eyecam

Το είχα το bossακι και για να ειμαι ειλικρινης το ειχα ερωτευτει. Το εχω δωσει σε μια φιλη μου να ηχογραφει ιδεες κ μου λειπει παρα πολυ! Δυνατο χαρακτηριστικό του το noise suppressor, απιστευτο για ηχογραφησεις. Ακομα και με το ενσωματωμενο μικροφωνο εγραφες μια χαρα. Τα ντραμς απλα ξεχνα τα, οι χειροτεροι midi ηχοι που υπηρξαν ποτε! Αλλα για songwriting sessions είναι απλά υπέροχο...

Μπορώ να πω ότι με κάλυψες Μανώλη. Βασικά ήθελα ένα πιο ικανό sequencer να ελέγχω τους ήχους του sp 404 που έχει λίγο περίεργο μηχανισμό στα patterns γι αυτό έψαχνα ένα απλό drum machine. Όσο για το RY 30 Σωτήρη, είναι στη λίστα των μηχανημάτων που θέλω να τσεκάρω γι αυτό το σκοπό οπότε thanx που το ανέφερες! Το συγκεκριμένο έχει basslines κλπ;

Ξέρει κανείς αν μπορώ να χρησιμοποιήσω ένα απλό drum machine (boss, alesis κλπ) για να χειριστώ τους ήχους ενός sampler (πχ akai s 1000) δηλαδή να αναθέτω σε κάθε pad ένα sample και να κάνω το sequence στο drum machine; Kάτι σαν MPC δηλαδή αλλά με δύο μηχανήματα, ένα sampler κ ένα sequencer/drum machine. Α, επίσης ψάχνω ένα τέτοιο drum machine, αν έχετε κανένα και κάθεται, let me know :)

Roland E-12 (το πρωτο μου, 1996). Roland MC 307 M Audio keystation Akai miniak (απιστευτοι αναλογικοι ηχοι αλλα μεγαλο μειον η ελλειψη ακουστικων οργανων) Kaossilator (δεν το πουλαω με τπτ) Boss SP 505 Roland SP 404 M Audio Ozone

Εχει δυο εισοδους καθως κ rca. Χρειαζεται ομως καποια ρυθμιση στο cool edit ή απλα γραφεις σε δυο καναλια?

Καλημερα σε ολους. Εχω μια καρτα ηχου m audio ozone κ ηχογραφω στο cool edit (ενταξει, ειμαι λιγακι παραδοσιακος ::) ). Πως μπορω να ηχογραφησω στερεοφωνικα καποια οργανα (κιθαρα, πληκτρα κλπ)? Εχει να κανει με ρυθμισεις της καρτας ή του software? Θενξ :)

Anyone?

To εχω εγω αλλα δεν κοιταξα τπτ σχετικα με συνδεση σε υπολογιστη κ μεταφορα ηχων. Παντως λενε οτι εχει καλυτερους ηχους απο το micron...

Μια αρκετα φτηνη και καλη λυση ειναι κ το Roland MC 307. Για electro-EBM κ τα συναφη εχει απιστευτους ηχους κ πολλες δυνατοτητες για live. Τσεκαρε το...

Ειχα πριν πολύ καιρο ενα yamaha qy sequencer αλλα δεν ειχα καταφερει να κανω looping, δλδ να δουλευω μια λουπα οσο παιζει κ οχι να κανω rewind συνεχεια. Επισης και το copy paste δεν ειμαι σιγουρος αν το εκανα σωστα γτ ειχα προβληματα στην αντιγραφη. Επειδη σκεφτομαι να ξαναγορασω ενα τετοιο μηχανακι, ξερει κανεις πως γινονται οι παραπανω λειτουργιες γτ βαριεμαι τα γραμμικα sequencers! Επισης αν πουλαει κανεις ενα ας μου στειλει πμ

Υπερ-cult κομματι...

Εγω σκεφτομουν να αγορασω το SP μόνο κ μόνο για το 1 GB αλλά αν λές ότι εξαντληθηκαν... ::)

Πριν λίγο το δοκίμασα γιατι ψηνομουν κ εγώ κ δε μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα. Οκ, για την τιμή του είναι σούπερ (dv247 πάντα) αλλά ούτε βαρυκεντρισμένο πλήκτρο έχει (μόνο την "ευαισθησία" των απλών keyboards) ούτε reverb βρήκα που έλεγε. Επίσης είναι έγκλημα που στην ελλάδα κάνει πάνω από 300 ευρώ ενώ αγγλία το βρίσκεις ούτε 200! Πάντως αν το θες για απλό παίξιμο όπως λες αξίζει τα λεφτά του. Κι εγώ που δεν είμαι ο παικταράς απλά θέλω να παίζω για την παρτη μου λέω να το παρω...

Και το SP 505 που εχω εγω είναι πολυ ωραιο μηχανημα αρκει να εχεις μια smart media για μεγαλυτερη μνημη, πολυ ευχρηστο και on the go μηχανακι...

1η Δεκέμβρη στο μετρό Συντάγματος, γίνεται Φεστιβάλ για την Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS κ θα έπαιζα μαζί με κάποια electro groups. Εκεί που φορτώνω ένα κομμάτι για να παίξει κ στο κανάλι του μπάσου έχω βαλει ενα sample με το πρωτότυπο τίτλο "5", μου φορτώνει μια μπότα με το ίδιο "πρωτότυπο" όνομα. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεφτιλιστώ μπροστά σε εκατοντάδες αθηναιους παρουσιάζοντας ένα κομμάτι που μόνο μουσική δεν ήταν, αφου η κύρια μελωδικη γραμμη ήταν το μπασο... Επίσης εκείνη τη μέρα έγινε το άλλο τραγικό: κάποιο άλλος γκρουπ ανέβαλε την εμφανιση του γιατι αν κ είχαν φέρει όλο τον εξοπλισμό τους είχαν ξεχάσει ένα...ανταπτοράκι για να συνδέσουν την κάρτα στην κονσολα... Από τότε σταματησα να θεωρώ τα ηλεκτρονικά live "εύκολη" υπόθεση...

Kάτι παίζει με τους φρονιμίτες και το Σεπτέμβρη, κάθε τέτοια εποχή κ εγώ έχω φοβερούς πόνους πολλές φορές. Λες να είναι η αλλαγή κλίματος :o ?

Αυτό που θα καταλάβεις όταν επιτέλους πάρεις κάποια hardware είναι ότι 1) δε σου επιτρέπουν να δουλεύεις τη λεπτομέρεια της μουσικής σου όπως τα software, 2) αν έμαθες να δουλεύεις pc δε θα συνηθίσεις εύκολα να δουλεύεις σε μηχάνημα όσο ευέλικτο κ αν είναι, οπότε είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή 3) ότι κ να κάνεις σε hardware, η επεξεργασία στο pc είναι πλέον απαραίτητη, οπότε γυρνάς αναγκαστικά ξανά πίσω στο daw σου. Είχα την ίδια απορία κ εγώ πριν λίγο καιρό ώσπου αγόρασα κάποια μηχανήματα κ διαπίστωσα τα παραπάνω. Πάντως αν θες οπωσδήποτε να αγοράσεις κάτι σου προτείνω το MC 909. Δε νομίζω να το βαρεθείς εύκολα!

http://www.myspace.com/eyecammusic

Ψάχνω τους υπόλοιπους ενενήντα εννιά!

Εγώ απορώ γιατί ακόμα στέλνουμε ντέμο... Γιατί όμως? Γιατί αγοράζω άδεια cd, τυπώνω δελτία τύπου/επιστολές, αγοράζω φακέλους, ψάχνω διευθύνσεις, μιλάω με άτομα κλπ.... Γιατί? Γιατί ζηλεύω όταν κάποιος άλλος, λίγο μικρότερός μου, παρουσιάζεται σαν το next big thing ενώ κάνει κάτι που κάνουν κ άλλοι εκατό σ' αυτή τη χώρα? Ας μην είμαστε πλεονέκτες. Στο τέλος της μέρας, μετά από τα τηλέφωνα, τα email, το ταχυδρομείο κλπ μένουμε μόνοι στο δωμάτιό μας με τη μουσική μας. Και γουστάρουμε. Και επιβάλλεται να γουστάρουμε κύριοι...Χωρίς να μασάμε από next big thing. Χωρίς να μας καίγεται καρφί αν "έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από παραγωγούς του εξωτερικού (σκασίλα μας κιόλας)". Γιατί είμαστε αυτοί που γουστάρουμε. Γιατί όλοι έτσι ξεκίνησαν. Γιατί θα το παρατήσουμε όταν μας παρατήσει κ όχι πιο πριν. Τα' πα κ ησύχασα, κράξτε με αν θέλετε...

Βασικά αυτό το πράγμα το έχουν κάνει άπειρες φορές (κ ενίοτε πολύ καλύτερα) από αμερικάνοι παραγωγοί (ποιος μπορεί να ξεχάσει τη Γλυκερία σαμπλαρισμένη σε hip hop κομμάτι από τη Rap-A-Lot!) μέχρι κ ελληνικά hip hop συγκροτήματα. Μπορεί σε κάποιον που ακούει γενικά μουσική να μοιάζει κάτι αρχαίο κ καθόλου πρωτότυπο, στο μέσο Έλληνα ακροατή όμως αυτό φαντάζει σαν αποκάλυψη (εκτός κι αν όντως ο Κοργιαλάς είναι πρωτεργάτης του ΕΒΜ/gothic!). Εγώ έχω την απορία, το δεύτερο cd των Ιμάμ (αν υπάρξει) τι θα έχει μέσα? Ρεμίξ σε χιτς της μεταπολίτευσης? Κι αν τελικά το τολμήσουν να γράψουν δικιά τους μουσική, θα φτάσει την επιτυχία του ντεμπούτου τους? Η' αυτό ήταν, πάμε γι' άλλα?

Όλο το διαφημίζω αυτό το μηχανάκι. Boss Micro Br θα πάρετε κ όλα θα λυθούν. Πρόκειται για digital recorder μικρό σε μέγεθος και πανεύκολο στη χρήση. Περνάτε τα προηχογραφημένα σας σε αυτό μέσω USB κ πατάτε play όπου θέλετε. Κ μετά τα live δε χρειάζεται να το βάλετε στο κουτί του. Είναι ένα βολικότατο τετρακάναλο για πρόβες-ηχογραφήσεις κλπ, μετρονόμος, μηχανή εφφέ, drum machine, ενώ χωράει άνετα σε κ***τσεπη (αρκεί να μην κάτσεις πάνω του).

Κατ' αρχήν να ζητήσω συγνώμη που καθυστέρησα τόσο να απαντήσω. Σας ευχαριστώ όλους για το feedback και τις παρατηρήσεις σας. Το illegal download attempt το βγάζει γιατί μάλλον ο server σας έχει περιορισμούς (proxy, finjan κλπ). Το album γράφτηκε (ή μάλλον συγκροτήθηκε από παλιές μου trip hop παραγωγές) στις αρχές του 2007. Ήμουν φαντάρος τότε και είχα την πολυτέλεια να τρυπώνω στο ιατρείο τα βράδια κ να γράφω μουσική σε ένα φτηνό λαπτοπ. Είχα εγκαταλείψει την ιδέα να γίνω ο super duper electronica παραγωγός, μετά από κάτι crash test με εταιρείες καθώς επίσης και την ιδέα του hip hop παραγωγού, όπου απογοητεύτηκα οικτρά από το επίπεδο της σκηνής μας ("φιλαράκι, θέλω να αγοράσω παραγωγές σου, με 12 ευρώ πόσες παίρνω?"). Οπότε έμεινα με το FL κι ένα ζευγάρι ψείρες συν καμιά 40αριά μέρες μέχρι να απολυθώ. Τα κομμάτια γράφτηκαν με κάπως ελεύθερο χαρακτήρα και χωρίς μεγάλους στόχους, γι' αυτό κ ο ήχος τους δεν κυμαίνεται σε υψηλά στάνταρ. Να σημειώσω εδώ ότι κάποια samples κόπηκαν μεν σχεδόν αυτούσια, πχ στο "Always Drink & Drive" αλλά το αλμπουμ στο σύνολό του βασίστηκε μόνο ηχητικά σε δείγματα, συνθετικά είναι τουλάχιστον κατά 95% δικό μου. Το project αυτό δημιουργήθηκε σύμφωνα με τη free-net-share φιλοσοφία, να γνωριστούμε, να μοιραστούμε, να συνεργαστούμε κλπ. Ήλπιζα να μου φέρει κάποιες καλές συνεργασίες, κάποια live ή ο,τιδήποτε αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αυτό που μου έμεινε από αυτή τη δουλειά είναι κάποιες αναμνήσεις όπως το beat του Καρβουνιάρη, που επηρεάστηκε από το μεταμεσονύχτιο πέρασμα του -κανονικού- καρβουνιάρη από την κοιλάδα κάτω απ' το στρατόπεδο και το "Always Drink & Drive", ύμνος στις εξόδους εκείνες που τρέχαμε να επιστρέψουμε νωρίς στη μονάδα, πάντα ακατάλληλοι για αλκοτεστ. Εδώ να ευχαριστήσω τον Dj Obiwan που έπαιξε κομμάτια μου (που παίζεις αλήθεια?) καθώς και όλους σας για το χρόνο που αφιερώσατε. Αυτό το διάστημα την έχω δει τραγουδοποιός οπότε καταλαβαίνετε ;D

http://www.tragoudopoios.gr/ Έντεχνο ξέντεχνο, εμένα μου αρέσει και σαν πρωτοβουλία αλλά και σαν μουσική 8) . Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι εξόριστοι της ελληνικής δισκογραφίας -ναι, και της "έντεχνης"- και σηκώσαν το δικό τους μπαϊράκι. Στηρίξτε τους όπως μπορείτε.

Έχουμε φτιάξει γκρουπ διασκευών για να παίξουμε σε κάποιο φεστιβάλ κομματικής νεολαίας (νέοι και άπειροι γαρ). Μετά από 4 μόλις πρόβες ανεβαίνουμε στη σκηνή να δείξουμε στους άσχετους από κάτω πώς παίζεται η μουσική ;D ;D ;D ;D. Soundcheck και μ***κίες δεν κάναμε βέβαια, άλλωστε αυτά είναι για τους κοινούς θνητούς. Εκεί αρχίζει ένα οργιώδες ηχητικό πανηγύρι όπου οι Deep Purple και οι Τρύπες αποκτούσαν μια Post-industrial-folk διάσταση σε μια παραγωγή για την οποία οι όποιοι Portishead/ Mogwai/ Massive Attack θα ξόδευαν εκατομμύρια να την πετύχουν. Σε κάποια στιγμή το πάνω πιατίνι του hi hat, εξουθενωμένο και φανερά εκνευρισμένο από την όλη κατάσταση αυτομολεί και πετάγεται, κάνοντας γκελ στον αέρα κι έρχεται κατά πάνω μου. Αναγκάζομαι φυσικά να παίξω δυο οκτάβες παρακάτω στο κλαβιέ γιατί αν καθόμουν πιο δεξιά θα μου'ρχόταν στο κεφάλι το χειραφετημένο hi hat! Τα πλήκτρα μου εν τω μεταξύ δεν ακούγονταν για κανένα λόγο, σε σημείο να ξυνίσουν οι φίλοι μου που είχαν δώσει 500 ολόκληρες δραχμές για να με δουν Live και μου κάνανε μούτρα! Πάω στον ηχολήπτη σε κάποια φάση κ μου λέει ότι ακούγομαι πιο ψηλά από όλους, σε σημείο να τους θάβω κιόλας! Του λέω πώς γίνεται αυτό, τη στιγμή που δεν ακουγόμουν πουθενά. Μετά από ένα επεισοδιακό μισάωρο ο κόσμος καταλαβαίνει ότι τελειώσαμε και ξεσπάει σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Εκεί καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν η εισφορά μας στην τέχνη κι αποχωρήσαμε σεμνά. Μετά από μια βδομάδα πήραμε την κασέτα του ιστορικού αυτού live από τον ηχολήπτη. Εκνευρισμένος ο κιθαρίστας μου δίνει την κόπια μου κ φεύγει. Απορημένος πάω σπίτι για να καταλάβω ότι στην ηχογράφηση τα πλήκτρα πιάνανε κάθε συχνοτικό εύρος όταν μπαίνανε, με αποτέλεσμα να ακούγεται σαν προσωπικό μου project όλο αυτό! Μετά το μυστήριο αυτό δε με ξανακάλεσαν να παίξω σε καμιά κομματική νεολαία του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου...