ChrisH

Λοιπόν,

 

Κάποια στιγμή στο 2014, θα καταλήξω με την ηχογράφηση εννέα κομματιών για σόλο πιάνο. Τα εννέα αυτά κομμάτια θα είναι μέρος ενός μεγαλύτερου μέρους και άρα:

* Ο πιανίστας θα είναι ο ίδιος

* Το πιάνο θα είναι το ίδιο

* Η μικροφωνική εγκατάσταση θα είναι η ίδια

 

Η ολική διάρκεια των 9 κομματιών πάει προς τα 60 λεπτά περίπου (ότι πρέπει για CD).

 

Και άρα η γνώμη μου είναι ότι εγώ πρέπει να παραδώσω στον μαστερά ένα (1) αρχείο (στέρεο) διάρκειας περίπου 60 λεπτών, που θα έχει και τα 9 κομμάτια μέσα του.

 

Αυτός οφείλει να κάνει 1 normalize για τα 60 αυτά λεπτά, και μετά να δουλέψει όλο το κομμάτι ως ένα σύνολο, ώστε μετά να το κόψει (ή εγώ) και να καταλήξουμε στα 9 αρχεία του CD.

 

Σωστά όλα αυτά;

 

αν είναι έτσι, ο μαστερας δε θα πρέπει να χρεώσει 1 κομμάτι και όχι 9? Ή θα με πάρουν με τις ντομάτες;

Είναι προφανές πως συτό το project  θα χρεωθεί πολύ πιό χαμηλά απο αντίστοιχης διάρκειας

mastering project  με άλλα στύλ μουσικής η διαφορετικά κομμάτια κλπ

- Αν γίνει editing πρίν θέλει προσοχή και γνώση να διατηρηθεί η αρχική ανάλυση της ηχογράφησης , το editing να γίνει στα 24 bit και να μην έχουμε απο λάθος ανεβοκατέβασμα των bit  ειδικά χωρίς dither,  γιατί αν το σήμα γίνει truncated η ποιότητα του ήχου θα χαλάσει ανεπανόρθωτα. Προσοχή λοιπόν στις ρυθμίσεις του DAW

- Τα τελικά  fade να μείνουν στο τέλος για το mastering

- Διάφοροι δόρυβοι που  ίσως πρέπει να βγούν (τριξίματα καρέκλας, πεντάλ, βήξίματα) να μείνουν για το mastering

- Αν χρειαστεί βοήθεια ο χώρος της ηχογράφησης  να μείνει για το mastering

-  να μην γίνει denoise αν υπάρχει θόρυβος περιβάλλοντος στα ήσυχα περάσματα της μουσικής

- το κούρδισμα του Πιάνου και η έλλειψη διακροτημάτων είναι το άλφα και το ωμέγα για καλό ήχο , μετά έρχεται η επιλογή και τοποθέτηση μικροφώνων

- Σε σπιτικό περιβάλλον το μοντάζ καλό είναι να γίνει με ακουστικά γιατί αλλοιώς το 20 % των μοντάζ θα ακούγεται ειδικά αν γίνουν σε DAW που δεν είναι κατάλληλο για κλασσική μουσική αλλά για pop

Τώρα το πόσο θα κοστίσει πολλές φορές δεν πάει με το κιλό αλλά με την εμπειρία και την γνώση του mastering engineer και για αυτό υπάρχουν minimum χρεώσεις

Η τσέπη είναι σηματική παράμετρος αλλά και τo peace of mind :)

*** Δεν υπάρχει normalize , το normalize είναι καταστροφικό σαν διαδικασία. Αν θέλεις να αλλάξεις  στάθμη η λέξη είναι  change gain manual σε όλο το υλικό

Κανεις δεν "πυροβολησε" τα λογια σου και δεν ειπε οτι δεν εχεις δικιο.Η "Ελληνικη" (οσο και αν σου ακουγεται/διαβαζεται γυφτικο αυτο) πραγματικοτητα ειναι ομως οτι ΔΕΝ θελει να ξοδεψει 140 ευρω για ημιεπαγγελματικες μπασοπαγιδες....

Λάθος

Η μπασοπαγίδα είναι η μόνη "επαγγελματική"

Είναι αποτέλεσμα μελέτης και δημιουργίας απο  ομάδα πολύ ταλαντούχων Ελλήνων μετά απο προτροπή μου , απόφοιτοι οι περισσότεροι  απο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, μαθητές του Γιάννη Μουρτζόπουλου guru σε θέματα ήχου παγκοσμίως ( την δεκαετία του '80 παρουσίασε τους πρώτους αλγόριθμους διεθνώς για real time correction των χώρων , τεχνικές convolusion)

Με prototype, με beta testing κλπ Σύντομα θα πάρει και πιστοποίηση επίσημη ISO για τα specifications  με μετρήσεις σε  ειδικό πανεπιστημιακό δωμάτιο.

Επειδή δεν "λάμπει"  με ψευτοξύλα και ψευτοfoam δεν σημαίνει πως είναι ημιεπαγγελματική

Όποιος καταλαβαίνει , καταλαβαίνει και λειτουργεί το ίδιο καλά και στις 2 φωτογραφίες που παρουσιάζεις

140 € είναι  καλή τιμή , θέλεις να πας να δείς πόσο κοστίζουν αντίστοιχες υλοποιήσεις σε Αμερική και Αγγλία ?

Δεν ειπα εγω οτι μας "πειραζει" αγαπητε.Ισα ισα που καλα κανεις και το ποσταρεις....Δειξε μου τωρα 2-3 home studio με αυτη την μπασοπαγιδα.....

Πολλά home studio έχουν πάρει την μπασοπαγίδα.

Μελέτησε πρώτα εδώ :  http://en.wikipedia.org/wiki/Bass_trap

Μετά εδώ :  http://athensproaudio.gr/index.php?dispatch=pages.view&page_id=27

Τότε θα καταλάβεις αν πρέπει να πετάξεις τα λεφτά σου σε φτηνά μέν άχρηστα δε

προιόντα, η να μαζέψεις λίγα χρήματα παραπάνω και να έχεις σοβαρό αποτέλεσμα

Δεν είναι το θέμα της κουβέντας το mastering ή οι boutique προσπάθειες, αλλά οι εισαγωγείς αντιπρόσωποι, οι οποίοι ως τέτοιοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να υποστηρίζουν ότι "κρατάνε τη χώρα ζωντανή", απλοί μεσάζοντες είναι για να φεύγει έξω το συνάλλαγμα, και τους έσπασε τη φάμπρικα που είχαν στήσει το internet και κλαίνε με μαύρο δάκρυ, παραδέξου το, δεν είναι τα λινκ το πρόβλημα, αλλά το 300- 400 % καπέλο που κόπηκε...

Το πρόβλημα είναι πως έχεις πρόβλημα να παραδεχθείς τα αυταπόδειχτα.

Αυτοί που ψωνίζουν απο ξενομανία απο έξω, χωρίς ΦΠΑ παράνομα, παίρνουν γουρούνι στο σακί,  σε τιμές πολλές φορές  ακριβότερες  δεν είναι χρήμα που φεύγει βλακωδώς στο εξωτερικό, αλλά είναι πρόβλημα οι αντιπρόσωποι που επενδύουν για να υπάρχει κάθε προιόν σχεδόν δίπλα σου να το δείς να το δοκιμάσεις , να έχεις service όταν χαλάσει και να σου βάλουν και προδέρμ όταν θα καλέσεις πανικόβλητος  επειδή κανένας δεν διαβάζει  the FM ?

Εγώ που έχω δώσει δουλειά και ευκαιρίες σε 30-40 άτομα είμαι μεσάζοντας του συναλλάγματος !!!  Έχεις πλάκα ... Καταλαβαίνω τώρα καλύτερα γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, απο νοοτροπίες σαν την δική σου.

Ανέφερα 8 σοβαρούς λόγους να ψωνίζεις απο την Ελλάδα και αυτοί οι λόγοι αφορούν όλα τα ελληνικά καταστήματα ,  και το  έκανες bypass για να μου πείς πάλι τις ίδιες κοινοτυπίες περί "κάποιων" που "κάποτε"  , " με καπέλο"  και πάλι η λούπα απο την αρχή.

Δεν είναι ίδιο του έλληνα η πρωτοπορία , το ψάξιμο , η αγωνία για κάτι δημιουργικό, νέο.

Μάθαμε τον Thomann , 20 χρόνια Thomann , θα έχει αλλάξει ο πλανήτης , θα επικοινωνήσουμε  με εξωγήινους αλλά  εκεί ο Thomann Thomann

 

 

Θα ήθελα όμως να ενημερώσω τους αγαπητούς καταστηματάρχες ότι κυνηγούν φαντάσματα διότι εις τους αιώνας των αιώνων ο άνθρωπος γράφει εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του τις όποιες ιδεολογίες και τα όποια ιδανικά, όταν αυτά έρχονται σε αντίθεση με τη γλυκιά τσεπούλα του και τα ωραία λεφτουδάκια του. Οπότε ας αφήσουν τα πολιτικά και τη γεωστρατηγική, και ας επικεντρωθούν καλύτερα στη σωστή λειτουργία των καταστημάτων τους, με καλές τιμές και εξυπηρέτηση, διότι αλλιώς μέλας όφις ός τους κατεβρόχθισεν.

Δεν είμαι απλός καταστηματάρχης φίλε μου έχω κάνω 5000  δίσκους mastering με πελάτες απο όλο τον κόσμο. Και έχω κάνει και μια εταιρεία boutique στη χώρα που ζείς που πρέπει να είσαι ήρωας για την κάνεις στο επίπεδο και με τα standard που έχει γίνει. Γιατί έχω όραμα και δουλέυω 18 ώρες το 24ωρο τα τελευταία 20 χρόνια, όταν οι περισσότεροι  φραπεδιάζουν

Απο κάποιους σαν και μένα η χώρα σου είναι ακόμα ζωντανή για να ψωνίζεις απο τον Thomann  και να μην είναι μια επαρχία της ανατολίας

Το μυαλό σου φτιάχνει θεωρίες συνομωσίας και διαφήμισης, ο καθένας ότι καταλαβαίνει.

Δεν μπορείς να φανταστείς πως απλώς βαρέθηκα να σας βλέπω σαν πρεζάκια σε ένα super market  που σας πουλάει T-bone και έγραψα ένα σχόλιο.

Φιλάκια και συγγνώμη για την ενόχληση.

Τρέξε πάλι στα link του Thomann

 

Και μετα ποσταρει ΟΛΑ τα λινκ απο το μαγαζι/εταιρια που δουλευει και θεωρει οτι χρειαζεται ενα τετοιο http://athensproaudio.gr/recording-gr/akoustiki-veltiosi/mpasopagides/acousonics-big-bass-60.html σε home studio.....  ::) ::) :-X :-\

Μόνο αυτό χρειάζεται σε ένα home studio γιατί τα άλλα δεν δουλεύουν αλλά σας δουλέυουν Για κανονική μπασοπαγίδα  με εσωτερικό  όγκο και μεβράνη είναι φτηνή.

Και ναι είναι ελληνικό brand name to Acousonics  by Athens Pro Audio και φτιάχνονται σε βιοτεχνία στην Ελλάδα , μήπως μας πειράζει και αυτό ?

Σύγγνώμη δεν το έχει ακόμα ο ... Thomann

 

Κυριε χατζησταμου δεν διαφωνω με οσα λετε και σιγουρα ολα αυτα που εχετε κανει ειναι πολυ σημαντικα,ομως καταλαβαινετε τι θελω να πω.....

το θεμα δεν ειναι ο Γερμανος θωμας γιατι αν για παραδειγμα αυτο το προσφερε ο νακας (για τον 1 μηνα δοκιμη)τοτε ολοι θα μιλουσαν γι αυτον.

Δεν ειναι δυνατον ενας σοβαρος ηχοληπτης να αγορασει κατι απλα απο ενα αρθρο η μια συμβουλη.

Ολα αυτα που λεω δεν ειναι προσωπικα προς εσας,αλλα γενικοτερα για ολο το συστημα που εχουν τα μαγιζια αυτα στην Ελλαδα.

Οταν εχω ενα ποσο χ και υπαρχουν 15 μικροφωνα σε αυτο το μπατζετ θα πρεπει να τα δοκιμασω με τον υπολοιπο εξοπλισμο μου και με τους πελατες μου εν ωρα εργασιας ωστε να διαλεξω αυτο η αυτα που τελικα αποδιδουν καλυτερα.

Και επειδη δεν κανετε μονο εμποριο αλλα ειστε και ηχοληπτης ξερετε πολυ καλα πως λειτουργει μια αλυσιδα εγγραφης και αναπαραγωγης,δεν ειναι αναγκη να σας το πω εγω!!

 

Μπορει ολες οι επιχειρησεις στην Ελλαδα να εχουν οικονομικους συμβουλους αλλα οσοι ασχολουνται με το εμποριο θα πρεπει να ξερουν οτι ο καλυτερος συμβουλος ειναι ο κοσμος!!!

 

Φιλικα

Δηλαδή τι εννοείς για να καταλάβω πως θα ψωνίσεις 15 μικρόφωνα απο τον Thomann και θα γυρίσεις τα 14 πίσω ? :)

Είναι πιο απλά τα πράγματα, ρωτάς κάποιους που έχουν εμπειρία και δεν πουλάνε μόνο μηχανήματα αλλά ξέρουν  ακριβώς πως παίζουν και τι χαρακτήρα έχουν το κάθε μικρόφωνο , με πιο προενισχυτή θα ματσάρει κλπ και σου προτείνουν την βέλτιστη λύση για τις χρήσεις που το χρειάζεσαι και μαζί βρίσκεις την ιδανική επιλογή στο budget αφου ακούσεις 1-2 άντε 3 μικρόφωνα.

Δεν θα ανακαλύψουν όλοι την Αμερική την ανακάλυψε ο Κολόμβος χρόνια πρίν, θέλει λίγο εξυπνάδα και κερδίζεις χρόνο σε αυτή τη ζωή.

Για να μην πάμε στα βαθειά,

δηλαδή με τι κριτήρια θα το διαλέξεις ?

πόσο χρωματίζουν τα ηχεία σου ?

η κάρτα σου έχει μετατροπείς της προκοπής ή η μισή πληροφορία μένει έξω ?

Ξέρεις να το τοποθετείς μπροστά στην πηγή ?

Ο χώρος σου πόσο επιδρά ?

Έχεις αναφορά εξαιρετικού ήχου για να πάρεις σωστές αποφάσεις ?

Συγγνώμη αλλά οι περισσότεροι αγοράζουν γουρούνι  στο σακκί και νομίζουν πως κτύπησαν και μεγάλη ευκαιρία, αλλά αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο πολύ πληροφορία και τηγανήτες τίποτα.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που πραγματικά ξέρουν τι θέλουν.

Τώρα στην ουσία του θέματος στην Ελλάδα δεν γίνεται να παίρνεις ένα μήνα το μηχάνημα  γιατί κάποιοι στο χώρο  είναι πραγματικά άσχετοι και δεν καταλαβαίνουν απο τέτοια αλλά και όσοι θα ήθελαν να το κάνουν δεν βγαίνει  οικονομικά.

Ο Thomann είναι 50 φορές πιο μεγάλη εταιρεία απο την μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία.

50 φορές ..... αν κατάλαβες το νούμερο.

Τι προτείνεις , να αφήσω τον μεγάλο αδελφό να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο με τα λεφτά των γερμανικών τραπεζών και της οργάνωσης του κράτους του ?  να γίνω υπάλληλος του ?   η να πάρω το ρίσκο να δημιουργήσω μια ελληνική εταιρεία boutique που θα αρχίσει να γίνεται ενοχλητική στο γερμανικό super market ? Και σύντομα να πουλάει σε όλη την Ευρώπη ?

Επίσης δεν μιλάει κανένας για τα πλεονεκτήματα του να ψωνίζεις στην Ελλάδα :

1. Demo Room να ακούσεις προιόντα

2. Να πάρεις στο χώρο σου πολλά προιόντα για να αποφασίσεις , όχι 1 μήνα αλλά 5 μέρες

(εντάξει στον Thomann τελειώνεις την δουλειά και μετά το επιστρέφεις)

3. Να πληρώσεις με δόσεις

4. Να το πάρεις  σε 1-2 μέρες όταν είναι σε στόκ απο το να περιμένεις μια εβδομάδα

5.  Να έχεις support πιο γρήγορα στη δυσκολία, απο το να το στέλνεις Γερμανία

6. Να ζαλίζεις κάποιον στο τηλέφωνο με τις παραξενιές σου

7.  Να πετυχαίνεις μερικές φορές και καλύτερες τιμές όταν είναι εφικτό

8. Να αισθάνεσαι υπερήφανος που ψώνισες στην Ελλάδα και συνέβαλες στην ανάπτυξη της χώρας σου αντί να στέλνεις τα λεφτά σου σε άλλη χώρα

Εδώ θέλει συνείδηση κάτι που δεν έχουμε σαν κουλτούρα σε αυτή την χώρα , δεν έχουμε συνείδηση , ένστικτο και όραμα, πρώτα ατομικό και μετά για το σύνολο  ;)

 

 

Μπορει εσεις να εχετε την εμπειρια για ενα μικροφωνο ενα ηχειο μια καρτα κ.λ.π. αλλα τελικα εμενα μπορει να μην μου κανει ως πελατης και να θελω αρκετο χρονο ωστε να βγαλω τα συμπερασματα μου.

 

Δηλαδή εδώ με άμεση επαφή , με άρθρα , με εκπαίδευση, με demo day , με show room δεν βγάζεις τα συμπεράσματα σου και τα βγάζεις ψωνίζοντας απο ένα γερμανικό super market ?

Παρεπιπτόντως με την υπηρεσία Take Me Home δίνουμε την δυνατότητα να ακούσει στο χώρο του ο ενδιαφερόμενος πολλά μηχανήματα, 'οταν αυτό είναι εφικτό και ανάλογα το stock που προφανώς δεν είναι το stock του Thomann

http://athensproaudio.gr/nees-ypiresies.html

Και κάτι για την ακουστική χώρων.

'Ολα  τα υλικά που στηρίζονται σε foam είναι παιγνίδια, απλώς είναι φτηνά.

