audiokostas

Η σαλατίτσα τώρα τι σε χαλάει; Ασε που δεν έχει ελίτσα μέσα. ;D

Α, όλα κιόλα. Σ' όποιο μαγαζί ακούω Σιμπέλιους, σηκώνομαι και φεύγω.....

Παγίως εμφατικός ;D αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Καλή η ανταλλαγή απόψεων μέσω Ιντερνετικού φόρουμ αλλά όταν θέλεις να επικοινωνήσεις δια ζώσης (κατά το φιλοσοφούμεν μετά μα...ίας) οι επιλογές συνδαιτημόνων/συζητητών κάποιων απαιτήσεων σαφώς και είναι πολυ πιο περιορισμένες από ότι στην πόλη για ποικίλους λόγους Προς Θεού, δεν το αναφέρω ρατσιστικά. Οταν αυτές οι δυο τρεις οικογένειες που ανέφερες το μόνο που έχουν δώσει στην επαρχία είναι αναμεταδότες του Star & Αντ1, αυτό θα εισπράξεις.

Σωστά Νίκο. Δεν μπορώ να καταλάβω την νοοτροπία που εκφράζεται συνήθως "ναι ρε συ, αλλά η καλημέρα του ξένου είναι τυπική και ψεύτικη" λες και του κάναν ψυχανάλυση. Κύριοι ευθαρσώς (και γνώστης των συνεπειών του νόμου) δηλώνω ότι προτιμώ την ψεύτικη χαμογελαστή καλημέρα του κεντροευρωπαίου από το "αυθεντικό" πρωινό χωρίς-τσιγάρο-και-καφέ-ακόμα κατσούφιασμα και ενίοτε μπινελίκι του νεοέλληνα. Βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε, επειδή έχω πρόσφατες εμπειρίες του αδελφού μου που εγκατέλειψε συν γυναιξί (και οι δύο στελέχη πληροφορικής σε καλές εταιρείες) και τέκνοις την Αθήνα για μια ζωή σε μικρό χώριό 1,5 ώρα από Αθήνα στην επαρχία, οι δυσκολίες επικοινωνίας με το νεαρό κόσμο εκεί είναι ΠΟΛΥ μεγάλες εάν θέλεις το επίπεδο συζήτησης να φύγει από τον χαβαλέ και να ανέβει ένα notch πολιτισμικά. Μην συγκρίνετε πόλεις όπως Γιάννενα, Βόλο, Πάτρα κλπ. με την υπόλοιπη επαρχία. Παρόλα αυτά βέβαια πίσω δεν γυρίζει. Οχι από πείσμα αλλά ως συνειδητή επιλογή. Αντε και στα δικά μας.........

Εζησα, δούλεψα και ταξίδεψα στο εξωτερικό. Τις μεγαλουπόλεις δεν τις μπορώ. Είτε λέγονται Λονδίνο (τόσα πολλά όμως να κάνεις), είτε Παρίσι (εκεί φοβάμαι να οδηγήσω την μηχανή μου καίτοι εν Αθήναις ανατραφείς), είτε Μαδρίτη (η καλύτερη υποψήφια από τις πρωτεύουσες), Βερολίνο (παρότι ευνοϊκά διακείμενος λόγω της προκατάληψης που μου δημιούργησε η παρέα Bowie/Reed και λοιποί), είτε Αθήνα (άσε καλύτερα). Αλλά, η εξοχή......... Αγγλική, Κεντροευρωπαική (ναι, συλλήβδην), Μεσογειακή, Αμερική (που να αρχίσεις και που να τελειώσεις).... όπου θέλετε. Εκεί που οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν σε ρυθμούς πιο ανθρώπινους. Αλλο πράγμα. Ξέρω, απόλυτο, αλλά πιστεύω ότι η υπερβολική αστική συγκέντρωση δεν είναι ανθρώπινη. Και για αυτό η εφαρμογή των νόμων πρέπει να είναι πιο αυστηροί εκεί. Ο χώρος (και ο χρόνος) είναι περιορισμένος, οι κινήσεις προδιαγεγραμμένες και ως εκ τούτου η παρέκκλιση αυτών αποφέρει συνέπειες (λογαριθμικά αυξημένες σε σχέση με την επαρχία) στους συμπολίτες. Σε μερικούς λαούς (και δεν διαχωρίζω κακούς και καλούς γιατί αυτό είναι τουλάχιστον βλακώδες) αυτό έχει γίνει συνείδηση. Σε άλλους εφαλτήριο επιβολής της "μαγκιάς τους" στον συνάνθρωπο. Αλλά εμφανώς δεν δουλεύει έτσι. ΥΓ. Και σε πείσμα πολλών που κοροϊδεύουν για αυτό, πάντα θα θεωρώ την Ουαλλία δεύτερο σπίτι μου. Γιατί παρόλο που βρέθηκα (προ εικοσαετίας και βάλε) πένητας και άγνωστος μεταξύ αγνώστων, με έκαναν να μη νιώσω ποτέ μόνος. Μην κάνετε την ερώτηση γιατί έφυγα τότε. Πονάει.

Καταλαβαίνω βέβαια ότι το όνομα Fender είναι μάλλον προϋπόθεση. Σε αυτή την περίπτωση οι εκτεταμένες γνώσεις του SF και των άλλων παιδιών μπορούν να σε κατευθύνουν. Εάν όχι, και χωρίς να είμαι ειδήμων κιθαρίστας αλλά επειδή έτυχε το τελευταίο χρόνο να γρατσουνίσω αρκετές, θα ήθελα να προσθέσω ότι και η G&L αλλά και η Blade έχουν αξιοπρεπείς προτάσεις. Οι μεταχειρισμένες επίσης strat, σε άριστη κατάσταση (να έχεις και άνθρωπο που γνωρίζει μαζί σου), μπορούν να σου δώσουν την ευκαιρία για καταπληκτική κιθάρα σε τιμή και χαμηλώτερη από το χαμηλό όριο του προϋπολογισμού σου. Εγώ από την άλλη είμαι πρόσφατα ειλικρινώς ευτυχής κάτοχος μίας κούκλας Squier Protone στην οποία αλλάζοντας σε budget μαγνήτες GFS 64 Staggered έχω μία πολύ καλή κιθάρα, μέχρι του ορίου βέβαια που μπορώ εγώ να αντιληφθώ εγώ ως καλή κιθάρα. YMMV. Αλλά ειλικρινά πιστεύω στις κατ΄ιδίαν δοκιμές. Αν και εκει υπεισέρχεται και ο παράγoντας "ενισχυτής" του εκάστοτε dealer.........

Ο κιθαρίστας μας πάντως πήρε από τον Διαμαντόπουλο έναν που έχει ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια χαρακτηριστικά και φάτσα με αυτόν http://www.thomann.de/gr/hiwatt_hhgb50c_ser.htm (δεν έχω προσέξει το αναγραφόμενο μοντέλο πάνω στον ενισχυτή οπότε επιφυλάσσομαι) σε μισή τιμή από του Thomann. Να επισημάνω βέβαια ότι επρόκειτο για κομμάτι demo αλλά σε άριστη κατάσταση και τις λυχνίες με πολλή ζωή μέσα (μετρημένα). Πολύ ωραίο μηχάνημα, οπτικά και ακουστικά. Δεν τον έχουμε τερματίσει (αλλίμονο !) αλλά μας κάνει και μας περισσεύει. Μεγάλος ήχος (από combo) και θα έλεγα στρογγυλεμένος / γλυκός αν και η (αδικη) σύγκριση γίνεται με έναν diy 5E3 και με έναν μέτριο τρανζιστοράτο 100άρι της fender. Και τα βρώμικά του είναι αξιοπρεπέστατα. Το μόνο πρόβλημα που έβγαλε (λέμε τώρα) ήταν ένας κακοκολημένος διακόπτης ον / οφφ που αντικαταστάθηκε μέσα στην εγγύηση σε 2 βδομάδες από την αντιπροσωπεία Εν κατακλείδι, πολύς ενισχυτής και όχι μόνο για τα λεφτά του.................

!!!!!!!!!!!!!!!! Από πότε η κριτική είναι διοικητικό προνόμιο ; Είναι αρκετοί οι λόγοι που βρίσκομαι στο forum. Πίστεψέ με κανένας από αυτούς δεν περιλαμβάνει το αν με εγκρίνεις. Τώρα όσο για τα mp3, έχω κάνει download πάρα πολλά. Και χαίρομαι για αυτό. Γιατί έτσι απέφυγα μούφες που νόμιζα από κριτικές ότι θα άξιζαν και γνώρισα καλλιτέχνες που αγνοούσα πλήρως την ύπαρξή τους. Και περιέργως όσο μεγαλώνει αυτή η συλλογή, μεγαλώνει και η συλλογή των (αγορασμένων) CD μου. Και των βυνιλίων μου. Και των βιβλίων μου. Και ας κάνω download και σε pdf (για να μην πω για τους τόνους φωτοτυπιών throughout the years). Ομολογώ τις ταινίες μάλλον δεν θα της αγοράσω. Α ναι ! Μπαίνω και στο Youtube. Και χαίρομαι που κανένας καλλιτέχνης δεν μου ζήτησε αποζημίωση για τα τόσα χρόνια που κατακρεουργώ τα τραγούδια τους πάνω στη σκηνή, η για τα δύο αγαλματάκια απομίμηση σύγχρονων γλυπτών που έχω στο σπίτι και κάτι κόπιες από διάσημους πίνακες. Γιατί και στα mp3 κόπιες έχω. Το πνευματικό του πόνημα ο καλλιτέχνης το έχει κατοχυρώσει με άλλους τρόπους και όχι με την δημοσίευσή του. Και θα συνεχίσω να πηγαίνω στις συναυλίες. Και σινεμά. Και να διαβάζω βιβλία. Και να αγοράζω CD. Και να κατεβάζω mp3. Γιατί; Επειδή μπορώ. Επειδή είναι μια δυνατότητα. Και μία πραγματικότητα. Στην οποία περιμένω τις δισκογραφικές εταιρείες να αντιδράσουν. Και αν διατηρήσουν την ψυχραιμία τους σε μήκος χρόνου παίρνοντας αποφάσεις που θα είναι αμοιβαία αποδεκτές τα ξαναλέμε..... ;) Γιατί στο φινάλε η πειρατεία δεν πλήττει την μουσική. Η μουσική τα πάει (και θα τα πάει) μια χαρά με ή χωρίς αυτή. Πλήττει τις δισκογραφικές. Και ως εταιρείες οφείλουν να αντιδράσουν στην πραγματικότητα της αγοράς διαφορετικά αναλωνόμαστε σε ευχολόγια και what if σενάρια. Οπως όλες οι εταιρείες της ελεύθερης αγοράς (η μήπως εκεί ο παρεμβατισμός είναι καλός; ).

Δεν πρόκειται να συζητήσω την θέση μου σχετικά με τα mp3, δισκογραφικές, ποιότητα mp3, ηχητική ποιότητα CD, πνευματικά δικαιώματα, ποιός καλιτέχνης και γιατί διανέμει δωρεάν τη μουσική του, ποιές και γιατί οι εταιρείες πωλούν πλέον τα άθλια mp3 στο ιντερνετ, τι σημαίνει ιδιοκτησία και αμφισβήτηση αυτής, Κέϊνς ή Μπακούνιν, καίτοι παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις σας. Θα σταθώ στην έντονη φραστική του Wow! σε συμφορουμίτη η οποία δεν γνωρίζω (και δεν με ενδιαφέρει να μάθω) γιατί εκφράσθηκε με τέτοια ένταση. Και θα το πω ευθαρσώς με πλήρη αδιαφορία για την επιλογή του eye σχετικά με την απονομή θετικών ή αρνητικών βαθμών κάρμα τους οποίους υποθέτω απονέμει κατά το δοκούν. Ηταν απαράδεκτη. Δεν θα εξετάσω αν συμφωνώ ή διαφωνώ ή αν σε έπνιγε το δίκιο αλλά να επιμείνω οτι οι φραστικές σου επιλογές, ειδικά υπό το βάρος της ιδιότητάς σου, φίλτατε eye ήταν, επιεικώς χαρακτηριζόμενες, ατυχείς. Μία ομάδα (και δη ένα forum που περιστρέφεται γύρω από μορφή τέχνης) καθορίζεται δυναμικά από το γίγνεσθαι αυτής και όχι μονολιθικά από τις επιλογές/θέσεις/προτιμήσεις/πιστεύω των ενίοτε αυτόκλητων ποδηγετών της. Διαφορετικά παραπέμπουν σε διαφορετικές, προσωπικά σε μένα, απεχθείς νοοτροπίες. Συγγνώμη για το σχεδόν off-topic αλλά θεώρησα ότι έπρεπε να εκφρασθώ. Με όλη τη φιλική διάθεση πάντα.................

Που ήσουνα βρε Σώτο και δεν φαινόσουνα. Σε ευχαριστώ και για το freecycle (έτρεχα στο Χαλάνδρι για ανακύκλωση όταν θα μπορούσα να τα δώσω σε κάποιον άλλο για χρήση). Ιδέα δεν είχα. Πολύ καλές ιδέες !!! Ωραίος !! Και με την αφορμή του Σωτήρη επανέρχομαι δριμύτερος με στεντόρεια φωνή να επαναπαιτήσω...... ΘΕΛΟΥΜΕ DIY SECTION εδώ και τώρα. Ενα φωτορομάντζο με τις δουλειές των παιδιών (διαδικασία δημιουργίας) θα ήταν ευχής έργο.

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Θα ήθελα να επισημάνω οτι προσωπικά πιστεύω ότι το όλο ζήτημα (μανούρα) της κατασκευής ενός amp δεν είναι στο βασικό κύκλωμα αλλά σε όλα τα περιφερειακά που χρειάζονται (σύνδεση πλακέτας με ποτενσιόμετρα, ασφάλειες, λαμπάκια, ρευματολήπτες, διακόπτες, διαρύθμιση σασσί κλπ κλπ). Μια καλή ιδέα (που σκέφτομαι) ίσως θα ήταν να φτιάξεις έναν τελικό (που είναι μακράν πιο εύκολος) και να χρησιμοποιήσεις ενα πεταλάκι (Behringer VT999 πχ) για προενίσχυση. Ετσι θα έχεις μια ασφαλή εισαγωγή στο DIY και το πεταλάκι για μελλοντική οιαδήποτε χρήση. Just an idea.......

Για να βλογήσουμε και τα γένεια μας............ http://www.noiz.gr/index.php?topic=157666.30

Από την στιγμή που έχεις τέτοιο nickname (και φωτό) είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε. Ο proxy της δουλειάς δεν με αφήνει να δω τα βίντεο που προτείνετε. Απλώς θέλω να πω οτι δεν μου αρέσει όταν η rhythm section ή παραμελεί τον ρόλο της ή τον εκτελεί πλημελλώς. Γιατί η δουλειά της είναι το rhythm. Τελεία. Το βαράτε βιολιτζίδες είναι δείγμα ανασφάλειας (για μένα πάντα) παρά δυνητικός παράγοντας καλού αποτελέσματος. Δεν θα ξεχάσω όταν πήγα στο Αν πριν αρκετά χρόνια να δω τον Mizzaroli με τον Ginger Baker (στο μπάσο νομίζω ο Πολίτης αλλά δεν θυμάμαι thus I beg to be corrected). Μουσικάρες και οι τρεις. Παίξανε παπάδες και αρχιεπισκόπους. Βαρέθηκα τη ζωή μου και έγινε το κεφάλι μου καζάνι. Και οι φίλοι μου του (τότε) γκρουπ, τα ίδια...... Και να σκεφτείς ότι πάντα ανήκω στην rhythm section........

Ojos De Brougos ;D Αλλά το χουν πάρει.... σχεδόν Κάνε το Vientre de Brujos ή Ojou Re Brougo (Ώχου ρε Μπρούγο με Ισπανική προφορά) Καλοπροαίρετος χαβαλές και μην το πάρεις στα σοβαρά. Το Hollow Log μου άρεσε πρόσφατα που άκουσα αλλά αν το χρησιμοποιήσεις (εσύ και όσοι διαβάζετε) και γίνεται διάσημοι θα απαιτήσω πνευματικά δικαιώματα ...... 8)

Καλά. Άμα έχω και εγώ από πίσω μου (στο μπάσο να πω μόνο) McAvoy (το αγαπημένο μου workhorse), Cox, Entwistle, Shannon και δεν συμαζεύεται, λέω και εγώ τέτοιες ...... άντε να μη πω. Από μπάντες που ανεβοκατεβαίνουν ταστιεροτύμπανα σαν ασανσέρ πολλές. Από αυτές όμως λίγες κουνάνε το κορμί του ακροατηρίου. Το δέσιμο είναι πάντα πιο δύσκολο από το λύσιμο. Οπως είπανε και οι Skynyrd (που δεν διακρίνονται για τον στίχο τους) I don't care for fancy music if your my shoes can't shuffle around. Από την άλλη, οι Jam δεν σολάρανε ποτέ. Αλλά ....... Πέραν από την προσφιλή τακτική του SF να υπερβάλει λίγο (και το ξέρει) με έντονες δηλώσεις, έχει απόλυτο δίκιο στο Groove is the Κing.

Βρε SF, πάλι στο ίδιο μήκος ;;; Και είσαι απόλυτα σωστός. Το θέμα είναι να βγεί το Groove του εκάστοτε κομματιού. Αλλιώς απαγγέλουμε προκάτ ποιηματάκια. Και αυτό κύριοι (like it or not) επιτυγχάνεται με perspiration rather than inspiration.

Από τα πιο παρεξηγημένα πράγματα στην Blues-rock μακράν. Η rhythm section. Είναι τα μισά λεφτά αλλά ποιός το καταλαβαίνει. Και δεν είναι ποιος είναι ο χεράς ντράμερ ή ποιός μπασίστας σπέρνει. Είναι το rhythm που "διαβάζει" και αφουγκράζεται όχι μόνο την τεχνοτροπία του lead (γιατί αυτή του είναι λίγο πολύ γνωστή) αλλά και την διάθεσή του. Πότε να μαζευτεί, πότε να σφιχτεί στακάτα, πότε να απλώθεί με τα ride και αναλύσεις. Και επίσης να διαβάζει ο ένας τον άλλον. Πότε θα αλλάξει την μπότα του σε φάνκυ ο ντράμερ, πότε θα κάνει πίσω ο ένας για να αναδειχτεί η φράση του άλλου (όχι σαν τους Cream "βαράτε-όλοι-μαζί-και-όποιος-ακουστεί-περισσότερο") και και και ..... Μου έχει δωθεί η εντύπωση πως οι περισσότεροι θεωρούν ότι δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Και μπορεί να είναι έτσι. Αλλά δεν το βλέπω να γίνεται συχνά. Ισα-ίσα. Εχω δει καλούς κιθαρίστες που ούτε το γκρούπ τους ακούνε, ούτε οι υπόλοιποι τους πλαισιώνουν σωστά. It's a team effort. Για αυτό και οι μεγάλοι κιθαρίστες μόλις βρούν την rhythm που τους καλύπτει, δεν την αλλάζουν εύκολα (για να μην πω με τίποτα). Ααααχ τα είπα και ηρέμησα.

Υπερβολικά (έτσι που είναι η αγορά) δεν είναι, αλλά πολλά (περισσότερα από ότι θα έπρεπε) σίγουρα είναι. Βάλε και μεταφορικά............άσε καλύτερα. Υπάρχουν και τα ευρωπαικά ή πλακέτα από Αμερική, υπόλοιπη υλοποποίηση από εσάς.

Ασε και εγώ μπασίστας. Και το ενισχυτάκι μου που φτιαξα το χαίρονται οι εξάχορδοι. Τι να τους κάνεις μωρέ. Κι αυτοί χρειάζονται......... Για λέγε για τον 300άρι (αν και υπερβολή αλλά ....ε και; )....

καφεδάκι, ουζάκια, σουμάδα, σαλέπι, βυσινάδα, λεμονάδα αληθινή, νερό με "υποβρύχιο", ale, coke, g&t, limonaya ME λεμόνι, Jameson το καλοκαίρι, malt τον χειμώνα, και 20άχρονες να τις πίνεις στο ποτήρι............. και ότι κερνάτε. Αντε στην υγειά μας........

Βάλε του και ένα 8άρι (LM3886) και βάλε γκάζια να χει ο κόσμος.... (σε περίμενα για αυτό από παλιότερο thread ;) ). Πάντως αν το κάνεις έχω τον τορροειδή έτοιμο (και χωράει σε πλαστική θήκη από CD ακριβώς). Marillion τα κουτάκια από το γάλα του μωρού τα είχα βάψει μαύρα και τα είχα φτιάξει super - tweeter με μοτορόλες. Show stopper. Την επίσκεψη δεν την ξέχασα. Απλώς είμαι με οξεία ρήξη υπερακάνθιου. Κουλός και με τη βούλα. Χειμώνας έρχεται...... Alder πέρα από πλάκα.........ωραίος.

Ημουν, είμαι, και, μετά τις πρόσφατες ταλαιπωρίες μου, μάλλον θα παραμείνω σκεπτικιστής για το shielding. Αλλά ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει ταλαίπωρο. Κι αν δεν υπάρχει ταλαιπωρία, δεν αξίζει. Και...........σας αγαπώ.

Μπράβο, μπράβο ΜΠΡΑΒΟ babtua. Καθαρή όμορφη ΚΑΙ λειτοργική δουλειά. Σου είπα συγχαρητήρια ; Αριστα έπραξες για το Reverb. Το τρύπημα του σασσί έχεις απόλυτο δίκιο. Και εμένα μου βγαλε τη ψυχή (τρυπανάκι και λίμα !!!) Πρέπει να είναι λίγο ξεμέσιασμα η μεταφορά. Αλλά χαλάλι. Μπράβο !!!

Εγώ πάλι τώρα δεν έχω καταλάβει ποιό είναι το αντικείμενο της συζήτησης. Θέλει ο Trigga να μάθει blues. Καλώς πράτει με γειά του με χαρά του. Θέλει ο Trigga να μας πει μετά την εβδομαδιαία εμπειρεία του με τα blues την άποψή του για αυτά; Να την πει. Δημοκρατία έχουμε. Ταυτόχρονα ο καθείς δίνει και την ανάλογη βαρύτητα στα συμπεράσματά του. Θέλει ο Trigga να μας ρωτήσει; Ε τότε να κάτσει να μας ακούσει και τι απαντήσαμε. Τώρα ποιός τα σπάει, τα χώνει, τα κολλάει, τα σέρνει, ποιανού καίγεται η ψυχή και ποιανού συγκαίγεται ο κώλος με ενδιαφέρει να το ακούσω από ανθρώπους που α) έχουν εμπειρία πάνω στα blues και β) τους ενδιαφέρει το ιδίωμα Καλός σεφ αν δεν σου αρέσει το φαγητό κομμάτι δύσκολο το βλέπω να γίνεσαι. Με όλο τον σεβασμό στις γνώσεις σου και στις προσπάθειες γνώσης σου φίλτατε Trigga δεν νομίζω ότι πληροίς τα παραπάνω. Θέλεις να παίξεις blues by the manual και πάλι γούστο σου καπέλο σου. Αλλά από την άλλη μη μας λες η αρχή και το τέλος όλων είναι η θεωρία, που βέβαια και απαραίτητη είναι και καλή και χρυσή αλλά το δικό σου στίγμα δεν στο δίνει. Τώρα όταν ακούς Django, Piazzola, Βαμβακάρη, SRV και έχεις την εντύπωση ότι και αυτοί κλίμακες ανεβοκατεβαίνουν................ πάσο. Αν το συκεκριμένο feeling, je ne sais quoi, τσογλανιά, μαγκιά, απατεωνιά και όπως θες πες το, το βρεις γραμμένο πως αναπαράγεται, πες μας. Όλοι καλάρουνε μα δε βγάζουν ψάρια, καλάρει ο Zappa (αψογος συνδυασμός τεχνικής και ψυχής) και βγάζει καλαμάρια... ;) Οπως είπε και ο SF στην αρχή. Ακου βρε παιδί μου. Ακου λίγο προσεκτικά. Αν θες βέβαια. Και μετά βλέπουμε.. Αυτό που έπαιξες πάντως δεν είναι blues αλλά υπόκρουση στο η κυρία Τασία στο ταμείο 4. Η κλίμακα ήταν σωστή όμως.

OK, εκτός θέματος μα μιας και αναφέρθηκε. Δύο πράγματα με απογοήτευσαν ελαφρώς στην Ισπανία. Οι γυναίκες και το φαγητό. Οχι γιατί ήταν άσχημα αμφότερα. Απλώς γιατί είχα πολύ μεγάλες προσδοκίες. Αυτά με την εκτεταμένη εμπειρία της Μαδρίτης, Castilla - La Mancha και μικρότερης στην Andalucia και πολύ μικρότερης στην Catalonia. Μου έχουν μείνει απωθημένο οι Βάσκοι - κατηγορία από μόνοι τους.