The Genius Loci

Ενημερωτικά class A ή AB  ???

Ενημερωτικά τελείως: οι μόνοι πραγματικοί Class A ενισχυτές που μπορείς να βρεις πρακτικά στην αγορά, είναι οι single ended (με μία τελική λυχνία).

Αλλά υπάρχουν αρκετοί που ανήκουν στην παραψυχολογική "Marketing A" τάξη λειτουργίας.  ;D

άρα όταν (εάν) αποφασίσεις να το πουλήσεις...και ο επόμενος, αυτό θα δεί και όχι τα πολλά κομμάτια... ;)

...άρα δεν σε νοιάζει από πόσα κομμάτια αποτελείται :)

Ακριβώς.  ;) ;) (τι μαφία που είσαι ρε Marathon...)

Ακόμα και αν υποθέσουμε πάντως ότι τα πολλά κομμάτια δεν παίζουν ρόλο στον ήχο, υπάρχει, πρώτον το θέμα της κοροϊδίας (κιθάρα φτιαγμένη από.... περισσεύματα!) και το ζήτημα του... βάρους! Διότι αν το σώμα είναι από 5-6 κομμάτια και πάνω, η κόλλα μόνο θα ζυγίζει περισσότερο από το ξύλο!  :P

βλεπω την δικια μου και βλεπω στο πισω αλλα και στο μπροστα μερος εχει καθετες γραμμες και νομιζα ειναι θεμα βαφης... αρχικα νομιζα ειναι απο 1 κομματι γιατι εβλεπα το βιντεο του vaughn απο το little wing ξερεις :P

Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα Strat με κάποιο veneer (δηλ. λεπτό φύλλο ξύλου σαν "καπάκι" πάνω από το σώμα). Αυτό για λόγους αισθητικής κυρίως, για ημιδιάφανα φινιρίσματα.

Συζητιέται κατά πόσον το ένα κομμάτι στο σώμα έχει νόημα, ή ακόμα και αν είναι καλό. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι ξύλο σημαίνει ότι το σώμα θα είναι πιο εύκολο να σκευρώσει θεωρητικά.  ;) Και φυσικά κοστίζει πολύ περισσότερο.

Για τους περισσότερους επώνυμους κατασκευαστές, αλλά και επώνυμα aftermarket σώματα, μιλάμε για 2 ή 3 κομμάτια ξυλείας στο σώμα. Βέβαια δεν είναι σπάνιο να βρίσκεις και περισσότερα, ειδικά εφόσον "κρύβεται" εύκολα.

Σχετικά με τα knobs, δες στο ebay (εννοείται). Από μαγαζιά, πιθανότατα έχει ο Stewmac όπως και το αγγλικό Axesrus.

Νομιζω πολλα νευρα υπαρχουν σε αυτο φορουμ... μια συζητηση κανουμε δεν χρειαζεται αμα καποιος κανει λαθος να τον "τρωμε" επειδη εχουμε περισσοτερη εμπειρια...

Εγώ πάλι νομίζω -και τυχαίνει να το έχω ξαναπεί, και θα το ξαναπώ όσες φορές χρειαστεί- ότι μάλλον πολλή κάποια έλλειψη χιούμορ και τάση για εύκολη παρεξήγηση υπάρχει "σ'αυτό το φόρουμ".  ;) Chill.  :)

Για κοίτα καλύτερα σε ποιόν απαντάω... ;D

:-[

You're right mate... το είδα κάτω από το δικό μου και βιάστηκα να απαντήσω.  :-\

Μάλλον εννοείς wide fat?

Όχι εννοώ wide thin, όπως αναφέρθηκε στο post του Black Forest πιο πάνω.

Να προσθεσω πως εγω εχω μια PRS se custom 24 25th anniversary που εχει αρκετα (εως πολυ) χοντρο μπρατσο (wide thin) !

"Αρκετά ως πολύ χοντρό μπράτσο", όταν μιλάμε γι'αυτό, για μένα είναι ανέκδοτο. Μάλλον ο φίλος BlackForest δεν έχει πιάσει ποτέ, ας πούμε, boatneck ή fatback Warmoth μπράτσο.  ;)

C: Thickness at 1st Fret- 20mm

D: Thickness at 12th Fret- 22mm

 

.....

 

c: Thickness at 1st 19.5mm

d : Thickness at 12th 21.5mm

Sorry αλλά 19.5 και 20mm δεν μπορείς σοβαρά να το πεις "χοντρό" μπράτσο. Μπράτσο μπουζουκιού είναι πάλι.  ;D

Ομοίως το wide thin της PRS, δεν είναι παχύ μπράτσο. Ψιλο-μέτριο είναι.

Τα μοναδικά "ψωμωμένα" μπράτσα που αναφέρθηκαν σ'αυτό το thread είναι τα 50άρια της Gibson.

Βασικό είναι -στην αίσθηση- πως είναι το contour, δηλαδή το σχήμα του μπράτσου στο πίσω μέρος. Ψάξε στο google να δεις τα διάφορα contours, C, D, U, κλπ. Παίζει μεγάλο ρόλο στο πως στηρίζεται το χέρι.

Ωστόσο "υποδεέστερα" υλικά πολλές φορές έχουν δώσει "χαρακτήρα" σε συγκεκριμένα πετάλια, μέσα στα χρόνια (αυτή είναι η lo-fi αντίληψη).

Να συμπληρώσω στο παραπάνω: ακόμα και ΛΑΘΟΣ υλικά ή λάθη στο κύκλωμα, έχουν δώσει χαρακτήρα.  ;)

Ρωτάς δύο διαφορετικά πράγματα.

Κατά τη γνώμη μου (που δεν είναι γνώμη ειδικού, για να εξηγούμαστε) τα υλικά παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην ποιότητα του ήχου ενός πεταλιού, αν το δούμε συνολικά (σαν hifi αντίληψη, δηλαδή).

Ωστόσο "υποδεέστερα" υλικά πολλές φορές έχουν δώσει "χαρακτήρα" σε συγκεκριμένα πετάλια, μέσα στα χρόνια (αυτή είναι η lo-fi αντίληψη).

Τέλος, δεν είχαν όλα τα vintage πετάλια "καλά" υλικά, μερικά είχαν τα "κατάλληλα" υλικά. Αλλά και (πάρα) πολλά απλά ακουγόταν και ακούγονται ΧΑΛΙΑ σε σχέση με τα περισσότερα σημερινά.

Προσωπική γνώμη: αν σε απασχολεί για να κάνεις DIY ψάξτο. Αν σε προβληματίζει για την ποιότητα του ήχου σου, θα σε προέτρεπα να μην πέσεις στην παγίδα του μπουτίκ και της βινταζίλας.  ;)

Αυτο λιγο με δυσκολευει γιατι δεν μπορω ακομα να ακολουθησω τις γραμμες που παιζουν, οποτε ψαχνω στο νετ για αντιπροσωπευτικα blues κομματια, καθομαι τα ακουω, να αποκτησω ογκο ακουσματων, να γεμισει λιγο το κεφαλι μου...

Και τι έγινε που δεν μπορείς να ακολουθήσεις τις γραμμές; Εξετάσεις θα δώσεις;

Είναι ΜΕΓΑΛΗ ευτυχία που αφοσιώθηκες χρόνια στη ρυθμική κιθάρα, γιατί θα μπορέσεις να αποδώσεις με ακρίβεια και feeling ο,τιδήποτε lead παίξεις. Κατά τη γνώμη μου, η lead κιθάρα θα έπρεπε να απαγορεύεται τα πρώτα δύο χρόνια ενασχόλησης με το όργανο.  ;D Θα ήταν ευχής έργον οι ηλεκτρικές κιθάρες να ερχόταν με μετρητή διετίας, και, αν αντιλαμβανόταν πάνω από 2 δευτερόλεπτα single notes, να έκλειναν τον ήχο.  :P :P :P

Μπράβο για μια ακόμη φορά για τις ωραίες δουλειές Ηλία!  :) :)

Αντιθέτως εχω βάψει σώμα jazz bass με ακρυλικό αυτοκινήτων διαφανές  και όπως το έβαψα πριν κανα δυο δεκαετίες έτσι και έχει μείνει , είναι καταπληκτικό βερνίκι για solid body όργανα!

Αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Έχω βάψει, πριν 6 χρόνια και, ένα Precision σώμα με ακρυλικά. Δεν έχει καταλάβει τίποτα. Τελευταία έβαψα την Tele με ίδιου τύπου χρώματα και βερνίκια, και δείχνει εξίσου ανθεκτικό το φινίρισμα, αν και ΠΟΛΥ λεπτό.

Έχω να πω ότι, πέρα από τα licks, οι δυναμικές είναι παρούσες, και ειδικά με τον εξοπλισμό που έγραψες αυτό είναι ΠΟΛΥ καλό. Και το μεράκι και το attitude υπάρχουν! Οπότε μη μασάς.  ;)

Νομίζω ότι ο πιο γρήγορος τρόπος να το πας ένα βήμα παραπέρα είναι πολύ απλός: να παίζεις πάνω σε blues κομμάτια! Δεν εννοώ backing tracks, πάνω στα original. Ότι έκαναν και οι "παλιοί" δηλαδή!  ;)

Παντα μου αρεσαν αυτες οι κιθαρες - δεν εχω παιξει την συγκεκριμενη αλλα για 300 ευρω δυσκολευομαι να πιστευω οτι δεν θα αποτελει κελεπουρι.

Ξέρεις Οδυσσέα τι προφίλ μπράτσου έχει; Γιατί αν έχει το "αντρικό" 50άρι, τότε είναι θεϊκή η κιθάρα.  ;)

καποιο ρολο θα παιζουν και οι καταχρησεις στο θεμα ..

Ναι βέβαια. Μετά από μια ζωή καταχρήσεων, ανέπτυξε λέμφωμα στα 65 του...  ::) ::)

O Seymour Duncan πρόσφατα έβγαλε και slant πίσω μαγνήτη, οπότε ακόμα και αν θέλει κάποιος να αλλάξει τους μαγνήτες υπάρχουν επιλογές.

Για τους (αυξανόμενους?) φίλους της Source Audio στο φόρουμ, ένα βιντεάκι με πεταλάκια που παρουσίασαν στο NAMM. Η έμφαση είναι στο (τελείως νέο) Reverb πετάλι:

Σχετικά με το Ethos: δεν έχω κάνει καμμία παρουσίαση ούτε -επί τούτου- ηχητικά κλιπάκια και ούτε πρόκειται να κάνω. Δεν έχει πολύ νόημα από τη στιγμή που υπάρχουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ανάλογα στο youtube.

Τους τελευταίους μήνες άλλαξα σημαντικό μέρος του εξοπλισμού, και επειδή ο χρόνος δεν περισσεύει προτιμώ να χρησιμοποιώ ό,τι αποκτώ σε "κανονικές" ηχογραφήσεις και παιξίματα. Δεν το κάνω επίτηδες!  ;D

Αυτό που μπορώ να πω για το Ethos είναι πως, γι'αυτά που κάνει, είναι αναντικατάστατο. Άσε δε που, πλέον, με το Magnum 44 και μια οποιαδήποτε "σωστή" καμπίνα, είναι ένα rig από μόνο του. Τσέπης (της θήκης της κιθάρας!).  ;D

Σχετικά με το Source Audio που ρωτάς φίλε FNM, το έχω πολύ λίγο καιρό και το έχω χρησιμοποιήσει σε μια τελευταία ηχογράφηση μόνο. Αυτό που το χαρακτηρίζει, είναι η διαφημιστική ατάκα της εταιρείας: "a fuzz for the 21th century"  ;D Οι ήχοι που μπορείς να πάρεις απ'αυτό απλά δεν αποδίδονται με τίποτε άλλο. Δεν είναι για όλη την ώρα (τουλάχιστον για μένα), αλλά μπορεί να δώσει μια ποικιλία ξεχωριστών ηχοχρωμάτων που είναι εντυπωσιακή και μεγάλη πηγή έμπνευσης! Ακόμα το ψάχνω βέβαια.

Παρεμπιπτόντως πρόσφατα η Source Audio έβγαλε μια νέα σειρά (Soundblox 2) που θα τοποθετείται ανάμεσα στα παλιά Soundblox και στα Pro, ενώ είναι και πολύ μικρότερα σε μέγεθος και με μεταλλικά κουτιά.  ;)

Εχμμμ...

Είναι κουτάβι ο σκύλος σου;

Γιατί αν ΔΕΝ είναι, έχεις πολύ σοβαρότερα προβλήματα απ'το να πληρώσεις για μια ζώνη κιθάρας. Σκύλος που καταστρέφει πράγματα που εκ'προοιμίου ΔΕΝ του ανήκουν (γιατί ΤΙΠΟΤΑ δεν ανήκει στο σκύλο που έχει αφεντικό, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), είτε δεν ασκείται αρκετά, είτε δεν γνωρίζει ακριβώς ποια είναι η θέση του στην "αγέλη" του σπιτιού (hint: αν δεν υπάρχει άλλος σκύλος, η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, μετά απ'όλους τους ανθρώπους  ;)).

Sorry αν γίνομαι "διδακτικός" αλλά ΙΣΩΣ θα έπρεπε να το κοιτάξεις.  ;)

Πολύ πολύ φιλικά (και ζωοφιλικά  ;D).

Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι με το να βάλεις humbuckers σε κιθάρα με P-90 την "αναβαθμίζεις"??  ::)

Πάντως η πρόταση για τους mini-hums είναι η καλύτερη, δεδομένου ότι η ίδια η Gibson έκανε το ίδιο αρχικά στις κιθάρες της. Δηλαδή οι mini humbuckers + τα rings τους, έχουν εκ'κατασκευής το ίδιο μέγεθος με P-90.

Δύο πετάλια.

Το ένα είναι αυτό:

Και το άλλο, πολύ πρόσφατα, αυτό:

...το οποίο όπως με τον Κάιζερ που έκανε τον Άντερσον να σταματήσει να φτιάχνει κιθάρες, δείχνει πάλι τον Κάιζερ σαν την αιτία που ο Ντάμμμπλ σταμάτησε να φτιάχνει ενισχυτές.

Ο Alexander Dumble απ'όσο έχω ακούσει ασχολείται τώρα με... όπλα (δίκανα, καραμπίνες και τέτοια).  :o

Χμμμ... όπλα ε; Μήπως πρέπει να ανησυχήσουμε...? Έχει κάτι στο μυαλό του ο big Alex?

Εδώ νομίζω εξηγεί πως προέκυψε το προσωπικό του στύλ... :-\

 

 

ΟΚ.

Όποιος κατάφερε να δει πέρα από το 2ο λεπτό, για μένα είναι ήρωας, πρέπει να παρασημοφορηθεί και το nick του να προβάλλεται για 1 μήνα στην προμετωπίδα του Noiz.

Ομολογώ (και το είχα κάνει και σε άλλο thread που είχα ανοίξει για τον Kaiser) ότι δεν διαθέτω τα νοητικά/καλλιτεχνικά εφόδια να εκτιμήσω αυτό που κάνει. Τουλάχιστον στα περισσότερα που έχω ακούσει (όσο τα κατάφερα). Γιατί άκουσα και κάποια δικά του που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα, ίσως άλλες φάσεις ή άλλες παράλληλες δραστηριότητες; Το συγκεκριμένο thread είναι προφανώς χιουμοριστικό και μάλλον για Π.Χ.

blue, ο Kaiser κάνει πολλές τέτοιες "παρουσιάσεις". Δεν ξέρω αν παίρνει την άδεια των κατασκευαστών ή όχι.

+1000

Όταν μαζεύονται άνθρωποι γύρω από κάποιο κοινό ενδιαφέρον/θεματολογία φέρνοντας ένα μείγμα από απόψεις βασισμένες σε μερική, χαλαρή γνώση και μυθολογία μαζί με πραγματικές και αποδείξιμες γνώσεις, χωρίς να ξερουν πάντα ποιές είναι ποιές, συν κάμποσο πάθος, έχουμε ακριβώς αυτό.

Αυτό. Συν αυτά:

Υποκουλτούρα μπορεί να είναι οι οπαδοί κάποιου χόμπυ, μιας αθλητικής δραστηριότητας, μιας πολιτικής τάσης, κοκ. Πάντοτε αυτό που τους διαχωρίζει είναι ότι περιχαρακώνουν τα όριά τους με πολλούς τρόπους: ειδική "διάλεκτος", εξειδικευμένη "μυθολογία" και ανεκδοτολογία, συγκεκριμένα στέκια (internetικά και άλλα). Για τους "απ'έξω" συνήθως είναι κάτι σαν aliens.  ;) Ωστόσο υπάρχουν βαθύτατες ψυχολογικές και κοινωνιολογικές ρίζες σ'αυτά τα φαινόμενα και -προφανώς- δεν θεωρούνται παθολογικά, παρά μόνο στο βαθμό που (ατομικά πλέον) μπορεί να επιδρούν με ανώμαλο τρόπο στη ζωή του καθένα και του άμεσου περίγυρού του. Για παράδειγμα, είδατε στο βίντεο έναν που λέει ότι η πεταλιέρα του κοστίζει πιο πολύ απ'το αμάξι του.

On topic: πειράζει που ο άνθρωπος παίζει 'αντισυμβατικά' με τέτοια κιθαράκλα? or am I missing the point (again) ?

Η απάντηση είναι "Ναι". Αλλά σε ποια από τις δύο ερωτήσεις;  ;)

χαχαχαχαχα...ειλικρινα ποσοι απο εμας δεν εχουμε κανει ΑΚΡΙΒΩΣ εναν τετοιο διαλογο η μια τετοια δηλωση..

Έλα ντε! Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όλοι οι (λίγο πολύ) gearheads, είμαστε υποκουλτούρα. Με την κοινωνιολογική σημασία της λέξης, δεν υπάρχει υποτιμητική διάσταση σ'αυτό. Αν υπάρχει λόγος, να το αναλύσω, αλλά μάλλον αρκεί το γέλιο εδώ.  ;D ;D

Καλο! Κανενα με ενισχυτακιδες η φανατικους των signature guitars δεν εχει;

Θαρρώ πως έχει! Ψάξε και βάλε το εδώ αν βρεις!  ;)