spiretos

Είναι 2 vol- 2 tone. Το κλασικό LP δηλαδή. Στο link που σου έδωσα είναι το κάτω. Θα πάω να καβατζωθώ πολλά μέτρα prolink. Το καλώδιο έχει την καλύτερη αίσθηση από όσα έχω μέχρι στιγμής δει-πιάσει. Δεν πα να 'ναι για balanced, εγώ θα το φτιάξω για κιθάρα...

http://www.1728.com/guitar.htm , κατάλαβα κάτι λάθος? Όταν λέω το ένωσα εννοώ ότι το ακούμπησα και το στήριξα χωρίς να το κολλήσω με καλάι. Το ξέρω ότι είναι για balanced, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, αν χρησιμοποιήσει κανείς μόνο τον ένα πυρήνα και το μπλεντάζ θα έχει πρόβλημα? Ωραίο avatar btw! ;)

Για την ακρίβεια love rock LP copy από ΤΟΚΑΙ. Λοιπόν, άνοιξα το καπάκι από περιέργεια κυρίως και παρατήρησα ότι ο πυκνωτής στο tone του bridge μαγνήτη δεν κάνει επαφή με το pot του volume. Παρόλ'αυτά το tone εξακολουθεί να λειτουργεί (με την έννοια ότι κόβει πρίμα). Ακόμα και αν κάνω την επαφή (χωρίς κόλληση βέβαια) διαφορά δεν ακούω. Τι παίζει; Επίσης έχετε υπόψιν καθόλου τα καλώδια Prolink; Πήρα μερικά μέτρα για ένα καλώδιο μικροφώνου τσάμπα (μισο ευρώ το μέτρο δηλαδή) και μου φάνηκε πολύ ποιοτικό, ειδικά για την τιμή του. Μιλάω για διπλό πυρήνα και μπλεντάζ. Επίσης το καλώδιο αυτό κάνει για όργανα; Ευχαριστώ!

Καλά υπάρχει forum είδικά για τους κατόχους iphone!? Ήμαρτον... ::)

Ε, MESA είναι αυτή, κάτι θα ξέρει... ;D Πέρα απ' την πλάκα, όποιος ακούει διαφορές ας πράξει αναλόγως ανάλογα με το γούστο του.

Έχω εδώ και δυο περίπου χρόνια αυτήν εδώ : http://www.tokairegistry.com/tokai-registry/view_search_guitars.php?setting=4295 , την οποία αγόρασα από τον "δικό" μας studio54GR. Μπορώ να πω -συγκρατημένα- ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Η κιθάρα είναι ότι περιμένει κανείς από μια les paul με hot μαγνήτες και έχει άψογη κατασκευή. Η γνώμη μου βέβαια κάθε άλλο παρά βαρύνουσα είναι, καθώς δεν είναι ότι έχω παίξει και με πολλές les paul. Παρόλη την απειρία μου όμως την έχω συγκρίνει με μια kelly, αν θυμάμαι καλά, και με μια Gibson les paul classic φίλου και ειλικρινά δεν είδα ούτε και άκουσα λόγο για να τις προτιμήσω. Εν πάσει περιπτώσει, αν αυτό που ψάχνεις είναι value for money χτύπα άφοβα. Και δεν είναι μόνο η tokai, υπάρχουν πολλές άλλες εταιρέιες που βγάζουν εξαιρετικές replicas les paul, όπως η greco ή η bacchus. Αν δε βρεις κάτι να σου αρέσει σε tokai μπορείς να τσεκάρεις και αυτές. Ελπίζω να βοήθησα! :)

ΣΦ εγώ σε είχα στρατηγό και μου βγαίνεις επιλοχίας τελικά? ;D

Επειδή έγινε από πολλούς αναφορά στο θέμα, είναι νομίζω στη διακριτική ευχέρια του καθενός να κατονομάσει ή όχι τον οποιονδήποτε. 1st amendment κι έτσι! 8) Προσωπικά έχω δει πολλά flames να ξεκινάνε ακριβώς με αυτόν τον τρόπο και δεν έχω καμία απολύτως διάθεση να αντιπαρατεθώ με κανέναν εδώ. Όποιος ενδιαφέρεται ή έχει έστω την περιέργεια μπορεί να ρωτήσει με πμ όμορφα και ωραία και κυρίως χωρίς να εκτίθεται κανείς. Εξάλλου η ιστορία που παρέθεσα εγώ είναι πλέον αρχαιολογικής αξίας, που ξέρεις μπορεί οι άνθρωποι να έχουν αλλάξει από τότε. Άσε που πλέον έχουν παραγραφεί και τα αδικήματα! :)

+1 Να συμπληρώσω ότι μετά τα πρώτα τρίτονα tapping-arpeggios η τρίλια 9-12 στη σι μου ακούγεται καλύτερα με dive στο τρέμολο. Δεν ξέρω αν παίζεται όντως έτσι, απλά εμένα μου ακούγεται πιο κοντα στο κανονικό. Γ@μ@τη η Vai, σε ζηλεύω!

Ρε gdevelek, δεν είναι δα και πολλοί οι Γιαννιώτες μάστορες! Εν πάσει περιπτώσει, ο Σταύρος ο Ντούκας είναι.

Ας καταθέσω και εγώ τον οβολό μου στη συζήτηση. Μάλλον off topic: Η πρώτη μου κιθάρα, μια Ibanez RG550LTD, την οποία αγόρασα προ 12ετίας, έτριζε στο 5ο τάστο, κυρίως στη σολ (1η μλκια: αυτό το τσεκάρουμε στην αγορά, αλλά θες το νεαρό της ηλικίας, θες η χαρά της πρώτης ηλεκτρικής, θες η γενική ασχετοσύνη δεν το τσέκαρα). Εντωμεταξύ η συμβουλή του ομολογουμένως κατά τα άλλα εξυπηρετικότατου πωλητή ήταν: "αφού την πάρεις παίξε την (την κιθάρα, έτσι; ;) ) για μια δυο βδομάδες και μετά πήγαινέ την για ένα σέρβις και θα είσαι κομπλέ", συμβουλή που μου έδωσε και ένας φίλος μου ο οποίος ήδη έπαιζε δυο τρία χρονάκια και φυσικά τον άκουσα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όντως λοιπόν μετά από δυο βδομαδούλες την πήγα στον μέγα μάστορα της εποχής (και ακόμα είναι όνομα) για να της κάνω σέρβις, και στον οποίο είπα ότι θέλω τις χορδές χαμηλά και ότι η κιθάρα τρίζει. Όταν πήγα να την πάρω μια βδομάδα μετά και την έβαλα να παίξω λίγο όντως δεν έτριζε όμως γρήγορα συνειδητοποίησα ότι οι χορδές ήταν λίγο πιο ψηλά από πριν. Μαστροχαλαστής γαρ (τρομάρα μου!) πήρα ένα άλλεν και τις κατέβασα στο προηγούμενο ύψος και φυσικά το πρόβλημα επανήλθε δημήτρερο και Δημήτριο. Για να μην τα πολυλογώ την κιθάρα την πήγα άλλες δύο-τρεις φορές για σέρβις (2η μλκια: το πάθημα δεν έγινε μάθημα) χωρίς αποτέλεσμα και έτσι, επειδή αφενώς κάθε σέρβις ήταν 10 χιλάρικα (και 40-45 ευρώ αργότερα) και δε μου περισσεύουν και αφετέρου επειδή προτιμώ να έχω την κιθάρα σπίτι μου και να παίζω, το πήρα απόφαση -απογοητευμένος- ότι απλά πρέπει να το συνηθίσω. Αξίζει παρεπιπτόντως να σημειωθεί η συναλλαγή με τον τελευταίο μάστορα, τον οποίο ρώτησα, αφού του εξήγησα το πρόβλημα, αν θα φτιαχτεί η κιθάρα και ο οποίος μου απάντησε, δείχνοντάς μου τα χέρια του αν βλέπω τους ρόζους και ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της τεράστιας εμπειρίας του πάνω στα όργανα. Θυμάμαι δε χαρακτηριστικά να μου λέει ότι: "η κιθάρα σου είναι πρώτης τάξης (εντάξει αυτό το ξέρω και εγώ! ;D ) και δε θα πιστεύεις πως θα είναι όταν την πάρεις" (3η μλκια: όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι). Όταν πήγα να την πάρω, τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Του λέω ότι εντάξει, αλλά είναι λίγο ψηλά οι χορδές και μου λέει : "Κοίτα να δείς , η κιθάρα σου δεν είναι και κάνα επαγγελματικό όργανο (ώπα!? δεν έιναι πρώτης τάξης!?- φτου γμτ!), δεν μπορούν να πάνε πιο χαμηλά οι χορδές" και επειδή στο μεταξύ είχα μάθει ότι οι κιθάρες έχουν truss rod και έιχα την εσφαλμένη εντύπωση ότι με αυτό ρυθμίζεται το action, τον ρωτάω αν πείραξε τη βέργα οπότε με αγανάκτηση μου λέει: "φέρτηνα εδώ, να την πειράξουμε και τη βέργα!" και ο θεός παίρνει black&decker, βάζει κλειδί, και γυρνάει το μπουλονάκι με το ηλεκτρικό εργαλείο (αναμένω αντιδράσεις!). Τότε δεν είχα αντιδράσει (σάμπως ήξερα; -4η μλκια: δεν ήξερες, δε ρώταγες;) ), τώρα το σκέφτομαι και με πιάνει σύγκρυο σκεπτόμενος τη ζημιά θα μπορούσε να είχε κάνει (ναι, του κατεβάζω και ότι random καντήλια μου έρχονται εκείνη τη στιγμή). Έπρεπε να έρθει το ιντερνετ για να ψαχτώ και να ξεστραβωθώ και να πάρω ένα μεταλλικό χάρακα για να καταλάβω ότι η ταστιέρα έιχα κάποια ατίθασα τάστα και ότι χρειαζόταν ένα τριψιματάκι (leveling, crowning, dressing). Και με πίκρα ρωτάω, αφού το πρόβλημα το έλεγα σε κάθε μάστορα με το νι και με το σίγμα, δε μπήκε κανένας στον κόπο να τσεκάρει απλά την ταστίερα και να μου πει υπεύθυνα, αγόρι μου, το και το, η κιθάρα θέλει τρίψιμο στα τάστα, κάνει τόσο, θες ή δε θες να το κάνουμε (το τρίψιμο, έτσι; ;) ); Αν εμένα μου έρθει κάποιος με πυρετό και του πω να πάρει depon χωρίς να το ψάξω ,αλλά βγει ότι έχει πνευμονία και τα κακαρώσει, θα με κλείσουν μέσα για malpractice (εντάξει, άνισο το παράδειγμα, αλλά δεν άντεξα!). Γενικά, ρε γαμώτο, στην Ελλάδα για να έχεις ήσυχο το κεφάλι σου και να μην πέφτεις θύμα του κάθε λαμόγιου πρέπει να είσαι ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, ψυκτικός, μηχανικός αυτοκινήτων, αρχιτέκτονας, πολ. μηχανικός, χτίστης, σοβατζής, πλακάς, ελαιοχρωματιστής, γιατρός, δικηγόρος, λογιστής, τραπεζικός, τεχνικός κιθάρας, μάγειρας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Άι σιχτίρ δηλαδή πια, γ@μώ την αντιεπαγγελματική συμπεριφορά μου μέσα! Πέρα από την πλάκα, δε μου αρέσει να γενικεύω, αν και μόλις αυτό έκανα, ούτε και έχω τίποτα με κανένα κλάδο επαγγελματιών, αλλά είναι τόσο συχνο το φαινόμενο που νισάφι πια! Για την κιθάρα μου τώρα, και επειδή είμαι σίγουρος ότι σας τρώει η αγωνία, χρειάστηκε να πάω για επαγγελματικούς λόγους στα Γιάννενα και να επισκεφτώ από περιέργεια και ως παρελκόμενο το γνωστό και μη εξαιρετέο κατάστημα, να πω στον άνθρωπο τον πόνο μου και να προσφερθεί αυτός, μόνος του, να μου κάνει τη δουλειά σε επόμενο ταξίδι μου και σε διάστημα 3 ωρών Τ Σ Α Μ Π Α! Και να κοντέψουμε να πλακωθούμε κιόλας δηλαδή, επειδή ντρεπόμουν να μην τον πληρώσω και αυτός να επιμένει: "σου είχα πει ότι δε θα σου πάρω λεφτά, ξεχασέ το". On topic: Νομίζω πως δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς να εξαλείψεις τη γρατζουνιά. Μπορείς να περάσεις λάδι (λινέλαιο ή gun stock oil) την ταστιέρα, ειδικά πάνω από τη γρατζουνιά και τα ξυσίματα, και να την τρίψεις με ένα μαλακό πανάκι αφού την αφήσεις λίγο να "τραβήξει" και να "χρωματίσεις" ουσιαστικά το πρόβλημα, κάνοντάς το λιγότερο εμφανές. Είναι έυκολο, γρήγορο και δεν πρόκειται να κάνει κακό στο όργανο. Αν θέλεις μπορείς να τρίψεις με πολύ ψιλό γυαλόχαρτο (ντουκόχαρτο) την ταστιέρα στα σημεία για να τη λειάνεις, αν έχει χαλάσει τόσο πολύ η υφή της. Επίσης νομίζω ότι διακρίνω δυο τρία dents στα τάστα (10ο και 11ο) ,το οποίο σημαίνει ότι καλό είναι να την πας για fret leveling, crowning και dressing γενικώς. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες λύσεις που όμως θα κοστίσουν αρκετά περισσότερο, οπότε προτου καταφύγεις σε αυτές άρχισε από τα πιο απλά. Επίσης δεν κατάλαβα γιατί ήθελε αρχής εξαρχής να πειράξει το truss rod, είχε θέμα με το neck relief η κιθάρα; Το έλεγξε; Άσε που νομίζω ότι το να παίζεις με το truss rod χωρίς χορδές στην κιθάρα είναι λάθος ή έστω ανορθόδοξο (ας με διορθώσουν οι πιο έμπειροι σε αυτό). Τέλοσπάντων, από αυτά που έχω δει εγώ το "σέρβις" στην κιθάρα έιναι κατά βάση απάτη. Όταν πάω την κιθάρα για "σέρβις" θα ήθελα να γίνει ένας γενικός έλεγχος του οργάνου, να διαγνωστούν τα όποια προβλήματα και κατόπιν συνεννόησης να γίνουν οι απαιτούμενες εργασίες. Αλλά αν έχω καταλάβει καλά το "σέρβις" είναι αλλαγή χορδών, κούρδισμα, καθάρισμα και κάνα ψέκασμα στα ηλεκτρικά με WD-40. Ούτε καν intonation ή ολοκληρωμένο σετ απ δηλαδή. Ειλικρινά δε βρίσκω το λόγο να τα σκάσω σε κάποιον για να μου τα κάνει όλα αυτά, λες και πρόκειται για καμιά επιστήμη (http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=39 , respect στον SF!). Πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί με λίγη εξάσκηση να μάθει να σετάρει την κιθάρα του σε ικανοποιητικό βαθμό, καθώς επίσης να μάθει να βλέπει κάποια βασικά προβλήματα που παρουσιάζονται ώστε όταν χρειαστεί να πάει σε τεχνικό, να ξέρει ακριβώς τι χρειάζεται και τι θέλει να γίνει. Ή τουλάχιστον να έχει μια ιδέα και να μην τον περνάει ο άλλος για χαζό βρε αδερφέ! Τέλος, όταν η κιθάρα τρίζει σε συγκεκριμένα τάστα/χορδές δε φταίει το truss rod, γιατί αν είναι παρασφιγμένο θα έτριζε όλη η ταστιέρα. Όπως και να 'χει, αφού δούμε ότι το μπάτσο είναι ευθύ (ή έχει λίγο απαιτούμενο bow) μπορούμε έυκολα να ελέγξουμε αν κάποιο τάστο πετάει με ένα κοντό χάρακα (υπάρχουν για αυτό πολλά tutorials στο νετ). Τελικά πολλά είπα. Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα, το ποστ γράφτηκε από έναν παθόντα εν βρασμό ψυχής....

Η λύση, τουλάχιστον όταν παίζεις πχ διαστήματα τρίτης ή unison bends, είναι να σηκώνεις λίγο τη χορδή στη νότα που παίζεις χωρίς bend. Άκου τον Playloud που είναι παλιά καραβάνα και ξέρει! 8) Θέλει λίγο εξάσκηση αλλά δεν έχεις και πολλές επιλογές καθότι όταν κάνεις bend σε κιθάρα με τρέμολο, οι υπόλοιπες χορδές χάνουν λίγο. Πάντως σε γρήγορα περάσματα εγώ τουλάχιστον δεν ακουώ φάλτσο ή τουλάχιστον δε με ενοχλεί, που είναι και το ζητούμενο στην τελική. Μεγαλύτερη σημασία έχει όταν οι δύο νότες πρέπει να ακουστούν για αρκετή ώρα, όπως φέρ' ειπείν στο τέλος του πρώτου σόλο στο Crusader των Saxon ή στην εισαγωγή του I surrender των Rainbow (λέω δυο παραδείγματα που μου 'ρθαν έτσι, φλασιά!). Στο παράδειγμα που δίνεις, μπορείς να μην παίξεις τη σι στο 12ο (ούτως ή άλλως είναι η ίδια νότα με αυτή στη σολ που φτάνεις με bend) και να σηκώσεις λίγο τη μι.

g@m@to!

Και από μένα 2 thumbs up! Τα 'σπασε. Προσωπικά μου άρεσε πολύ η παραγωγή στις ρυθμικές κιθάρες, λιγότερο στις lead (βασικά στο solo) όχι και τόσο στα drums, ειδικά σε κάποια fills στην αρχή. Από την άλλη βέβαια έιναι σαμπλαρισμένα, αυτό μάλλον επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα. Και φυσικά χρειαζεται και ένα ωραίο τελείωμα. Συνολικά όμως πολύ καλό! Standard tuning είναι?

Τώρα μίλησες σωστά! Βέβαια με τα μεταφορικά ανεβαίνει το κόστος αρκετά αλλά όπως και να έχει είναι φθηνότερο. Αλήθεια, έχει τύχει να δοκιμάσεις ποτέ από εκεί;

Θέλω ένα οικονομικό maple, 22 fret neck για στρατ. Το μαγαζί δίνει μπράτσα γύρω στα 60€. Νομίζω ότι είναι ό,τι πιο οικονομικό έχω δει. Έχετε να αντιπροτείνετε κάτι; Έχει δοκιμάσει κανείς;

Μπορεί.... Μπας κι έχεις και το thundersteel από riot? Έχω φάει τον κόσμο να το βρω αλλά γιοκ....

Έχεις mail.

Steel wool πάνω στο ξύλο; Όντως hardcore, αλλά όχι και για τα τάστα. Ίσα ίσα που τους κάνει ένα γυάλισμα και γ@μώ! Άσε το οινόπνευμα όπως σου είπε ο TGL και πάρε πανάκι με ζιπέλαιο+τρίψιμο και μετά πέρασμα με λαδάκι (lemonoil αλλά και λινέλαιο κάνει) και τέλος τριψιματάκι με στεγνό μαλακό πανάκι. Για επίμονη βρωμιά ο Erlewine προτείνει τη χρήση σάλιου, οπότε ρίξε λίγο λεμονάκι στη γλώσσα σου να κατεβάσεις, και βουρ!

φιλος μαπλ γαι σκασιμο και πριμαδουρα, ροζγουντ μονο μπραζιλιαν αλλιως μαπα το καρπουζι...εμπονυ μαυρο χλιδη για ολα τα κιθαρονια... 8)

Αααα, τα 'παμε μην τα ξαναλέμε, γιατί καταντά κουραστικό: MAXOGANI KALO GIA METAL, ADLER ASH GIA ROCK BLUES

Συγγνώμη, δεν μπορώ να γράψω πολλά....Πρέπει να πιω primperan....ΤΩΡΑ!!!

Εκτός από τη νάφθα (ζιπέλαιο) πολύ καλή δουλειά στην επίμονη βρωμιά κάνει και το σάλιο ;D ;D (επίσης από Erlewine)... Για ταστιέρα και μπράτσο υπάρχει και το λινέλαιο (χρήση με φειδώ). Τέλος, σύρμα πάνω στο ξύλο δε θα έβαζα, όμως με συρματάκι για τα πιάτα (steel wool) μπορείς να κάνεις καταπληκτικό γυάλισμα στα τάστα (προσοχή, κάλυψε με ταινία το ξύλο της ταστιέρας με ταινία ή πρόσεξέ το τελοσπάντων για να μη γίνει πωπός).

http://www.bachmusik.com/en/ Πάρε λινκ να γουστάρεις Jezus!

Όχι, ήταν επειδή βγήκαν μετά τους Savatage....