haryy

Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να είναι καλύτερο το HI-FI ηχείο από το monitor :o .Δεν το λέω για να σε μπερδέψω,απλά έχε στο νου σου ότι στην τελική είναι όλα ηχεία.Βάλε μια αγαπημένη σου παραγωγή και στα δύο και επέλεψε να δουλέψεις με αυτό που σου ακούγεται καλύτερο

Εδώ πιστέυω ισχύουν 2 πράγματα:πρώτον είναι το γεγονός ότι όταν "κατακτάμε" κάτι,παύει να υπάρχει όντως ο αρχικός ενθουσιασμός και θέτουμε από μόνοι μας παραπάνω όρια.Αυτό αφορά το τεχνικό,περισσότερο,μέρος της υπόθεσης.Είναι όπως π.χ όταν πρωτοπιάσαμε όργανο και το κοιτούσαμε με δέος,αλλά μετα από μερικούς μήνες η προσοχή μας είχε εστιαστεί πια,στο να βγάζουμε κομμάτια.Δεύτερον,υπάρχει νομίζω το αισθητικό κομμάτι,αυτό που νιώθουμε κάθε φορά που ακούμε κάτι ωραίο και θέλουμε να το βγάλουμε.Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το γιατί μας αρέσει.Και η απάντηση βρίσκεται πιστέυω στην λεγόμενη "μαγεία" της στιγμής που γράφτηκε το κομμάτι,δηλ. με τους συγκεκριμένους μουσικούς,την δεδομένη διάθεσή τους,τον ηχολήπτη που τους έδωσε αυτό τον συγκεκριμένο ήχο,κτλ.Έτσι,όταν βγάζουμε εμείς το "τάδε" σόλο που μας πόρωνε και δεν μας πορώνει τόσο πολύ πια,είναι και γιατί λείπουν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες,πχ στην περίπτωση ενός Stairway to heaven,λείπουν ο bonham με τον τόσο ιδιαίτερό του ήχο,ο Paul Jones,η φωνή του Plant.Η μόνη (φτωχή) εναλλακτική λύση είναι να παίζουμε πάνω από το CD!

Έχει κανείς υπόψιν του αυτό το μωράκι? Με ενδιαφέρει πάρα πολύ για αυτό και θα ήμουν υπόχρεος στον οποιοδήποτε μου δώσει πληροφορίες για τον ήχο του όπως επίσης και για το που μπορώ να το βρώ Ελλάδα (αν το φέρνει κανένας) http://www.apiaudio.com/a2d.html Eυχαριστώ εκ των προτέρων.

H λύση είναι σταθεροποιητής τάσης.Έχει στο πλαίσιο έναν σε προσφορά 50Ε και είναι 1200VA.Εμένα με έσωσε από το σταμάτα-ξεκίνα του ψυγείου και αντέχει tower με τροφοδοτικό 420W και 19άρα crt οθόνη

Όντως παρατήρησα και εγώ pops-clicks,αλλά σε ρύθμιση 500ms latency στο nuendo.Περίεργο.Πάντως δεν δουλευω ποτέ με τέτοια καθυστέρηση,ούτε καν στο mix,οπότε δεν με ενοχλεί. Το wavelab από default έχει υψηλό latency.Μήπως το "έριχνες" λίγο και σου δουλέψει οκ;

Τους δοκιμασα στην 1820 και η καρτα φυσαει και δεν μου παρουσιαζει πια το (σπανιο) χασιμο του audio που χρειαζοταν restart.Oι πιστοι προσέλθετε: http://www.emu.com/support/files/download2.asp?Centric=760&Platform=1

Στο κανάλι του patchmix που σου έρχεται το σήμα,φτιαξε ένα send προς το asio 1-2,και κατόπιν όρισε στο input connections Του cubase asio 1-2 σαν input.Είναι λίγο δύσκολη η δρομολόγηση σήματος στην κάρτα αλλά αν ξέρεις αγγλικά μπες στο site της emu και ψάξε.Θα βρείς τις απαντήσεις που θέλεις.

