audiokostas

Σαφέστατα και αναμφίβολα. Οι JMT με διπλά δωδεκάιντσα είναι φτιαγμένοι για να αποδίδουν σε μικρά υπνοδωμάτια. Με 4Χ12, ακόμα καλύτερα. Τώρα βέβαια, με τα λεφτά των flight cases και των μεταφορικών που θα ξοδέψεις, θα μπορούσες σχεδόν να πάρεις από τον Thomann (αν όχι μεταχειρισμένο από Κύπρο) καινούριο combo για να παίζεις στο σπίτι άνετα αλλά δεν θα ναι το ίδιο ..... ;)

Άρα και το submission's joy είναι η 3η της 4ης και πάει λέγοντας. Άντε μπράβο, έτσι είναι ωραιότατο και βγάζει νόημα. Μη χρησιμοποιείς όμως ψηφιακό autotune στη φωνή. Βάλε λάμπα. Ακριβώς! Μου θύμισε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Φιλικά.

Στο "power's power" ας πούμε, παίζεις την 5η της 5ης ή παραμένεις στην 5η της τονικής; Παίξτο σε κλίμακα Fibonacci να καταλάβουμε. Τα ντραμς θέλουν λίγο πιο ψηλά.... Φιλικά.

Ένας είναι ο V που εμπνέει. Σπύρο όμορφο αλλά δεν με συγίνησε όπως άλλα σου αλλά μην το καταχωρείς αυτό που λέω (σιγά μην το κανες) καθότι είμαι γνωστός πουροκάγκουρας με μακροχόνιο σύνδρομο απορριψοκατάθλιψης.

Πάλι καλά που παίζεις κιθάρα και όχι εκκλησιαστικό όργανο..... Εκεί που πας και είναι χώρα (όχι όπως εδώ), δεν έχουν κιθαριστικό εξοπλισμό; Πρέπει να τα πάρεις όλα εξαρχής; Σα μουσικός θα δουλέψεις;

Με αρέσουν τα βίντεα που κοπελιές μιλάν για τα σημαντικά της ζωής τα πράματα.... Με "Ελληνική" συμμετοχή. Χωρίς το γλειφιτζούρι.

Εγώ δεν νομίζω αλλά είμαι σίγουρος (όπως είναι και το κοινό μου) ότι παίζω πολύ καλύτερα όταν παίζω παλιά όργανα.

Αν και ο στόχος είναι να τον ακούσουμε και να τον συζητήσουμε μαζί στα μέρια σου συνοδεία ηδύποτων και συναφών μεζέδων, μέχρι τότε εύχομαι να ταξιδέψει σε όσο περισσότερα αυτιά και μυαλά μπορεί. Μπράβο στα παιδιά που εμμένουν και επιμένουν. Τώρα που άφησε και αυτός γενάκι, ίδιος ο David Morse είσαι ρε φίλε..

Σε συνεργασία με έναν από τους παραπάνω προμηθεύεται και ο Roger ( με την εταιρεία http://www.bravacaster.com/ -το Fiesta Red Jazz Bass στο site του είναι το δικό μου- η οποία εδρεύει - για λόγους προφανείς στην Ισπανία) και βάφει / ρελικάρει κατά το δοκούν. Οι τιμές πλέον μπορεί και να έχουν τσιμπήσει λίγο αλλά παραμένουν ανταγωνιστικές. Πρόσφατα έχουμε και στο ebay αρκετούς Ιταλούς κατασκευαστές σωμάτων με ανταγωνιστικές τιμές. Για να μην πούμε για τους δεκάδες ανά την Ευρώπη κατασκευαστές κιθαρομπάσων. Να επαναματαξανατονίσω τον παράγοντα της αντίληψης που έχουν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές για τα Ελληνικά προϊόντα.

Προφανώς Αλλά ούτε κι εσύ ;D Ρώτα τον Gadjodilo Zenga 8)

Προσέξτε μόνο λίγο παιδιά. Ο κόσμος ζητάει ότι να ναι για μερικά χρέπια επειδή ντε και καλά είναι Vintage. Τρίχες μάντολες. Καταρχήν αν ο ενισχυτής παίζει (ακόμα κι αν δεν παίζει) από τα 70s, θέλει τη συντήρηση / recapping του μετά από 40 χρόνια. Όχι ότι πιο εύκολο και όποιος έχει ανοίξει receiver της εποχής ξέρει για τι μιλάω. Το ράδιο, σαφώς δεν έχει όλες τις σημερινές ευκολίες αλλά το παίρνουμε για τη μούρη. Μη νομίζετε όμως.... Αρκετά από αυτά έχουν αξιοπρεπέσταστο ήχο. Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μία περίοδο που η Ιαπωνία είχε αρχίσει να αποκτά το know how, στόχευε στο high quality control και με πολύ πλούσια specs σε τιμές προσιτές καθότι ήθελε να εγκαθιδρύσει τις αυτοκρατορίες της στη Δύση. Αρχίζουμε λοιπόν να έχουμε ραδιοενισχυτές με αρκετά και δυνατά watt, ενίοτε αξιοπρεπέστατο ήχο, ικανότατη λήψη, phono καλοαντιγραμμένα και ακόμα και ενσωματωμένους ενισχυτές ακουστικών που θα έκαναν αρκετούς καινούριους ενισχυτές να σβήσουν από το κακό τους. -Οι Sansui σειρά 22 (2230/2235/2285/2240Β ...) μαζί με τους Marantz (μου αρέσει ο 2245) ήταν (και δικαίως) οι commercial άρχοντες της εποχής. Προτιμάμε με τις ξύλινες θήκες τους ή τους φτιάχνομε μία. Τα G-spot (Sansui G-9000DB) δεν βρίσκονται κι αν βρεθούν στοιχίζουν. - Yamaha. Εντάξει υπάρχει ο CR-3020 αλλά είναι ένα ακριβό ηλεκτρονικό αριστούργημα εποχής αλλά σε χαμηλότερες τιμές οι κλασάτοι CR-1020 και CR-2020 - Pioneer η σειρά SX. Ειδικά τον SX1250 αν τον βρεις και δεν τον θες, πάρε με ένα τηλ. Στο φινάλε κι ο SX780 ή ο SX1980 να ναι, στη σωστή τιμή thank you very much.... - Tandberg (για εκεί σε κόβω Λάκη) σειρά 20 (2025/2040/2075) -Για λάμπα (αν τον βρεις), πας για τον Fisher 500C (οι λάμπες δεν φαίνονται από εμπρός) - Sherwood s-8900 s-7100 - O ισχνός (25W) Harman Kardon 430 Twin (λένε twin εννοώντας dual mono) με πάρα πολύ γλυκό ήχο. Βέβαια, αν ξεπεράσεις το design (που εσύ δεν το ξεπερνάς αλλά λέμε) ο NAD3020 ειναι period correct (ξεκίνησε το 1978) και στα λεφτά του (και πολύ παραπάνω καθότι είναι ο ενισχυτής που ξεκίνησε τον όρο "giant killer") είναι απλά δύσκολο να χτυπηθεί. Μπορεί να ξεχνάω (που σίγουρα ξεχνάω) αρκετούς αλλά παρόλα αυτά, το θέμα 70s receivers χαίρει μεγάλης απήχησης τα τελευταία χρόνια στα audio forums με αποτέλεσμα να γνωρίσει μεν ο κόσμος κάποια αξιόλογα μηχανήμτα των 70s αλλά ταυτόχρονα όπως είπα, να πάρουν απάνω τους και τα (από τότε) χρέπια. Καλή τύχη και μελέτη.

Αγγλία.

Νικολάκη, εδώ "τσιμπάει" ο τύπος και παίζει και καμπόσα. Τι έγινε; Αλλαξοπιστήσαμε; ;D Πάρε κάποιους που παίζουν τα τελείως απαραίτητα.... FUNK MFs .....

Όντως δεν νομίζω ότι εχουν πολλοί CNC αλλά 3-4 πρέπει να είναι. Ξέρω πάντως ότι ο Ταλιαδούρος πρόσφατα πήρε και γνωρίζω και έναν ερασιτέχνη που το έστησε μόνος του. Το ζήτημα είναι ότι στην Ελλάδα είναι μικρές οι παραγγελίες (άρα μεγάλες μηχανουργικές επενδύσεις είναι επίφοβες από πλευράς ROI) και πολλές φορές οι επαγγελματίες δεν θέλουν cnc αλλά "χέρι" (σωστό ή λάθος δεν θα το συζητήσω). Σώματα με CNC σε πολύ λογικές τιμές βρίσκεις κι από Ευρώπη (γιατί εκεί στοχεύεις και όχι Warmoth ή Κίνα) και δεν ξέρω αν είναι εύκολο να χτυπήσεις τιμές καθότι αυτό είναι το βασικό όταν ξεκινάς από noname / low added value quality χώρα (και δεν μιλάω από πλευράς πραγματικότητας αλλά από πλευράς perception αγοραστή το οποίο και τελικά μετράει). Για να μιλήσω με πραγματικά παραδείγματα, πήρα κομπλέ (routing και τρύπες) σώμα μπάσου (2 piece alder) βαμένο νίτρο εξ' ολοκλήρου (υπόστρωμα, χρώμα, λούστρο) κάτω από €200 (και με free optional relicing) μαζί με τα μεταφορικά και από Ευρώπη. Μπορείς να μου το δώσεις εδώ τόσο;

Τι εννοείς "κάποιος"... Πολλοί είναι στην Ελλάδα (πέρα από τον Ντούκα στα Γιάννενα που αναφέρεσαι) που φτιάχνουν σώματα (και μπράτσα). Και ηλεκτρικά (μπάσα και κιθάρες) και ακουστικά. Άλλοι γνωστοί (Ελλάδα και εξωτερικό) και άλλοι σχετικά άγνωστοι. Και χειροποίητα και με CNC.

Ενώ της πολυπρόσωπης επιχείρησης είναι η cost-effective διεκπεραίωση (ποιοτικών έστω) κατασκευών με τελικό στόχο βέβαια το κέρδος. Υπάρχουν ομοιότητες αλλά και βασικότατες διαφορές.

Όπως είμαι σίγουρος ότι πολλάκις έχεις επισημάνει στους πελάτες σου, η καλύτερη συμβουλή είναι αυτή που τους δίνεις πριν την πράξη. Με γειες παρόλα αυτά.

Αν τον έχεις τζάμπα, τότε (μόνο) καλός είναι. ;) Το "ατού" του ήταν το "quadrophonic". Λογικά δεν θα έχει πρόβλημα για μπομπινόφωνο.

Αγαπητέ Νίκο αρχίζεις με κάποια ντισαβανταζ. δεν έχεις χρόνο δεν έχεις χρήμα δεν έχεις επιχειρηματικό πλάνο δεν έχεις την επιχειρηματική γνώση δεν έχεις γνώση της εγχώριας αγοράς δεν έχεις κατασταλλάξει στο market segmentation που θα απευθυνθεις Όπως βλέπεις, ένα cnc δεν φέρνει την Άνοιξη. Η αρχική ερώτηση είναι απλή. Τι δίνεις και γιατί να το πάρω από σένα. Ακολουθούν πολλές άλλες όπως πως θα σε μάθω, πως θα τα αγοράσω, πως θα τα δω, πως θα τα στείλεις, πως εγγυάσαι, πόσο κοστίζεις....... Άσε το πως θα ξεπεράσεις τις παρούσες συνθήκες μιας και το θεωρούμε προσωρινό (λέμε τώρα) Και, κατά την άποψή μου πάντα, καλό θα ήταν να αρχίσεις να απαντάς στις ερωτήσεις σου αυτές προκειμένου να είσαι έτοιμος να τις απαντήσεις σε αυτόν που θα τις ρωτήσει προκειμένου να πειστεί να συνεργαστεί μαζί σου. Από την άλλη μπορεί να είμαι απλώς εξυπνάκιας ή σούργελο μιας και μιλάω για πραγματικές επιχειρηματικές συνθήκες εδώ κάτω στη γη και εν προκειμένω στην Ελλάδα.

αν ιπαρχι ακομα, ενδιαφερομε σε καλιτερι τιμί ομος γιατι ζιτάς πολά φίλε

Μα όπως είπα, δεν έχει και καμιά μπασογραμμή. Αναμφισβήτητα παιχταράδες και ο Γρηγορίου στο μπάσο και ο Μισιρλής στα ντραμς και ο Κοντάκης στη κιθάρα αλλά εδώ δεν κάνουν και τίποτα το ιδιαίτερο. Και γιατί να κάνουν εξάλλου. Αυτό (φαίνεται ότι) τους ζητήθηκε για το χιτάκι της εποχής, αυτό έκαναν... Έχω όμως την εντύπωση ότι μας νοιάζει περισσότερο από τον Elixir. ;)

Μπαντάρα, κομματάρα..... To riff γνωστό ;) αλλά η προσαρμογή bad ass ...... Φακ γιέα ....

Παρακαλώ.

Μωρέ και ελεγεία να γράψεις, δεν πρόκειται να με ψήσεις με την απολύτως καμία (σιγά που σε νοιάζει κιόλας) αλλά μεγειές και να το χαίρεσαι.

Για τον καλό μου φίλο JJ Spyrus που σήμερα γίνεται 25 χρονών ......... πάνω κάτω ;D Όπως έλεγα και στα παιδιά μου χθες, έχει (καθόλου) πλάκα να ακούς τους τότε οργισμένους με την Θατσερική Αγγλία UB40 να μιλάνε για 1 στους 10. Γατάκια....Εδώ το πάμε για 3 στους 10. Και χωρίς UB40 (Unemployment Benefit form 40).... Παρέα με το αριστούργημα ..... Όμορφα μελαγχολικό το κομμάτι του Sufjan Stevens Εις μνήμην του Colin Dredd που μου χε δείξει τι ωραίο όργανο είναι το μπάσο για να παίξεις (χωθείς) σε μία μπάντα........Για τον Superfunk. Πολύ "ψηφιακό" (και συριστικό) βινύλιο όταν είχε βγεί (και κρίμα γιατί άξιζε καλύτερα η Chapman) αλλά δοκίμαζε το trackability της βελόνας μου Για τους ονειροπόλους νεαρούς ...... εγώ δεν δικαιούμαι πλέον ..... Billy Bragg δεν βάζω γιατί τον βαριέμαι ασύστολα. O Guthrie καλός για επιρροή αλλά εμένα δεν... O Springsteen θέλει αποκλειστικά δικό του νήμα.