Προς το περιεχόμενο

Spyros Delta

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    6.279
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    74

Αναρτήσεις από Spyros Delta

  1. φίλε μου εγώ προσωπικά παίζω χρόνια στο καθαρό κανάλι ενός λαμπάτου, με αυτό που οι περισσότεροι εδω μέσα χλευάζουν, αλλά μόλις έρθουν σε ένα λάιβ παραμιλάνε με τον ήχο μου... μια boss me70...ΔΕΝ εχει εξομοιωσεις ενισχυτών, τη δουλεύω σαν 4 πεταλάκια που συνεργάζονται ΑΨΟΓΑ μεταξύ τους + ένα γουά ή γουάμι (το κάνεις ότι θες) + τη φοβερή κ τρομερή προενίσχυση της πεταλιέρας και απλά σκοτώνει...οπότε για να απαντήσω στο ερώτημά σου, ΝΑΙ αν θες να γλυτώσεις χώρο, χρόνο, χρήμα, πάρε μία ίδια (150€) στα μεταχειρισμένα και θα με θυμηθείς. Συμφωνώ με τον superfunk, γιατί να χάσεις τις προενισχύτριες λυχνίες? Κατευθείαν στο input, μη μασας! Θα γλυτώσεις τις συνήθως άθλιες προσομειώσεις ενισχυτών-καμπινών απο τις πεταλιέρες και θα έχεις ένα ωραίο ιβρίδιο λάμπας και "πολλά σε ένα" εφέ! Στα μείον ότι θα έχεις κουβάλημα αφού δεν θα γλυτώσεις τον ενισχυτή, αλλά αν θες να τα έχει όλα, πας στη λύση fractal axe fx σκας 1500€ ευρω και πας κύριος με το ρακακι σου και διδάσκεις ήχο....δεν μπορεις να τα έχει όλα...η χρήμα θα χάσεις ή θα κουβαλάς ή θα κελαϊδάνε τζιτζίκια!  :) ;)

    Eδω με αυτο το σετ παιζεις?

  2. Ενα τελευταιο σχόλιο για την 4 cable:

    Συμφωνω ότι είναι τέλειο να παίρνεις το καθαρο και τα γκαζια απο εναν λαμπατο ενισχυτή, αλλα θέλεις 4 καλώδια απο τα οποία τα 3 να είναι μεγάλα σε μήκος (πεταλιέρα -> Input, send->πεταλιερα, πεταλιερα->return) αληθεια υπάρχει ανθρωπος που είναι ερασιτέχνης/ημιεπαγγελματιας και κάθεται και στήνει τόσα καλώδια; εκανα κατι παρόμοιο μια φορά και έβριζα την τύχη μου στο changeover του λάηβ...  >:(

    Για ολα υπαρχουν λυσεις, αν υπαρχει οργανωση.  8)
  3. Αν χρησιμοποιησεις πεταλιερα με simulated amps και effects καλυτερα θα ητα να μπορουσες να παρεις ενα frfr wedge monitor (Full Range Flat Response).

    Stereo ει δυνατον αν θελεις να ακους stereo effects.

    Ακουγονται καλα και ρυθμιζονται πιο ευκολα. (για τετοια χρηση εχουν φτιαχτει κυριως - studio direct)

    Παιζει ανετα και σε studio monitor (του PC πχ) σε αναλαγες στουντιακες εντασεις.

    (ο ενiσχυτης-καμπινα ομως με fx loop, αν βρεις τις καταλληλες ρυθμισεις στην πεταλιερα, μπορει να δωσει αυτην την "ενισχυτιλα" που δεν εχουν τα monitor)

     

    Αν εντωμεταξυ εχει fx loop και η πεταλιερα (οι πιο συγχρονες/καλες εχουν) μπορεις να την δουλεψεις οποτε θελεις και με ενισχυτη (που εχει κι αυτος φυσικα fx loop) παρακαμπτωντας τα amp simulations της πεταλιερας και χρησιμοποιώντας το preamp του ενισχυτη σου με τα effects μονο της πεταλιερας. Τα stomp simulations στο input και τα υπολοιπα στο fx loop.

    Με 4C method (4 cable).

    Ψαξε στο youtube για σχετικα βιντακια.

     

    Πχ το δικο μου σετ, στο σπιτι (για ευκολια/αμεσοτητα) το συνδεω στο PC και στο Live (αναλογα την κατασταση) παιζω ειτε με 4C μεσω ενισχυτη (κι ας μην εχω δυνατοτητα stereo effects - εχω καπως τροποποιημενα τα presets μου για 4C), ειτε connect στην κονσολα και ακουω απο τα monitor ή απο in-ear monitor.

    Βεβαια οταν παιξω με 4C, κανω κανενα μηνα να συνελθω και να ανεχομαι να ακουω μετα απο τα μονιτορ του PC.

    Παντως οταν επαιξα με 4C και δεν ειχα τη δυνατητα (λογω εντασης) να εχω τον ενισχυτη κοντα μου στη σκηνη (ηταν πισω απο τη σκηνη) και ακουγα απο μονιτορ ή inear, ηταν το ιδιο.

    Και γιαυτο δεν αξιζε ο κοπος. Connect κι αγιος ο Θεος σε αυτην την περιπτωση.

     

    Το θεμα γενικοτερα ομως, ειναι να ξερεις να παιζεις και να φτιαχνεις ηχο.

    Κανεις δεν θα μπορει να καταλαβει απο τι παιζεις.

    Ουτε ηχοληπτης, ουτε συναδελφος κιθαριστας.

  4. +1000 και διορθώνω......χοντροαίσχος!

    Το ειπα οσο πιο ευγενικα μπορουσα  ;D

     

    ΥΓ μονο ο Belew επιασε το νοημα (κατι αναμενομενο) το οποιο το εκανε στη συνεχεια και πραξη (δεν φτανει να πιανεις το νοημα, χρειαζεται και η τεχνη), αλλα ενας κουκος δεν φερνει την ανοιξη.

  5. http://www.liolios.gr/shop-products/mousika-organa-kithares-akoustikes/d-santa-cruz-guitar-ekthesiaki

    Δεν ξερω πως να το θεσω.

    Οποιος ενδιαφερεται για αυτην την κιθαρα, να δει το serial number και να στειλει mail στην κατασκευαστρια εταιρεια και να ρωτησει για αυτην πριν την αγορασει.

  6. Το είδα -τελικά- πριν λίγες ώρες...με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα.

    Η ταινία "πατάει" πολύ στην υπερβολή, προκειμένου να περάσει πιό εύκολα και ανώδυνα για τον μέσο θεατή κάποια πράγματα.

    Δεν είναι κακό, πολλές ταινίες έχουν αυτό το στοιχείο.

    Όπως επίσης και η "χολυγουντιανή" αισθητική που είναι παρούσα, επίσης δε μ'ενόχλησε ιδιαίτερα.

    Κάθε μουσικός που περπάτησε επαγγελματικά αυτόν τον δρόμο, αναγνωρίζει την αναλήθεια στα τεκταινόμενα, όμως φαίνεται πως η ταινία στοχεύει στο "απαίδευτο" ακροατήριο -κατά κύριο λόγο, και πετυχαίνει το στόχο της.

     

    Όσοι θέλουν να δουν μιά μουσική ταινία, ας δουν το Woodstock ή το The Last Waltz (για ν'αναφέρω μόνο δύο), όσοι πάλι θέλουν και μία δραματοποίηση ούτως ειπείν του κόσμου των μουσικών της τζαζ, ας δουν το Round Midnight ή το Bird, ακόμα και το 1900, το οποίο είναι προσπάθεια αριστοτεχνικά ισορροπημένη, πράγμα στο οποίο το Whiplash υστερεί δραματικά.

     

    Υπάρχει ελάχιστη εμβάθυνση στους χαρακτήρες, καθώς και μία αίσθηση να μη θιχτεί κανείς τελικά, όλοι έχουν τα δίκια τους, μπορεί και νάναι έτσι, άλλωστε, πόσα μπορείς να πείς για τη τζαζ και τους ανθρώπους της σε μιάμιση ώρα;

     

    Κάτι που μ'ενόχλησε, είναι η υπέρ-προβολή της ατομικότητας και ταυτόχρονα η υποβάθμιση του "μοιράσματος" της μουσικής τέχνης.

    Εδώ, η λεγόμενη "αμερικανιά" χτυπάει κόκκινο.

    Και έχει δόσεις αλήθειας, οι "τζαζίστες" ως επι το πλείστον, είναι μουσικοί που παίζουν όπου υπάρχει δουλειά, σπάνια βλέπεις "μπάντες" τζαζ, κάτι που κατά κόρον συναντάμε στο ροκ. Κι όμως, αυτή η παρουσίαση "διάβασε την παρτιτούρα, εκτέλεσε άψογα" και η παντελής έλλειψη συναδελφικότητας ανάμεσα στους σπουδαστές/μουσικούς (όπως διαφαίνεται στο φιλμ) είναι άδικη και ενοχλητική.

     

    Κάποιος που ζεί μέσα στη μουσική, θα βρεί πολλά να "γκρινιάξει", όμως η ταινία δεν απευθύνεται σε αυτόν, τουλάχιστον όχι μόνο σ'αυτόν και τους ομοίους του. Κι εδώ, πετυχαίνει το στόχο της, να δώσει μιά ιστορία που μπορεί να παρακολουθήσει ο οποιοσδήποτε, ταυτόχρονα δε να φέρει περισσότερο κόσμο κοντά στη μουσική και τους εκφραστές της.

     

    Δεν αναγνωρίζω ιδιαίτερα αγνές προθέσεις όμως, κι αυτό με κάνει να πιστεύω πως θα ξεχαστεί γρήγορα.

     

    To κανω bold για να ξεχωριζει ;D 8)

     

    Συγνωμη που πηρα αδεια απο τη σημαια να το χωρισω σε παραγραφους, για να ειναι πιο ξεκουραστο στην αναγνωση.

  7. Μην μένετε στο πως ο ηθοποιός κρατάει τη μπαγκέτα και πόσες μοίρες νοτιοδυτικά είναι το τομ κτλπ...μείνετε στο θέμα, στο νόημα, στη μαγεία του κινηματογράφου και της μουσικής!

    Το νοημα ακριβως, ηταν που με χαλασε.

    Τα αλλα ολα (ακομα και τα τεχνικα "λαθη") μια χαρα περνανε κινηματογραφικα.

  8. Κατι πιο εκλεκτο? ;D ;D ;D

    Θα τα πουμε αυτα απο κοντα σε καμμια μπυρα για να μην ανεβαζομε συνεχεια πανω το θεμα,δεν ειναι πρεποντο. ;D

    Αν εχουμε να πουμε κατι, το λεμε.  8)

    Για το hammond λεγαμε.

     

    Up  ;D

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου