fusiongtr

.... και θα είχα γυρίσει κανάλι να δω Τσάκι Τσαν.

Είναι σαν να λες ... "Έλα να σου δείξω σε βίντεο τι έκανα" και στο βίντεο να λες ... "δεν ξέρω ακριβώς τι έκανα, ίσως κάτι τέτοιο, κάπως έτσι, στο περίπου, αλλά δεν είμαι και σίγουρος"

Ακριβώς αυτό.

Έλα ρε Δημήτρη. Με gvour εγώ πάω κάβα να σηκώσω φιάλες.

Ωραίος!

Να συμπληρώσω ότι αν πχ το κομμάτι είναι 250 ή 300 bpm, δεν είναι ανάγκη να πάθεις υπεροξυγόνωση από τις αναπνοές. Προφανώς διαιρείς τα bpm όσο χρειάζεται και αναπνέεις μέσα στα πλαίσια.

Κατ' αρχήν, συγκράτησε το νεανικό σου σφρίγος. Θα πρότεινα να απευθυνθείς στον μίστερ Μιγιάγκι. Αν ακολουθήσεις κατά γράμμα αυτά που λέει θα σε βοηθήσουν πολύ στο μέλλον. Πχ αυτό το "breathe in, breathe out", θα σε κάνει να εστιαστείς περισσότερο στον ρυθμό, και λιγότερο στις νότες των φράσεων. Πριν ξεκινήσεις να παίζεις κάνε ακριβώς αυτό (breathe in, breathe out) ακούγοντας το κομμάτι, αναπνέοντας με τον ρυθμό πάνω στον οποίο πρόκειται να παίξεις, αρκετές φορές. Όταν αναπνέεις πάνω του πια, τότε άρχισε να παίζεις ρυθμικά πάνω στην αναπνοή σου. Και μετά παίξε ότι θέλεις, μια χαρά θα είναι, τις νότες τις έχεις.

Μια ώρα με τα πόδια δηλαδής. Κι άμα έχει και κίνηση .... φτάνεις γρηγορότερα.

Γενικώς τα τύμπανα είναι κάπως... Δεν ξέρω για το μπάσο, που θα πρέπει να παίζει με τα τύμπανα. Νόμιζα ότι έλεγες για το παίξιμο του bill που σπέρνει, γι' αυτό ρώτησα.

Ποιο?

Ρε συ Νίκο, καμιά φορά αυτά που γράφεις με αφήνουν μακάκα! Ευχαριστώ για την γνώση και την εμπειρία που μοιράζεσαι.

Σε γενικές γραμμές δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους συνευρέσεις υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Τι εννοώ.... Όλα τα τέρατα πάνω στην σκηνή, να παίζουν στην αρχή όλοι μαζί (και να μην καταλαβαίνεις τίποτα), και μετά ένας ένας το μέρος του, προσπαθώντας να διαφοροποιηθεί από τον άλλο, να παίξει κάτι ιδιαίτερο. Μου φαίνεται σαν ένας λανθάνων ψευτοδιαγωνισμός τεράτων για το κοινό, και με έχει χάσει από ακροατή. Όμως .... ,,,, δεν παραγνωρίζω το ότι είναι δύσκολο αυτό που προσπαθούν να κάνουν, και συνάμα ένα πολύ χρήσιμο μάθημα, για το πώς μπορεί κάποιος να αναπτύξει κάτι σε σύντομο χρόνο, που ... - να έχει νόημα - να έχει ιδιαιτερότητα - να είναι ωραίο - να τον εκφράζει - να έχει αρχή - μέση - τέλος (μια ιστορία δηλαδή) - να ταιριάζει με τα συμφραζόμενα (τα πριν και τα μετά) - κλπ Ναι έχει ενδιαφέρον το πώς όλοι αυτοί οι τέρατοι το αντιμετώπισαν αυτό, πολύ ενδιαφέρον. Όλοι είναι τέρατοι, γνωστό αυτό. Εμένα πιο πολύ κλικ μου έκανε ο Andy Wood, όχι για τα φοβερά chops του (εντάξει και για αυτά), αλλά για το φανταστικό χτίσιμο της ιστορίας του, που δεν άφησε κανέναν να αναρωτιέται για το οτιδήποτε. Έπαιξε εισαγωγάρα, θεματάρα, αναπτυξάρα, και κλεισιματάρα. Και μάλλον το πήρε πιο πατριωτικά από τους υπόλοιπους. Μετά ο Lettieri βέβαια, που είχε και το πιο δύσκολο έργο κατά την γνώμη μου, γιατί μετά τον Wood είναι πολύ δύσκολος ο ρόλος του. Άλλοι πιο συμβατικά κι άλλοι λίγο πιο πιπεράτα, έκαναν την δουλειά μια χαρά. Ο πιτσιρικάς με το slide ήταν πολύ καλός κι αυτός. Πάρα πολύ καλός. Είναι στο χέρι του μια ακόμα καλύτερη συνέχεια, το έχει το πακέτο πάντως. Εν ολίγοις αυτές είναι οι απόψεις μου, και σ' ευχαριστώ πολύ Κώστα για την δυνατότητα που μου έδωσες να τις εκφράσω μέσω αυτού του βίντεο.

Εντάξει, το εξήγησα με αστερίσκο.

Όχι σκέτα βρε Νικ. Βάλε και κανένα τυμπανάκι, να ακούγεται καλύτερα. Πάντως νιμόζω* ότι το καταλαβαίνεις κι εσύ ότι πας καλύτερα. *νομίζω στα γιαπωνέζικα

Μάλιστα. Κι άμα ασούμε σκάσει έλεγχος, θα πεις ... Κυρ αστυνόμε μου, εγώ βγήκα με το ποδήλατο, αλλά επειδής ασούμε έβγαλα και το γεράκι βόλτα, έβγαλα το χέρι έχω από το παράθυρο του αυτοκινήτου .... Όχι μόνο γλιτώνεις το πρόστιμο, αλλά εξασφαλίζεις δωρεάν στέγη και τροφή για κάμποσο καιρό στο Δρομοκαΐτειο. Είναι ωραία εκεί, έχει πράσινο, ησυχία, και θα μπορείς να βγάζεις και το γεράκι βόλτα όποτε θέλεις.

Και τι κέφια! Φανταστικός! Άμα παίζεις έτσι με κόκα κόλα ασούμε ... σκέψου τι θα έπαιζες με μπύρες.

Αν εξαιρέσεις τους keyboard-οήχους που μπαίνουν στο 1:26 και στο 2:32 που δεν μου αρέσουν, το υπόλοιπο είναι πολύ ωραίο. Lounge του κιαρατά, χαλαρό και όμορφο. Με το θέμα του και τα όλα του. Ωραίος!

Και μετά λένε για τους τζαζίστες ότι δεν μαζεύουν κόσμο. Ρε άντε να χαθείτε .... Το έπος είναι η μπασογραμμή, όλα τα λ7.

Είμαι μεγάλη κουφάλα εγώ ...

1. Έτσι, δεν την έψαχνα, την είχα βρει, αλλά ντρεπόμουνα να την γράψω. 2. Μα το είπα ήδη. Γκρούβα το λένε, κι όλα τα παιδάκια κλαίνε. Όταν ακούς κάτι που χρησιμοποιεί το ρυθμικό μοτίβο του κομματιού για να χτίσει πάνω του, και δεν άγεται και φέρεται προσπαθώντας να συμπλεύσει απλά με αυτό, ξέρεις ότι έχεις ένα winner. Τώρα αν σε όλα αυτά προσθέσει κάποιος και το φραζάρισμα και τον ήχο .... τι άλλο δηλαδή να ζητήσω.

Πάω να κάνω μια προσευχή και να ανάψω και μια λαμπάδα σαν το μπόι σου. Αν και .... ήπρεπε ήδη να την έχω ανάψει. Απίστευτος είσαι ... Αυτή η laid back γκρούβα είναι στο αίμα σου. Αν κάποιος ενώσει το δικό σου του Πανώριου και του μπόση, έχει φτιάξει κομματάρα.

Αυτό Δημήτρη, ψυχή, φωτιά ....

Αχ αυτό το φλαμέγκο .....

Είναι αυτό που κάνει ο cos_dr. Πρώτα κάνει mastering στο κομμάτι, και μετά το ηχογραφεί. Τι αυτό ήτανε? Ούτε ένα "τσόγλανε", ούτε ένα "μουλόσπορε", έστω ένα "μαλακισμένο" ρε συ. Πώς θα καταλάβει δηλαδή ο κανακάρης, ότι είναι ο πατέρας του που του μιλάει, και πρέπει να τον ακούσει ασούμε?