nikodemos

μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση πως κανένας δεν επέλεξε τον συνδυασμό ενισχυτής-μικρόφωνο ως μοναδική ή έστω βασική επιλογή του....όπως μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση πως οι περισσότεροι θεωρούν ως "φυσικό" ήχο του ηλεκτρικού μπάσου το direct σήμα. Με άλλα λόγια το ακριβώς αντίθετο απ'ότι θα συνέβαινε σε μια κουβέντα περί ηλεκτρικής κιθάρας.... αν και για να είμαστε σωστοί η κουβέντα ΕΙΝΑΙ για ηλεκτρική κιθάρα ;)

Λοιπόν κάτι αντίστοιχο είχαμε κάνει με τις ηλ.κιθάρες.....εδώ τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα. Μικρόφωνο και καμπίνα ή "κατευθείαν"?....ή και τα δυο? Το "κατευθείαν" περιλαμβάνει όλες τις δυνατές direct επιλογές Αιτιολογήστε την ψήφο σας ενώ όπως πάντα η συνοδεία οπτικοακουστικού υλικού θα εκτιμηθεί ιδιαιτέρως.... Η δική μου άποψη σε γενικές γραμμές βρίσκεται εδώ http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=166

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=79 http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=145 http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=127 http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=136

Πολλοί κατασκευαστές προσφέρουν αυτού του είδους τις πληροφορίες...μια μικρή έρευνα για "Sound transmission class" "STC" κλπ κλπ στο διαδίκτυο θα φέρει πληθώρα σχετικών αποτελεσμάτων. Το ζήτημα όμως είναι να αντιληφθούμε α. πως ακριβώς δουλεύει το όλο πράγμα β. ποιοι είναι οι παράγωντες που τελικά θα καθορίσουν το αποτέλεσμα γ. ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στις εργαστηριακές συνθήκες και στις "πραγματικές" δ. τι ακριβώς είναι η κατηγοριοποίηση STC και τι μειονεκτήματα έχει ...μπορείς να ξεκινήσεις από εδώ, με μια πολύ αναλυτική κατηγοριοποίηση της απόδοσης των χωρισμάτων από γυψοσανίδα (που αποτελούν και το κυρίαρχο υλικό) και ένα σχετικό επεξηγηματικό άρθρο. http://www.nrc-cnrc.gc.ca/obj/irc/doc/pubs/ir/ir761/ir761.pdf http://www.nrc-cnrc.gc.ca/eng/ibp/irc/ctus/ctus-n1.html

Όντως, είναι αρκετά δύσκολη αποστολή να επιτύχεις ικανοποιητική απομόνωνση ανάμεσα σε 2 δωμάτια προβών που βρίσκοντε το ένα δίπλα στο άλλο..... Κάπου στην 4 με 6 σελίδα μπορείς να βρεις 2 σχέδια σχετικά τόσο με την περιμετρική τοιχοποιεία όσο και με τα ενδιάμεσα χωρίσματα...θα δεις ότι οι βασικές αρχές στην κατασκευή ενός συστήματος Μάζα - Ελατήριο (αέρας) - Μάζα είναι πάντα οι ίδιες και το αποτέλεσμα θα καθορίζεται σχεδόν πάντα τόσο από τις λεπτομέρειες (σωστό decoupling, σωστό σφράγισμα αρμών κλπ κλπ) όσο και από το πιο αδύναμο σημείο της κατασκευής (πόρτες, παράθυρα). Τα σχέδια που παρέθεσα μπορούν υπό ιδεατές συνθήκες (δηλαδή άψογη κατασκευή) να προσφέρουν ικανοποιητικά αποτελέσματα τα οποία μπορούν να γίνουν ακόμη καλύτερα είτε αυξάνωντας το διάκενο είτε αυξάνωντας την μάζα, είτε βέβαια και τα δύο.....όλα λοιπόν εξαρτώνται από το πόσο χώρο μπορείς να "ξοδέψεις"-"χάσεις" αλλά και από το πόσο θές να κοστίσει.... Κατ'αρχάς θα πρέπει να διαπιστώσεις αν ΜΠΟΡΕΙΣ να φτιάξεις ένα σωστό πλωτό πάτωμα στην συγκεκριμένη οικοδομή....αν δηλαδή αυτές οι παρεμβάσεις δεν επηρεάζουν την στατικότητα της κατασκευής και αυτό μπορεί να στο πει μόνο κάποιος πολιτικός μηχανικός. Από εκεί και πέρα , λογικά θα μπορούσες να κάνεις κάποια πιο ελαφριά κατασκευή

Ο πετροβάμβακας στις ηχομειωτικές κατασκευές χρησιμοποιήται ως ηχοαπορόφηση ανάμεσα σε διαφορετικά στρώματα μάζας ενός συστήματος Μαζα - Ελατήριο - Μάζα Εννοείται πως ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα δομικά υλικά έχουν ένα σταθμισμένο δείκτη ηχομείωσης (...και ο πετροβάμβακας) ΑΛΛΑ.... Αυτά είναι εργαστηριακά νούμερα και στην περίπτωση του πετροβάμβακα δεν έχουν πρακτική σημασία καθώς είναι αδύνατον να σφραγιστούν σωστά 2 πλάκες πετροβάμβακα...ακόμη και να μην ήταν έτσι όμως η ηχομειωτική ικανότητα του πετροβάμβακα ως ΜΑΖΑ είναι ανύπαρκτη καθώς ακόμη και ενας "βαρύς" πετροβάμβακας πχ 150 κιλά/μ3 σε πλάκες πάχους πέντε εκατοστών έχει μάζα αντίστοιχη με ένα φύλο γυψοσανίδας πάχους 1,2 εκ. Ο πετροβάμβακας λοιπόν σε αυτά τα διαχωριστικά πάνελ χρησιμοποιήται είτε χάρη στις ηχοαποροφητικές του ιδιότητες, είτε σε συνδυασμό (σάντουιτς) με κάποιο άλλο υλικό (όπως η γυψοσανίδα, μοριοσανίδα, ξύλο κλπ κλπ) με μάζα ικανή να προσδώσει κάποιο ποσοστό ηχομείωσης τουλάχιστον των ανακλάσεων (γιατί αυτη είναι η βασική χρησιμότητα τους όπως και η "υποβοήθεια" κατευθηντικών μικροφώνων ώστε να μειωθεί το spill). Σε ότι αφορά τις ηχοαποροφητικές ιδιότητες του πετροβάμβακα αυτές κορυφώνωνται (με την έννοια της broadband απορόφησης) σε χαμηλές πυκνώτητες μεταξύ 25 και 50 κιλών/μ3 ενώ στον υαλοβάμβακα αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερες πυκνότητες 50 με 80 κιλά/μ3.

...από τους πιο αγαπημένους μου καλλιτέχνες ever. Για να θυμούντε οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι (άκου Πάρη) ;D....ή απλά ταιριάζει με την ώρα και την διάθεση. ....ο (απίστευτα τρισμέγιστος) Roky Erickson

...έχω 2 απαντήσεις - κρυάδες ;D ;D.....διάλεξε και πάρε 1. Θα βάλω τον Fleamail να κάνει πετάλι σαν γεννήτρια 2. Όλα μια ιδέα είναι.....εδώ άλλοι ανοίγουν μαστεράδικο στην Θεσ/νίκη....λιγώτερο παρανοικό σου φαίνεται? [move] :-* τζαστ τζοουκινγκ :-*[/move]

There can't be only one...... Αν τώρα μετο ζόρι με έβαζες να διαλέξω ένα μικρόφωνο για να παρω μαζί μου σε ένα ερημονήσι θα επέλεγα πιθανότατα το SM7b.........surprise???

...ανάλογα με το σεταπ....αν και γενικά για ηλ.κιθάρα προτιμώ τις multimic καταστάσεις ..τσέκαρε εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=169004.0 ...πιθανότατα θα μπορούσε να αποδώσει αρκετά καλά σε έναν πιο room ρόλο (αν οι εντάσεις και ο χώρος το επιτρέπουν) σε συνδυασμό με κάτι πιο κλασσικό και "μεσαίο" όπως πχ ένα 57άρι ή ένα edgy ribbon....θα έκαναν και ωραία αντίθεση ;)

....χα!!...το αντίθετο μάλλον....είναι μια χαρά αγορά....για την ακρίβεια το έχω ;) Απλά σε αυτη την κατηγορία τιμής όλα τα μικρόφωνα έχουν τα υπέρ και κατά τους...και επίσης μην ξεχνάς ότι εγώ , καλώς ή κακώς ;), δεν ψάχνω για μικρόφωνα που κάνουν τα πάντα, αλλά συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις....έτσι ένα μικρόφωνο που δουλεύει καλά ως drum room mic μία στο τόσο ή για μία φωνή στις 100 δεν παύει να είναι μια καλή επιλογή. Ως ένα και μοναδικό μικρόφωνο, όχι δεν θεωρώ ότι είναι η καλύτερη επιλογή, ασχετως τιμής.

....αρκετά μοντέρνο με hyped ψηλά και ψηλά μεσαία, κάπως θολό (αργό) στα χαμηλάμεσαία αλλά με αρκετά όμορφο saturation όταν ζοριστεί. Στα συν -καλή overall κατασκευή -πολύ καλή αναλογία τιμής/απόδοσης -ευέλικτο σε ότι αφορά τα πολικά διαγράμματα -ιδιαίτερα ανεκτικό σε δυνατές πηγές -αρκετά λαμπερό ώστε να δώσει "παρουσία" σε χαλαρές και πλαδαρές πηγές -αρκετά ήσυχο Στα μείον -μέτρια κατασκευή ως σχεδίαση του θόλου της κάψας -υπερβολικά λαμπερό για κάποιες πηγές (ειδικά φωνές ένρινες και με συριστικό χαρακτήρα) -αν και δεν κλιπάρει εμφανώς , υπεροδηγήται αρκετά εύκολα -αρκετά αναίσθητο και αργό σε ότι αφορά τα transients Γενικά και υπό συνθήκες θα μπορούσε να αποτελεί μια καλή all around λύση, αλλά κυρίως με την λογική ότι αν και μπορεί να ανταποκριθεί με αρκετή επιτυχία σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις, εν τούτοις δεν είναι σε καμμία από αυτές πολύ καλό ή η απόλυτη επιλογή. Προσωπικά θεωρω ότι είναι αρκετά καλή επιλογή για κοντραμπάσο, τσέλο, bass amp cabinet (σε συνδυασμό με κάτι άλλο πάντα) & room mic και σε κάποιες περιπτώσεις για brutal metal & screamo φωνητικά. Δυστυχώς η ευτυχώς επηρεάζεται πάρα πολύ ο χαρακτήρας του από το matching με το κατάλληλο preamp (όσο και αν φαίνεται περίεργο ταιριάζει ιδιαίτερα με πιο "αεράτους" ss preamps) . Στην κατηγορία τιμής του είναι μάλλον μόνο του, αλλά λίγο πιο ψηλά υπάρχει πολύς και αξιόλογος ανταγωνισμός. Γενικά τίμια επιλογή, σαν λίγο πιο χοντροκομμένη εκδοχή του classic II (όχι απαραίτητα και τόσο κακό αυτό), λοξοκοιτάζει και προς τα "καλά παλιά γερμανικά tube mics" (όχι με ιδαίτερη επιτυχία είναι αλήθεια) με αρκετό "χρώμα" όχι όμως πάντα προς την καλύτερη κατέυθηνση.

...τσακάλι είσαι...το βρήκες με τη μία

Το ρεμίξ γίνεται με βάση επιλεγμένες εκδόσεις βινυλίου και μάστερ tapes (σε σχέση με την ηχητική τους ποιότητα - το πόσο καλοδιατηρημένα είναι). Η ένοια ρεμίξ στην περίπτωση αυτή έχει να κάνει με το εξής απλό ζήτημα Ο μόνος τρόπος να μεταφερθεί αυτούσια η αίσθηση των καλύτερων αναλογικών εκδόσεων του καταλόγου είναι να χτιστεί το όλο πράγμα από την αρχή....όσο και αν ακούγεται φαινομενικά περίεργο η απλή μεταφορά της πιο καλοδιατηρημένης αναλογικής μάστερ έκδοσης σε ψηφιακό φορμάτ δεν αρκεί (όπως φάνηκε από τις έως τώρα μεταφορές...). Η έννοια ρεμίξ λοιπόν δεν παραπέμπει στην επανεπεξεργασία με στόχο την βελτίωση του αρχικού, αλλά στην προσπάθεια για μεταφορά σε ψηφιακό φορμάτ της αίσθησης που είχαν οι καλύτερες εκδόσεις σε βινύλιο του καταλόγου. Δεν υπάρχει θέμα έγκρισης αλλά σύγκρισης. Σοβαρά τώρα γιατί δεν κάνετε τον κόπο να κοιτάξετε τα λινκ από το να παίζουμε σπασμένο τηλέφωνο....

Για μπύρες και κρασιά δεν έχω να πω κάτι (αν και συμφωνώ απόλυτα με το αρχικό ποστ του audiokostas) παρά μόνο ότι όλα μα όλα έχουν τον καιρό τους και την αξία τους. Σε ότι αφορά το θέμα του τόπικ, όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει τα λινκ που παρέθεσα και ακόμη καλύτερα να ακούσει το ποντκαστ από το άμαζον θα δει ότι δεν μιλάμε για μια απλή διαδικασία μάστερινγκ, αλλά για την επανεπεξεργασία όλου του υλικού ώστε να έρθει στο επιθυμητό επιπεδο και πάλι....και αυτό δεν έχει ξαναγίνει για τους συγκεκριμένους καλλιτέχνες. Ο κατάλογος των Beatles σε σιντί που υπάρχει σε κυκλοφορία είναι από τις πιο αποτυχημένες μεταφορές σε ψηφιακό φορμάτ που έγιναν ποτέ και αυτό είναι κοινά αποδεκτό εδώ και χρόνια. Και επειδή πάντα αυτά τα θέματα στο νόιζ θα καταλήγουν στο κατά πόσο είναι δημιουργική αυτή η διαδικασία κλπ κλπ θα πρέπει κατ'αρχάς ΟΛΟΙ να περιμένουμε να ακούσουμε το αποτέλεσμα ;) Σε ότι αφορά την διαδικάσία, εδώ μιλάμε για μια ολοκληρωμένη επανεπεξεργεσία από το restoration του αρχικού υλικού φορέα, την μεταφορά του στο ψηφιακό domain και το ρεμίξ του....και ακόμη περισσότερο όμως....γιατί εδώ το ζητούμενο ήταν όχι το να βελτιωθεί ή να "εκμοντερνιστεί" αλλά να μεταφερθεί αυτούσια η αρχική αίσθηση (κάτι όντως αδύνατο για την δεκαετία του 80). Ακριβώς για αυτόν τον λόγο όσο και αν το προσδωκόμενο αποτέλεσμα είναι φαινομενικά απλό η διαδικασία είναι ιδιαίτερα (φαντάζομαι από αυτά που διάβασα και άκουσα) περίπλοκη, επίπονη και γιατί όχι δημιουργική.....Το αν το αποτέλεσμα μπορεί να χαρακτηρισθεί δημιουργικό ή καλλιτεχνία νομίζω πως είναι κάτι που ΚΑΙ υποκειμενικό είναι ΚΑΙ θα πρέπει αν μη τι άλλο να το ακούσουμε πρώτα. Είναι όμως σαφές ότι μιλάμε για μια ιδιαίτερη περίπτωση....γιατί εδώ το ζητου΄μενο ΕΙΝΑΙ το αυθεντικό (γι'αυτό και το mono box set κλπ κλπ) Με βάση αυτά λοιπόν θεωρώ ότι η σύγκριση με τις επανεκτελέσεις και το "απλό" ;D remastering που περιγράφει ο Νικόλας είναι μάλλον άστοχη...ή τουλάχιστον όχι ιδιαίτερα σχετική. Όχι άσχετη αλλά σίγουρα όχι και απόλυτα σχετική. Εδώ επαναλαμβάνω πως υπάρχει και η λογική του μοναδικού (ως ουσιαστικά πρώτη ολοκληρωμένη μεταφορά) αλλά κυρίως μιας πολύ ιδιαίτερης διαδικασίας (που περιλαμβάνει τον ίδιο χώρο, αρκετό από το ίδιο hardware κλπ κλπ και όχι απλά την ψηφιοποίηση της πρώτης τυχαία διαθέσιμης αναλογικής πηγής, ασχέτως ποιότητας και προβλημάτων όπως κατά κόρον έγινε στα 80ς, με την έκρηξη του σιντί,και που φυσικέ βοήθησε στην καλλιέργεια μιας αντιπάθειας για το νέο φορμάτ). Από την άλλη φυσικά υπάρχει το θέμα του γιατί γίνεται όλο αυτό το μπατιρντί......φυσικά και η εμπορική εκμετάλευση είναι το ζητούμενο....θα είμαι απόλυτα ειλικρινής και θα σας πω πως το φανταζόμουνα πως εκεί θα επικεντρωθεί το θέμα και γι'αυτό απέκρυψα το γεγονός πως την ίδια μέρα κυκλοφορεί και η αντίστοιχη αυτόνομη εκδοχη του guitar hero για τους beatles (που επίσης έχει τεχνικό ενδιαφέρον αλλά δεν γαμείς...). Το ζήτημα όμως είναι ότι σε ένα φόρουμ μουσικής τεχνολογίας είναι λογικό ( ???) να κοιτάξουμε εκτός από τα γούστα μας, την άποψη μας για την εμπορευματοποίηση της μουσικής βιομηχανίας κλπ κλπ και το θέμα του πως φτιάχνοντε όλα αυτά που γουστάρουμε ή απορίπτουμε.

Νικόλα ο χαρακτηρισμός "νεόκοπος" που χρησιμοποίησα δεν έχει κάποια μορφή προσωπικού σχολιασμού.... Αυτό που θέλω να πω με το "νεόκοπος" είναι πως ακούγεσαι αρκετά αφοριστικός σε σχέση με την ενασχόληση σου με το τεχνικό αυτό μέρος....ειδικά όταν δεν έχουμε ακούσει καν γιατί μιλάμε (και οι δυο μας). Ομολογώ πως δεν είναι ξεκάθαρο στο ποστ σου σε τι ακριβώς αναφέρεσαι (δηλαδή στην αξία του εγχειρήματος από τεχνικής πλευράς αλλά και καλλιτεχνικής ή αν σχολιάζεις την πιθανή εμπορική εκμετάλευση κλπ κλπ)...ή δεν είναι ξεκάθαρο για εμένα ;) Δεν υπάρχει πάντως από την πλευρά μου διάθεση για προσωπικά σχόλια :)... Αλλά ειλικρινά γιατί δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με το δημιουργικό και τεχνικό μέρος του θέματος που αρμόζει και στον υπότιτλο του φόρουμ μας από το να ξεκινήσουμε μία συζήτηση για το αν η κοντή άσχημη πλην παμπόνηρη ασιάτισα και ο μοναδικός επιζήσας (οι ντραμερ δεν μετράνε ;D) βαλθήκανε να βγάλουν (πολλά) λεφτά ακόμη από ένα όνομα......

...δεν θεωρώ αυτά που έγραψες χλευασμό, θεωρώ όμως πως γράφτηκαν προς υπεράσπιση του χλευασμού (έστω και με άποψη)

Νικόλα η μεταφορά του καταλόγου των Beatles σε ψηφιακό format είναι μια πολύ μεγάλη και πονεμένη ιστορία που ξεκινάει από τα 80ς. Υπάρχει πολύς κόσμοςπου περιμένει πως και πως το πότε θα μπορεί να έχει στα χέρια του την ψηφιακή έκδοση με αντίστοιχη ποιότητα της πρώτης αυθεντικής σε βινύλιο. Πέρα από το μουσικό μέρος όμως που είναι βέβαια και υποκειμενικό, υπάρχει και το τεχνικό.... Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τόσο σοβαρή προσπάθεια να μεταφερθεί το σύνολο του έργου μιας πολύ επιδραστικής για την σύγχρονη ποπ κουλτούρα μπάντας στο ψηφιακό domain σωστά, από το μηδέν....κάτι που κράτησε 4 χρόνια. Ως διαδικασία αυτό που συνέβη στο Abbey Road θεωρώ ότι είναι τρομερά ενδιαφέρον για ένα φόρουμ μουσικής τεχνολογίας όπως είναι το noiz.gr. Όπως τρομερά ενδιαφέρον είναι και το documentation για το πως , τι, πότε και από ποιους... Αρκεί να έχει κάποιος και την ανάλογη καλή διάθεση και χρόνο να ψάξει λίγο το θέμα πριν σχολιάσει. Προσωπικά το βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον και περιμένω με πολύ αγωνία να ακούσω το αποτέλεσμα τόσο στην στέρεο μορφή του όσο και στις μόνο εκδόσεις (και το white album σε mono master είναι κάτι που δεν κυκλοφόρησε ποτέ). Αν θες λοιπόν την άποψη μου και καθώς παρά την αδιαμφισβίτητη μουσική σου γνώση, εμπειρία και πορεία, είσαι νεόκοπος σε ότι αφορά την τεχνολογία και την μεθοδολογία των ηχογραφήσεων θα σου έλεγα το εξής Δεν μιλάμε απλά για μάστερινγκ και όλα αυτά τα ωραία καθημερινά που συζητάμε και αναλύουμε με περισσή ευκολία εδώ στο νόιζ αλλά για ένα πολύ συγκεκριμένο εγχείρημα απόλυτα ταιριαστό σε ένα φόρουμ μουσικής τεχνολογίας,μετρομερό τεχνικό ενδιαφέρον, αρκετά μεγάλη σημειολογική και σχεδόν ιστορική αξία (τουλάχιστον για την ποπ κουλτούρα και τον κόσμο των ηχογραφήσεων) που θα μπορούσε (και ειδικά όταν θα ακούσουμε και τα αποτελέσματα) να αποτελέσει την αφετηρία για τρομερά ενδιαφέρουσες συζητήσεις (και για αυτά που αναφέρεις) και ίσως ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Προς τι λοιπόν ο χλευασμός και η απαξίωση?

...εγώ πάλι είμαι λίγο ανώμαλος σε αυτό το θέμα....για έναν περίεργο λόγο με ενδιαφέρει και θα ήθελα να μπορούν όλοι να το αντιληφθούν και να το απολάυσουν. Δυστυχώς χάνω το ενδιαφέρον μου κάθε μέρα και περισσότερο Η φωτό είναι όντως πετυχημένη

Κάνεις μεγάλο λάθος Superfunk.....εδώ μιλάμε για το noiz.gr, την κοινότητα των ελλήνων αβαντγκαρντιστών που αφού τα έφαγαν όλα με το κουτάλι είναι έτοιμοι να κατακτήσουν το σύμπαν με τις υπερψαγμένες, ριζοσπαστικές και καινοτόμες δημιουργίες τους στο φρούιτη λουπς και στο γκάραζ μπαντ μέσω της σελίδας τους στο μαισπέις.....τι δουλειά έχουν τα ψοφάλογα οι μπητλς..... ..και εσύ κάνεις λάθος audiokostas....καθόλου άδικο.....μου αξίζει....άκου εκεί μπητλς...ρημάστερντ?........ντροπή

Στις 9 Σεπτεμβρίου κυκλοφορούν οι remastered εκδόσεις όλου του καταλόγου των Beatles. Πρόκειται για μια "τεράστια" δουλειά που έγινε (που αλλού?) στο Abbey Road...με πολύ ενδιαφέρον σε ότι αφορά το τεχνικό μέρος δηλαδή την μεταφορά από τις αυθεντικές ταινίες στο ψηφιακό domain κλπ κλπ Μάζεψα μερικά ενδιαφέροντα λινκ http://www.gearslutz.com/board/high-end/416715-beatles-09-09-09-a.html http://www.rollingstone.com/rockdaily/index.php/2009/04/07/the-beatles-remastered-albums-due-september-9-2009/ http://www.examiner.com/x-2082-Beatles-Examiner~y2009m8d23-Beatles-remastered-CDs-update--Abbey-Road-engineers-discuss-what-they-did-in-new-audio-interview

Την "ακρίβεια" την έβγαλα απ'έξω γιατί απλούστατα θεωρώ ότι για τους περισσότερους είναι όντως ένα βασικό κομμάτι της "Χαιεντίλας" ( :o) όπως βέβαια και η ποιότητα κατασκευής. Από την άλλη βέβαια πολλές φορές είναι ακριβώς αυτή η ΕΛΕΙΨΗ ακρίβειας που κάνει μια υλοποίηση επιθυμητή, στην συνέχεια "απαραίτητη"-κλασσική και τελικά High End (τουλάχιστον σε ότι αφορά την τιμολόγηση της) Προσέθεσα και την επιλογή "Κάτι άλλο (περιγράψτε τι)" για όποιον δεν καλύπτεται από τις προηγουμενες ;) ...και εννοείται πως η κάθε απάντηση δεν αποκλείει απαραίτητα τις άλλες , αλλά πιο πολύ μιλάμε για προταιρεότητες και ταξινόμηση.

Εν μέρει συμφωνώ...εν μέρει γιατί στις 2 πρώτες περιπτώσεις που περιγράφεις , δηλαδή στην επιλογή οργάνου και στις "πινελιές αρεσκείας" (όχι στην ακρίβεια ;)) αυτό που περιγράφεις είναι το απόλυτα υποκειμενικό κριτήριο το οποίο λογικά δεν μπορεί να συμμετάσχει σε μια τέτοια κατηγοριοποίηση....δηλαδή μπορεί αυτό που αποδέχεσαι και ο ίδιος πιθανότατα για χ-ψ λόγους ονομάζεις High End να μην είναι η επιλογήτης αρεσκείας σου και το αντίστροφο....σε μια τέτοια περίπτωση δηλαδή πάλι υπάρχει μια παράλληλη κατηγοριοποίηση όχι απαραίτητα όμως με αναλογικά αποτελέσματα. Αν το εννοείς κάπως έτσι συμφωνώ απόλυτα...και εγώ τουλάχιστον ψήφισα το 6 ΑΛΛΆ κρυφοκοιτάω και το 7 ;)

Νομίζω πως στις μέρες μας και υπό το πρίσμα των εξελίξεων διεθνώς, όροι που παραδοσιακά σήμαιναν κάτι "απροσδιόριστα συγκεκριμένο" ( :o) και ταυτόχρονα αποτελούσαν διαχωριστικές γραμμές αλλά και σημεία αναφοράς κατηγοριοποίησης και σύγκρισης, τείνουν να χάσουν την όποια σημασία τους ή έστω υπάρχει έντονη η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της (όποιας) ουσίας τους.... Ένας πολύ χαρακτηριστικός τέτοιος όρος είναι και ο "High End" σε ότι αφορά τον εξοπλισμό ηχογραφήσεων αλλά και γενικά τον μουσικό εξοπλισμό. Λογικά και ετυμολογικά ο όρος περιγράφει το κόστος απόκτησης, και αυτό βέβαια είναι κατανοητό. Το ζήτημα πιθανότατα είναι όμως το τι καθορίζει αυτό το κόστος, τι πρέπει να αντιπροσωπεύει, κατά πόσο μπορούν να συνεχίσει να καθορίζεται με αυτόν τον τρόπο και φυσικά αν αντιπροσωπεύει και κάτι πιο ουσιαστικό εκτός από την ίδια την τιμή και τι πρέπει ή θα έπρεπενα είναι αυτό. Δηλαδή με πολύ απλά λόγια τι σημαίνει High End για εσάς...

...όσο πιο γρήγορα και απλά ;) Όταν λέμε διαφορά φάσης εννοούμε τις χρονικές διαφορές που υπάρχουν είτε ανάμεσα σε 2 ή περισσότερα μικρόφωνα που λαμβάνουν την ίδια ηχητική πληροφορία αλλά από διαφορετικά σημεία στον χώρο (και συνεπώς με χρονικές διαφορές), είτε τις χρονικές διαφορές που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στην ίδια την ηχητική πηγή και τις ανακλάσεις της στον χώρο όπως αυτές (συνδυασμένες με την αρχική πηγή) φθάνουν στο μικρόφωνο(α). Το αποτέλεσμα και στις 2 περιπτώσεις μπορεί να κυμαίνεται από το ελαφρύ "κροτάλισμα" (comb filtering) έως το flanging-phasing , και από τις αναιπέσθητες στιγμιαίες ακυρώσεις συγκεκριμένων περιοχών έως την σχεδόν πλήρη ακύρωση του χαμηλότερου συχνοτικού φάσματος του σήματος (που είναι απότην φύση του πιο επιρεπέςστο φαινόμενο) ακριβώς δηλαδή ότι θα συναίβενε και με την χρήση ενός πολύ μικρού delay ως εφέ σε σχέση με το αυθεντικό καθαρό σήμα....ουσιαστικά αυτό συμβαίνει (είτε στην μία είτε στην άλλη περίπτωση) ακούμε δηλαδή την αρχική πηγή συνδυασμένη με κάποια ή κάποιες επαναλήψεις είτε αυτές είναι ένα δεύτερο ή τρίτο μικρόφωνο σε άλλη θέση είτε απλά οι έντονες ανακλάσεις στον χώρο. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει έλεγχος παρά μόνο ελέγχωντας την απόσταση των μικροφώνων ή ελέγχωντας το ποσσοστό των ανακλάσεων. Θα πρέπει όμως να καταλάβουμε πως από την στιγμήπου υπάρχειο παράγωντας "πολλά μικρόφωνα-απόσταση" και "ανακλάσεις" θα υπάρχουν και διαφορές φάσης. Το ζητούμενο είναι να μην δημιουργούντε προβλήματα από τις διαφορές φάσης. Δυστυχώς ειδικά όταν μιλάμε για ένα μικρόφωνο και διαφορές φάσης τα τυχόν προβλήματα ΔΕΝ μπορούν να διορθωθούν εκ των υστέρων. Από την αλλη πλευρά οι διαφορές φάσης υπάρχουν και στον τρόπο που ακούμε και αντιλαμβανόμαστε την στερεοφωνική εικόνα και ουσιαστικά μπορούν να αποτελέσουν πολύ σημαντικό τμήμα σε μια προσπάθεια ρεαλιστικής απεικόνισης ενός "χώρου". Το ζήτημα λοιπόν είναι να ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε τοποθετώντας τα μικρόφωνα στον χώρο αλλά φυσικά και πως να το πετύχουμε (απόσταση κλπ) Η παρανόηση που πολύ συχνά συμβαίνει (και ευθύνοντε οι κατασκευαστές για αυτό) είναι να συγχέουμε την πολικότητα με την διαφορά φάσης ονομάζωντας τον διακόπτη αναστροφής της πολικότητας phase reverse.... Τι είναι όμως η ανεστραμένη πολικότητα? Είναι σχετικά απίθανο να έχουμε πλήρως ανεστραμένη πολικότητα ανάμεσα σε 2 μίκροφωνα, ουσιαστικά δηλαδή να καταγράφουν την ίδια πηγή με εντελώ αντίθετο τρόπο. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως τα διαφράγματα από τα 2 μικρόφωνα θα κινούντε αντίθετα μεταξύ τους....σε αυτή την περίπτωση θεωρητικά θα έχουμε μία πλήρη ακύρωση αν παίξουμε τα 2 τρακ ταυτόχρονα (και στην ίδια ακριβώς στερεοφωνική θέση, με ακριβώς το ίδιο συχνοτικό και δυναμικό περιεχόμενο, στην ίδια απόσταση και γωνία από την πηγή κλπ κλπ). Αυτό βέβαια δεν μπορεί ουσιαστικά να συμβεί σχεδόν ποτέ και έτσι στην πραγματικότητα έχουμε μερική ακύρωση (κάποιων περιοχών δηλαδή)...κλασσικό παράδειγμα είναι η χρήση 2 μικροφώνων στο ταμπούρο (πάνω και κάτω μεμβράνη). Παρ'όλα αυτά πολλές φορές μπορούμε να έχουμε θεματική βελτίωση αντιστρέφωντας την πολικότητα σε tracks με διαφορες φάσης γιατί πολύ απλά έτσι ίσως μετατοπίζουμε κάποια από τα ακουστά artifacts σε κάποια ,λιγώτερο ενοχλητική και ίσως ασήμαντη, συχνοτική περιοχή. Στην πραγματικότητα η μόνη λύση που θα μπορούσενα υπάρχει θα ήταν ο εκ των υστέρων χρονισμός των tracks (κάτι που κάνουν αρκετοί) αλλά προσωπικά το θεωρώ στην πλειονότητα των περιπτώσεων αδιάφορο αλλά και αφύσικό ως αποτέλεσμα,αφού όπως ήδη έγραψα οι διαφορές φάσης είναι κάτι που υπάρχει και στον τρόπο που εμείς και τα αυτιά μας αντιλαμβανόμαστε τον ήχο. Οι διαφορές φάσης μπορούν να είναι προβληματικές κυρίως όταν μιλάμε είτε για τοποθέτηση των εν λόγω τρακς στην ίδια ακριβώς ή πολύ κοντινή στερεοφωνική θέση είτε όταν μιλάμε για μονοφωνική αναπαραγωγήενός στέρεο προγράμματος. Νομίζω πως αν ψάξεις λίγο εδώ στο νόιζ έχουν γραφτεί αρκετά πράγματα... :)