Ειδικά για μπασοπαγίδες υπάρχει μεγάλη κοροιδία να παρουσιάζουν κομμάτια foam υλικού για μπασοπαγίδες αφού αυτά δουλέυουν στην περιοχή 100-200 Hz και δεν είναι μπασοπαγίδες κανονικές. Μπασοπαγίδες είναι αυτές ( ένα brand που ξεκινήσαμε τελευταία) :

http://athensproaudio.gr/recording-gr/akoustiki-veltiosi/mpasopagides/acousonics-big-bass-60.html

Εδώ υπάρχει όγκος αέρα , υπάρχει μεμβράνη και δουλεύει μέχρι 40-50 Hz (ανάλογα το μέγεθος, τον όγκο της μπασοπαγίδας)

Γεια σας!Μπαινω κατευθειαν στο ψητο..Προκειται να αγορασω ορισμενα ''πραγματα'' και να στησω σιγα σιγα το προσωπικο μου home studio.Κυριο μελημα μου ειναι η ηχογραφηση,ηλεκτρικης κυριως,κιθαρας.Θα ηθελα να μου προτεινετε οτιδηποτε θεωρητε σωστο απο προσωπικης εμπειριας σ αυτα τα χρηματα και να συμπληρωσετε την λιστα σε περιπτωση που κατι το αγνοω.Εχω καταληξει στα παρακατω: http://www.thomann.de/gr/sennheiser_e_906_bundle.htm

http://www.thomann.de/gr/superlux_r102.htm

http://www.thomann.de/gr/focusrite_saffire_pro_24_dsp.htm

http://www.thomann.de/gr/krk_rp5_rokit_g2_bundle.htm

Υ.Γ. Επισης διαθετω ακουστικα.

Θεωρώ τουλάχιστον παράξενο στην Ελλάδα του 2013 που έχει καταρεύσει να είναι πρώτη επιλογή ο Thomann στο ψάξιμο η τις αγορές. Δηλαδή η χρεωκοπημένη Ελλάδα συνεχίζει να στέλνει λεφτά της στους Γερμανούς !

Όλα αυτά υπάρχουν σε καλύτερες τιμές  στην Ελλάδα :

http://athensproaudio.gr/recording-gr/mikrofona-studio/dinamika-mikrofona/sennheiser-e-906.html

http://athensproaudio.gr/computer-audio-gr/kartes-ixou/firewire/focusrite-saffire-pro-24-dsp.html

http://athensproaudio.gr/recording-gr/ixeia-monitor/energa-monitors/krk-rp-5g2-studio-monitor-pair-el.html

για μικρόφωνο το παρακάτω είναι πολύ καλύτερο σαν πυκνωτικό και με 2 ήχους (κουμπί focus)

http://athensproaudio.gr/recording-gr/mikrofona-studio/piknotika-mikrofona/megalou-diafragmatos/blue-spark-bundle-en-el.html

εδώ μπορείς να δείς πως θα επιλέξεις , ηχεία, κάρτα ήχου , ακουστική δωματίων κλπ :

http://athensproaudio.gr/odigos-agoras.html

εδώ μπορείς να ακούσεις με ραντεβού  ηχεία monitor για να δείς ποιό σου ταιριάζει :

http://athensproaudio.gr/nees-ypiresies/demo-room.html

Στο τηλέφωνο θα σου εξηγήσουν κάποιοι απο τους ποιό έμπειρους ηχολήπτες ποιές κάρτες έχουν εξαιρετικούς μετατροπείς, ποιές καλύτερους προενισχυτές , ποιές αναβαθμισμένα software, επίσης θα σου εξηγήσουν γιατί σε ηχεία με 8"  δεν πρόκειτε ποτέ να έχεις ισσοροπημένο ήχο, θα σου εξηγήσουν και θα ακούσεις την διαφορά ανάμεσα σε χρωματισμένα ηχεία και ηχεία με φυσικό ήχο και χαμηλές παραμορφώσεις και πολλά άλλα

Με την εγγύηση χαμηλότερης τιμής όπου είναι εφικτό ακόμα και σε προιόντα με υψηλότερες τιμές μπορεί να αγοραστούν πιο προσιτά

¨Ετσι μέσα στο budget που διαθέτεις θα επιλέξεις τις βέλτιστες λύσεις, θα έχεις υπσστήριξη και δεν θα στέλνεις τα λεφτά σου στην Γερμανία

Τώρα αν σε ένα προιόν υπάρχουν μεγάλες διαφορές η δεν υπάρχει προσωρινά σε stock προφανώς θα το πάρεις και απο τον Thomann και απο οπουδήποτε.

Να επισυμάνω τέλος πως αν και σε εκατοντάδες προιόντα στο site  έχουμε χαμηλότερες η πολύ χαμηλότερες τιμές δεν βλέπω κανένα Γερμανό να ψωνίζει απο την Ελλάδα, εκτός αν έχει έλθει για διακοπές  :)

Χρίστος Χατζηστάμου

Mastering Engineer -CEO

Athens Pro Audio - Athens Mastering

*** Για ηχογράφηση ηλεκτρικής κιθάρας must είναι ένα μικρόφωνο ribbon και υπάρχουν καταπληκτικά φτηνά ribbon μικρόφωνα όπως :

http://athensproaudio.gr/recording-gr/mikrofona-studio/mikrofona-ribbon/golden-age-r1-mkii-ribbon.html

σε συνδιασμό με ένα SM57 θα συλλλάβεις ιδανικά το τίμπρο και τις αρμονικές της κιθάρας.

Εννοεις το πολυσυζητημενο mastering,το οποιο εχει να κανει ως επι των πλειστων με compressors

Αυτό δεν είναι σωστό ... κανένας mastering engineer σε υψηλό επίπεδο δεν σκέφτεται το compression.

Πολύ διαφορετικά στοιχεία της μίξης παρατηρεί μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Τονική ισσοροπία, μικροδυναμικές, comp filtering, χωρική κατανομή, δέσιμο μεσοχαμηλών σε σχέση με το μπάσσο, σχέση μπότας μπάσου , θέση της φωνής (αν υπάρχει) μέσα στο κομμάτι και "άρθρωση " σε σχέση με την ενορχήστρωση, συχνοτικό περιεχόμενο των χώρων της ηχογράφησης κλπ

Επειδή στο τέλος λόγω της παρακμής που ζούμε στον ήχο,  θα πρέπει να γίνει "ανταγωνιστικός"  σε στάθμη ενω υπάρχει σε κάθε σύστημα το volume control για αυτό το σκοπό, είναι μια άλλη συζήτηση. 

Σε σχέση με την αρχική ερώτηση του φίλου reverbfun ναι (!!) τότε χρειάζεται compression για να ενώσεις με μουσικό τρόπο "άτακτες"  δυναμικές που δημιουργεί η κοντινή ηχογράφηση οργάνων και φωνών. Με γνώση του πως και γιατί , με πλήρη κατανόηση (θέλουμε καλά αυτιά και καλά monitor) του πως δουλέυει το attack- release

Ένα καλό παράδειγμα :

George Massenburg Demonstrates the GML 8900 Dynamic Range Controller

Πραγματικά πρέπει να ξέρει κανείς το συγκεκριμμένο medium (μέσο) για να επεξεργαστεί αναλόγως τη μουσική. Π.χ. επειδή το ραδιόφωνο στα FM, χρησιμοποιεί compressors και exciters για να ακουστεί πιό δυνατά (υπάρχει μάχη στις συχνότητες για το πιο εντυπωσιακό) ένα πολύ κομπρεσαρισμένο κομμάτι δεν θα ακουστεί καλά, ενώ κάτι που "αναπνέει" και δεν έχει "smile" eq, θα ακουστεί πιό κοντά σε αυτό που ήθελε ο δημιουργός και θα ξεχωρίσει ευχάριστα. Το ίδο ισχύει και για TV ή streaming, κλπ όπου χρησιμοποιούνται ανάλογοι processors. Να σου πω πάντως πως δεν έχω παρατηρήσει μεγάλες διαφορές σε ότι έχω ανεβάσει στο Youtube. Εννοείται πάντως πως διαφορές προκύπτουν απο την συμπίεση.

 

Θα προσπαθήσω να ψήσω και τον Χρήστο Χατζηστάμου του Athens Mastering να μας πει δυό λόγια στο θέμα.

Με έψησε !

Είναι αλήθεια πως γίνονται διαφορετικά mastering. Ο κύριος λόγος είναι πως πολλοί σε διαφορετικά σημεία της αλυσίδας (ράδιο - τηλεόραση - streaming) δεν κάνουν καλά την δουλειά τους η για να το πούμε αλλοιώς δεν υπάρχουν standards όπως στον κινηματογράφο για παράδειγμα , οπότε προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα "master" που απο την εμπειρία ταιριάζει καλύτερα σε διαφορετικά μέσα αναπαραγωγής.

Για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω πως χρειάζεται τελικά, αν κάτι είναι καλό θα ακούγεται παντού καλά. Εξάλλου αν κάποιος δεν κάνει καλά την δουλειά του, ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει ... στην γωνία.

Για παράδειγμα, λέμε πως ένα κομάτι δεν θέλει τόσο χαμηλό για ράδιο για να μην ενεργοποιούνται οι processors  εξόδου του σταθμού αλλά αν ο σταθμός έχει λίγο ξινό ήχο (συνηθισμένο σε ελληνικούς σταθμούς) κινδυνέυει να ακουστεί έστω και για τα δεδομένα του ραδιοφώνου "τσίγγος".

