Μια και μου βγήκαν τα μάτια να διαβάζω τόσες σελίδες, ας πω την γνώμη μου, η οποία είναι αντικειμενική και ας διαφωνώ με αυτήν. ;D ;D ;D ;D
Στις φωτογραφίες που έβαλε ο LK, θα μπορούσαν και οι δύο οιωνεί να είναι τέχνη, υπό κάποιες προϋποθέσεις (θα αναφερθώ μετά).
Όπως τις είδα, η πρώτη είναι τέχνη, και η δεύτερη όχι.
Και εξηγούμαι.
Η πρωτοτυπία και η μοναδικότητα, δεν είναι για μένα κριτήρια (αν και είναι ιδιαίτερα επιθυμητά και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά), ούτε ο χρόνος και ο κόπος που κάποιος ξόδεψε για την παραγωγή αποτελέσματος.
Κριτήριο κατά την γνώμη μου αποτελεί η ύπαρξη προσωπικής εσωτερικής έκφρασης σε οποιδήποτε έργο για να το αποκαλέσω αντικείμενο τέχνης.
Η φωτογραφία διαβατηρίου δεν έχει αυτό το χαρακτηριστικό.
Θα μπορούσε να το έχει, αν ο φωτογράφος προσπαθούσε να δώσει πχ κάτι από τον ψυχισμό της κοπέλας (παίζοντας με την έκφραση, τα μάτια, κλπ), όμως εδώ έχουμε μια διαδικαστική αποτύπωση προσώπου για άλλου είδους ανάγκες (πχ φωτογραφία ταυτότητας).
Αυτή η εσωτερική έκφραση στην οποία αναφέρθηκα πιο πάνω, είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση, και ο αντίκτυπος που θα έχει σ' αυτούς που θα έχουν επαφή μαζί της, θα είναι επίσης καθαρά υποκειμενικός.
Όμως ο τρόπος αυτής της έκφρασης, έχει και αρκετή "αντικειμενικότητα" (ξαναλέω, ο τρόπος), που έχει να κάνει με τον χειρισμό των παραμέτρων αυτών, που θα δώσουν το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα (πχ στην ζωγραφική, χρώμα, ένταση, σκιάσεις, γραμμές, κλπ).
Ένα αριστούργημα τέχνης, πολλές φορές είναι αυτθόρμητο, έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις, και δεν παίρνει πολύ χρόνο να το "συλλάβεις".
Όταν όμως πρόκειται να επεξεργαστείς την αρχική "σύλληψη", ίσως βελτιωθεί η αρχική ιδέα, ίσως χαθεί μέρος του ερείσματος.
Θα μου πείτε ότι πολλά έργα τέχνης έγιναν επί πληρωμή.
Ναι αλλά αν δεν μπορούσαν να "μιλήσουν" σε ψυχισμό δεν θα ήταν τέχνη κατά την γνώμη μου.
Ο Ταμτάκος δεν είναι τέχνη γιατί:
- Δεν έχει κανένα στοιχείο προσωπικής έκφρασης
- Είναι ένα διαδικαστικό δημιούργημα που το κίνητρο της γεννέσεώς του είναι να χρησιμοποιθεί ως προϊόν διασκέδασης, και οικονομικής απολαβής των συμμετεχόντων, χωρίς ούτε μια στιγμή να χρησιμοποιεί το μυαλό ή την συνείδηση/φαντασία (ασυναίσθητα γίνονται όλα αυτά) κλπ του αποδέκτη για να το πετύχει.
Άλλο πράγμα η τέχνη, άλλο η διασκέδαση/ξέδωμα.
Μπορεί να συμπίπτουν, μπορεί και όχι.
Είχα πολλά να γράψω ακόμα, αλλά τα ξέχασα. ;D