Έχω ένα vintage precision '57 του 1988 και το αλλάζω άνετα με αντίστοιχο δεκαετίας 70 εώς '82.Ενδιαφέρεται κανείς??

Το beta παίζει καλύτερα σε σχετικά ήσυχα stage.Αν όμως οι καλλιτέχνες "βαράνε",τότε η λύση είναι SM.

Από τη στιγμή που περιόρισες τις επιλογές σε 2 μάρκες,δεν έχεις παρα να κάνεις μια βόλτα και να τα ακούσεις.

Για μένα το απόλυτο είναι τα Sony MDR-7509 όπως προανέφερε ο dither. Πιστεύω ότι είναι μίλια μακριά από τα υπόλοιπα,απλώς :( κοστίζουν πάνω από 200Ε.Αλλά τα αξίζουν γιατί έχουν τέλεια στερεοφωνία (image,depth,localization) η οποία είναι απαραίτητη όταν κρίνεις μια μίξη.

Επίσης,στα Nvidia properties θα πρέπει να αλλάξεις τη ρύθμιση γιατί όταν βάζεις 2 οθόνες,επιλέγεται αυτόματα το clone mode,που σημαίνει ότι οι δύο οθόνες δείχνουν το ίδιο πράγμα.

Υπάρχει βέβαια και η τζάμπα λύση αν δεν ενδιαφέρεσαι για την αισθητική του δωματίου. Μεγάλες ναυλον σακουλες ή σακούλες για χαλιά γεμισμένες με πανια,υφάσματα και λοιπά παρόμοια υλικά και τοποθετημένες όρθιες στις 4 γωνίες του δωματίου.Κάνουν καλή δουλειά..

Η έμπνευση έρχεται με καθαρό μυαλό..

Συμφωνώ με τον Takis απόλυτα,και εγώ τους έχω δει και βαρέθηκα τη ζωή μου μετά το πρώτο 20λεπτο.Για μένα αυτό λέγεται λογική του σκυλάδικου. Και εγώ έπαιζα με μια μπάντα (τους Κράμα) όπου είχαμε φτάσει στο σημείο να παίζουμε τα ίδια και τα ίδια και είμασταν κολημμένοι σε ένα συγκεκριμένο μουσικό πλαίσιο.Ευτηχώς τώρα παίζω σε μια μπάντα όπου όλοι είμαστε απελευθερωμένοι.Αν αυτό αρέσει ή όχι είναι δευτερεύων ζήτημα. Τώρα θα μου πείτε, ότι ίσως έπαιζα μουσική που δεν μου άρεσε.Όχι,απλά δεν υπήρχε έμπνευση και διάθεση να προχωρήσουμε πιο πέρα το ίδιο το μουσικό στυλ που έιχαμε (κυρίως southern rock).Είμασταν επαναπαυμένοι στο ότι στα live ο κόσμος γούσταρε και έτσι παίζαμε τα ίδια και τα ίδια.Αυτό ίσως είναι μια καλή αφορμή από μόνο του ώστε να συνεχίζεις στο ίδιο μοτίβο αλλά εγώ πιστεύω ότι αν ο μουσικός έχει τη φλόγα της αναζήτησης,τότε θα ψάξει να βρει το κάτι παραπάνω,αλλιώς θα βολευτεί και θα ανακυκλώνεται,όπως κάνουν αρκετές μπάντες (διάφορα blues,jazz και funk σύνολα) Δεν θάβω συγκεκριμένα στυλ μουσικής.Πρόσφατα είδα τους Funky Φίλτρα στο Χαλάνδρι και ενώ περίμενα να δω τα ίδια και τα ίδια πάλι,τα παιδιά με εξέπληξαν (όπως και όλο το κοινό) παίζοντας μεν funk αλλά με απρόβλεπτα και ΩΡΑΙΑ στοιχεία στη μουσική τους που δεν την έκαναν πολύπλοκη,αλλά γνώριμη και ταυτοχρονα ενδιαφέρουσα.

Όπως και το Amplitube είναι πολύ καλό plug-in. Τώρα με τα εργαλεία που έχεις,δοκίμασε να βάλεις octaver (μια οκτάβα κάτω) στο πετάλι σου και μίξαρε το σε σχέση με τον dry ήχο σχετικά χαμηλά (λόγω καθυστέρησης των digitech γενικώς) ως ότου ακούσεις όγκο.

super άχρηστο site.

Συμφωνώ απόλυτα με τον feather για το θέμα της πρακτικής εξάσκησης. Για παράδειγμα,εγώ ήμουν τυχερός εν έτη 1994 όταν ήμουν στην AVR (δυστηχώς δεν υπάρχει πια) όπου το studio των πρωτοετών ήταν ανοιχτό για ώρες εξάσκησης 24 ώρες το 24ωρο,7 ημέρες την εβδομάδα!!! Καταλαβαίνετε πόσο σημαντική ήταν η εμπειρία που έπαιρνε ένας σπουδαστής. Πιστεύω λοιπόν πως το κυριότερο κριτήριο στην επιλογή σχολής θα πρέπει να είναι αυτό και μετά όλα τα άλλα.

Bruce Bartlett : Stereo Microphone Teqhniques.Εγώ πάντως έμαθα πολλά πράγματα από αυτό.

Αν ξέρουμε πως λειτουργούν τα μπλιμπλίκια που έχουμε,τότε δεν πειραματιζόμαστε με 15 plug-ins για να κάνουμε π.χ. την κιθάρα space. Και αν ξέρουμε ακριβώς πως ακούγονται τότε προσπαθούμε να μην τα χρησιμοποιούμε και κοιτάμε να φτιάξουμε αναλογικά τον ήχο μας πριν μπει στο computer 8)

Υπάρχει κανείς (που λέει και το τραγούδι 8O ) που να την έχει δουλέψει? Η άποψή σας??? Αξίζει το χιλιάρικο;

2 πράγματα χρειάζονται παιδιά: 1) Να έχει κάποιος λεφτά για να κάνει την αρχική επένδυση:καλαίσθητο χώρο,καθαρές τουαλέτες,πολύ καλό ηχητικό σύστημα ικανό να παράγει "cd quality", καθαρά ποτά,σωστό service, άνετο και καλαίσθητο stage, σωστά σχεδιασμένο φωτισμό (δυναμικός αν πρόκειται για "ορθάδικο",στατικός με "σκηνές" αν είναι σαν τον Σταυρό π.χ.) Τέλος,να ενσωματωθούν στο αρχικό κεφάλαιο και τα έξοδα για την διαφήμιση. 2) Band control,κοινώς οι άσχετοι έξω. Πιστεύω πως ο Σταυρός έχει και τα δύο γιαυτό μαζεύει το μαρούλι,ενώ η αρχιτεκτονική εν μέρη το πρώτο μονο.Όταν πας στο Σταυρό,ξέρεις (κατα 70%) πως θα ακούσεις καλή μουσική από καλούς παίχτες και ο χώρος θα σε κάνει να νιώσεις άνετα. (θα δεις και ωραίες φατσούλες!) Έτσι,όταν υπάρχουν αυτά τα δύο στοιχεία σε ένα χώρο,αυτό κάνει καλό και στο ίδιο το μαγαζί (μαζεύει κόσμο όπως είπαμε) αλλά και στους διάφορους wannabeastar τύπους που βλέπουν πως για να παίξεις σε μια σοβαρή σκήνη πρέπει να έχεις το κάτι παραπάνω,και αυτο σε κάνει να πασχίζεις πιο πολύ.