Και το αντίθετο αν είναι μαλακό με ζεστά μεσοχαμηλά και πολύ μεγάλη δυναμική περιοχή, αν δεν υπάρχει ηχολήπτης να καταλαβαίνει  να ρυθμίσει την έξοδο του ραδιοφώνου και είναι όλα στον αυτόματο κινδυνέυει να "μασηθεί" στον αέρα επειδή .... έχει τελικά ωραίο ήχο (!) και να μην ακούγεται τόσο "ανταγωνιστικό" όσο άλλα κομμάτια που αντικειμενικά έχουν πολύ χειρότερο ήχο.

Το μυστικό είναι η τονική ισσοροπία και διατήρηση των μικροδυναμικών του ήχου.

Τότε συνήθως δεν χρειάζεται δεύτερο mastering.

Εξαρτάται και απο άλλους παράγοντες , στύλ μουσικής ποιό είναι το όραμα μιας παραγωγής , η κουλτούρα των μουσικών και του παραγωγού κλπ

Κάποιες παρατηρήσεις σε όλα ελέγθησαν παραπάνω.

*  12 ώρες είναι πολύ σπάνιο για ένα δίσκο πρέπει να μας άρεσε πολύ το υλικό η να είχαμε κέφια !

**  40 € την ώρα δεν πέρναμε ποτέ. Δυστυχώς είναι αρκετά παραπάνω

*** το inflator δεν είναι συνήθως καλό για το τελικό στάδιο, καλύτερα ένα απλό καλό limiter. ¨Εχει "χαλάσει" πολλές δουλειές χωρίς  να το καταλάβουν οι συντελεστές αν δεν έχουν εξαιρετικά monitor γιατί επεμβαίνει με "περίεργο" τρόπο στο μπάσο και στις φάσεις.

Επίσης είναι σαν να βάζεις το ίδιο περίπου αλάτι και πιπέρι σε όλα τα φαγητά.

Άλλα θέλουν λίγο, άλλα πολύ , άλλα καθόλου ...

Χρήστος Χατζηστάμου.

στη συγκεκριμένη περίπτωση που κερδίζεις μερικά € συμφωνώ αλλά αν ο thomann έχει πιο φτηνές τιμές και καλύτερη αξιοπιστία γιατί να μην τους διαφημίζουμε; :)

Γιατί υπάρχουν στην Ελλάδα λύσεις που είναι το ίδιο αξιόπιστες , με πολύ μεγαλύτερη γνώση του αντικειμένου απο το  super market  Thomann, με πολλές φορές καλύτερες τιμές αν και η τιμή δεν είναι πάντα το παν και γιατί .... οι Γερμανοί  δεν ψωνίζουν απο την Ελλάδα όποτε βλέπεις που φτάσαμε σαν χώρα.

πλάκα μου κάνεις είναι στην λίστα των τοπ που θα ήθελα να είχα χεχε..

μπορείς να δώσεις τόσα χρήματα? αν μπορείς είσαι άνετος στο budget και έχεις firewire θύρα 800άρα τότε πάρε την 800 έκδοση λόγω καλύτερης ταχύτητας (και πολύ λιγότερου latency) :)

 

http://www.thomann.de/gr/rme_fireface_800.htm

http://athensproaudio.gr/index.php?target=products&product_id=30421

Για να μην διαφημίζουμε τους Γερμανούς  συνέχεια.

 

Εχω κι εγω την απορια για πιο λογο εγινε η αλλαγη στα καναλια και σε πιο φορματ ηρθε το mix.

 

Τα κανάλια είναι σωστά στο remastered, στο αρχικό transfer σε CD  τα πέρασαν ανάποδα.

Το φορμά της μίξης ήταν βέβαια αναλογική ταινία που πέρασε flat στο παλαιό CD και στην οποίο δούλεψα εγώ.

Το παλαιό CD που παραθέτω  ακούγεται ακριβώς σαν το master (ταινία)  , όπως και το βινύλλιο που έγινε απο την ίδια ταινία όπως μπορούν να διαβεβαιώσουν

όσοι τα έχουν.

Ο μετατροπέας A/D  ήταν κατώτερος  απο τούς σημερινούς αλλά το flat transfer σε CD ήταν ιδιαίτερα κοντά στήν ταινία για τα δεδομένα της εποχής.

Με άλλα λόγια το flat transfer απο το δικό μου μετατροπέα είναι ένα κλίκ καλύτερο αλλά σε τέτοιο μέτριο υλικό η διαφορά είναι παντελώς αμελητέα.

Για την ιστορία, χρέωσα το 1/3 - 1/4  του χρόνου που ασχολήθηκα και βέβαια αστείο ποσό σε σχέση με τα δεδομένα ενός mastering studio απο την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Απο την εταιρία μου είπαν πως είμαι εξωτικά ακριβός, και όταν ρώτησα αν το άκουσαν μου απάντησαν πως δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

Κάποια κομμάτια όπως υποσχέθηκα , είναι απο τον πρώτο δίσκο των Φατμέ.

Το original  είναι το κομμάτι που κυκλοφόραγε 23 χρόνια απο το 1981 σε βινύλλιο πρώτα και μετά σε CD.

To remastered (στην πραγματικότητα δεν είχε γίνει ποτέ mastering) κυκλοφόρησε το 2003-2004.

https://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=WnBRZUNxU1BubHdLSkE9PQ

https://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=WnBRZUNxU1BENlFLSkE9PQ

Δείχνει ένα μέρος των δυνατοτήτων του mastering.

Το ιδανικό mastering είναι σαν τις φούγκες του Bach, μπορεί να υπάρχουν πολλές λύσεις σε μια φούγκα (γνώμες και απόψεις) αλλά μια ιδανική λύση  που αναδεικνύει κάθε κομμάτι  και την δεδομένη μίξη. (όποια νότα να αλλάξεις σε μια φούγκα του Bach το έργο θα ακουστεί κατώτερο).

Αυτό προυποθέτει τεράστια ψυχική ενέργεια και προσπάθεια για την ιδανική ισσοροπία, δεν είναι παιχνιδάκι  ούτε θέμα συζήτησης σε forum.

Θα ανεβάσω και άλλα κομμάτια αν τα βρώ , η απο καθημερινά sessions ,  έχω και κάποια κομμάτια απο B.Katz , T.Jensen και άλλους πριν και μετά.

Σε μερικά έχω κάνει και εγώ mastering και μπορεί να δείτε διαφορετικές  αισθητικές στο ίδιο θέμα.

Νομίζω ότι στην χειρότερη των χειρότερων περιπτώσεων θα έπρεπε να του αντιστοιχεί ένα 10% (λίαν επιεικώς) και με την προϋπόθεση ότι όλα τα προηγούμενα έγιναν όπως ακριβώς πρέπει.

Αν έγιναν όπως πρέπει του αντιστοιχεί 5 % που είναι  πολύ μεγάλο ποσοστό για την τελική πρόσληψη του υλικού.

Αν δεν έγιναν όπως πρέπει μπορεί να φτάσει απο 10-30-50 %  ανάλογα του πως αντιδρά το υλικό.

Το mastering υπερεκτιμήθηκε απο τότε που η Waves έβγαλε το L1 και διάφοροι άλλοι μπήκαν στο χορό διαφημίζοντας

κάθε  σχεδόν plug-in σαν mastering tool.

Απέκτησε μυθικές διαστάσεις απο ανθρώπους που σε δυο κανάλια δημιούργησαν θαύματα εδώ και 40 χρόνια.

Οι μυθικές διαστάσεις καταρρέουν όταν διάφοροι περίεργοι για το θέμα , μετρούν με το κιλό διαφορές  που είναι για

τον καθένα σημαντικές η όχι, αναγκάζοντας πλέον τους ηχολήπτες mastering είτε να μην κάνουν τίποτα για να είναι όλοι happy,

η να υπερβάλουν για να δικαιολογήσουν τα χρήματα που θα ζητήσουν.

Αντίθετα με  θετική ενέργεια κλείνεις τα μάτια , γυρνάς τα κουμπιά και το θαύμα επιτελείτε ακόμα και μέσα απο το λάθος.

Αυτό βέβαια ισχύει για ολόκληρη την μουσική παραγωγή στις μέρες μας. Λίγοι κλείνουν τα μάτια και ακούνε τον ήχο, την μουσική  ...

Κάτι μου λέει ότι θα προκύψει "Blind test: Mastered vs Unmastered" στην πορεία. Ενδιαφέρον θα ήταν... :)

Μόλις βρω χρόνο αύριο-μεθαύριο θα ανεβάσω 1-2 files πρίν - μετά για να γίνει κατανοητό τι  μπορεί να γίνει στο mastering,

με τεράστιες διαφορές που φαίνονται "αδύνατες" σε δύο κανάλια.

Πρέπει να ξέρεται βέβαια πως σε πολύ υψηλό επίπεδο και καλές μίξεις οι διαφορές  είναι "πολύ μικρές" για μη εκπαιδευμένα αυτιά αλλά

τεράστιες για εκπαιδευμένα αυτιά. Δεν πηγαίνει με το κιλό. Μπορείς να πληρώσεις 10000 $ στο Ludwig  για να σου πει πως είναι οκ η θέλει

0,5 db εδω και εκεί. 

Είναι και θέμα ωριμότητας. Βλέπω με τα χρόνια πως μπορώ να πετύχω αυτό που θέλω με πολύ λιγότερες κινήσεις και λιγότερη επεξεργασία.

Φαινομενικά το mastering δεν είναι πολύ "εντυπωσιακό" αλλά επι της ουσίας οι διαφορές είναι εκεί και είναι τεράστιες.

Και είναι τεράστιες γιατί δεν είναι διαφορές που εντοπίζονται στο προφανές , περισσότερα μπάσσα η πρίμα, η πιο δυνατό  υλικό αλλά

διαφορές στην ουσία της μουσικής πρόσληψης , στην μουσικότητα , την εσωτερική ενέργεια , την χωρική κατανομή την ανάδειξη δυναμικών

και λεπτομερειών , την ψυχή της μουσικής.

Επίσης  οι  καλύτεροι  remixers (και γιαυτό συνεργάζονται πάντα με τον mastering engineer που προτιμούν) ξέρουν πως  υπάρχει ένα σημείο που η μίξη τους δεν μπορεί να πάει παραπέρα  παρα μόνο στο mastering.  Η άλλη λύση είναι να ξεκινήσει πάλι η μίξη απο το μηδέν.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι οι διαφορετικοί χαρακτήρες που μπορεί να πάρει ένα υλικό  με συγκεκριμένες ανάγκες, ανάλογα  τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται (αναλογικά transparent - pultec -  tubes - τάξη Α  - μόνο ψηφιακά κλπ ). Πάλι μιλάμε για μικρές διαφορές με τεράστια σημασία όμως στην πρόσληψη του ήχου.

Για να το κάνω πιο κατανοητό φανταστήτε κάποιον που δεν ξέρει και πολλά απο κιθάρες και ακούει το ίδιο solo απο ένα μέτριο και ένα εξαίρετο

κιθαρίστα. Του φαίνεται λοιπόν ίδιο. Αυτός που ξέρει απο κιθάρες , έχει εμβαθύνει στον ήχο της Gibson η της Fender , μπορεί να καταλάβει το legato του παιξίματος , της συγκοπές , την ανάσα της φράσης  αναγνωρίζει σε κλάσμα του δευτερολέπτου τον σπουδαίο κιθαρίστα και ίσως με τι κιθάρα παίζει και με τι ενισχυτή.

Επειδή ακούμε όλοι με ένα ζευγάρι ήχεία μην νομίζετε πως ακούμε τα ίδια πράγματα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα πράγματα ακούει

ένας καλός mastering engineer  σε μερικά δευτερόλεπτα ακούγοντας ένα κομμάτι.

 

Εδώ έχουμε άνθρωπο που θεωρεί εαυτόν εξίσου αρμόδιο για να μαστεράρει το υλικό του Χ''δάκι και του Χ''γιάννη και κάπου ανάμεσα ΟΤΙ μπορείτε να φανταστείτε. ΕΛΕΟΣ.

Εγώ ξέρω όμως. Όπως είχα προβλέψει πριν μερικά χρόνια με ΑΠΟΛΥΤΗ ακρίβεια, ο φερόμενος ως πιο προεβλημένος μαστεράς της ελληνικής αγοράς έχει υποχρεωθεί στην ανάπτυξη εμπορικής δραστηριότητας (και - απ' ότι πληροφορούμαι - με πολύ καλή φήμη). Είμαι μπροστά, τι να κάνουμε;

 

Είσαι ασχετούλης , είσαι και εμπαθής, δεν έχεις και την μεγαλοσύνη και ικανότητα να καταλάβεις τι γίνεται γύρω σου.

Άκουσε λοιπόν το remastering της τελευταίας Τζοκόντας  του Μάνου σε σχέση με ότι κυκλοφορούσε μέχρι τώρα.

Ακου και το "Κρυφό Φιλί" του 2002 και σύγκρινε το  τελευταίο δίσκο που έγινε mastering στη Σουηδία.

Υπάρχουν καλοί mastering engineers εξειδίκευσης με περιορισμένο βεληνεκές δυνατοτήτων πέραν ενός στύλ, όλοι οι σπουδαίοι mastering engineers σε όλο

το κόσμο μπορούν να εργαστούν σε οποιοδήποτε στύλ με μεγάλη επιτυχία. Υπάρχει απλή εξήγηση αλλά δεν μπορείς να την καταλάβεις , όπως και πολλά άλλα

πράγματα για να λές οτι λές.

Είχες προβλέψει μπούρδες. Θέλεις να σου στείλω το πρόγραμμα μου  αυτή τη βδομάδα η και το επόμενο τρίμηνο ?

Οι πελάτες μου περιμένουν μέχρι και 1 μήνα να δουλέψουμε μαζί όταν δεν έχω χρόνο.

Και έχω κάνει και μια εξαιρετική εταιρία με μεράκι και γνώση. Έχεις πρόβλημα μήπως και σε αυτό ?

Είσαι τόσο πίσω που θα έπρεπε να προβληματίζεσαι για το καλό σου .....

....υπάρχει ένα θέμα σχετικό και ταυτόχρονα άσχετο που θα ήθελα να θέσω προς συζήτηση.......ασχετό γιατί δεν έχει να κάνει ούτε με δυναμικό εύρος, ούτε με bit rate, ούτε με sampling rate ή οτιδήποτε αντίστοιχο....από την άλλη πολύ σχετικό γιατί, κατά την ταπεινή μου άποψη τουλάχιστον αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα(?) του mixing μέσω ενός DAW και ειδικά σε ότι αφορά τους νεώτερους....και αφού το θέμα είναι "Mixing & δυναμική περιοχή στο ψηφιακό domain"  νομίζω πως δικαιολογούμαι ;D ;D....και θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας

 

....και ποιο είναι αυτό?

 

Αναφέρομαι στην "οπτική" απεικονίση της όλης διεργασίας μέσω του γραφικού περιβάλλοντος ενός σύγχρονου DAW και πως αυτή επηρεάζει την κρίση και την αντίληψη του mixing engineer......

Κάποιες στιγμές πραγματικά πιστεύω πως έχουμε παγιδευτεί μέσα σε ένα συνδυασμό από σαγηνευτικές γραφικές απεικονίσεις (είτε ως κυματομορφές, είτε ως ρεαλιστικές απεικονίσεις virtual "outboard" επεξεργαστών, είτε ως 3D φασματογράφων, είτε απλά ως VU meters) αλλά και σε έναν ωκεανό ορολογίας και τεχνικών πληροφορίων ως αναγκαστικό επακόλουθο της "νέας" ψηφιακής εποχής....θα μου πείτε και που είναι το κακό? (ή ακόμα χειρότερα κοίτα ποιος μιλάει ;D ;D ;D)

 

Ετσι λοιπόν  για κάποιους αν όχι για τους περισσότερους "εμπλεκώμενους"  στο θέμα sound & music  mixing το κέντρο της αντίληψης περι "καλού και κακού" ήχου έχει πάψει να είναι αποκλειστικό προνόμιο της ακόης (ως εγκεφαλική λειτουργία βασισμένη στα ακούσματα, την παιδεία, την εμπειρία κλπ) και αποτελείται πλέον από ένα συνδυασμό αισθήσεων και ερεθισμάτων (ακουστικών και οπτικών) αλλά και "ψυχρών" υπολογισμών αριθμών και δεδομένων.......αυτό βέβαια από μόνο του όχι μόνο δεν είναι κακό αλλά πιθανότατα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φυσική εξέλιξη και πρόοδος.

 

Το πρόβλημα υφίσταται όταν οι διαφορετικές αυτές αισθήσεις έρχονται (αναγκαστικά κάποιες στιγμές) σε σύγκρουση μεταξύ τους προκαλώντας σύγχηση και (ίσως) οδηγώντας σε λάθος επιλογές.....πχ αυτό που ακούω μου αρέσει και το αντιλαμβάνομαι ως ευηχο αλλά αυτό που βλέπω ως ένδειξη (και την οποία ως στοιχείο επεξεργάζομαι με βάση την ψυχρή λογική που μου προσφέρει η τεχνική γνώση) δείχνει το αντίθετο .......και το αντίστροφο........οι ενδείξεις και η εικόνα δείχνουν ένα ισσοροπημένο και άριστο τεχνικά αποτέλεσμα αλλά αυτό που ακούω μου είναι αδιάφορο και ίσως ακομα και κακόηχο.

 

Δεν αμφισβητώ βέβαια ούτε στο ελάχιστο την αξία ούτε της γνώσης ούτε της σωστής κατάρτισης, ούτε των ευκολιών του σύγχρονου DAW περιβάλλοντος......αλλά έχετε αναρωτηθεί...

 

- πόσο επηρεάζει την κρίση και την επιλογή σας το GUI ενός plugin, VSTi, sequencer κλπ ?

 

- πόσο εμπιστεύεσε τα αυτιά σας και πόσο το peak meter για το αν και πόσο clipάρει το master buss?

 

- πόσο εμπιστεύστε αυτό που ακούτε και πόσο ένα spectrum analyzer σε σχέση με την συχνοτική παρουσία ενός οργάνου?

 

- πόσο κοντά είναι η καμπύλη στο γράφημα ενός eq με αυτό που αντιλαμβάνεστε ως ηχητικό του αποτέλεσμα? 

 

- πόσο επηρεάζει την αντίληψη των levels μεταξύ των οργάνων η συνεχής οπτική παρακολούθηση των peak meters?

 

- πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η ακουστική αίσθηση ενός (ή και πολλών) στιγμιαίων peak σε σχεση με την οπτική απεικόνιση τους?

 

- ότι όντως ακούτε αυτό που βλέπετε και όχι απλά νομίζετε πως το ακούτε επειδή το βλέπετε....

 

...και χιλιάδες παρόμοια ερωτήματα ;)

 

...αναφέρομαι δηλαδή στα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει η εμμονή, η προσκόληση αλλά και η κακή χρήση τόσο της συνεχώς αυξανόμενης και (σχετικά) εύκολα προσβάσιμης γνώσης και πληροφορίας όσο και των δυνατοτήτων και ευκολιών της ψηφιακής τεχνολογίας, καθώς και στο πως η αγωνιώδης προσπάθεια μας να την παρακολουθούμε (σε ότι αφορά τον ρυθμό εξέλιξης της) μπορεί να μας απομακρύνει από το αρχικώς ζητούμενο (σε ότι αφορά την μουσική δημιουργία).

 

Εννοείται πως όλα αυτά τα "θέματα" προυπήρχαν του "ψηφιακού" με την Α ή την Β μορφή (VUμετρα και "ψαρωτικά" front panel υπάρχουν από το ξεκίνημα των ηχογραφήσεων :))....αλλά πλέον για πολλούς λόγους έχουν γίνει ιδιαίτερα επιδραστικά.

 

Η αλήθεια σχεδόν πάντα βρίσκεται κάπου στην μέση.....ή όπως λένε και οι Αγγλοι ....get the best of both worlds ;) 

 

Από την πρώτη φορά  που βρέθηκα μπροστά στην οθόνη ενός DAW ένιωσα ένα τρομερό δέος για τις νέες απίστευτες δυνατότητες επέξεργασίας που ειχα στα χέρια μου (και που η "οπτικοποίηση" του mixing αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι) αλλά ταυτόχρονα και κάπως άβολα από την αλλαγή περιβάλλοντος και συνηθειών ενώ ομολογώ πως πάντα έβρισκα την αφοσίωση στην οθόνη λίγο ενοχλητική αλλά και ένα είδος αποκοπής από το περιβάλλοντα χώρο.......έτσι προσπάθησα να βρω έναν τρόπο να μπορώ να "ελευθερωνομαι" για κάποιες στιγμές και ακροάσεις από το, απίστευτα χρηστικό και δημιουργικό μεν, κάποιες φορές παραπλανητικό δε, εικονικό γραφικό περιβάλλον και να επικεντρώνομαι αποκλειστικά και μόνο σε αυτό που ακούω......

η λύση τελικά ήταν απλή.......

 

μια συντόμευση στο desktop για να μπαίνει manually και κάτα βούληση σε λείτουργία ένα blank screensaver ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Είναι ενδιαφέρον που ανοίγει επιτέλους  ενα τέτοιο θέμα στο noiz και το παρακολουθώ απο την αρχή.

Σαν mastering engineer ,ηχολήπτης, καθηγητής  τα τελευταία 10 χρόνια δεν "αντέχω" να μιλάω για το bit rate ώρες ατέλειωτες σε πελάτες, φίλους, ηχολήπτες, μαθητές και να υπάρχει ενα τοίχος. Επειδή δεν ανακαλύπτουμε την Ατλαντίδα, δέκα βασικά πράγματα είναι που όποιος ασχολείται με ψηφιακό ήχο

πρέπει (είναι υποχρεωμένος) να τα γνωρίζει και να τα μελετήσει.

Στα πλαίσια του section της Ελληνικής AES πριν ένα μήνα ανέπτυξα το θέμα " Προβλήματα Ψηφιακής Κουλτούρας" - Limiting- Hypercompression- Bitrate - Ψηφιοποίηση αρχείων Ήχου - MP3  ,  τα καλικατζαράκια που ταλαιπωρούν τον ήχο 25 χρόνια απο την εμφάνιση του ψηφιακόυ ήχου.

Νικόδημε συγχαρητήρια για την όρεξη (και το χρόνο) που αφιερώνεις στο forum.

Το τελευταίο μύνημα σου  είναι η ουσία της διαφοράς ανάμεσα σε αναλογικό και ψηφιακό ήχο. Οι ηχολήπτες την "αναλογική" εποχή είχαν υποχρεωτικά

minimum τεχνικό background  και άκουγαν τον ήχο. Την ψηφιακή εποχή υπάρχει τεράστια έλλειψη σε καθημερινά απλά πράγματα και γίνονται πολλά λάθη,

αλλά το κυριώτερο οι περισσότεροι δεν ακούν την μουσική, την βλέπουν.

Πριν τα summing τους προενισχυτές και όλα αυτά ας δοκιμάσει να κάνει μίξη κάποιος χωρίς να κοιτάξει ποτέ την οθόνη, αλλά να κλείσει τα μάτια και να ακούει μόνο τον ήχο ενός κομματιού για 3-4 λεπτά με την τελείως διαφορετική προσέγγιση προσοχής που δίνει μια τέτοια ενέργεια.

Πιστέυω θα είναι μια εμπειρία για πολλούς ...

Σε σχέση με το bit rate αυτό που δεν σχολίασε κανένας είναι η ανάλυση των  ίδιων των plug-in. Δουλεύουν 24bit, 32bit ,32 float,  40 bit float ??

Και αν υπάρχει ένα με ανάλυση 32  και μετά ένα 24 και μετα ενα 32 float τι γίνεται με την κόλαση απο truncation απο το ένα στο άλλο, βάζουμε dither απο το

ένα plug-in στο άλλο και πότε, έχουν ενσωματωμένο dither τα plug-in ?

Δεν είναι καθόλου απλό το θέμα , σίγουρα κάποιος τη στιγμή που δουλέυει ανοίγει ένα να κάνει την επαξεργασία που νομίζει η που θέλει ο πελάτης και μετά

ανοίγει και ένα άλλο και ένα Eq , και ένα Chorus και ενα Timeshift και μετα το σήμα  έχει γίνει Τιραμόλας ... και όλα αυτά σε 10-20-100 κανάλια , το export πλέον είναι το λιγότερο.

...θα ήθελα να εμβαθύνω λίγο παραπάνω σε αυτό που έγραψα καθώς και σε σχέση με αυτά που ο Χρήστος περιγράφει ως κοινά χαρακτηριστικά των ηχογραφησεων αναφοράς.....

Ενώ λοιπόν συμφωνώ και αντιλαμβάνομαι την ύπαρξη και σημασία αυτών των χαρακτηριστικών (..και νομίζω όλοι) ταυτόχρονα δεν μπορώ να παραβλέψω πως εδώ και χρόνια υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία δημιουργών,παραγωγών,μουσικών,ηχοληπτών,mixing&mastering engineers κλπ που δεν αντιλαμβάνεται την παραγωγή και ηχογράφηση μουσικής ως μια πιστή και αυτούσια καταγραφή του προυπάρχοντος "ζωντανού" (ως έννοια) μουσικού δρώμενου (επιδιώκωντας δηλαδή αυτή η καταγραφή να πετύχει και να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά που περιγράφει ο Χρήστος) αλλά ώς δημιουργία ήχων και μουσικής από το "μηδέν" (είτε αυτό το μηδέν - αφετηρία είναι ενας ταλαντωτής, ένα δείγμα, ένας συνθετητής, ένας θόρυβος από το περιβάλλον αλλά και κάποιο φυσικό μουσικό όργανο με χειρισμό πέρα από τον καθιερωμένο, ένα επεξεργασμένο ρυθμικό μέρος, η "αποδομηση" και επεξεργασία συνηθισμένων ηχητικών πηγών κλπ κλπ)...δεν αναφέρομαι απαραίτητα σε αυτό που τείνει να "ονομάζεται" πειραματική μουσική αλλά σε μια διαφορετική από τον καθένα εν γένει προσέγγιση της τέχνης των ηχογραφήσεων και της παραγωγής μουσικής (ασχέτως μουσικού ιδιώματος)....πιστεύω λοιπόν πως δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε μια τέτοια κατηγορία με τα ίδια κριτήρια και να αναζητούμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ηχογραφήσεων αναφοράς (από την στιγμή που δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης)...δεν διαφωνώ δηλαδή με την ύπαρξη ηχογραφήσεων αναφοράς με κοινά χαρακτηριστικά...απλά πλέον (....εδώ και πολλά χρόνια τέλως πάντων...απλά τώρα είναιπιο εφικτό να γίνει πράξη) δεν υπάρχει μόνο αυτό.......πιστεύω πως δεν μπορούμε με βάση αυτά να κρίνουμε την επιτυχία ή αποτυχία οποιουδήποτε ηχογραφικού εγχειρήματος και μουσικής παραγωγής....τουλάχιστον όχι πια

 

...το σημαντικό (για μένα) είναι κάποιος να έχει την παιδεία και την αισθητική ώστε να μπορεί να αντιληφθεί, να απολαύσει το μεγαλείο και των δύο, αλλά και να συντελέσει και να συμπράξει, αν αυτός είναι ο ρόλος του, στην δημιουργία τους.

Υπάρχει μια παρεξήγηση, δεν εννοούσα ποτέ οτι αυτά που ανέφερα σαν χαρακτηριστικά  ηχογραφήσεων αναφοράς  ήταν "καθαρές" κλινικές ηχογραφήσεις. Μπορεί να είναι ευκολότερα κατανοητό σε μια "normal" φόρμα μουσικής,  αλλά  ισχύει και για τον τελευταίο δίσκο του Daniel Lanois , του Gabriel, του Tom Waits για να πούμε μόνο επώνυμα παραδείγματα που είναι "βρώμικοι" ή και ο δίσκος των Illegal Operation που έκανα παραγωγή το 2000  είναι ένας "βρώμικος δίσκος" ... ΟΜΩΣ οι "αρχές" που ανέφερα πιο πάνω ισχύουν και με το παραπάνω. Όλοι αυτοί οι δίσκοι έχουν μια ιδέα ισχυρή πίσω τους , κάτι που τούς κάνει ξεχωριστούς .

Η έννοια του καλαίσθητου δεν έχει να κάνει με το καθαρό η το βρώμικο ήχο  αλλά με τον τρόπο που υλοποιείται μια ιδέα παραγωγής

ώστε να  απογειώσει την μουσική ιδέα. Αν η μουσική ιδέα είναι ιδιοφυής , σπουδαία , παραμένει έτσι με οποιονδήποτε ήχο... αυτό είναι εκ των ούκ ανευ .....

Όμως έχω κάνει remastering σε ηχογραφήσεις της Κάλας για να μπορέσω να την ακούσω  και ακόμα και ο  Bowie με λίγο ....

πείραγμα ακούγεται απίστευτα.

...πολύ ενδιαφέροντα όλα, thanks.

 

Πάντως σε σχέση με το θέμα "κακός, κάκιστος ήχος" εξακολουθώ (και θα εξακολουθήσω) να θεωρώ πως σαν χαρακτηρισμός είναι απόλυτα υποκειμενικός ........

 

Θέλω να πω πως πολλοί - μα πάρα πολλοί - αγαπημένοι μου δίσκοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κάκιστες ηχογραφήσεις" (Cure,Stooges,Ramones,Bauhaus,MC5,Velvet,RokyErickson κλπ κλπ)...δεν μπορώ να τα "φανταστώ" όμως αλλιώς.....και δεν ξέρω αν θα μου άρεσαν αν ηχούσαν διαφορετικά....το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήταν και διαφορετική μουσική.

offtopic τέλος από εμένα

 

Όχι δεν είναι έτσι.... καταλαβαίνω απόλυτα την θέση σου και σε μεγάλο βαθμό  έχεις σωστή οπτική  , ΑΛΛΑ μην κάνεις το λάθος που γίνεται απο τούς περισσότερους να θεωρούν οτι η  θέληση για καλή μουσική δημιουργία (και ηχοληπτική)  δημιουργεί και καλό αποτέλεσμα, " αυτό ήθελα να πω και έτσι το κατάφερα , επομένως είναι αυτό που είναι , έχει τις ισσοροπίες που θέλω και είναι προίον έμπνευσης " . Είναι αν το σκεφτείς το άλλοθι όλων και για αυτό δεν υπάρχουν παραγωγοί στην Ελλάδα ...γιατί κανένας δεν δέχεται οτι κάποιος άλλος θα έχει καλύτερη, πιο αντικειμενική εικόνα.

-  Ο μουσικός γράφει κάτι και αυτό είναι, "δεν αλλάζω δομή", "δεν θέλει πουθενά γέφυρα", "εδώ εγώ θέλω σόλο τι πάει να πεί δεν χρειάζεται.. " , "τι πάει να πει να μικρύνει , έτσι το έγραψα έτσι θα μείνει "....

-  Ο ηχολήπτης μιξάρει κάτι και αυτό είναι , " δεν έχει μπάσο ? δεν χρειάζεαται", δεν έχει κίνηση το κομμάτι ? " τι είναι αυτό, έγω το ακούω μια χαρά" , " είναι τσίγκος ? μια χαρά είναι εμένα μου αρέσουν τα πρίμα "...

-  Ο ¨Ελληνας "παραγωγός" θα τα χώσει στο mastering γιατί δεν ξύνει αρκετά για το ράδιο και αφού δεν πουλάει κιόλας κάποιος φταίει..

-  Οι μουσικοί αγρόν αγοράζουν , να τελειώνει το session γιατί έχουμε και μαγαζί το βράδυ... " εγώ ξέρω διάβασα κάπου οτι ο ΧΧΧ παίζει με Avalon και δεν έχεις , τι studio είναι αυτό " ....

- Όμως και οι πιτσιρικάδες είναι συνήθως απίστευτα συντηρητικοί, παίζουν σαν Deep Purple και φέρνουν ένα δίσκο των Red Hot Chili Peppers για reference στο Mastering !

Όμως τα πράγματα είναι απλά δεν ανακαλύπτουμε την  Αμερική , την ανακάλυψε άλλος πολλά χρόνια πριν.....

Όλες οι ηχογραφήσεις αναφοράς ανεξάρτητα από είδος μουσικής, δηλαδή οι ηχογραφήσεις που έχουν συλλάβει με μαγικό τρόπο το παίξιμο, την ατμόσφαιρα, το τίμπρο των οργάνων την φυσικότητα (η και την αγριάδα) των φωνών είτε πρόκειται για μία κλασική ορχήστρα, είτε για ένα Jazz σχήμα, είτε για ένα ροκ γκρούπ, είτε για world music , έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά.

1) ομοιογένεια και τονική ισορροπία σε ολόκληρο το φάσμα συχνοτήτων που καθορίζεται από την ενορχήστρωση κάθε είδους μουσικής.

2)Αβίαστη και φυσική αναπαραγωγή των μικροδυναμικών και μακροδυναμικών στοιχείων της ηχογράφησης που ακολουθούν και δεν αλλοιώνουν τις φυσικές δυναμικές των οργάνων.

3)Χωρική κατανομή που δημιουργεί επίπεδα και συλλαμβάνει την ενέργεια και το βάθος στο χώρο που παίζουν οι μουσικοί.

Όλες σχεδόν οι ηχογραφήσεις που αναφέρεις έχουν τα παραπάνω στοιχεία σε μικρό η μεγάλο βαθμό άρα χωρίς οι περισσότερες να είναι αναφοράς είναι μια χαρά.

Αν δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις κακές ηχογραφήσεις απο τις καλές και τις καλές απο τις αναφοράς τότε υπάρχει πρόβλημα...Αν δεν ξέρουμε που βάζουμε τον πήχυ όταν δουλεύουμε , που θέλουμε να φτάσουμε,  θα συζητάμε χωρίς νόημα.

Είναι πολύ απλό έτσι γινόταν πάντα, παίρνεις τον καλύτερο δίσκο που σου αρέσει και προσπαθείς να κάνεις ένα δικό σου κομμάτι "ίδιο".

Στήν αρχή φαίνεται αδύνατο, μετά το πλησιάζεις , μετά το κάνεις σχεδόν ίδιο , κάποια στιγμή το κάνεις καλύτερα ...

Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει και χρόνια ,  αλλά κάθε μέρα μαθαίνεις , γίνεσαι καλύτερος και αυτό σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις.

Όταν υπάρχει η παράδοση της Blue Note, της Atlantic, της Decca, της ECM , της Chesky Records, της DMP και τόσοι υπέροχοι δίσκοι σε μουσική και σε ήχο γιατί πράγμα μιλάμε ???

...thanx για την κατατοπιστική απάντηση ......και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι :).....παρά μόνο ίσως στο ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει "σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο" ...είναι πολύ υποκειμενικό...για την ακρίβεια νομίζω πως και η "σπουδαία μουσική" και ο "κακός ήχος" θα παραμένουν πάντα υποκειμενικές κρίσεις και άρα ποτέ δεν θα μπορούν να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα υπέρ της συντέλεσης ή όχι "θαύματος" παρά μόνο σε υποκειμενικό και πάλι επίπεδο (δηλαδή πχ.αυτό που για μένα αποτελεί επεξεργαστικό "θαύμα" μπορεί ταυτόχρονα για εσένα να είναι καταστροφή και απαράδεκτο και το αντίστροφο).....

 

¨Ακουσε τον πρώτο δίσκο των ΦΑΤΜΕ (αυτόν μεν την κοπέλλα με την μαντήλα) πως κυκλοφορούσε 22 χρόνια και το remastering

που έκανα το 2003. Παράδειγμα εξαιρετικού και πολύ φρέσκου υλικού για την εποχή με κακό, κάκιστο  ήχο .....

νομίζω πως το όποιο κοινά αποδεκτό "θαύμα" έχει συντελεστεί πολύ πιο πριν, την στιγμή της δημιουργίας (ως σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση, ερμηνεία)

Αυτό είναι το πραγματικό θάυμα αλλά καλώς η κακώς ασχολούμαστε με το μετά..... Στην εποχή μας είναι πολύ συνηθισμένο να

καταστρέφονται εξαιρετικές ιδέες απο απαράδεκτη υλοποίηση σε ενορχήστρωση-παίξιμο - ηχοληψία. Στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε σε αυτή την χώρα.

Δεν θέλω βέβαια να ξεκινήσουμε "πόλεμο" για το πιο είναι πιο σημαντικό μεταξύ mixing - mastering ;D ;D ;D (...άσχετα αν αυτό ίσως φαίνεται από τον τίτλο και την έως τώρα κουβέντα :)) .....τα θεωρώ και τα δύο σημαντικά....απλά για τα δικά μου κριτήρια και γούστα (δηλαδή υπό συνθήκες ;)) το mastering θα είναι πάντα το τελευταίο σκέλος μιας πολύπλοκης διαδικασίας - όχι τόσο σημαντικό (συνολικά) όσο αυτά που προηγήθηκαν αλλά αρκετά σημαντικό για να την "ολοκληρώσει"με τον καλύτερο τρόπο  ή να την "καταστρέψει"

Η μίξη είναι πιο σhμαντική γιατί αν είναι πραγματικά πολύ καλή το mastering είναι "αδιόρατο" και για αυτούς που το αντιμετωπίζουν

με το κιλό πραγματικά άχρηστο έξοδο.Όμως στην πραγματικότητα είναι πιο αναγκαίο απο ποτε ένα καλό mastering σε αυτές τις δουλειές.

 

....αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι σε κάποιες άλλες περιπτώσεις(πέρα δηλαδή από αυτές που απασχολούν εμένα) το mastering μπορεί να είναι το Α και το Ω.....πχ σε μια stereo ηχογράφηση μιας συμφωνικής ορχήστρας, στο multichanel soundtrack μιας ταινίας κλπ κλπ

 

Νομίζω πως είναι το ίδιο σημαντικό  για κάθε είδος μουσικής και απλώς  trend για την σύγχρονη pop-rock.

....μια που μιλάμε (μιλούσαμε ;D) για plugin limiters κάποια γνώμη για το Alchemist της Flux?

τα Flux plug-ins είναι απο τα καλύτερα που υπάρχουν, μαζί με τα  Algorithmix  αν και παρουσιάζουν κάποια θέματα

συμβατότητας με σταθμούς εργασίας.

Όμως επειδή έχουν πολλές ρυθμίσεις αν δεν ξέρεις τι κάνεις και δεν έχεις σοβαρό σύστημα monitoring είναι εύκολο να βρεθείς σε λάθος σημείο χωρίς να το καταλάβεις.

Eυχαριστώ για την διευκρίνηση, το'χα σαν απορία αυτό.

 

Είναι όμως λίγο περίεργο αυτό. Γιατί να κοστίζουν κάποιες ώρες ακριβότερα από άλλες και ποια είναι η έννοια του "ελεύθερου χρόνου" ????

 

Όταν δουλεύει το στούντιο δεν υπάρχει έννοια ελεύθερου χρόνου. Κοιτάς την ατζέντα σου και λες στον πελάτη πότε είσαι ελεύθερος και συννενοείστε για το ραντεβού.

 

Αυτό που λες το καταλαβαίνω μόνο αν το unattented mastering συμβαίνει χαράματα ή "σπαστά", αυτό εννοείς?

Σε ένα mastering studio τρέχουν πολλές και διαφορετικές δουλειές, κάποιες τελειώνουν στην ώρα τους κάποιες μένουν πίσω. Αν δεν υπάρχει ραντεβού μεταφέρεις κάτι την άλλη μέρα και όλα τελειώνουν ήρεμα. Αν έχεις ραντεβού νεο και μερικές δουλειές στον αέρα η πίεση είναι αφόρητη και η δουλειά πολλή πιο πιεστική.

Μερικές φορές χωρίς ραντεβού η δουλειά μπορεί να γίνει και φτηνότερα και καλύτερα.

 

...... διαφωνώ ριζικά όμως με το τι μπορεί να προσφέρει το "μαγικό" αυτό άγγιγμα σε μια κακοηχογραφημένη, κακοπαιγμένη, κακοενορχηστρωμένη, και δεν ξέρω τι άλλο κακό....παραγωγή "αδιάφορης και ενοχλητικής" μουσικής..... και πολύ απλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως πάρα μόνο ίσως μια ψευδαίσθηση βελτίωσης (όπως το να δίνεις "ματζούνια" και ομοιοπαθητικά σε έναν βαριά άρωστο)

 

Δώσε μου ενα FTP να σου ανεβάσω 1-2 files και ξαναμιλάμε. Ενοείται οτι μιλάμε για σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο....

Πρόσεξε, δεν λέω οτι αυτή είναι η δουλειά του mastering , ούτε οτι μπορεί να γίνεται κάθε μέρα, για πολλούς λόγους ...

απλώς κάποιες φορές δεν πάει πιο πέρα, άλλες φορές δεν υπάρχει ενέργεια και εύμπνευση ... ΑΛΛΑ όταν έχεις δει "το θαύμα" να γίνεται και καταλαβαίνεις εκεί και την μαγεία του ήχου, η πως το ανθρώπινο αυτί συλλαμβάνει την μουσική πλέον  και αντιλαμβάνεται την πληροφορία τότε σε πάνει μια θλίψη να βλέπεις να φεύγουν απο τα χέρια σου δουλειές μέτριες (με καταχαρούμενους πελάτες) που μπορούσαν να είναι 100% καλύτερες.

 

(μετά από αλλεπάληλους καυγάδες και cd να πηγαινοέρχονται....)

 

Κι αυτό στο πρόγραμμα είναι αρκεί να είναι ξεκάθαρο οτι κάπου πάμε και όχι ότι έχουμε μια προσωπική κόντρα αισθητικής .

Ένας απο τους καλύτερους ¨Ελληνες ηχολήπτες που δουλεύουμε χρόνια μαζί σε πολλές δουλειές μου αναφέρει πάντα " Chris εδώ δεν κάνουμε μίξη " και το λαμβάνω υπόψιν μου.

Όμως κοίτα το παράδοξο , αν δεν ασχολήθω  πολύ με τις μίξεις του μου λέει πως τον ξεπετάω, αν ασχολήθώ και το πάω μακρυά μου λέει "εδω δεν κάνουμε μίξη " . Αυτό γίνεται γιατί έχει δει το "θαύμα" σε πολλές δουλειές μας , απλώς θέλει να έχει τον έλεγχο και να διαλέγει αυός πράγμα που είναι αποδεκτό , επίσης έχει και την ευθύνη και ξέρει τι θέλει  πράγμα που κάνει το mastering  πολύ εύκολο.

Δεν συμβαίνει  συχνά .......

Πολύ απλά λοιπόν πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το "μαγικό άγγιγμα" αν δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων, αισθητικής, γούστου και μουσικής παιδείας εν γένει (νομίζω συμφωνούμε)....δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μαστεράς (προς αποφυγή παρεξηγήσεων....ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) που (ασχέτως αποδεδειγμένων τεχνικών γνώσεων, εμπειρίας και τεχνογνωσίας) ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι για παράδειγμα η ελληνική ποπ τσιφτελοτσιχλόφουσκα (ή έστω έχει τελείως διαφορετική αισθητική και αντίληψη περί ωραίου ;)) θα μπορούσε να προσεγγίσει σωστά  ένα υλικό που έχει ως σημείο αναφοράς τους Birthday Party ή τους Einstürzende Neubauten......

Καλώς ή κακώς η μουσική δημιουργία και αντίληψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενική κρίση και αντίληψη του καθενός μας.....και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Για τον λόγο αυτό για μένα προσωπικά το mastering είναι πρωτίστως και κυρίως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω κι εν συνεχεία και κάτι παραπάνω υπό συνθήκες (και που το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σύγχρονης μουσικής δημιουργίας ηχογραφημάτων ανεξαρτήτως ιδιώματος παρά τον "διαικπεραιωτικό" - εντός εισαγωγικών - χαρακτήρα του)

Συμφωνώ απόλυτά αγαπητέ ChrisH.......και θα ήθελα πολύ να διαβάσω το εν λόγω άρθρο όπως θα ήθελα (και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι) να σε "διαβάζω" πιο συχνά και εδώ στο νόιζ ;)

Η αισθητική είναι το παν, δεν διδάσκεται και γιαυτό δεν υπάρχουν διεθνώς πολλοί νέοι mastering engineer με προσωπικότητα.

Ας σταματήσουμε εδω αυτή τι συζήτηση γιατί πραγματικά το θέμα ήταν άλλο.

Σε σχέση με τα Limiter θα σου πω κάτι που λέω συχνά... Αν το κομμάτι είναι καλογραμμένο και καλομιξαρισμένο δεν θα το χαλάσει το L2. Ασφαλώς ένα Weiss DS-1 έχει πολύ πιο ανοικτό ήχο αλλά και μεγάλες δυσκολίες στην ρύθμιση και υπάρχουν και καλύτερα plug-in

απο το  L2 τα τελευταία χρόνια.

Πρίν 4-5 χρόνια o Bob Katz είχε κάνει ένα demo CD για τον Weiss  με αλυσίδα με L2 στο τέλος και τα δείγματα πρίν-μετά ήταν απο καλά μέχρι εξαιρετικά. Του έβαλα χέρι γιατί άκουγα το ίδιο attack-release στο μπάσσο σε όλα τα κομμάτια και μου έστειλε κομμάτια χωρίς L2 να τα λιμιτάρω για να δεί τι εννοούσα. Η δική μου version ήταν πιο ανοικτή με ποιότητα  στις ψηλές και πιο ενδιαφέρον μπάσο

που πράγματι διέφερε απο κομμάτι σε κομμάτι ΑΛΛΑ δεν ήταν εμφανώς καλύτερα συνολικά γιατί και αυτός τελειώνοντας ένα κομμάτι λάμβανε υποψιν του και το χαρακτήρα του  L2  στο αποτέλεσμα.

Θέλω να πω ο ήχος πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά και όχι με κολλήματα .... η ουσία είναι αλλού.

Κλείνεις τα μάτια , γυρνάς τα κουμπιά και σταματάς εκεί που σου αρέσει ... ΟΜΩΣ προυποθέτει παιδεία , αντίληψη, σωστή αισθητική, ακούσματα, τεχνική κατάρτιση και κατανόηση απο δίσκους αναφοράς πια είναι τα πραγματικά στοιχεία που  κάνουν κάποιους δίσκους εξαιρετικούς.