fotonios

υπηρχε ποτε περιπτωση ΕΙΔΙΚΑ αυτοι οι δυο να ΜΗΝ επαιζαν ετσι?ΑΥΤΟΙ μας εμαθαν το...ΣΩΣΤΟ... :) Ειδικα ο McCartney παραμενει κατα την ταπεινη μου γνωμη ΤΟ πρωτυπο για το ροκ/ποπ μπασο.Σχολειο ολοκληρο ο sir... Πόσο δίκιο έχεις φίλε μου. Αν ήταν κάποιος άλλος κιθαρίστας ή μπασίστας θα αρχίζανε τα σόλο και τα μόλο για να αποδεικνύανε το ταλέντο τους στο κόσμο και όποιον πάρει ο χάρος. Θέλω να πω οτι υποστήριξαν το κομμάτι όπως του έπρεπε. Φανταστείτε αντί για τον Gilmour να έπαιζε κιθάρα ο Malmsteen, ώρε τι είχε να γίνει στο 2:00 ;D

Πολύ καλός ο τυπάς. Το slap του πρέπει να είναι λίγο εως πολύ επηρεασμένο από Victor Wooten αν και στο δεύτερο βιντεάκι, μου ακούστηκε λίγο διαφορετικό. Αυτό μπορείτε να το διακρίνετε από αυτό το βίντεο... Υ.Γ. Δεν θέτω θέμα σύγκρισης σε καμία περίπτωση.

Εντάξει παιδιά, δεν έχω γελάσει έτσι ούτε με monty python. Πολύ γέλιο όσες φορές και να το δω... Μπράβο τα παιδιά.

Φίλε LiveFast_DieYoung, αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να το ξεπεράσεις μόνος σου. Σε όλους συμβαίνει και στο μόνο που διαφοροποιείτε ο καθένας είναι το πόσο διαρκεί. Κατ' αρχάς υπάρχουν τρία στάδια για τον μουσικό. 1) Το δωμάτιο του 2) Η πρόβα και γενικά το παίξιμο σε στενό κύκλο χωρίς θεατές 3) Η live εμφάνιση Σε όλα κάποτε θα το ξεπεράσεις και νομίζω οτι έχει να κάνει με το πόσο καλά ξέρεις το όργανο που παίζεις και επίσης και με το ποιούς έχεις απέναντι σου (στην πρόβα τα παιδιά που παίζεις μαζί και στο live τον κόσμο που ήρθε να σε ακούσει). Βέβαια και να το ξεπεράσεις μιά φορά δεν σημαίνει οτι το έχεις ξεπεράσει μόνιμα. Αν για παράδειγμα βγεις στο live με 2 πρόβες(!) (το έχω κάνει) δεν θα νιώσεις και τόσο καλά (μου έχει συμβεί) με το όργανό σου (που πήγε το μυαλό σας). Οπότε εγώ έχω να σου πω τα εξής απλά, στην πρόβα και στο live να ξέρεις τα κομμάτια και πάντα όταν πιάνεις το όργανο σου για να παίξεις ένα κομμάτι, να έχεις κάνει καλό ζέσταμα.

Εγώ ούτως ή άλλως δεν θα τις αγόραζα γιατί παίζω μπάσο, αλλά εσείς τί έχετε να πείτε για αυτές τις κιθάρες; Και αυτή σκέφτομαι να την πάρω δώρο στον elavd...

+1 αβέρτα, αν κάνετε την αναγωγή σε μπάσα. Επίσης δεν θα αγόραζα ένα όργανο (λόγω γούστου και μόνο) που έχει καλυφτεί με μπογιά και δεν φαίνονται τα "νερά" του ξύλου.

Τι συμπτωση κι εγω το ίδιο.Μηπως ξερεις κανεναν Μπαμπη, που ειναι ντραμμερ και παιζει 16α στο china? Ναι ο Μπάμπης έπαιζε drums σε όλα αυτά τα live. εγω εκανα το αντιστροφο! :) Τί δηλαδή, έκανες το χόμπυ σου χόμπυ και το επάγγελμα σου επάγγελμα; ???

Sorry αλλά θα διαφωνήσω. Τα περισσότερα ελαφρολαϊκα τραγούδια του Φοίβου έχουν την ίδια δομή. Εισαγωγή με μπουζούκια και τη μελωδία του ρεφρέν, όταν μπαίνει το κουπλέ όλα τα όργανα χαμηλώνουν και μετά μπαίνει το ρεφρέν. Αυτό επαναλαμβάνεται 2 φορές σαν σύνολο και το ρεφρέν μπορεί να ειπωθεί και 6 φορές μέσα στο κομμάτι από μόνο του. Αν μου λες οτι όταν βγήκε ο φοίβος έκανε επανάσταση γιατί άλλαξε τη μονοτονία στο ελαφρολαϊκό τραγούδι, είναι καιρός σιγά σιγά να σκέφτεται να κάνει λίγο επανάσταση στον εαυτό του για τη μονοτονία των τραγουδιών του. Τώρα όσον αφορά το Greek CD Reviews σε ένα σημείο λέει τα παρακάτω: "Όντως οι ομοιότητες με το τραγούδι "Clocks" των Coldplay (ή με το "Starlight" των Muse αν προτιμάτε) είναι αρκετές όσον αφορά την ενορχήστρωση (και μόνο εκεί), αλλά εμένα μου αρέσει πάρα πολύ. Πρώτον, για τους πολύ ωραίους στίχους και δεύτερων, γιατί πολύ απλά...δεν με απασχολεί το θέμα της ομοιότητας στην ενορχήστρωση." ΟΚ μπορεί να μην τον απασχολεί τον φίλο μας το θέμα της ενορχήστρωσης αλλά σίγουρα απασχολεί τον ενορχηστρωτή. Αν είναι ρε παιδιά να αρχίσουμε όλοι να παίρνουμε την ενορχήστρωση ίσως και το στίχο από άλλα κομμάτια και να τα πουλάμε ως δικά μας. Νομίζω οτι έχουμε χάσει λίγο την έννοια του δημιουργού.

Είπα και εγώ ο μπασίστας (τρομάρα μου) να μπω στη συζήτηση. Εχω να πω όμως οτι ισχύει και το αντίθετο με αυτό που λέει ο vagelis92 παραπάνω. Μπορεί αυτός να ξενέρωσε με αυτό που του είπε η γκόμενα αλλά πόσοι άλλοι άραγε ξεκίνησαν να παίζουν κιθάρα για να παίξουν Χατζ και να πουλήσουν λίγη μουρίτσα στη γκόμενα. Βέβαια από αυτό, μπορούν να βγουν και καλοί κιθαρίστες δεν το συζητώ. Το θέμα είναι να αρχίσει κάποιος να παίζει και στη πορεία πιστεύω θα πάρει τα σωστά ακούσματα. Πάντως να παραθέσω το παρακάτω γιατί είμαι ιδιαίτερος fan του jaco και το άκουσα από τον πιτσιρικά που το διασκεύασε για κλασσική κιθάρα και έμεινα μα%$#^*ακας... http://www.youtube.com/watch?v=YfEn8Hd0tCQ&hl=en

Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω χρησιμοποιώντας το τετριμμένο επιχείρημα ότι αν ξέρεις να ακούς δεν σε ενδιαφέρει να ρωτήσεις τί μάρκα είναι αυτό το μηχάνημα που ακούς για να πεις την άποψη σου για τον ήχο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που για μια αγορά ενός μηχανήματος ή ενός οργάνου κάποιοι βλέπουν την τιμή και νομίζουν ότι όσο πιό ακριβό τόσο το καλύτερο. Βέβαια να μου πεις ότι πληρώνεις παίρνεις (τις περισσότερες φορές) αλλά...

Προσωπικά για εμένα και δεν είμαι υπερβολικός ο Κιουρτσόγλου είναι ένας από τους καλύτερους μπασίστες παγκοσμίως όσον αφορά τον ήχο, τη σύνθεση κομματιών μπάσου και μπασογραμμών αλλά και από θέματος τεχνικής, αν ορίζεται διάταξη σε αυτό το θέμα. Πάντως bassoter, keep walking με την έρευνα σου.

Το πρώτο μου CD το είχα πάρει με τα λεφτά από τα κάλαντα ??? και ήταν από Λευκή Συμφωνία ο δίσκος Χρώματα.

Πετάγομαι και εγώ... Δεν πειράζει elavd, έχεις εμένα προς το παρόν. Με τον elavd παίζουμε μαζί εδώ και λίγο καιρό αλλά δεν έχουμε πάρει την απόφαση να γίνουμε group με συγκεκριμένο στυλ και τα τοιαύτα. Επίσης φέτος μπορώ να πω οτι είμαι σε κάποιο group που φτιάξαμε με κάτι παιδιά στη Θεσ/νίκη ως αφιέρωμα στον Νικόλα Άσιμο (δηλαδή παίζουμε μόνο κομμάτια του) καθώς φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τον θάνατό του. Βέβαια αυτό το group έχει ημερομηνία λήξης τη 1/1/2009 αλλά τουλάχιστον είμαι κάπου. Άσε που μετά από 10 χρόνια θα το ξαναφτιάξουμε.

Συμφωνώ ιδιαίτερα. Ο Τσαπράζης ήταν για την τότε ροκ ελληνική σκηνή ένας μπασίστας που ξεχώριζε και για τις basslines που έβαζε στα κομμάτια αλλά και για τον ήχο του. Δεν έχω να πω τα ίδια και για τον Γ.Καρρα από τις τρύπες. Για εμένα δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Δεν ξέρω αν σε βοήθησα με την έκθεση σου μέχρι στιγμής με το ποστ μου bassoter αλλά έχω σκοπό να το κάνω τώρα. Ένας μπασίστας με ιδιαίτερο στυλ και αρκετά καλές συνθέσεις είναι και ο Αντώνης Μαράτος (Mode Plagal) και επειδή αναφέρθηκε πριν ο Μπασλαμ και επειδή ο Μπασλάμ είναι και μεγάλος κόντρα-μπασίστας έχω να αναφέρω έναν από τους μεγαλύτερους κοντρα-μπασίστες (αν όχι ο μεγαλύτερος) ο Κώστας Θεοδώρου.

Εγώ παιδιά όπως δηλώνει και το avatar μου είμαι μπασίστας. Βέβαια αν μου δώσεις και μια κλασσική κιθάρα δεν θα έλεγα όχι. Παίζω κιθάρα κυρίως για να γράφω και να δημιουργώ δικά μου κομμάτια.

Εγώ φοιτητής πληροφορικής είμαι αλλά ασχολούμαι εδώ και πάρα πολύ με τη μουσική και ιδιαίτερα με το μπάσο. Να φανταστείτε το ξεκίνησα από το Δημοτικό και συνέχισα σε μουσικό γυμνάσιο και λύκειο. Τώρα πως κατέληξα πληροφορική και όχι μουσικολογία είναι μια άλλη ιστορία (Αν είναι καμία φορά να μαζευτούμε κάμποσοι γύρω από ένα τζάκι να παραγγείλετε πίτσες και εγώ θα το κάνω το ψυχικό να σας την πω την ιστορία). Οπότε μπήκα από μικρός στη έννοια live εμφάνιση σε σχολείο, σε θέατρο και γενικά. Από αυτά τα live σε πολύ λίγα πήρα λεφτά και ευτυχώς σε ακόμα λιγότερα αναγκάστηκα να πληρώσω γιατί όπως κάποιοι ξέρετε, το να κάνεις live σε μια μικρή πόλη το καλοκαίρι και να πάρεις λεφτά από την εκάστοτε πολιτιστική οργάνωση είναι κομματάκι δύσκολο. Τέσπα, γενικά δεν έχω βγάλει αρκετά λεφτά από τη μουσική. Έδωσα πολλά, πήρα λίγα. Παρόλα αυτά τώρα τελευταία κάνω κάποιες δουλείες επαγγελματικά. Η αρχή που θέλω να ακολουθήσω είναι ένα ρητό που είπε κάποιος κάποτε: "Κάνε το επάγγελμα σου χόμπυ και το χόμπυ σου επάγγελμα". Οπότε κάνοντας την αναγωγή σε εμένα θέλω να κάνω την πληροφορική χόμπυ και τη μουσική επάγγελμα.

Βασικά μία από τις καλύτερες συναυλίες που έχω πάει ήταν αυτή των Tool στην Αθήνα τον Δεκέμβριο (αν θυμάμαι καλά) του 2006. Επίσης ιδιαίτερα καλή ήταν και η εμφάνιση του Scott Henderson στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης (εδώ και αν δεν θυμάμαι πότε). Μπορεί τώρα (κάποιους) να σας ξενερώσω αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα και η εμφάνιση του Θηβαίου με τον Ανδρέου προχτές εδώ στα Γιάννενα. Πάντως έχω ιδιαίτερο άχτι να δω live τους: 1) Radiohead 2) Rage Against The Machine 3) Porcupine Tree (όταν ήρθαν δεν κατάφερα να πάω) 4) Red Hot Chilly Peppers 6) Queens Of The Stone Age 7) Bella Fleck and The Flecktones 8 ) Tribal Tech (με Gary Willis ή Victor Wooten στο μπάσο) 9) Portishead 10) Camel κ.α. Βέβαια υπάρχουν και κάποια άλλα live που όσο και να θ΄λεω δεν θα δω ποτέ, όπως: 1) Pink Floyd (όλοι μαζί) 2) Tower of Power 3) Weather Report 4) James Brown (δεν πήγα ο μ#@$%) 5) Nirvana 6) Death

Προφανώς αυτό είναι το πρώτο μου ποστ σε αυτό το forum, οπότε επί της ευκαιρίας να χαιρετήσω όλα τα μέλη. Φίλε ax1ss έχω ένα cort a6 αυτό που φαίνεται στα avatar μου. Γενικά για τα cort έχω να πω μόνο καλά λόγια. Αυτό το μπασάκι έχει πιστεύω πολύ καλή τιμή και φοράει bartolini μαγνήτες που εγώ τους θεωρώ από τους καλύτερους για μπάσο. Βέβαια εγώ αν έπαιρνα άταστο θα έπαιρνα χειροποίητο (δηλαδή θα έριχνα χρήμα) αλλά πιστεύω οτι είναι μια καλή επιλογή. Τώρα όσον αφορά τα προβλήματα που παρουσιάζει, τί να σου πω δεν ξέρω.