και λεφτάκια χώνω, και την ιδέα ότι κάποτε θα μου πουν ένα "μπράβο" την έχω... ΑΛΛΑ όχι εις βάρος περισσότερο εφικτών και ρεαλιστικών στόχων ζωής.

     

    :)

     

    Kαταρχάς συγνώμη αν πάω λίγο πίσω το θρεντ, αλλά τώρα βρηκα χρόνο για να απαντήσω:

     

    1.Στο πρώτο συμφωνούμε. Το να υπάρχει μια ελπίδα (πχ οι sugah galore θα μπορούσαν να κάνουν μια α επιτυχία στο εξωτερικό) δεν είναι κατ ανάγκην μπουρδολογία. Το να μην έχει ο άλλος τα μυαλά του στο κεφάλι, προφανώς.

     

    2.Δεν το είπα για γλωσσολόγο προφανώς. Για μουσική μιλάμε, οπότε το επιτυχία εσύ μπορεί να το ορίζεις ότι τους ξέρει κάποιος κόσμος και στο εξωτερικό ή μπορεί να το ορίζεις ως ότι θα πρέπει να χει πουλήσει 100.000 δίσκους. Για αυτό σε ρώτησα.

    Αν λοιπόν θεωρήσουμε τον πρώτο ορισμό, τότε υπάρχουν ελληνικές μπάντες οι οποίες έχουν κάνει επιτυχία στο εξωτερικό. Θα σου πω 4 που μου έρχονται σε μυαλό.

    Rotting Christ, Septic Flesh, Nightrage, Firewind.

    Προφανώς εδώ μιλάω για μεταλ, αλλά δεν μου φαίνεται αυτό να ακυρώνει κάτι.

    Για μουσική μιλάμε, μουσική είναι και αυτή.

     

    3.Δεν με κατάλαβες. Δεν ισχυρίστηκα σε καμία περίπτωση ότι παίζουν μέταλ. Απλά έτυχε να είναι η παρένθεση μετά από αυτήν την λέξη. Θα ήμουν τρελός ή κουφός αν έλεγα κάτι τέτοιο.

     

    4.Οκ, δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσω αυτά που λες. Αλλά γιατί να ξεκολλήσω? Με βλέπεις κολλημένο με κάτι?

     

    5.Αν αναφέρεσαι σε ποπ μουσική, προφανώς συμφωνούμε. Το είπα και στο προηγούμενο ποστ μου όμως, γιατί το προσπέρασες?

     

    6.Δεν μου φαίνεται ότι υπάρχει εχέφρων ανθρωπος δεν θα συμφωνήσει με αυτό. Το να παρατήσεις τα πάντα για την μουσική με την ελπίδα ότι στην ελλάδα θα γίνεις ροκ/ποπ/δενξερωκαιγωτι σταρ, ε είναι τουλάχιστον ηλίθιο.

     

    ;)

     

  14. εχεις πιασει και εσυ ΕΝΑ ειδος οπου μια χουφτα ελληνικα γκρουπ καταφερα να κανουν κατι στο εξωτερικο,σε ενα πολυ περιορισμενο και συγκεκριμενο κοινο,  και το εχεις δεσει το θεμα...(οσο για τη ....διεθνη καριερα των SOCRATES δεν θελω καν να μπω σε κουβεντα παντως θυμαμαι οτι καποτε ειχα δει τον μπασιστα τους να παιζει κιθαρα με τον...Μπιγκαλη σε ενα σκυλαδικο πριν τον Τερλεγκα.... ;D ;D,παντως τα τελευταια..100 χρονια στην Ελλαδα εμφανιζοντα..μιλάμε και μαμω τη διεθνη καριερα;D)

     

     

    οι προϋποθεσεις που γραφεις στην παρενθεση απλα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ στην Ελλαδα αλλα και να υπηρχαν στο βροντο θα πηγαιναν γιατι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ενδιαφερεται για το μουσικο ειδος σε αυτη τη χωρα και εξω "εχουνε και δεν θα παρουνε".

     

    και ναι πως να το κανουμε οι "ξενες" μπαντες στο ειδος αυτο ΕΙΝΑΙ τραγικα καλυτερες απο τις Ελληνικες (βρες μου ΜΙΑ ελληνικη μπαντα που να μπορει να σταθει διπλα στους OASIS ή τους RADIOHEAD ή τους Guns and Roses) 

     

    και επειδη οντως ο Eye εχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ δικιο και επειδη οντως πολλα νεα παιδια μπορει να "ξεγελαστουν" και να παρατησουν δουλειες,σπουδες κτλ (που τουλαχιστον σε μια χωρα που καταρεει θα τους εξασφαλιζουν ενα κομματι ψωμι ) για να κανουν "καριερα στο ροκ" νομιζω οτι οφειλουμε οι μεγαλυτεροι εδω μεσα να λεμε την αληθεια και να τα προειδοποιουμε...

     

    προσωπικα ειμαι στο χωρο απο το 1983 και δεν γνωριζω ουτε ΕΝΑ εγχωριο αγγλοφωνο  συγκροτημα που να ζει απο τη μουσικη (οχι πως τα πραγματα ειναι δραματικα καλυτερα για τα γκρουπ που τραγουδανε στα ελληνικα ),οσοι απο το χωρο αυτο ασχολουνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με το...ροκ ειναι απλα γονοι πλουσιων οικογενειων.

     

    με αλλα λογια οπως λενε και οι Αμερικανοι (μια και η γλωσσα του...ροκ ειναι τα αγγλικα ;D)  KEEP YOUR DAY JOB!

     

    E καλά ναι, δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι υπάρχουν άπειρες μπάντες που έχουν κάνει διεθνή καριέρα. Αλλά σίγουρα το απόλυτο τίποτα του eye, διαφέρει από το «μερικές».

    Επίσης για αυτό έκανα και τον διαχωρισμό. Αν μιλάμε για mainstream μουσική, κανείς εκτός από την….Παπαρίζου που κάνει ….καριέρα στην Σουηδία :lol:

     

    Προφανώς δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις. Και προφανώς αυτό είναι σημαντικότατο πρόβλημα. Αλλά το έχουνε και δεν θα πάρουνε, επετρεψέ μου να αμφιβάλλω.

    Έχουν εμφανιστεί μπαντάρες τον τελευταίο καιρό (ντάξει προφανώς ακόμα underground) οι οποίες αν συνεχίσουν έτσι ποιοτικά δεν βλέπω τον λόγο να μην αξίζουν της ίδιας προσοχής και στο εξωτερικό.

    Βρε superfunk, εδώ οι ίδιες αυτές οι χώρες δεν μπορούν ανά περιόδους να εμφανίσουν σοβαρούς καλλιτέχνες (που να κρατάνε στο χρόνο, όχι να έχουν 2 χιτ και μετά γειά σας), θα εμφανίσουμε εμείς που δεν υπάρχουν και τα αυτονόητα για άλλες χώρες?

     

    Στο τελευταίο φυσικά θα συμφωνήσω. 

     

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου