audiokostas

Άντε άλλη ακόμα μια φορά.... Όταν δεν ακούω με τα ακουστικά στο PC μέσω κάρτας ήχου, ακούω κατά βάση στικάκια μέσα από ένα καλό DAC και σε (πλέον πια) ένα καλό μετριοπαθές στερεοφωνικό. Προτιμώ να είναι σε lossless format. Άλμπουμ που έχω σε cd δεν τα ξανακατεβάζω και τα ακούω από CD (original ή προσεκτικά καμμένα με EAC) και είμαι μια χαρά. Όταν έχω χρόνο και όρεξη για γούστα βάζω το βινύλιο μου. Στις (απαγορευτικές πλέον) περιπτώσεις του cost-is-not-the-(primary)-object, ένα καλοκομμένο βινύλιο αναλογικής παραγωγής παιγμένο σε ένα καλό, καλοματσαρισμένο και καλοσεταρισμένο σύστημα, ειδικά στο σύνολο των μερών του πικάπ και το phono οι οποίες είναι οι δύο ειδοποιείς διαφορές στην αλυσίδα που περιλαμβάνει και ψηφιακή αναπαραγωγή (και είμαι σίγουρος, όσο και αν ακουστώ επηρμένος, ότι δεν είστε πολλοί που είχατε τη χαρά να το ακούσετε αυτόν τον συνδυασμό), στα δικά μου ασημένια αυτιά, είναι πάρα πολύ δύσκολο έως απίθανο να αναπαραχθεί από ένα οιοδήποτε σύστημα με CD (εξαιρουμένων ίσως κορυφαίων συστημάτων με SACD). Αυτό είναι το προσωπικό μου (μέχρι σήμερα) συμπέρασμα μετά από πολλά χρόνια ακροάσεων και (μάλλον σίγουρα ανώφελης) ταλαιπωρίας και βέβαια πλέον με πλήρη και άκρως συνειδητοποιημένη αδιαφορία ως προς τι πιστεύει ο καθένας. Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον με τις δυνατότητες χωρητικότητας και ανάλυσης που συνεχώς αυξάνει και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι στο εγγύς μέλλον τα επερχόμενα format θα κάνουν τα τωρινά να μοιάζουν με γραμμόφωνο. Προσωπικά καλύπτομαι και με τα τωρινά και ενίοτε από απόσταση παρακολουθώ και τα τεκταινόμενα και άμα ωριμάσουν τεχνολογικά και οικονομικά, είμαι πρόθυμος να τα ακολουθήσω. Τους πολλούς μου δίσκους δεν τους πετάω όπως και να χει βέβαια ακόμα και αν καταστούν τελείως ξεπερασμένοι αναπαραγωγικά. Και βέβαια είμαι σίγουρα ότι αν ήμουν νέος στην ηλικία δεν πρόκειται να ασχολούμουν με την καμία με το "σπορ" του βινυλίου (εκτός και αν ήθελα να το παίξω εστέτ-αλτέρνατιβ-βιντατζιάρης-πουλ-μουρ-και-το-χω-άνετα-το-στυλ. Μέχρι τότε, χαίρομαι τη μουσική και αφήνω τον καθένα να την χαρεί όπως αυτός γουστάρει και με ότι μέσο αναπαραγωγής υπάρχει πρόσφορο. Υ.Γ. Είναι απίστευτη η συχνότητα επανάληψης αυτής της (μάλλον κουραστικής) κουβέντας περί βινυλίου και θανάτου του και ανωτερότητας του και επιστροφής του και μπλα μπλα μπλα στο φόρουμ μας.....

Όχι, δεν επιστρέφει. Ποτέ δεν έφυγε τελείως βέβαια αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να "επιστρέψει" στην πρότερη του (ως βασικό μέσο αναπαραγωγής) μορφή. Με τίποτα. Για πάνω από 20 λόγους βασικούς και μη αναστρέψιμους.

Κινέζικες. Α, ναι, και "σχεδιασμένες" στη Γερμανία..... ;D

Budget ?

+1 Αφού δεν γνωρίζεις πως και τι, είναι η καλύτερη λύση. Μην το ανοίξεις καθόλου. Είναι υποχρέωσή του να στο δώσει πλήρως λειτουργικό. Αν και χρησιμοποιώ μία γωνία στη πλευρά του καλωδίου που πάει στο μπάσο (γιατί το jack είναι κάθετο στο pickguard και δεν θέλω να εξέχει) η άποψή μου είναι ότι οι γωνίες είναι συνήθως μέτριες (μηχανικά) υλοποιήσεις (ακόμα και τα "ονόματα") και επιρρεπείς στην κακή συνδεσμολογία και μειωμένη αντοχή.

Τα στούντιο και δη δισκογραφίας σπάνια πλέον γράφουν από καμπίνα. Άμα θέλεις amp σημαίνει ότι έχεις καμπίνες και συγκεκριμένο ήχο. Πες μας τις καμπίνες να σου πούμε κιόλας... Άμα θέλεις έναν μόνο amp, δεν θέλεις Vintage αλλά κάτι σύγχρονο και ποιοτικό και πιθανότατα pre-power για να έχεις και ευελιξία. Άσχετα αν μου αρέσουν, μάλλον δεν θα πήγαινα σε λάμπα στην περίπτωσή σου.

- 2 band vs 3 band - No foams vs foams - Curved vs slab body (τα ξύλα ποικίλλουν) - 11" radius glossy vs 7.5" satin (τα τάστα -ειδικά στο παρελθόν- ποικίλλουν) - Slimmer vs thicker neck - Top load vs string through body .....και κάτι ψιλοδιαφορές στο nut και στα καπάκια της μπαταρίας αλλά Δεν έχω μεγάλη εμπειρία από ΜΜ και ούτε είμαι παίχτουρας που θα οδηγήσει τα μπάσα στα "άκρα" τους αλλά, προσωπικά, ο ήχος των Classic με γεμίζει περισσότερο. Τα εγγενή mid των MM με καλύπτουν αρκετά (διαίτερα αν έχουν και maple neck) οπότε το mid στα 3-knob ΜΜ δεν με πολυενδιαφέρει (άσε που έχει και παραμετρικό mid ο pre μου και καλύπτομαι απόλυτα). Μεγάλη μου επιθυμία είναι να παίξω και ένα ΜΜ με flats (χωρίς να είναι άταστο). Α, ναι, δεν παίζω slap. Από την άλλη ο καθείς και τα γούστα του και πιστεύω ότι στα ΜΜ (ως active κιολας) το να το πιάσεις και να παίξεις να δεις πως σου κάθεται στο στυλ σου, είναι πρωτευούσης σημασίας. Καλύτερο το ένα από το άλλο θα το δεις. Κακό όργανο είναι μάλλον δύσκολο (αν σου αρέσουν βέβαια τα ΜΜ) να βρεις.

Για τα υπόλοιπα δεν ξέρω, ο καθείς και τα γούστα του. Το τελευταίο όμως θα ήταν τεράστια μακακία καθότι πρόκειται για ένα κορυφαίο της εποχής του κασσετόφωνo για να το πετάξει όταν ένα τέτοιο μηχάνημα το οποίο (αν δουλεύει) πιάνει (και ίσως ανέβει στο μέλλον αφού δεν είναι πλέον η χρηστικότητα που καθορίζει την τιμή του) κοντά στα 400+ εβρά. Εκτός και αν είσαι τόσο large....

Θυμήθηκα (πάλι .....) ;D

Καλά μην τρελλαίνεσαι. Το θέμα είναι να βρεις μάστορα που να ξέρει και να χρεώνει λογικά αλλά και να είσαι τυχερός να θέλει απλώς συντήρηση/λαστιχάκια. Άνοιγμα-ιμάντες-ρύθμισμα-κλείσιμο δεν σε βλέπω λιγότερο από κατοστάρα για το Aiwa. Μάλλον τον αξίζει τον κόπο ως μηχάνημα. Για χρήση δεν ξέρω. Το δικό μου κοιμάται πάντως κι ας έχουμε δεκάααδες κασσέτες. Αντίθετα με το βινύλιο να πω την αλήθεια, την κασέτα, αν και μαζί της μεγάλωσα, την βαριέμαι. Τουλάχιστον με την μπομπίνα έχεις και την οπτική πανδαισία....

Το ίδιο και οι κακογειωμένοι ενισχυτές. Και οι κιθάρες που δεν είναι φέντερ. Είναι σοβαρή η κουβέντα τώρα; Πόσο bold, τι θέση και τι χρώμα θα πρέπει να έχει η υπάρχουσα προειδοποίηση σε ένα εκτός noiz site για δωρεάν αγγελίες; Καλή τη θελήσει (δε νομίζω ότι υπάρχει νομική υποχρέωση/ευθύνη ), ο admin το βαλε. Αν δεν το κανε και σε σύστημα μπραϊγ για τυφλούς ή και σε δυο τρεις γλώσσες να καταλαβαίνουν και οι ξένοι (για να μην είμαστε και ρατσιστές) δεν θα του βάλουμε και γκάζια. Μπορεί να το βάλει σε bold αλλά νομίζω ότι οι al6sjackson του ντουνιά πάλι θα την πατήσουν σαν ασπρόμαυρη ταινία ιταλικού νεορεαλισμού. al6sjackson πόσα σπυριά έχεις τελικά;

Εμένα το Youtube κομμάτι (βαρέθηκα να ακούσω τα άλλα) μου θύμισε πολύ Travis και γενικά αυτόν τον Αγγλικό ήχο των Κολπλέηδων (αν και οι Travis προηγούνται) στα 90s. Νοτ μπαντ ατ ωλ (tunantion malista) αλλά εντάξει και ανακούρκουδα δεν πέφτω. Αλλά επειδή μου είσαι ευαίσθητο παιδί και μου στεναχωριέσαι... Πωωωω ρε φίλε Haris τι μπαντάρα είναι αυτή!!!!!!!!!!!!! Θενξ φορ δε χεντζ απ.

Συν το αισχρό exchange rate για νομίσματα εκτός ευρώ.

Είναι θέμα περιοχής όπως είπε κι ο Νιαγάρας. Και Μακλάφλιν παίζει και Μακλόφλιν (που ο Μαέστρος στηρίζει) και Μικλώκλιν και Μακλώχλιν (που προτιμώ) Και Νό(π)φλερ (που μου είναι οικείο) αλλά και Κνό(π)φλερ (και ομολογώ ότι εξεπλάγην όταν συμφοιτητές μου Άγγλοι χρησιμοποιούσαν αυτή την προφορά) Και Γκάλαχερ (με αχνο το χ και το ρ) αλλά και Γκάλεγκερ. Το ρ στα Αγγλικά είναι άηχο (εκτός κι αν είσαι Σκωτσέζος). Εννοείται περισότερο... Κορυφαίο το Siobahn (Σεβών) ;D

Μιλάς βέβαια για τον Λυκαβηττό που τον βαρέθηκαν και τα σανίδια. Τι να ρουφήξεις απο αυτό που ήταν σα smoothie σαρδέλας. Ήταν (και βέβαια ήμουν) αλλιώς το 84 στο ΣΕΦ. ;)

Θα μας κάνουν αλκοολικούς. Και κοστίζει το ρημάδι. Μην απελπίζεσαι. Θα ξαναπαίξουμε στη νέα σεζόν. Σε επιλεγμένα και ενημερωμένα club. ;D

Τα παμε. Να ρθεις να δεις. Σαν χειμωνιάσει πίνεται και καλύτερα το malt οπότε εκλείπουν και οι δικαιολογίες. ;)

Σαφέστατα και αναμφιβόλως. Για μια παραμύθα ζούμε (και παίζουμε) ρε φίλως.... Έχω την τύχη να παίξω με ότι μπάσο είχα στο μυαλό μου. Ξύλα, αλουμίνια, γραφίτες, κοντά μεσαία, μεγάλα, 4/5/6 χορδές, κούφια/solid, active/passive, original / modded, custom / του κιλού κι απ' όλον τον ντουνιά. Τα περισσότερα (καθότι με γνώση βαθιά επιλεγμένα) παίζουν. Όταν όμως "φοράω" πάνω μου ειδικά 60s/70s Fender, ή έστω κάποιο Stingray ή Rick, νοιώθω αλλιώς. Και ας παραμένω το ίδιο κουλός. Και δεν με νοιάζει καθόλου. Cause, it's all in the mind. Almost. ;)

Τελεία. Τα υπόλοιπα, μέσω συνειρμών, τα συμπληρώνει η παραμύθα μας.

Σε ευχαριστώ πολύ και το εκτιμώ αλλά έχω αντίστοιχη οπτική γωνία για τις καρέκλες που μάλλον εσύ έχεις για τη live μουσική. ;D

- O καναπές μου είναι πολύ αναπαυτικός, έχω malt καβάτζες, καπνίζω κατά το δοκούν και τα snacks μου είναι σε απόσταση εκατοστών ενώ κλείνω τα μάτια και ακούω κλασσική μουσική από το πολύ καλό μου στερεοφωνικό. Εκείνο το μεγαλείο που έχω νοιώσει όμως όντας στα live ορχηστρών σε venues εξωτερικού ή του δικού μας Μεγάρου δεν είναι το ίδιο. - Ήταν Κυριακή απόγευμα. Έχω πονοκεφαλιάσει έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της μέρας κάνοντας fine tuning στο στερεοφωνικό μου (ψυχώσεις) με ένα τσουβάλι reference recordings με όλα τα είδη (που μου αρέσουν). Φεύγω αργά το απόγευμα για να επιστρέψω ένα DVD στο τοπικό μαγαζί. Καθ' οδόν βλέπω στο πάρκο την Φιλαρμονική του Δήμου σε μια impromptu εμφάνισή της και έκατσα και τους άκουσα (αφού πήρα τηλ και τα γυναικόπαιδα να έρθουν). Να ναι καλά που με έκαναν να νοιώσω καλά και επαναπροσδιόρισα (σε μια άλλη μορφή) το live. - Όπως και πριν δυο μήνες σε μία (πάλι τυχαία και απρογραμμάτιστη) mini acapella συναυλία εφηβικής χορωδίας στον Άγιο Πέτρο στη Βιέννη (έχω και μία περίεργη σχέση με το μπαρόκ) που τα μέλη της χορωδίας ήταν περισσότερα από το κοινό (αφού δεν είχε ανακοινωθεί) αλλά το αποτέλεσμα απλά χάσιμο. Για να μην πω για την Οpera. - Και πριν κάποια χρόνια που μπήκα με τη σύζυγο στο AN να δούμε τους Bellrays (μου κανε το χατήρι μιας και εγώ τους ψιλογούσταρα αλλά τίποτα το ιδιαίτερο) σε μια ανευπαιδιώνκαιδεγ@μιέταιπάμε έξοδο. Στο τέλος βγήκαμε κατενθουσιασμένοι, κάθιδροι από χορό και κάτοχοι των υπογεγραμμένων βινυλίων τους. Όταν τα άκουσα, δεν ήταν το ίδιο. - Από την άλλη (ακόμα μετανοιώνω που) δεν πήγα στους AC/DC γιατί δεν μπορώ να δω καθιστός κι από κερκίδα το γκρουπ που νέος αγάπησα αλλά και από την άλλη δεν "κρατάω" την μπύρα μου όπως παλιά και δεν πολυγουστάρω το σπρωξίδι. - Σε κανένα άλμπουμ τους (όχι ότι τα έχω ακούσει και όλα) δεν μου άρεσαν οι Blues Wire όσο μου αρέσουν από κοντά επί σκηνής. Και όταν καλές (έστω και άσημες) μπάντες γκρουβάρουν με καλό ήχο σε καλόγουστα μικρά κλαμπάκια ΔΕΝ υπάρχει καλύτερο (για μένα) πράγμα ακόμα και από τα μεγάλα venues με μουσικά μεγαθήρια. - Δεν θα πω για τις δεκάδες μικρές και μεγάλες συναυλίες εντός κι εκτός που κρατάνε ένα διακεκριμένο συρτάρι στις μουσικές μου αναμνήσεις. Σε καμία από αυτές (σε αντίθεση με τις αθλητικές) δεν υπάρχει ξυλοκοπικός/ξυλουργικός συνειρμός. Αλλά περί γούστου....

Άρα είσαι στα 8 ohm ;)

Αν μετρήσεις το καλώδιο που βγαίνει από την καμπίνα (πολύμετρο στα Ohm, μετράς με μία ακίδα στο hot και μία στο ground και χωρίς βέβαια σύνδεση σε κεφάλι) τι σου δείχνει;

Ναι, μου το στειλε ο γείτονας μετά από κάποια κουβέντα που χαμε για τους Λιβερπουλοτύπους και το δα το καλοκαίρι. Όντως ωραίο βίντεο. Προσωπικά το ξέρεις ότι δεν ψήνομαι αλλά από την άλλη όταν μιλάνε αυτοί που μιλάνε (και λένε αυτά που λένε) στο βίντεο, εγώ απλώς ακούω και σωπαίνω.

Nai alla an ine vintage (kai akoma kalitera lampates) ine kaliteres apo tis eisagomenes. Kai pezeis kai kalitera.