RayDTutto

Το δύσκολο είναι πάντα να καταλάβεις πόσο αληθινό είναι το αίσθημα ότι ο ήχος σου καλυτέρεψε και ότι αυτό που νιώθεις δεν οφείλεται σε αυθυποβολή. Ορισμένες φορές σε αυτό μπορεί να σε βοηθήσουν οι τρίτοι παρατηρητές. Αλλά όχι απαραίτητα. Επειδή το δικό τους αίσθημα του καλού ήχου δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το δικό σου. Όταν όμως νιώθεις ότι έχεις καλύτερο ήχο και σου το λένε και τρίτοι, τότε είσαι σε καλό δρόμο. Θυμάμαι όταν στα νιάτα μου ανακάλυψα το κόλπο του να φουλάρεις το μάστερ του ενισχυτή και να κανονίζεις ένταση από το channel volume, αισθάνθηκα αμέσως το kick και το πώς γέμισε ο ήχος. Η στιγμή όμως όταν μπήκαν οι τρίτοι / φίλοι / άλλοι κιθαρίστες στο στούντιο και "έπαθαν πλάκα" από αυτό που έβγαζε η στρατ στο μάρσαλ, ήταν ανεκτίμητη. Τώρα για τα μπουτίκ πετάλια, θεωρώ ότι σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο το hype και η youtube mentality. Όταν το πετάλι το έχουν ανυψώσει στα ουράνια δεκάδες φορουμίστες και ειδικοί, είναι δύσκολο να φωνάξεις ότι ο "βασιλιάς είναι γυμνός", ιδιαίτερα αν εσύ είσαι ο βασιλιάς. Όχι ότι δεν υπάρχουν πολύ καλά μπουτίκ πετάλια. Αλλά το τεστ του χρόνου είναι η καλύτερη απόδειξη για μένα.

Είναι μεγάλη τρούπα πάντως το Netflix. Μπορεί να μπεις και να χαθείς για πάντα. Και φυσικά να χάσεις και όλα τα hobbies σου.

Το Καναδικό Netflix έχει περισσότερες ταινίες.

Με το Hired Gun δεν τρελάθηκα. Μου έμεινε περισσότερο το butthurt του τύπου που απολύθηκε από τον B. Joel (και η γαϊδουριά του Joel αν όλα αυτά ισχύουν). Το "Bandersnatch" πραγματικά πρωτοποριακό και ανοίγει σημαντικούς δρόμους - αλλά σαν ταινία 5/10 max. Πολύ ωραίος ήταν ο μονόλογος του Pac-Man (δείτε την ταινία - δεν βάζω spoilers) .

Εγώ έβαλα flats και δεν γυρνάω πισω. Επίσης δεν θα αλλάξω χορδές μέχρι να σπάσουν.

Flatwounds.

Τα όργανα θα γράφονται ένα ένα. Κανένα ταυτόχρονα με άλλο.

Φόροι από Αγγλία;

Διαβάζω συνέχεια διάφορα για ένα νέο PC που θέλω να χτίσω για μουσική παραγωγή. Αλλά άκρη δεν βγάζω. Οι εγγραφές θα είναι ως επί το πλείστον audio (κιθάρες, μπάσα, φωνές), με λίγα κανάλια midi (πλήκτρα, ντραμς) και τα απαραίτητα plugins. Όχι ορχήστρες και περίεργα σύνθια. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Κοιτάζω στα υψηλά σκαλοπάτια (Ryzen 2 / i5 και i7 8ης, 9ης γενιάς ). Αλλού διαβάζω ότι είναι πιο σημαντικό να έχεις πολλά θρεντς διαθέσιμα, αλλού ότι είναι σημαντικό ο κάθε πυρήνας να έχει την υψηλότερη δυνατή ταχύτητα. Έχει κανείς τις απαραίτητες γνώσεις / εμπειρία να με διαφωτίσει;

Και κάτι ακόμα άσχετο με Yes. Για τον Beato και αυτή τη σειρά των videoz. Έχω να πω ότι με απογοήτευσε λίγο. Θα περίμενα να αναλύσει τα τραγούδια που βάζει από πλευράς παραγωγής περισσότερο και όχι τι παίζει ο καθένας την κάθε στιγμή τεχνικά. Φυσικά το τι παίζει ο καθένας είναι σημαντικό, αλλά θα ήθελα να ακούσω περισσότερο γιατί το παίζει και τι προσφέρει στο τραγούδι ως τελικό σύνολο.

Μιλώντας για τον εαυτό μου, νομίζω ότι μια απόδειξη ότι γερνάμε είναι ότι βαριόμαστε και να ψάξουμε για νέα πράγματα και φυσικά απορρίπτουμε συλλήβδην τους νέους ήχους που πέφτουν στα αυτιά μας και δεν ταιριάζουν στα ακούσματά μας. Η μόνη μου ελπίδα είναι η 13χρονη κόρη μου που μου κρατάει τα αυτιά ανοιχτά και η οποία φαίνεται να αρχίζει να ψάχνεται μουσικά και περιμένω να δω τι θα μου βρίσκει στα επόμενα χρόνια. BTW αν και έρχομαι κι εγώ μουσικά από εκείνη την εποχή, το μόνο τραγούδι που μου αρέσει από Yes είναι το Owner. Τους βρίσκω απίστευτα βαρετούς, ενώ γουστάρω τρελά π.χ. Rush.

Εγώ έχω αυτό. Best of both worlds. https://www.thomann.de/gr/harley_benton_hot_rod_bass.htm

Καλή χρονιά. Ωραίος ήχος και ωραίο παίξιμο. Μπράβο το έχεις. Έχω κι εγώ ένα H&B και γουστάρω πότε πότε. Άντε ψήσε και ένα Space Cowboy τώρα. (Τι Θεός αυτός ο Zender...)

Το κουλός δεν το λέω για εσένα. Δεν ξέρω αν είσαι κουλός ή όχι. Λέω ότι της κοντής της ___, τής φταίνε οι τρίχες. Αν είσαι παιχταράς και βολευτείς με Squier θα της βγάλεις το ζουμί ακόμα και affinity να είναι. Αν είσαι κουλός, όλα σου φταίνε.

Και οι τότε και οι τώρα μια χαρά κιθάρες είναι. Ιδίως τα "υψηλά" μοντέλα - όπως αυτή που έπαιζε ο Healey. Άμα είσαι κουλός, βρίσκεις πράγματα να σου φταίνε...

O Jeff Healey δεν είχε τόσο υψηλό budget για Mex. Επαιζε μόνο Squier.

Φανταστική - συγχαρητήρια. Σερβαντας ακριβώς στο στυλ μου - αν και θα έβαζα καναν διπλό. Κριτική: Δεν μου άρεσε που γέμισε η κιθάρα γραψίματα. Μπρος, πίσω, στο schratchplate. Και μάλιστα με μαρκαδόρο (ή κάτι σαν μαρκαδόρο). Επίσης κάνε κάτι βρε παιδί μου με το logo σου. Δεν διαβάζεται εύκολα ως Alfa.

Όχι ότι δεν συμβαίνει... Αλλά αν το μάθει η διοίκηση είσαι για άμεση απόλυση. Στο επόμενο λιμάνι δλδ. Τώρα, μεταξύ του προσωπικού... είναι μια πολύ διαφορετική κατάσταση... ιφ γιου νόου γουατ άιμ σέιν

Μου άρεσε και είπα να το δοκιμάσω. Μετά κατάλαβα...

Μπράβο μάγκες. Πολύ ωραία παλιοροκιά. Υπάρχει κάπου non-live να την ακούμε σπίτι μας; Κι εμένα. Πολύ. Δίνει περισσότερο ενδιαφέρον στο κομμάτι.

Είσαι μάστορας, μάστορα. Πολύ καλός.

Καλώς ήρθες. Είχα μια SG πριν πολλά χρόνια. Πολύ παρεξηγημένη και υποτιμημένη κιθάρα. Για τα είδη που θέλεις η SG είναι μια χαρά αρκεί να μην ψάχνεσαι για καφρομέταλ. Για μένα πολύ καλύτερη από την Les Paul. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θέλει λίγο να συνηθίσεις το γεγονός ότι το μανίκι είναι πιο βαρύ από το σώμα και έτσι η κιθάρα έχει την τάση να τραβάει προς τα κάτω αριστερά (αν είσαι δεξιόχειρας) και να περιστρέφεται προς τα μπροστά - λόγω και της θέσης που δένει το λουρί. Όταν πας να δοκιμάσεις, πάρε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ το λουρί σου μαζί και δοκίμασέ την όρθιος!

Διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και διαγώνια. Στα 20 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να εκτιμήσεις το μεγαλείο των Rush. Κάτι πιάνεις αλλά σε καμία περίπτωση το πλήρες πακέτο. Όσο μεγαλώνεις, τόσο καταλαβαίνεις.