St4rg4z3r

Έτσι είναι... Είναι ευκολότερο να φτιάξεις ένα πετάλι from scratch παρά να τροποποιήσεις κύκλωμα με SMD εξαρτήματα και όσα Behringer έτυχε να δώ, ειναι κατασκευασμένα με SMD υλικά.

Κοίταξε, ο επιστήμονας είναι αυτό που είναι, και τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Είναι δηλαδή ένας άνθρωπος με ειδικές γνώσεις σε έναν (η παραπάνω) τομέα που απλά μελετάει με έναν συγκεκριμένο τρόπο κάποια πράγματα που είναι δυνατόν να ερευνηθούν με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο. Απο 'κεί και πέρα, αν κάποιοι τους έχουν ανάγει σε θεούς, κακό του κεφαλιού τους. Η επιστήμη, στη δυτική κουλτούρα τουλάχιστον, σύμφωνα με της οποίας τους άρρητους κανόνες ζούμε και επικοινωνούμε, είναι καθορισμένη ως προς την έννοιά της. Κάθε γνωστικό αντικείμενο που πληροί τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να χαρακτηριστεί ως επιστήμη, θεωρείται επιστήμη. Οποιοδήποτε άλλο, δεν ονομάζεται επιστήμη, αλλά κάπως αλλιώς. Ο τίτλος αυτός δεν προσδίδει κάποια ανωτερότητα, απλά χαρακτηρίζει κάτι. Σε άλλες κουλτούρες, δεν γνωρίζω αν υπάρχει αντίστοιχη έννοια. Εφ'όσον η μεθοδολογία έρευνας στην ψυχολογία διέπεται από τους κανόνες της επιστήμης, αυτό την καθιστά μια χαρά επιστήμη. Υποθέτω το ίδιο συμβαίνει και με τη νομική. Αυτό για 'σένα μπορεί να είναι μια πραγματικότητα, αλλά μην το γενικεύεις. Το να δοκιμάσεις κάτι πάνω σου και να είσαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα, δεν αποτελεί επ' ουδενί απόδειξη της αιτιακής σχέσης της δοκιμής και του αποτελέσματος. Το λεγόμενο "placebo effect" δεν είναι και καμιά πανάκεια, ένα τρικ που μπορεί να ξεγελάσει κάποιους ανθρώπους είναι. Εφαρμόζεται μόνο πειραματικά, και ως επί το πλείστον απλά για να ενισχύσει την σχέση του ασθενούς με τον θεραπευτή του κι όχι για να θεραπεύσει. Όπως έγραψα και πιο πριν, φυσικά και υπάρχουν τρόποι να επέμβει κάποιος σε "ασυνείδητες" λειτουργίες, ακόμα και σε σωματικό επίπεδο, αλλά είναι σύνθετες μέθοδοι (και αμφιλεγόμενες), και αρκετά πιο πολύπλοκες από το να επαναλαμβάνεις μια φράση. Όσο για την επιστημονικότητα του placebo, αρκεί να σου πώ οτι πολλόι είναι οι γιατροί που καταδικάστηκαν στις H.Π.A. για εξαπάτηση επειδή το χρησιμοποίησαν. Ο επιστήμονας δεν οφείλει να ερευνά πράγματα που βρίσκονται εκτός του γνωστικού του πεδίου. Αν κάτι δεν μπορεί να μελετηθεί επαρκώς για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως για παράδειγμα το οτι εντάσσεται στη σφαίρα της μεταφυσικής, ή είναι τόσο υποκειμενικό που δεν έχει νόημα η μελέτη του (σε επιστημονικά πλαίσια πάντα), απλά δεν μελετάται. Απόδειξη αποτελεί ένα αναμφισβήτητο τεκμήριο. Αν κάτι μπορεί να αμφισβητηθεί στα πλαίσια της κοινής λογικής, παραμένει απλά εικασία. Αν κάποιος άνθρωπος έχει ανάγκη από αποδείξεις για να δεχτεί κάτι, δεν μπορείς να τον πείσεις με εικασίες. Και φυσικά υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση, κάποιου ανθρώπου ο οποίος πιστεύει τόσο βαθιά μια εικασία, να την θεωρεί αυταπόδεικτη. Και φυσικά, καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν χαρακτηρίζω ως σωστή ή λανθασμένη αντιμετώπιση. Είναι απλό: Έχω ένα φίλο που του αρέσει να αλείφει μαρμελάδα βερίκοκο πάνω σε φιλέτο σαρδέλας. Εγώ αηδιάζω και μόνο στην ιδέα του να φάω αυτό το πράγμα. Εφ'όσον όμως το απολαμβάνει αυτός, τι λόγος μου πέφτει εμένα; Τέλος, δεν είχα πρόθεση να κρίνω αν οι απόψεις σου είναι σωστές οι λάθος, απλά τις έθεσες εξ'αρχής ως αποδεδειγμένα επιστημονικά ευρήματα, κάτι το οποίο δεν ισχύει και μόνο σε αυτό το σημείο ήθελα να επέμβω.

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο... Κανένα πτυχίο δεν κρύβει πίσω του καμιά αυθεντία. Χρησιμοποίησα μια στερεότυπη έκφραση χαριτολογώντας. Δεν είπα πουθενά ότι οι τεχνικές που αναφέρεις δεν χρησιμοποιούνται. Το ότι κάποιοι τις ενσωματώνουν στις πρακτικές τους όμως σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένες και ορθές; Οι έννοιες της αυθυποβολής και του διαλογισμού, έτσι όπως τις ερμηνεύεις, δεν έχουν θέση στην επιστήμη της ψυχολογίας, καθ'ότι είναι αναπόδεικτες και ελλιπώς μελετημένες. Αντίθετα, ευδοκιμούν ιδιαιτέρως στον κλάδο της παραψυχολογίας. Φυσικά και διάφορες καταστάσεις και αντιλήψεις μπορούν να οδηγήσουν σε καταστάσεις συναισθηματικής απορρύθμισης, διαφοροποίησης του τρόπου σκέψης, εώς και εμφάνιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων και καταστάσεων, αλλά αυτό δεν γίνεται με απλές ασκήσεις χαλάρωσης και επανάληψης φράσεων αλλά μέσω διαδικασιών που ακόμα δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί, αντιθέτως υπάρχουν 4-5 επίσημες αντικρουόμενες θεωρίες για το ζήτημα. Ο τρόπος λειτουργίας του εγκεφάλου, επιστημονικά, παραμένει μυστήριο. Θεωρίες και δοξασίες υπάρχουν πολλές. Btw, με τον όρο παραψυχολογία δεν εννοώ φαντάσματα και αστρικά ταξίδια, αλλά όλα τα ζητήματα που δεν μπορούν να ενταχθούν στην σφαίρα έρευνας της επιστήμης της ψυχολογίας (η οποία περιλαμβάνει και την νευροεπιστήμη). Δεν με απογοητεύεις, αλλά ούτε και αλλάζεις την άποψή μου. Άποψή σου, είναι και απολυτως σεβαστή, αλλά δεν μπορω να φανταστώ μια κατάσταση στην οποία κάποιος αγαπάει τη μουσική σε σημείο που την κάνει τρόπο έκφρασης, και παράλληλα να μην τον συναρπάζει . Εντελώς φιλικά, Γιάννης

Βρε 'συ Kilon, θα με κάνεις να σκίσω τα πτυχία μου με αυτά που γράφεις!! :P Όλα αυτά που αναφέρεις είναι ένα κράμα φροϋδικής ψυχανάλυσης και ανατολικών δοξασιών που απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν αποδεδειγμένα επιστημονικά ευρήματα από την επιστήμη της ψυχολογίας και της νευρολογίας. Άλλο πράγμα είναι η ψυχολογία κι άλλο η παραψυχολογία. Κάθε άλλο. Για την ακρίβεια δεν υπάρχουν επαρκώς πειστικές εξηγήσεις για τα ζητήματα που αναφέρεις. Επί του ζητήματος τώρα, η γνώμη μου είναι ότι βασική προϋπόθεση για να γράψεις καλή μουσική, είναι το να έχεις ακούσει πολύ μουσική. Η έμπνευση, θεωρώντας την ως μια ξαφνική ιδέα, πιστεύω ότι είναι μια στιγμή κατά την οποία λόγω κάποιου ερεθίσματος, εξωτερικού ή εσωτερικού, ενεργοποιείται ένας μηχανισμός ανάκλησης κάποιων εμπειριών (μουσικών ή μη), που έχουν συνδεθεί με το είδος και τον τύπο του ερεθίσματος και με τη σειρά τους αυτές οι εμπειρίες ανακαλούν άλλες, δημιουργώντας έναν βρόχο ιδεών, που ίσως συντεθεί σε μία μουσική συνειδητοποίηση από το συνειδητό. Φυσικά, για να μπορέσεις να κάνεις κάτι με αυτή την μουσική ιδέα, είναι απαραίτητο το "τεχνικό" υπόβαθρο, δηλαδή το αποτέλεσμα της προσωπικής εργασίας που έχει επενδυθεί, . Πέρα από αυτά, θεωρώ και την τύχη ως έναν από τους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε μια καλή σύνθεση. Edit: Εν ολίγοις δηλαδή, συμφωνώ με τον Μπλάντι Σάντει.

Εδώ ;)

Εγώ θα πρότεινα να δεις και το Black Magic: http://www.crazytubecircuits.com/black_magic.htm Το κύκλωμά του φτιάχτηκε για να προσωμοιώνει τον Dual Rect. άρα μπορεί να είναι πιο κοντά σ'αυτό που θες.

Σε περίπτωση φυσικών ηχογραφημένων ήχων όμως μιλάμε για φάσμα συχνοτήτων σε συνάρτηση με το χρόνο καθώς σχεδόν κάθε ήχος εκτός από τη βασική συχνότητα, έχει και τις αρμονικές του. Το melodyne υποθέτω λαμβάνει υπ'όψιν μόνο την πρώτη αρμονική. Μία γραφική παράσταση του φάσματος είναι κάπως έτσι: Η εικόνα αυτή δημιουργήθηκε με to Adobe Audition και είναι απλά μια λέξη που ηχογράφησα. Edit: Με πρόλαβε ο Dreampanos ;)

Τι διαφορά μπορεί να έχουν δηλαδή;;;;

Έχεις φάει κόλλημα με το basswood ε; :) Μια χαρά ξύλο είναι και ελαφρύ όπως λέει κι ο Μπλουζλικ. Το μόνο που με χαλάει στην κιθάρα αυτή είναι οι μαγνήτες και ειδικά ο V8, αλλά αυτό εύκολα διορθώνεται.

Γενικά εμένα δεν μου πολυαρέσει αυτό το configuration (H-H) σε τέτοιες κιθάρες. Καλή φαίνεται, αν εξαιρέσεις τον bridge μαγνήτη που στα αυτιά μου τουλάχιστον ακούγεται άθλιος. Πάντως μιας και περι Ibanez ο λόγος αυτή λέω να την τιμήσω: http://www.thomann.de/gr/ibanez_s5470tks.htm.

Nαι, λογικό είναι, αφού η 12ΑΤ7 που έβαλες έχει σχεδόν 60% gain σε σχέση με την 12ΑΧ7 που είχες και δεν οδηγεί τις τελικές λυχνίες όσο πρίν.

Βασικά, αυτό που πληρώνεις περισσότερο στα πετάλια είναι η έρευνα και η προσπάθεια που χρειάστηκε για να καταλήξει εκεί ο δημιουργός, η εργασία δηλαδή που προηγήθηκε για να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα και καθένας μπορεί να κοστολογήσει αυτή την εργασία όσο νομίζει. Επίσης πληρώνεις και το χειροποίητο του πράγματος αν μιλάμε για boutique πετάλια. Αν θες την γνώμη μου, μερικά τα αξίζουν τα λεφτά τους κι ας φαίνονται πολλά, ενώ κάποια άλλα είναι απλά μαμπο τζαμπο (π.χ. αρκετά από τα 35400001 tubescreameroειδή).

Τα "ακριβά" υλικά εδώ που τα λέμε (αν εξαιρέσουμε τυχόν εξεζητημένα εξαρτήματα) είναι το κουτί, ο 3pdt διακόπτης και... τα καπάκια των pots. Η ουσία του κυκλώματος κοστίζει 10-20 € :P

Αν εννοείς οτί γράφει 30 βατ από πίσω το σασί του ενισχυτή, αυτά είναι τα watt που καταναλώνει, και όχι αυτά που "παράγει". Επίσης, μην βάλεις λιγότερα βατ ηχείο, και μείνε στα ίδια Ohm. Βέβαια το θέμα είναι αν πιστεύεις οτι "αξίζει" ο ενισχυτής σου καινούριο μεγάφωνο, γιατί πολλά μεγάφωνα για κιθάρα κοστίζουν 2-3 φορές παραπάνω από έναν μικρό solid state combo...

http://gr.diplodocs.com/jim/DIGITECH/VALVEFX

Στη Β θέση θα τη βάλεις, καθώς η άλλη δεν είναι προενισχύτρια αλλά phase splitter. Για την άλλη δεν μπορώ να καταλάβω. Αν βάλεις καμιά πιο καθαρή και κοντινή φωτογραφία ίσως καταλάβω κατι.

DIY σημαίνει Do It Yourself. Το Ω συμβολίζει τη μονάδα μέτρησης της αντίστασης η οποία είναι το Ohm (και kΩ=1000Ω, ΜΩ=1000000Ω όπως θα φαντάζεσαι). ;)

Αν εννοείς 2-3 ημιτόνια bend, δεν είναι και πολύ! Με 9αρες κάνεις άνετα 3-4 (και 5) ημιτόνια χωρίς να σπάσεις χορδή.

Βασικά επειδή το τρέμολο "έρχεται" πιο κοντά χρειάζεται μεγαλύτερη διαδρομή στο bend για να πετύχεις τη νότα, άρα την ίδια δύναμη θές... +1 αν και έχω γεμίσει extra Ε και Β γιατί έχω να σπάσω χορδή χρόνια...

Σωστά όλα τα παραπάνω. Τσέκαρε επίσης και: www.guitarbackingtrack.com www.guitarbt.com

Ίσως να φταίει κι ο τρόπος που παίζεις... Παλιότερα κι εγώ νόμιζα οτι κάτι παει λάθος με την κιθάρα και σπάνε, αλλά ως εκ θαύματος μετά από καιρό σταμάτησε να συμβαίνει (μάλλον η κουλαμάρα μου θα έφταιγε δηλαδή)....

http://www.noiz.gr/index.php?topic=161970.msg255417;topicseen#new R.I.P.

Πάρε άλλη μια στρατούλα με πιο βινταζ προσανατολισμό... :P

Κρίμα....

Συγχαρητήρια κι από 'μένα για το όλο εγχείρημα! Διασκεδαστικό και εποικοδομητικό! Είχα υποψιαστεί από την αρχή οτι η C είναι η partscaster και η Β η EJ και παρ'ότι ψήφισα την Β, ο neck της C μου φάνηκε λίγο καλύτερος. Πιστεύω οτι ο bridge αδικήθηκε λίγο από το splitάρισμα.