manosx

Πολύ ωραία τα λες, έτσι είναι, το look και η φωνή βέβαια για την τελευταία περίπτωση είναι must, όχι απαραίτητα κάτι τεχνικό ή πολύ ωραίο, αλλά χαρακτηριστικό και χτυπητό. Και ναι, η ουσία πολλές φορές είναι σε τεταρτάκια, ή ένα απλό θέμα, που το κάνεις τεράστιο, είτε καλλιτεχνικά με το πνεύμα σου, είτε εμπορικά με την τελευταία περίπτωση, είτε, ΠΟΛΥ σπάνια, και με τα δύο.

Δε δίνω ούτε μισό λεπτό παραπάνω σε μ@λ@κίες... αρκετό χρόνο έδωσα πιτσιρικάς... Την έχεις ακούσει την 9η; ;D Φυσικά και ναι. 4αρτάκια το λες εσύ αυτό; ΤΗΣ π****νας γίνεται ;D ;D ;D Την άρτα και τα γιάννενα ;D ;D ;D την ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ τη συμφωνική δομή ;D ;D ;D Τελευταίο λέβελ μπος ;D

Σιγά μη κάτσω να βγάλω τις μ@@@@κίες του moore... ένα μπαμ μπαμ γράψιμο του φουλάρα ευχαρίστως να στο κάνω... ;D ;D ;D

Ρε φίλε, αν σου αρέσει το sweet home Alabama είναι δικό σου πρόβλημα. Αρμονικά όμως είναι όσο πιο απλό γίνεται. Τι δεν καταλαβαίνεις; Πιστεύεις ότι είναι περίπλοκο; Τόσο άσχετος είσαι; Ή μήπως πιστεύεις ότι είναι περίπλοκο του moore; Το αν σου αρέσει είναι δικό σου κόλλημα, το να τα θεωρείς όμως ντε και καλά περίπλοκα, ή να πιστεύεις πως αν κάτι αρέσει σε πολλούς είναι και περίπλοκο, αυτό δείχνει την αμπαλοσύνη σου και τίποτα άλλο. Και να σου πω και κάτι; Τι έγινε, πριν μας ζάλισες για τα γρήγορα παιξίματα, αλλά στην αρμονία έγινες... μινιμαλιστής; ;D ;D ;D Όσα δε φτάνει η αλεπού... ;D ;D ;D

Φυσικά, θέλει και ερώτημα; Απλά στα blues και στα λοιπά δε σου ζαλίζουν τα *ρχ**α με ανούσιες μπουρμπουλήθρες ;D , αφήνουν χώρο σε φωνές ενίοτε ωραίες, και σε αφήνουν έτσι να απολαύσεις το ποτό σου άνετος και ωραίος ;D ;D ;D

Ωραία, αφού χρησιμοποιείς τα δικά μου κριτήρια, τότε θα συμφωνείς ότι το κομμάτι του moore αρμονικά είναι φτωχό, πράγμα αντικειμενικά μετρήσιμο άλλωστε. Που είναι το πρόβλημα λοιπόν, στη σφουγγαρίστρα ??? Και τι σχέση έχουν τα "θρυλικά τραγούδια" με αυτό; Είναι και αυτό "θρυλικό τραγούδι"; Μα ούτε καν ΤΡΑΓΟΥΔΙ δεν είναι ;D ;D ;D

Μωρε άκου εκεί ότι θέλεις, απλά μην έχεις την ψευδαίσθηση ότι ακούς τίποτα "λόγια" μουσική. Αυτό μόνο. Γιατί αυτή σου η υπεροψία να το παίζεις υπεράνω των bluesman, που στην τελική επηρέασαν τόσες και τόσες μουσικές, κριτήριο αντικειμενικότατο και ουσιαστικότατο και αληθινό (ΚΑΙ για τον μεγάλο), αυτή λοιπόν η υπεροψία δεν πηγάζει από πουθενά. Α, και καριέρα κάτι κλάσεις Lady Gaga από αυτούς όλους μαζί. (Μαντόνα ούτε στην ίδια... ανάσα δεν μπαίνει ;D ;D ;D )

Είναι εμφανές άλλωστε ότι οι κλασσικοί είναι "ταχύτητες- αρπέτζια- και αρμονικές μινόρε ;D μόλις του πέταξα όμως τα 14 ακκόρντα σε δυο μέτρα, το γύρισε στο τσάμικο και στο Ι- ΙV- V ;D ;D ;D Που να του βάλω μέσα και τα μη- παράλληλα, την τετραφωνία, τη μίμηση και τα υπόλοιπα- θα με βρίσει και θα με πει ανούσιο σρέντερ ;D ;D ;D

Ποια κριτήρια άλλαξα; Και πως είναι θέμα ακροατή αν ο άλλος κάνει φα-σολ-λαδες συνέχεια; Δεν είναι αντικειμενικό και μετρήσιμο; Και το να παίξεις το γύρω γύρω όλοι στα 8000 bpm είναι δύσκολο, ή την ενάτη με μια φλογέρα ;D δε σημαίνει όμως ότι είναι και ουσιαστικό ή ότι θα ακούγεται όμορφα. Ο ακροατής βέβαια θα ακούσει αυτό που γουστάρει, δικό του θέμα, το αν θα γελάω όμως και εγώ με το γύρω γύρω όλοι στα 8000 bpm με το mesa boogie είναι δικό μου. Το αν θεωρείς ότι η Αρμονία τελειώνει στη Φα- Σολ- Λαδα του Moore είναι δικό σου, και δεν έχω ΚΑΜΙΑ αντίρρηση, απλά γελάω όταν τη λες στους μπλουζίστες για τα δωδεκάμετρά τους, και όταν βάζεις "στην ίδια αναπνοή" (που είπε ένας φίλος ) τους κλασσικούς με τους γραφικούς.

Άργησες κάνα 20άρι χρόνια ;D Τώρα βρες φαρδιά και άσε μούσι ;D ;D ;D

Ότι είναι στο χαμηλότερο αρμονικό επίπεδο ένα άσμα που επαναλαμβάνει συνέχεια το απλό Ι- IV- V σε μια τονικότητα είναι αυταπόδεικτο, ;D οι πρώτες ασκήσεις αρμονίας είναι ακριβώς αυτό ;D το αν είναι και βαρετό αυτό είναι θέμα του ακροατή, ποια είναι τα ακούσματά του, τι γουστάρει εκείνη την ώρα, τι έχει πιει κλπ ;D ;D ::)

Αν επαναλαμβάνεις συνέχεια τον ίδιο κύκλο χωρίς παραλλαγές, μόνο με ζουζουνίσματα και μπουρου μπουρου είναι βαρετό. Τον ίδιο κύκλο βέβαια επαναλαμβάνουν π.χ. οι παραλλαγές Γκόλντμπεργκ, οπότε η αρμονία είναι το όχημα και η πηγή των ιδεών, αν έχεις φαντασία όμως τίποτα δεν σε περιορίζει. Σίγουρα πάντως η αρμονία και η φαντασία των περισσότερων κολλανοφόρων είναι αστεία και γυναικεία, γιαυτό άλλωστε είναι με περμανάντ και μέικαπ ;D ;D ;D

Παραδέξου τώρα ότι η Amek και η Manley είναι εταιρίες με προϊόντα κλάσεις ανώτερα της Behringer πέρα από κάθε είδους σύγκριση, και τη βγάζω καπάκι.

Τι να μάθω ρε dreamdancer, το σκότωσε το κομματάκι, και για να το σκοτώσει έβγαλε φυσικά τα ντιστόρσια μπας και το παίξει, δεν το λες σρεντ πλέον, άκου εδώ πως παίζεται βέβαια από κανονικούς μουσικούς : Καλή προσπάθεια, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο ουσιαστικά, πέρα από τα ακροβατικά λόγω κιθάρας. Ακροβατικά στο τσίρκο λένε, στη μουσική τίποτα το ιδιαίτερο. Καταράκτη, η ατάκα σου ήταν ότι πιο αστείο έχω διαβάσει, θα την έβγαζα, αλλά τώρα χλωμό.

;D ;D ;D

Επειδή κάτι τέτοια έλεγες και πριν, γιαυτό έγραψα αυτά που έγραψα. Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση η κλασσική, που πήγε στα ΟΡΙΑ την αρμονία, την αντίστιξη, τη φόρμα, την ενορχήστρωση και όλα τα άλλα, με τους κολανοφόρους κιθαρίστες. Όπως πολύ σωστά είπε ο φίλος πριν, μιλάμε για ροκ κιθάρα, της πλάκας υπόθεση δηλαδή, άσχετα το τι μας αρέσει, γιατί όντως μπορεί να μη σου αρέσει ο Μπαχ, γιατί όχι άλλωστε, αλλά αν μη τι άλλο την αντίστιξη την τερμάτισε, γεγονός ιστορικής σημασίας για τη μουσική και τους επόμενους μουσικούς, σε αντίθεση με τα ζουζουνίσματα του κάθε καμένου. Οπότε μην μπερδεύεσαι, πολύ σωστά είπες ότι τα γούστα είναι σχετικά, μάθε λοιπόν ότι και η δυσκολία είναι σχετική, γιατί εκεί που τελειώνει το "περίπλοκο" σρεντ, ξεκινάει το ζέσταμα των ψυχασθενών με τις περούκες. ;D Άστους στην ησυχία τους λοιπόν.

Άκουσα το shadows of yesterday και είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ του ανούσιου. Γιατί; Γιατί είναι μουσική για παιδάκια που εντυπωσιάζονται, επιπέδου "αμπού- αγκού" και μαμά κακά. Γιατί; Γιατί η αρμονία είναι αμπου- αγκού και μαμά κακά, και αν η αρμονία είναι επιπέδου σφουγγαρίστρας, τότε όσα περισσότερα μπιχλιμπίδια βάζεις από πάνω, τόσο περισσότερο γελοίος γίνεσαι. Εδώ μπροστά μου έχω ένα κομμάτι του Μεγάλου, μελωδικότατο και ήρεμο, και μέσα σε δυο μετράκια, σε δυο ακριβώς μέτρα που ανέλυσα για να δω τι ακριβώς παίζεται, αυτός έχει προλάβει να βάλει 5 μετατροπίες και 14 διαφορετικές συγχορδίες :o και μιλάω ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, ΤΟΣΑ είναι. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ εγκεφαλική μουσική, ΑΥΤΗ είναι μουσική για... άντρες, ;D για ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, και όχι... ένα ρημαδοακκόρντο φα-σολ-λάδας ανά μέτρο ;D :P και από πάνω γρήγορες κλίμακες να καλύψουμε τη γύμνια μας. Τουλάχιστον οι μπλουζίστες δεν το παίζουν... διανοούμενοι, λένε εκεί τον πόνο τους και τελειώνει. Να μην πιάνετε λοιπόν τους κλασσικούς στο στόμα σας για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα, αυτοί είναι άλλο ανέκδοτο, βάλτε εκεί κάνα κολάν, ;D αφήστε και κάνα μαλλί για περμανάντ, ;D ;D και μέχρι εκεί.

Μα έχεις δίκιο ;D ;D ;D Η Behringer ανώτερη από Amek, οι Deep Purple από τον Μπετόβεν και εσύ από τον Cyberjohnny ;D ;D ;D ;D Signature worthy λαίμαι ;D ;D ;D

Προφανώς θα θέλει, διότι αν έβγαινε κάποιος κιθαρίστας και έβριζε από το πρωί ως το βράδυ τον Bassman γιατί δεν έχει 40 διαφορετικούς ήχους σαν τον mustang ενώ κοστίζει τα δεκαπλά, θα τον έπαιρναν με τις πέτρες. ;D Όταν όμως τα κάνεις όλα ίσιωμα, και θεωρείς προφανώς ότι π.χ. μια Amek κονσόλα είναι απάτη γιατί υπάρχουν οι behringer, ;D τότε τι να πεις από εκεί και πέρα, :o δεν παλεύεται ο άνθρωπος ;D ;D ;D

Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί κάποιος "να σε κλέψει" πουλώντας σου synth. Δε γίνεται. Αν θεωρείς ότι αξίζει τα λεφτά του τα σκας, αλλιώς δεν τα σκας ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! Τόσο απλά! Δόξα τω θεώ, υπάρχουν πλέον ΑΠΕΙΡΕΣ επιλογές, ειδικά και με το software που πλέον ΣΚΟΤΩΝΕΙ, οπότε δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Γενικά πάντως όλα τα μουσικά όργανα μοιάζουν να κοστίζουν περισσότερο από άλλα είδη, γιατί είναι και λίγοι οι χρήστες στους οποίους απευθύνονται. Δεν είναι είδη μαζικής κατανάλωσης που θα αγοράσει η Σούλα η κομμώτρια και ο Μήτσος ο οικοδόμος από το μπακάλικο της γωνίας ;D, άρα είναι και δύσκολο να κατέβουν κάτω από ένα όριο κόστους, το οποίο να καλύπτει διαφήμιση, έρευνα και ανάπτυξη κλπ. Τώρα, το τι θεωρεί ο καθένας Best Buy, αυτό είναι υποκειμενικό, διότι π.χ. ένας κλασσικός σχεδιασμός τον πληρώνεις ΜΙΑ φορά και ΤΕΛΕΙΩΣΕ, δεν ξανασχολείσαι, ενώ τα rompler πσηφία ;D του χρόνου που θα βγει το καινούργιο με τα... παραπάνω δείγματα ;D ;D ;D θα κλαίς και θα το θέλεις ;D Δε θα σε έχει κλέψει κανείς πάντως ;)

Τι analog synth τι Sampler, τι Manley τι Behringer, το ίδιο είναι... μην είστε κορόιδα λαίμαι... Άστο καλύτερα ;D ;D ;D

Καθόλου παράλογα δεν είναι, μια χαρά επιλογές είναι, αν ο στόχος σου είναι να έχεις πιάνα- ντραμς- κιθάρες- φαρφίσες- ακκορντεόν- φυσαρμόνικες και λίγο από συνθ. Αν όμως ο σκοπός σου είναι να φτιάξεις δικούς σου analog- style ήχους, τόσο ως interface όσο και ως δυνατότητες απέχουν πολύ από ένα "καθαρόαιμο" synth. Είναι σαν τα ψευδεντούρο, τα κάνουν όλα από λίγο, μια χαρά στο χωματόδρομο, αλλά αν πετύχεις στο βουνό το καθαρόαιμο θα φας τη σκόνη και τα χαλίκια του. Και το καθαρόαιμο όμως με τα τρακτερωτά, αν τύχει σε βρεγμένη άσφαλτο θα χαροπαλέψει, οπότε αγοράζεις με τις ανάγκες σου και τελείωσε. Τώρα αν κάποιος έχει ψευδαισθήσεις ότι στο βουνό θα ξεκ****σει τα καθαρά με το V- Storm, ;D τότε απλά γελάς και πας παρακάτω.

No need to do that ;D http://www.vintagesynth.com/timeline/ Τα πάντα όλα, με άπειρες πληροφορίες, demos, κριτικές χρηστών κλπ. Enjoy!

Από πολλά μπορεί να προέρχεται, μόνο με trial and error θα το βρει.

Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με τον τρόπο απεικόνισης των κυματομορφών. Ξεκίνα με το να σιγουρευτείς για το τι φταίει, άνοιξε τα wav σε άλλο πρόγραμμα, ηχογράφησε με την εσωτερική σου κάρτα, ηχογράφησε με την εξωτερική σε άλλο πρόγραμμα ή και σε άλλο pc αν έχεις κ.λ.π. Αν δεις ότι η εξωτερική σε πουλάει παντού, και η εσωτερική γράφει μια χαρά, τότε τα έφτυσε η κάρτα σου.