Προς το περιεχόμενο

haryy

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    2.613
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    1

Αναρτήσεις από haryy

  1. όσον αφορά το σχόλιο του Bob Clearmountain:

    γύρω στο 1960 τα studios στη νέα υόρκη αποφάσισαν να εγκαταστήσουν εκτός από τα μεγάλα μονιτορ και "consumer" ηχεία ως μέθοδο αναφοράς για τις μείξεις τους. Κάποια από αυτά ήταν το KLH' date=' το JBL 4310, το Advent και το Υamaha NS-4. Το NS-4 ήταν καλό σαν μέσο αναφοράς καθώς είχε μεγάλη παρουσία στην αγορά hi fi. H Yamaha όμως το έβγαλε εκτός παραγωγής και για κάποιο διάστημα στόκαρε ανταλλακτικά που ακουγότας τελείως διαφορετικά από αυτό που ήξεραν όλοι. Έτσι βγήκε στην αγορά σαν αντικαταστάτης το NS-1O.

    Ο Clearmountain αντικατέστησε τα Auratones του με αυτά, και χρησιμοποιούσε μαντίλια πάνω στα tweeters των NS-10 σε μια προσπάθεια να τα κάνει να ακούγονται σαν τα NS-4. Συν του ότι τα NS-10 έχουν κάκιστη απόδοση στις χαμηλές σε σχέση με τα NS-4, οπότε ένα από τα σημεία που γινόταν εξισορρόπηση ήταν και το bias της ταινίας. Ανάλογα με το δίσκο και τη μείξη και τα όργανα, αξιοποιούσαν (και αξιοποιούν) την ελαστική συμπεριφορά των αναλογικών μέσων όσον αφορά την απόδοση των χαμηλών.

    Το κόλπο του Clearmountain με το μαντίλι οδήγησε την Yamaha στην παραγωγή του NS-10M, με πιο "μαλακό" tweeter, αλλά και πάλι ξέχασε να ενισχύσει τις χαμηλές. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί ηχολήπτες έμαθαν να μειξάρουν ταυτόχρονα σε άλλα μεγάλα ηχεία για να ακούνε την απόδοση στα χαμηλά. και πάγια τακτική των ηχοληπτών και των τεχνικών να προσαρμόζουν την συμπεριφορά των αναλογικών μέσων ανάλογα με τον τρόπο δουλειάς τους.[/quote']

     

     

    Δεν νομίζεις πως αποδίδεις την ιστορία με λίγο "μπακάλικο" τρόπο;

    πχ "...ξέχασε να ενισχύσει τις χαμηλές"

    Και εμένα δεν μου αρέσει σαν ηχείο (ούτε καν σαν δεύτερο ζευγάρι) αλλά είναι νομίζω κοινώς αποδεκτό πως το ns-10 πέτυχε στην αγορά σαν ενα ηχείο αναφοράς του μέσου ακροατή,δηλ. οτι επίτηδες είχε ασχημα μπάσα και γενικά κακό ήχο ώστε να "μεταφέρει" τον ηχολήπτη μέσα στο "αυτί" του ακροατή,γιατί καλώς ή κακώς πρέπει να παίρνουμε υπόψιν μας το γεγονός πως η μουσική θα ακουστεί και στους χειρότερους χώρους ακροασης ή μέσα όπως πχ mini-hifi,restaurants, fast foods κλπ.

    Έτσι,αν εγώ εχω βαλει πχ ένα super καθαρό bassline που είναι σημαντικό στο track που φτιάχνω,ακούγεται "καμπάνα" στο studio μου αλλά η απόκρισή του φτάνει μέχρι τους 100 κύκλους,τότε όταν θα πάω στο χαμπουργκεράδικο και το ακούσω,θα ακουσω μόνο ένα "γκλιν-γκλιν" και το bassline θα έχει μείνει στο studio.

    Πιστεύω δηλαδή οτι το ns-10 κατόρθωσε να μην κάνει το ηχολήπτη "γυρολόγο" με το να κατορθώνει να αναπαριστά πολλούς κακούς χώρους ακρόασης μαζί,οπότε αυτομάτως το κατέστησε αναγκαίο εργαλείο του ηχολήπτη.

  2. Μια αλλη εναλλακτικη λυση (και φτηνη) ειναι να εχεις ενα πυκνωτικο στην καρτα ηχου σου,και να τοποθετησεις το μικροφωνο καπου στον χωρο οπου θα καθοταν ενας μεσος ακροατης της προβας.

    Πλεονεκτηματα:

    - φτιαχνεις τη μιξη στο χωρο ετσι ωστε ολα τα οργανα να ακουγονται σωστα και οχι μονο ο κιθαριστας π.χ. Αυτο βοηθαει πολυ και τους μουσικους μεσα στον χωρο

    - εχεις μια καλη "φωτογραφια" για το πως ακουγονται τα κομματια σε ακατεργαστη μορφη.Ειναι σιγουρο πως θα εκπλαγεις αρνητικα στην αρχη και

    θετικα μετα απο αρκετες προβες.

    - μετα απο ολα αυτα,η επιτευξη καλου ηχου στο studio οταν θα πας για ηχογραφηση,θα ειναι παιχνιδακι

  3. μαλλον η καρτα,αλλα κανε το εξης:δοσε τερμα ενταση απο το οργανο και μικρο gain απο την καρτα

    ξαναγραψε με λιγο output απο τo organo και μεγαλο gain απο την καρτα

    ξαναγραψε αλλα με μεσες σταθμες και στα δυο

    Και στις 3 περιπτωσεις το σημα εισοδου στο sonar να ειναι κοντα στο 0

    ακου και κρινε

  4. Ο καλος ηχος ειναι αυτο που θεωρει ο καθενας μας καλο ηχο δηλαδη το reference που εχει στα δικα του αυτια.

    Εγω εχω καποιο,απο τα δικα μου ηχεια το οποιο προσπαθω να υλοποιω σε λαιβ καταστασεις (συνηθως σκαβωντας το eq προσπαθωντας να βγαλω την "ξυλιλα" απο τα ηχεια!).

    Ο πιτσιρικας μπορει να εχει τον ηχο απο το σταθμο που ακουει καθε μερα ή απο το κλαμπ που παει και ακουει τα sub να το ξυριζουν τα αυτια

    Ολα ειναι υποκειμενικα.Στο τελος ειναι το κατα ποσο ενας παραγωγος-ηχοληπτης μπορει να περασει με επιτυχια την αποψη του στο γκρουπ και κατ'επεκταση στον ακροατη ωστε να αγορασει,ειτε αυτο ειναι πεντακαθαρος ηχος ,ειτε πενταβρωμικος!

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου