publius

Τσέκαρε τη διαφορά με αυτό, μέσες άκρες

http://www.xe.com/ucc/

Για δες και εδώ, κάπου έχει ένα zip αρχείο για audio reference.

http://audiodesignlabs.com/wordpress/2008/05/professional-monitoring-system-calibration/

Επιτέλους μόλις κατάφερα να έχω πάλι δίκτυο. Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση θα μπω τώρα να το τσεκάρω.

Αν έχει και κάποιος άλλος καμιά άλλη ιδέα ας τη ρίξει.

Ενδιαφέρομαι να φτιάξω κάποια πραγματάκια σαν αυτά που αναφέρω. Όσα είχα φτιάξει μέχρι στιγμής επειδή έψαχνα τα parts στην Ελλάδα, μου έβγαινε το λάδι για να τα ξετρυπώσω. Έτσι ψάχνω για ένα μαγαζί στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό το οποίο να έχει μεγάλη γκάμα απο υλικά, να τα στέλνει Ελλάδα, να είναι εμπιστοσύνης και πολύ βασικό ο τρόπος πληρωμής να μην είναι κάρτα αλλά αντικαταβολή ή μέσω τραπέζης.

Από οικονομικής άποψης θα σου έλεγα να επιλέξεις τα αυτοκόλλητα. Εγώ είδα οτι έχει το Arco στην Γλυφάδα τέτοια, κατά βάση για στρατ και τελε. Γενικά τα παλικάρια εκεί ξέρουν πραγματικά τι τους γίνεται.

Προς mods: Αν πιστεύετε ότι κάνω διαφήμιση στο μαγαζί, σβήστε την ονομασία. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει για το μαγαζί ας μου στείλει πμ.

Υπάρχει κάποιος τρόπος να μετατραπούν mono audio drum tracks σε MIDI hits? Δεν ψάχνω για λύση σαν το KTDrummer ή το Drumagog αλλά κάτι σαν το Drumtracker (το οποίο δεν έχει εκδοθεί ακόμα) αλλά σε πολύ απλή μορφή.

Το θέμα είναι ότι όπως οι περισσότεροι στο στούντιο, έτσι και εγώ έχω μόνο ένα σετ τύμπανα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δέσουν όπως θα ήθελα σε διαφορετικά είδη τραγουδιών ιδίως η μπότα με την οποία γίνομαι εξωφρενικά παράξενος.

Ηχογραφώ με διαφορετικά μικρόφωνα το κάθε τύμπανο με αποτέλεσμα στο τέλος να έχω από 8 μέχρι 12 κανάλια μονοφωνικά wav. Το κάθε ένα κανάλι περιέχει μόνο π.χ. την μπότα ή το ταμπούρο και το λιγοστό spil απο τα άλλα.

Έτσι θέλω ένα πρόγραμμα είτε stand alone είτε plugin που να συνεργάζεται ή όχι με DAW κάτι που να κάνει τέλος πάντων μετατροπή των χτυπημάτων του οιουδήποτε τυμπάνου, όχι αναγκαστικά σε MIDI νότες αλλά απλά σε χρονικά χτυπήματα πάνω σε piano roll ή σε οιαδήποτε ψηφιακή μορφή.

Απώτερος στόχος να χρησιμοποιήσω αυτά τα χτυπήματα για να κάνω trigger προγράμματα όπως BFD, Ezdrummer και τα σχετικά.  

Εσείς αποφασίζεται απλά το παραθέτω

Δείτε το όλο

1ο μέρος Χριστιανισμός

2ο μέρος 9/11

3ο μέρος κραχ

Τα πρώτα 10 λεπτά είναι τις υπομονής στα οποία απλά θα χάσετε το χρόνο σας, μετά ξεκινάει όλη η θρεψίνη

http://video.aol.com/video-detail/zeitgeist-official-xvid-greek-sub/2644353000

Ψάξε να βρεις ποια είναι η συχνότητα που τα κάνει να βγαίνουν από τη φωλιά, συνήθως αυτά τα ζωύφια βγαίνουν μερικές ώρες πριν απο σεισμό που τον διαισθάνονται. Ο σεισμός πριν γίνει, εκπέμπει έναν ήχο δεν θυμάμαι ακριβώς συχνότητα αλλά είναι κάτω απο τα 50Hz. Με μια γεννήτρια ήχου ακόμα και απο το PC μπορείς να στείλεις ένα σήμα. Ίσως έτσι καταφέρεις κάτι, πιστεύω οτι έδωσα μια απάντηση αρκετά πολιτικά ορθή σε σχέση με το φόρουμ που μας φιλοξενεί ;D

Υ.Γ. Για πες μας και τι κατάφερες

Αν και δεν με απασχόλησε ποτέ η αποδοχή του κόσμου όσο αφορά τον τρόπο που παίζω όπως και πολλούς άλλους εδώ μέσα, συνάμα θα ακουγόταν ωραία να φτάναμε την ηλικία αυτών των συγκροτημάτων και να μας συζητάνε ακόμα.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο με αυτές τις μπάντες και επειδή δεν αρέσουν σε κάποιον οι KISS ή οι AC/DC δεν σημαίνει τίποτα όλα είναι σχετικά, μερικά δισεκατομμύρια μύγες θα συναινέσουν οτι τους αρέσουν τα κόπρανα και λοιπόν πρέπει να τα φας αναγκαστικά. Εγώ γουστάρω αυτά που κάνουν και οι δύο μπάντες γιατί μεγάλωσα με αυτές και άλλες μπάντες, είμαι ρομαντικός τι να κάνουμε  ;D ;D ;D ;D 

Το γούσταρα το νέο CD αν και προς στο τέλος με κούρασε αλλά πάντα αυτο τον αντίκτυπο είχαν τα CD των AC/DC σε μένα και έτσι πάντα επέλεγα τραγούδια από τους δίσκους τους, πιστέψτε και απ' αυτών θα επιλέξω δεν θα τον αφήσω στην απ' έξω.

Το θέμα είναι οτι ακόμα και μετά από τόσα χρόνια όταν αναφερόμαστε σε κάποια συγκροτήματα είτε για να τα επευφημήσουμε είτε για να τα κατακρίνουμε, διατυπώνουμε το όνομα τους σωστά !

Απλή πατέντα αλλά πιάνει. Πήγαινει ζίπαρε/ραραρε  ;D  το αρχείο ακόμα μια φορά. Στην καρτέλα που θα σου βγάλει κάτω αριστερά έχεις την επιλογή να κόψεις το αρχείο σου σε 2 μέρη ισάξια όσο ένα DVD. Έτσι θα βγείς με δύο αρχεία τα οποία αυτόματα θα γίνουν όνομααρχείου.r001 και το άλλο r002. Όταν θα πάς να ξεζιπάρεις θα σου ζητήσει και τα 2 μέρη αυτού του αρχείου. Βάλε τα να γίνουν force unzip το κάθε ένα ξεχωριστά, αλλιώς θα έχεις κάνει μια τρύπα στο νερό.

Επίσης μπορείς να τα κάνεις unzip μέσα από DOS αλλά είναι μεγαλύτερο μπέρδεμα.

Είσαι σίγουρος οτι είναι ραρ αρχείο και όχι .iso, γιατί και αυτά τα αρχεία έχουν την ένδειξη .rar μέχρι να τα ανοίξεις απο κάποιο πρόγραμμα αντιγραφής (π.χ. Nero)

Γραψτε καποια στιγμη της ζωης(ειτε ενα πεσιμο στο δρομο, ειτε κατι που ειπατε και...., γενικα οτι θεωρει ο καθενας embarrassing moment) σας οπου ντραπηκατε παρα πολυ ή θελατε να ανοιξει η γη και να σας καταπιει....

 

Αρχιζω εγω με την πιο προσφατη μου και θα επιστρεψω με πολλες ακομα για ειμαι εντελως ανισορρποπο ατομο ;D και μεσα σ'ολα!!!

 

Λοιπον προχτες γυρνουσαμε απο βολτα με την παρεα, στην αρχη μεσα στον ηλεκτρικο (οπου ηταν σαν νεκροταφειο ολοι κοιμοντουσαν...) και αρχισαμε τις γνωστες καφριλες και χαχαχα χουχουχου, οπου ξαφνικα με πιανει δυνατος λοξυγγας απο το γελιο, και καθε φορα που εκαν χικ λυνομασταν στο γελιο! Μετα απο λιγο αρχισα να εκνευριζομαι γιατι δεν μπορουσα να μιλησω........... :-[

 

Φτανουμε στον σταθμο Αττικης και παμε κοκκινη γραμμη...

η μιση παρεα προς St. Tony (Αγιο Αντωνιο) και η αλλη μιση προς St. Jimmy (Αγιο Δημητριο). οι αλλοι ειχαν κατεβει πιο πριν απο μας και ειχαν αραξει κιολας... οποτε οπως περπατουσαμε εγω και μια κοπελια (σ.σ. Ο λοξυγγας ειχε ψιλοηρεμησει και ειχα ξεθαρρεψει και μιλουσα 8) ) και ξαφνικα ενω ειχαμε κατεβει και προχωρουσαμε στην αποβαθρα για να παμε να κατσουμε απενταντι απ τους αλλους και εγω μιλουσα συγχρονως, ο λοξυγγας επεστρεψε  ::)δρυμητερος, πιο δυνατος, πιο γεματος σε ηχο και με μπολικο echo λογω της σηραγγας του metro!!!

 

Η κοπελια επιταχυνε.... κατεβασε το μαλλι αρχισε να λεει δεν το ξερω δεν τον ξερω..... εγω ειχα λυθει στα γελιο και την κυνηγουσα και ελεγα οτι μαζι μου ειναι τα αλλα παιδια απο την αλλη μερια της αποβαθρας και τερμα κατω ειχαν κλ@σει στο γελιο οπως και αλλα πολλα ατομα....

>:(

Στο τελος απ τα γελια πηγα και καθομουνα σε εναν τοιχο και γελουσα.... δεν μπορουσα να σταματησω..... μεχρι που καθησαμε στις θεσεις μας περιμενοντας το τρενο που ηθελε 7 λεπτα να ερθει.... οποτε με το που κοιταζομασταν με τους απεναντι λυνομασταν στο γελιο................

 

Εγω ειχα αναψοκοκκινισει ζεσταινομουν (ενω ειχε κρυο) αλλα ενα καλο συνεβη........................................

............Μου κοπηκε ο λοξυγγας μαχαιρι.... ;D ;D 8)

Την επόμενη φορά που θα σε πιάσει λόξυγκας όσο μουσικόφερτος και αν είναι, πάρε μια βαθυά αναπνοή και τραγουδα γρήγορα το ....

Από το γεγονός οτι ο παραγωγός παίρνει ρίσκο, ανάλογες θα είναι και οι αποδοχές. Ένα απλό παράδειγμα, αν εσύ θέλεις να βγάλεις ένα CD και είσαι απλά ο τραγουδιστής χωρίς μουσικές γνώσεις αλλά διατίθεσαι να βάλεις τα φράγκα για την δημιουργία αυτού του CD, εσύ θα είσαι και ο παραγωγός και συγχρόνως αυτός που θα πάρει τα φράγκα απο πωλήσεις και τα σχετικά.

Μάλλον εσύ ψάχνεις κάποιον που θα πιστέψει στο μουσικό όραμα σου και θα βάλει τα λεφτά και θές να δείς πόσα θα σου κοστίσει. Ένα παλιό ρητό λέει οτι "οι γυναίκες που πληρώνονται είναι οι πιο φθηνές γιατί τις άλλες τις πληρώνεις μια ζωή". Ορμόμενος από αυτό θα σου πώ οτι αν ο παραγωγός σε δεί ώς λαυράκι τότε θα ρίξει λεφτά επάνω στο οραμά σου τα οποία θα θέλει να τα κερδίσει πίσω και σύντομα. Όσο αφορά το οικονομικό τα πάντα είναι σχετικά. Δεν μπορεί όλοι στη μουσική βιομηχανία να παίρνουν τα ίδια λεφτά, γιατί δεν υπάρχει η ίδια προσφορά απ'ολους τους συμβαλλομένους και γιατί δεν παίρνουν το ίδιο ρίσκο όλοι οι συμβαλλόμενοι. Ο σεσιονάς που θα σου γράψει ένα όργανο δεν έχει το ίδιο ρίσκο με τον ηχολήπτη/μανατζερ/παραγωγό.

Ελπίζω να μη σε προσγειώσαμε άτσαλα...εάν πετούσες. Είναι δυστυχώς δουλειά και όχι έρωτας/ασθένεια για κάποιους η μουσική, που και αυτοί όμως με τη σειρά τους, έχουν το δικό τους δίκιο.

Ούφ πάλι πολλά είπα  :-\ :-\ :-\ :-\

Όλοι έχετε δίκιο για όλους αυτούς τους καταπληκτικούς λαμπάτους ενισχυτές που προαναφέρατε. Δεν θα χαραμίσω το χρόνο να σας πω για το δικό μου λαμπάτο που τον βρίσκω τουλάχιστον εξαιρετικό. Ψάχνοντας για τον καλύτερο ενισχυτή πριν χρόνια έπεσα σε μια μάρκα που κανείς δεν έχει αναφέρει δεν είναι γνωστή άλλωστε και πλέον δεν βγαίνουν αυθεντικά μοντέλα.

Οι ενισχυτές αυτοί που βγήκαν ήταν ρυθμισμένοι ο κάθε ένας ξεχωριστά βασισμένα στο αυτί του κατασκευαστή και αφού πριν λίγα χρόνια μας εγκατέλειψε τα εγκόσμια πλέον δεν βγαίνουν τέτοιοι ενισχυτές παρά μόνο κλώνοι του, που δεν έχουν καμία σχέση με τους αυθεντικούς. Όσο και αν προσπάθησαν να αντιγράψουν τον ενισχυτή, ακόμα όταν χρησιμοποίησαν τα ίδια ακριβώς υλικά, δεν κατάφεραν να πετύχουν τον συγκεκριμένο ήχο.

Απλά δείτε εδώ και κοιτάξτε την τιμή. Κρατηθείτε...και καλή θέαση

http://www.trainwreck.com/ 

Mην τα μπερδευεις αυτο ειναι το concept album (Operation Mindcrime, Wall κλπ)

 

Δεν τα μπερδεύω καθόλου με τα concept album όπως αυτά που και οι δύο προαναφέραμε. Απλά η λογική που είχα μέχρι να γίνει ξεκάθαρο τι είναι το AOR ήταν Album Oriented Rock. Album oriented σημαίνει ότι υπάρχει μια ιδέα για το σύνολο της θεματολογίας του άλμπουμ ή απλά την διήγηση μιας ολόκληρης ιστορίας μέσα στο σύνολο του άλμπουμ δηλαδή αυτό που ούτως ή άλλως είναι και τα concept album. Μήπως όμως και αυτό δεν είναι ακόμα μια ετικέτα?

Εγώ άρχισα να παίζω μουσική και συνέχισα επειδή γούσταρα τρελά, αρρώστησα με αυτή και όχι γιατί ήθελα να παίξω κάποια κατηγορία. Μην μου πείτε ότι όλοι οι μεταλάδες εδώ δεν θέλετε να παίξετε ή έστω οτι δεν θαυμάζετε ιερά τέρατα της τζάζ και μπλούζ. Και εγώ μπορεί να γουστάρω να παίζω μπλούζ αλλά κάποιες στιγμές θέλω (αλλά δεν μπορώ) να τσακίσω την κιθάρα στις νεοκλασικομαλμστινιές.

Για μένα ετικέτες βάζουν οι άνθρωποι οι οποίοι δεν ξέρουν να κάνουν οτιδήποτε, σε ανθρώπους και πράγματα που δεν μπορούν να καταλάβουν. Ναι αυτό που μόλις διαβάσατε ήταν βαρύγδουπη δήλωση  :o  :o  :o  :o  :o 

Πρίν καμιά πενταετία μου είχε έρθει στο στούδιο μια ακόμα διαλλυμένη μπάντα όπως τόσες άλλες που έχω αντικρύσει. Ο κιθαρίστας όποτε γούσταρε καθόταν και έπαιζε ντράμς και ο υποτιθέμενος τραγουδιστής έπιανε και έξυνε την κιθάρα. Τι να πείς πιτσιρικαρία ήταν γύρω στους 12 Μάηδες μετρούσαν.

Το πιο τρελό αγόρι εκεί μέσα ήταν για ακόμα μια φορά ο μπασίστας ο οποίος σε μια συζήτηση που είχαμε για την ιστορία των μπλούζ και πώς βλέπουμε στοιχεία της στην ρόκ, μέταλ και άλλα είδη μου είπε την πιο τρελή ατάκα που είχα ακούσει.

- Τα μπλούζ είναι μια μ@@@κία και μισή, παίζεις τα ίδια πράγματα με δεκαπέντε διαφορετικές γκριμάτσες.

Μετά από αυτό εννοείται οτι λύθηκα στα γέλια και εννοείται οτι δεν τα χρέωσα τίποτα τα παιδιά και φυσικά δεν τα ξαναείδα. 

Βασικά έχω την εντύπωση ότι σημαίνει Album Oriented Rock...

 

Συμφωνώ και εγώ όταν το έψαξα πριν κανα δυό χρόνια έτσι το είδα. Δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο δώθηκε αυτή η ετικέτα σε αυτό που για χρόνια ήξερα ως hard rock. Γενικότερα έχουμε την τάση εμείς οι άνθρωποι, οτι δεν καταλαβαίνουμε να το ετικετοποιούμε για να του βάζουμε όρια.

Το πιθανότερο είναι αυτές τις ετικέτες να τις έβγαλαν οι ακροατές και όχι οι μουσικοί.

Album Oriented Rock σημαίνει στα απλά "αγλυκά" οτι όταν τα παλουκάρια έφτιαχναν τον δίσκο είχαν στο μυαλό τους το σύνολο να έχει κοινή θεματογραφία ή κοινό δρόμο και όχι σκόρπια τραγούδια τα οποία θα τα πετάξουν ως σίνγκλ. Κάτι αντίστοιχο που έχουν κάνει πολλά συγκροτήματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με την ίδια λογική θα πρέπει και οι ρόκ όπερες όπως Jesus Christ Superstar, Rocky Horor, Tommy ή και Genius να είναι AOR.  ???

Μπορεί έμενα να μου πεί κανείς τι είναι η μουσική Stoner? Αν την λέω και σωστά. Μάλλον σπατάλισα τόσα χρόνια να διαβάζω και να παίζω μουσική που πραγματικά έχασα και το δέντρο και το δάσος. Ευτυχώς που για να παίξω κιθάρα δεν χρειάζεται να την προγραμματίσω στο κατάλληλο πρόγραμμα για να βγάλω αντίστοιχες μελωδίες/καφρίλες.    ;D

Μήπως εννοείς "τα πάντα ρει";

 

Η στιχουργία είναι γεμάτη από φράσεις που θα μπορούσαν κάλλιστα θεωρηθούν ως προερχόμενες από απάφθέγματα επιφανών ανθρώπων από όλες τις εποχές τις Ιστορίας. Τα παραδείγματα είναι ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Κλασσική περίπτωση οι Megadeth που συνήθως παραφράζουν τέτοια αποφθέγματα για το σκοπό του τραγουδιού.

Δεν μιλάω για παραφράσεις αλλά για τα ίδια τα αποφθέγματα. Και ναι και εγώ πάντα πίστευα και έγραφα το απόφθεγμα ως "τα πάντα ρεί" μέχρι που το είδα γραμμένο και για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω γραφόταν ως "τα πάντα ρεεί". Το πιθανότερο είναι λόγο της ρίζας του ρέω, ρέει... κ.ο.κ.

Θέλω να πιστεύω ότι ο Αίσωπος δεν θα μπορέσει να ζητήσει πνευματικά δικαιώματα γιατί με την ίδια λογική θα πρέπει και Έντγκαρ Άλαν Πόε να ζητήσει από τους Nevermore. 

Το συγκεκριμένο θέμα το ξεκινάω με αφορμή κάποιους φίλους που πιστεύουν ότι συγκεκριμένοι στίχοι ανήκουν στους στιχουργούς/τραγουδιστές και όχι σε άλλους γνωστούς πολιτικούς, ζωγράφους, φιλόσοφους της παλαιότερη ή και νεότερης εποχής

Ένα απλό παράδειγμα για να καταλάβετε και τι εννοώ.

Στο τέλος του τραγουδιού Hey you μέσα από το The Wall των Pink Floyd (λές και δεν το ξέρατε)

Ο τελευταίος στίχος είναι Together we stand, divided we fall

Αυτά είναι λόγια του Αισώπου και όχι του Roger Waters που όλοι μας όμως θαυμάζουμε.

Όπως επίσης και το γνωστό κατα άλλους

Τα πάντα ρεει, τα πάντα ρεει γι'αυτό η καρδιά μου είναι λαμπρή (Σκυλάδικο -δεν θυμάμαι την τραγουδίστρια) τα λόγια όμως Τα πάντα ρεει είναι του Ηρακλείτου αν θυμάμαι καλά  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Για πείτε εσείς έχετε κάποιο τέτοιο παράδειγμα. Ιδίως η μέταλ σκηνή θα πρέπει να έχει αρκετά τέτοια φιλοσοφημένα μηνύματα.

Επίσης,

 

Πως λέγεται ο βοηθός ο Άραβας ηχολήπτης για mastering?

Ehei Fade In Sa Dat

 

Και ο βοηθός του?

Fere Alla Rack

 

Ναι αλλά ο Τούρκος?

Fadein Me Delay

1. Πόσοι κιθαρίστες χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα?

Όλοι όσοι υπάρχουν στο σύμπαν.

Ένας αλλάζει τη λάμπα και οι υπόλλοιποι πιστεύουν οτι το κάνουν καλύτερα, πιο γρήγορα, πιο σταθερά,με τέμπο, με καλύτερη σκάλα (κιθάρα), καλύτερη λάμπα κ.α. πολλά

Και ακόμα ένα

2. Τι είπε ο Τζαμαϊκανος κιθαρίστας όταν τελείωσε το χόρτο

Τι μ@@@ιες έπαιζα τόσο καιρό

3. Σε μια κλασική death-o-speed-metal μπάντα σε live ο lead κιθαρίστα έχει ξεχάσει πως πάει το σόλο όταν θα έρθει εκείνη η αποφράδα ώρα. Κάμει νόημα στον τραγουδιστή ο οποίος πάνω στο κοπάνημα και με περίσιο τουπέ του κάνει την κλασική χειρονομία του μεσαίου δακτύλου στέλνοντας τον ταυτόχρονα στον 2ο κιθαρίστα. Ντροπιασμένος που θα ρωτήσει τον 2ο κιθαρίστα, ο lead τον αποφεύγει και κατευθείνεται απευθείας στον μπασίστα.

-Μεγάλε τι παίζω πάνω κάτω στο σόλο θυμάσαι?

-Ττττ Τι μμμμου λλλεες ττττώρα (με κεκεδισμό προκαλούμενο απο τις ναρκωτικές ουσίες). Δδδδε μας @@!!$$

Αγχωμένος πλέον γιατί πλησιάζει η ώρα του shreding πάει κοντά στον ντράμερ ο οποίος κοπανιέται ανελέητα.

-Μεγάλε τι παίζω πάνω κάτω στο σόλο θυμάσαι?

Και ο ντράμερ απαντάει

-Σε ποιό τραγούδι είμαστε?

Φανταστείτε να μην έπαιζα κιθάρα και να μην μου άρεσε και η ρέγγε (και λακέρδε και σαρδέλε) ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Δεν πιστεύω οτι είναι άχρηστο οτιδήποτε στη μουσική, όλα χρειάζονται και πολύ περισσότερο η ιστορία της και κάποιοι ιστορικοί ήχοι όπως του SRV, του Γκίλμουρα και αρκετών άλλων.

Εγώ το μόνο που μπορώ να σου προτείνω είναι, ξεκίνα όλη την διαδικασία εύρεσης ήχων όσο πιο τσάμπα γίνεται δηλαδή βάλε κανα πρόγραμμα όπως το Guitar Rig δες πως έφτιαξαν τον κάθε ήχο φτιάξε το δικό σου μιας και έχεις πληθώρα εναλλακτικών. Όταν αισθανθείς άνετα με τον ήχο πήγαινε και αγόρασε τα αντίστοιχα υλικά. Το Guitar Rig έχει φτάσει κοντά αλλά δεν μπορεί με τίποτα να φτάσει τα πραγματικά εργαλεία.

Εγώ το χρησιμοποιώ για να φτιάξω ήχους και μετά κάνω το αντίστοιχο με τα πετάλια και τους ενισχυτές μου. Πίστεψε με έχει μεγάλη διαφορά από την πραγματικότητα αλλά σίγουρα βοηθάει ιδίως νέους κιθαρίστες που ξέρουν να χρησιμοποιούν μόνο το overdrive/distortion και τίποτα άλλο.

Επίσης είναι πολύ χρήσιμο όταν θέλεις να γράψεις δρόμους για ένα τραγούδι στα γρήγορα με τον κοντινότερο δυνατό ήχο στις προτιμήσεις σου χωρίς να στήνεις μικρόφωνα. 

Δεν είναι σε καμία περίπτωση λάθη επίτηδες έχουν γίνει όλα απλά τα παραθέτω ώς λεπτομέρειες που μπορεί κάποιοι σίγουρα απρόσεχτοι να μην κατάφεραν να ακούσουν σε αυτά τα ακουστικοφανέστατα σημεία.

Η αλήθεια είναι ότι στο Wish you were here δεν μου πάει η καρδιά να πώ οτι έχει γίνει λάθος αλλά σίγουρα μου κάνει εντύπωση αυτός ο θόρυβος στην αρχή. Τον δικαιολογώ μόνο γιατί γνωρίζω οτι η κιθάρα που ακούγεται στην αρχή -αυτή που ακούγεται σαν από παλιό ραδιόφωνο- είναι όντως από παλιό ηχοσύστημα αυτοκινήτου, συγκεκριμένα απο το αυτοκίνητο του Gilmour. Η κιθάρα ηχογραφήθηκε στο στούντιο, περάστηκε σε κασέτα οκτάιντση έγινε playback στο αυτοκίνητο του Δαυίδ και ηχογραφήθηκε το αποτέλεσμα του που είναι αυτό που ακούμε.

Το ένα σίγουρο είναι οτι κάτι ακούγεται εκεί το οποίο ούτε ψυχεδελικό είναι ούτε ανήκει στην αρμονία του τραγουδιού. 

Αν και πιστεύω οτι όλοι το έχετε προσέξει εγώ σας παραθέτω αυτό για την ώρα ακολουθούν και άλλα...

Στο τραγουδι One of these days I'm going to cut into little pieces των Floyd, όταν ξεκινάει το τραγούδι υπάρχει ένας αέρας που λυσομανάει. Έχετε προσέξει οτι ο αέρας έχει την ίδια μελωδία με ένα απο τα σημεία σόλο του Gilmour?

Η φασαρία που υπάρχει στο Wish you were here  (Pink Floyd - Δίσκος : Wish you were here) στην αρχή του τραγουδιού.

Η αναπνοές στα μέσα του τραγουδιού στο Pigs (Pink Floyd- Δίσκος :Animals)

Όλα ακούγονται πολύ καθαρά απλά είπα να κάταγράψουμε και αυτά. Ακολουθούν και άλλα ....καλό ψάξιμο

Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σε ευχαριστήσουμε για την μουσική που τόσα χρόνια μας ταξίδεψε

Εμένα όλη μου η ζωή είναι συνυφασμένη με την μουσική, γενικότερα ένα soundtrack παίζει πάντα στο μυαλό. Συνήθως με μελωδίες από Floyd και Camel τα τελευταία χρόνια Purple, Zeps, Wishbone Ash, Bjork, Portishead  αλλά και πολλούς άλλους μουσικούς.

Απλό παράδειγμα αισθάνομαι το καλοκαίρι πιο έντονα όταν παίζει το Sleeping Satellite της Tasmin Archer το οποίο δεν ψάχνω να το βρω στη δισκοθήκη μου γιατί ξέρω ότι την κατάλληλη στιγμή θα το παίξει το ράδιο.

Τον Φάνη από Κατσιμίχα ο οποίος ακόμα παίζει στα αυτιά μου πολλές φορές και είναι σαν βλέπω μπροστά μου την σερβιτόρα στο κοντινό μπαρ που αφήνει την κρύα μου μπύρα στο παγωμένο ποτήρι, όσο και αν αυτή η σκηνή γράφτηκε στο μυαλό μου το 95. Ίσως να φταίει ότι καπάκι έβαλε και τον Κουρσάρο. 

Μόνο μια στιγμή στη ζωή μου δεν έχω συνδέσει με την μουσική αλλά πάντα θυμάμαι και πιστεύω πάντα θα θυμάμαι, τη στιγμή που έκοψα το κάπνισμα μετά από 17 χρόνια.

Υ.Γ. Πολύ μπερδεμένο soundtrack έχει ζωή μου. Θα το κοιτάξω !  ;D