Nikolas

Ναι, γιατί όχι; Βέβαια, ως γονιός 2 αγοριών, ομολογώ, ότι δεν κάνω προσπάθεια προς αυτό. Γνωρίζοντας ότι τα παιδία εκθέτονται 90% του χρόνου τους σε μουσική απο εμένα στο σπίτι, δε θέλω να πιέσω παραπάνω. Πιέζω (δηλ, προσπαθώ προσωπικά, αντί να μου βγαίνει αβίαστα) προς την άθληση και την μη μουσική κουλτούρα. Με καθηγητή, σε ωδείο ή σπίτι, γνωστό μου (μιας και είμαι του επαγγέλματος). Ότι άλλο θέλει ας το κάνει μόνος του. Δηλ, ας έχει κάποιες βάσεις, και μετά αν θέλει να το γυρίσει σε electronica ας το κάνει, ή σε σκυλάδικο, ή στην ηλεκτρική κιθάρα, ή ότι θέλει. Αν θέλει μαθήματα, και μπορούμε, μακάρι να τους τα δώσουμε, αν θέλει να κάνει μόνος του, ας κάνει. Αν είναι σοβαρός με τη μουσική (όπως με οτιδήποτε άλλο), κάποια στιγμή θα θελήσει να κάνει και μαθήματα. Όχι μέχρι να φτάσει τα 18-20 (μπορεί και παραπάνω) και να ξέρει τι θέλει. Ελπίζω ότι θα υπάρχουν οι βασικές αρχές (μακριά απ'τα ναρκωτικά), για να λειτουργίσει με τρόπο που θα οφελήσει τον ίδιο. Ναι, αλλά όχι εκθέτοντάς το σε ανούσιες προκλήσεις, ή υπέρμετρη προβολή (διαγωνισμοί ταλέντων, κλπ). Υπάρχει χρόνος και το ταλέντο δεν χάνεται. Το ξαναλέω, δε βρίσκω κάτι το θαύμα σε ένα παιδί που παίζει μουσική καταπληκτικά. Αυτό που βρίσκω θαύμα και ΔΕΝ γίνεται 99% είναι αυτο το παιδί να μεγαλώσει και να συνεχίσει να διακρίνεται για τη θαυμάσια μουσική που παίζει, ή γράφει, και ΟΧΙ για την ηλικία του. Τότε, επικροτώ, στηρίζω με ότι μπορώ, αφήνω να γίνει γνωστό, κλπ. :)

Σε εσένα απαντούσα, αλλα έχασα την λέξη "ίδιο". Εγώ απλά λέω (άντε πάλι) την εντύπωση που μου δίνεται, και τίποτα άλλο. Το αν παίξουν και οι δύο το ίδιο κομμάτι και τι θα γίνει κλπ, δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Πιθανόν να γίνει αυτό που λες, άρα έχουμε μια ιδιότυπη πράξη "ρατσιμού". Οι ράτσες των πιανιστών και των κιθαροδών. Μπορεί και να συμβαίνει αυτό και να είμαι κι εγώ ένοχος. Ξέρω κι εγώ... Αλλα, στο γιατί υπάρχουν αυτές οι αντιλήψεις, το εξήγησα πιο πάνω. Τουλάχιστον απ'τη δική μου γρήγορη και μπορεί και λάθος τελικά ματιά. :)

Να στο πω αλλιώς, απο όλα τα φόρουμ που ανήκω για μουσική ΚΑΙ πιάνο, ποτέ δεν έχω δει το "BMP" ούτε διαγωνισμούς ταχύτητας ούτε τίποτα. Αντίθετα στο painoworld (20,000 members), υπάρχουν πολλά πολλά θρέντς για τον Chopin (που σχολίασα, επίσης, πιο πριν) και τον Rachmaninov. Σόζος: Δεν κάνω ακαδημαϊκή άσκηση, μια κουβέντα είπα, και προφανώς έκανα κάποιες υποθέσεις, που προφανώς μπορεί να είναι και λάθος... :)

Ωραίοοοοοος. Πολύ ωραίος. Και ήρθε σε καλή στιγμή, που θέλω να ακούσω καινούρια πράγματα! ;) Θένξ.

2 ερωτησούλες (κάθε ώρα και διάλειμα κάνω ::) ντροπή μου!). Όταν λες, "ολα (πανω κάτω), απο τεχνικής άποψης, δηλ, εννοείς ότι έχεις πλησιάσει προς κάποιο πτυχίο, παίζεις κάποια δύσκολα κομμάτια, κάνεις συναυλίες, κλπ; Εννοείς ότι κατανοείς απο τεχνικής άποψης, ή ότι "το κατέχεις" κι όλας. Απλά δεν κατάλαβα. Σορρυ, έτσι; :) Για το πιάνο: Έγω, 4 χρόνια στην αγγλία, λόγο έλειψης χώρου, κλπ, είχαν ενα Casio PX110, που το πήρα 300 λύρες (500 ευρώ εκείνη την εποχή). Είναι τρελλά καλό όργανο για τα χρήματά του, πολύ καλό touche (και είμαι και πιανίστας (συνθέτης *αχεμ*), όπως προ είπα). Μήπως κάτι τέτοιο θα ήταν μια λύση, να μην ξοδευτούν και πολλά χρήματα, κλπ; Όλα αυτά χωρίς να ξέρω τι ψάχνεις ακριβώς και πως είναι η κατάσταση κλπ. Παίρνω θάρρος. :) Τέλος, κάνεις αρμονία και ακουστικά για τη μουσικολογία, ετσί; :) Καλή σου τύχη!

Μα εκεί είναι που διαφωνώ, σε θεωρητική βάση (και κάνω ποστ στα διαλείματά μου... χεχε...). Πιστεύω ότι το παιδάκι (και κάθε παιδάκι, και πάλι πιάνω το παράδειγμα, δε στέκομαι στο συγκεκριμένο), ΔΕΝ έχει τις βάσεις, ούτε θα τα καταφέρει καλύτερα στο μέλλον απο άλλους που ξεκινάνε αργότερα, ή έχουν μια φυσιολογική πορεία. Υποστηρίζω (χωρίς να πολυ στηρίζω όμως, συγχωρίστε με που δεν έχω επιχειρήματα), ότι Αν πιάσεις αυτό το παιδί στα 20 του (πχ και το παιδί και η ηλικία), και κάποιο άλλο παιδί που δεν "κατεβάζει παπάδες" στα 8 του, μπορεί τελικά το 2ο να είναι καλύτερο. Γιατι δεν θα έχει αναλωθεί σε τεχνικές καταρτήσεις πέραν του απαραιτήτου, γιατί θα ασχολείτε με τη μουσική και όχι τις σκάλες, γιατί δεν θα έχει πιεστεί απο γονείς/συγγενείς/κλπ να κάνει αυτό το πράγμα αλλά θα το έχει αγαπήσει, γιατί έτυχε σε καλούς καθηγητές, ή γουστάρει, ή κάτι τελος πάντων, γιατί θα έχει καταφέρει να αναπτύξει την κοινωνικότητά του και αντί να μελετάει όλη μέρα (βλέπε Τζαπονεζάκια, που το κάνουν αυτό) θα έχει μια φυσιολογική ζωή με φίλους, έρωτες, λύπες και χαρές, και αυτά θα βγάζει στη μουσική του: Η μουσική είναι επικοινωνία. ________________________ Και για να είμαι ξεκάθαρος, το συγκεκριμένο παιδί, δείχνει (αν και αρκετά ακίνητος), να γουστάρει, και, τέλος πάντων, κιθάρα ηλεκτρική παίζει, όχι βιολί (που είναι και σπαστικό ρε παιδιά... :(). Άρα, το ξαναλέω, εξετάζω μια πιθανή κατάσταση, και όχι το παιδάκι.

Ελπίζω αυτό να μην έχει σχέση με κάτι που είπα, γιατί δε βλέπω να έχω πει κάτι περι "ανωτερότητος" ή όχι για οτιδήποτε. Απλά κάποιες διαφορές που έχω παρατηρήσει, και επειδή μου ζητήθηκε, απάντησα. :) Δε συγκρίνω, σχολιάζω 2 όργανα και συνήθειες! :)

Απλά, έχω παρατηρήσει, ορθώς ή όχι, ότι πολύ κιθαρίστες έχουν μια εμμονή με τις χορδές, τα ξύλα, κλπ. Καθως και πολλοι έχουν κόλημα με την ταχύτητα. Οι πιανίστες απο την άλλη, δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το όργανό τους. Αφενώς τα καλά όργανα (Steinway) είναι απλά της τάξης των 30,000$ και πάνω, αφετέρου είναι πιάνα με ουρα που, σηνήθως δε χωράνε στο σπίτι. Και επίσης δε βάζουν χέρι μέσα, δε φτιάχνει κάποιος πιάνα, όπως φτιάχνονται κιθάρες, ούτε κάν το κουρδίζει σηνήθως το πιάνο του. Το άλλο σημείο, είναι σημείο ρεπερτορίου. Οι κιθαρίστες (ηλεκτρικοί), έχετε μια "τάση" προς την ταχύτητα, όπως είπα, και σε κάποια πράγματα που φέρουν προς Baroque καταστάσεις (οι κλασικοί). Ρομαντισμός δεν παίζει ιδιαίτερα. Αντίθετα οι πιανίστες είναι μέλι, ρομαντισμός και τίποτα άλλο σηνήθως. Αγαπημένοι συνθέτες ο Chopin, ο Rachmaninov κλπ, ότι πιο δακρυβρεχτο το καλύτερο. Αυτό εννοούσα, τέλος πάντων.

Τεχνική δε σημαίνει να παίζεις γρήγορα! Όσο πιο νωρίς το μάθει κάποιος αυτό, τόσο πιο μπροστά θα πάει. "Εσείς" οι κιθαρίστες το έχετε αυτό... ("εμείς" οι πιανίστες έχουμε άλλα... ντάξει...). Το να ζηλεύει κανείς κάτι τέτοιο, για μένα καθαρά φτάνει στα όρια της μανίας. Ναι έχει βασείς, κλπ, αλλά η μουσικότητα κλπ είναι που προέχει τελικά στη μουσική (φυσικά δεν μιλάω να χάνει νότες γιατί λιώνει στο μέλι παίζοντας ένα αργό κομμάτι, έτσι;). Παιδιά που σπρώχνονται απο νωρίς στην αρένα, κατα κύριο λόγο καταστρέφονται. Σχεδόν όλα τα παραδείγματα είναι έτσι. Γιατί είναι πολύ απλό: Ένα παιδί θαύμα, παύει πολύ σύντομα να είναι παιδί. Και μετά έχει να κονταροχτυπηθεί με άλλους ενήλικες, και μεγαλύτερους και ταλεντάρες. Και εκεί δεν υπάρχει το "εεε μικρός είναι θα μάθει", κλπ. Και έτσι πάει... Αν αυτό το παιδί, ή όποιο παιδί, μάθαινε ότι η σημασία της μουσικής είναι στην επικοινωνία, αντί να στοχεύει στις επιδώσεις, μπορεί να ήταν καλύτερη η μουσική σήμερα. Και οι συνήθεια είναι που εμποδίζει άτομα σαν το παλικαράκι (που δε το ξέρω προσωπικά, μακάρι να πάει μπροστά, να ακολουθήσει τα όνειρά του, έτσι; Πήρα έναυσμα απο το βίντεο) να μπουν στο σωστό δρόμο, καθώς και το "ψώνιο" που σαφέστατα έρχετε σε τέτοια νεαρή ηλικία.

Ωραίες σκάλες κατεβάζει... ::) Απο μουσικότητα 0. :'( Τι κρίμα... Άσε που τα έχω με ΟΛΑ τα παιδιά θαύματα (με εξαίρεση, ίσως, τον Καβάκο που ξέφυγε απο αυτήν την ονομασία σύντομα).

Παν μέτρο άριστον; Απλά, να σου πω την αλήθεια, σε δύο φόρουμ Ελληνικά που βρίσκομαι (το ένα είναι το νοιζ), έχω φάει επιθέσεις για πράγματα σχεδόν αυτονότητα και διότη πήγα να βοηθήσω (στην περίπτωση του νοιζ). Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο με πίκρανε ολίγον (http://www.noiz.gr/index.php?topic=166226.0) και που να έβλεπες το άλλο θρεντ στο makemusic.gr... Και να σου πω το συμπέρασμά μου είναι τα παρακάτω: 1. Να κοιτάω τη δουλειά, να μην σχολιάζω, και ας πάνε να μαμηθούν οι υπόλοιποι. 2. Αν είναι να πω κάτι, να έχω και βιβλιογραφία, ω σαν να ήμουν στο πανεπιστήμιο. 3. Να λέω παντού ότι είμαι άσχετος, άπειρος, κλπ, μη τυχών και παρεξηγηθώ. Και έχω δει και άλλες περιπτώσεις εδω μέσα. Ο τσαμπουκάς της ανωνυμίας... Τι για PC vs Macs, τι για κιθάρες, τι για... ότι θες. Έχεις δίκιο ότι χρειάζεται μια ισοροπία, και τέλος πάντων, ένα μέτρο στο τι λέμε, τι κάνουμε και τι νομίζουμε, απο κάθε άποψη. Δε συμφωνώ ότι οι παραγωγές εδω μέσα είναι "εφάμυλες" με της δισκογραφίες, αλλά δεν είναι και το θέμα μας αυτό νομίζω. Στο κάτω κάτω, κάτι που είναι λίγο πιο κάτω απ'το επαγγελματικό, ή το "τέλειο", πρέπει να πεθάνει; πρέπει να μην το δείξουμε; Αλλίμονο! :)

Μα άμα τα ασφαλίσουν για 100 και 200 ευρώ, και γίνει η κλοπή, μέτα θα πάρει ο πελάτης τα 3 τους τελικά. Αν θέλω η ασφάλεια να μου δώσει 10,000 (πάραδειγμα), θα πρέπει να δώσω 500 ευρώ το χρόνο. Αν θέλω να πάρω 100,000 θα πρέπει να δώσω 5000... Δεν έχω τον ασφαλιστή μου πρόχειρο αλλά με την πρώτη ευκαιρία θα ρωτήσω κι εγώ... Φυσικά λόγο εφορίας τα έχω όλα (αποδείξεις), αλλά άλλου παπά ευαγγέλιο αυτό

εεε! Δεν έχω δει πιο ΑΧΡΗΣΤΗ γκόμενα! Τι ποτά ρίχνει, τι τον αφρό στα μάτια του ανθρώπου, τι στο καλό;... μέχρι και η λάμψη είναι καλύτερη! ;D

Το πρόβλημα με την webcamera είναι το εξείς: (πάνω απο ένα.. χεχ...) 1. Θέλει και τον Η/Υ της. Άρα πρέπει να έχεις ένα υπολογιστή ανοιχτό κάθε βράδυ. Σπάει ο κλέφτης τον υπολογιστή bye bye το στοιχείο. 2. Γενικά δεν έχουν νυχτερινή όραση, και γενικά πρέπει να είναι με τα καλώδια κλπ, φανερά όλα. Άρα; εύκολο να αντιμετωπιστεί... Θέλει κάτι πιο καλό απο μία webcam των 30 ευρώ, πολύ φοβάμαι. (ο σκύλος θα σου φάει τα καλώδια, επι τι ευκαιρία)

Δε με έχεις ακούσει να γαυγίζω εεε; Με ξέρει όλη η γειτονιά... Δαγκώνω κι όλας αν χρειαστεί... Και σε στιγμές πάθους, όταν σκουπίζω για παράδειγμα... Λύμπα την έχω κάνει τη σκούπα... :o Γενικά η ασφαλιστικές είναι λίγο νύλα. Θέλει ψάξιμο και καλό είναι να έχεις λεπτομερείς αναλύσεις του τι έχεις και όχι απλά "μια πορτοκαλί κιθάρες (πόσες να υπάρχουν)". :)

Να σας πώ, να σας πω. Να σας δώσω και τους κωδικούς αμά λάχει... Το θρέντ το άρχισα για ενημέρωση, όχι για μένα

Λοιπόν, εδώ έιμαστε. Μετά απο τις απανωτές κλοπές που έχουν διαθοθεί εδώ μέσα... Κάποιες ιδέες για περεταίρω προστασία: 1. Συναγερμός. Δεν είναι ότι κοστίζει ΤΟΣΟ πολύ. Το στήσιμο κοστίζει πιο πολύ (ανάλωγα τον χώρο βέβαια), και μετά στην ERMIS που είχα ρωτήσει πριν κάποιους μήνες ήταν περι τα 160 ευρώ το χρόνο! 2. Κάμερες. Δεν το έχω ψάξει ακόμη, αλλά το λεγόμενο CCTV, μπορεί να βοηθήσει. Ειδικά σε περιπτώσεις που γίνεται κατ'επανάληψη, ή απο άτομα που προφανώς έχουν μπει στο χώρο πιο πριν. 3. Καταγραφή στοιχείων κατα την είσοδο. Μπαίνεις στο στούντιο; Στοιχεία... Όνομα, επώνυμο, κάποια διεύθυνση και αριθμό ταυτότητας. Οι πρώτοι ύποπτοι. Στην υπερβολή και μια φωτογραφιούλα, έτσι για καλό και για κακό. 4. Καλό κλείδωμα σε όλες τις πόρτες και πόρτες ασφαλείας. Με σιδεριές κλπ, αν είναι δυνατόν. 5. Μόλις μίλησα με την AVIANS και την INTERAMERICAN και οι δύο μου είπαν (στο πολύ γενικό), ότι κάνουν ασφάλειες για "στούντιο ηχογράφισης", όπως το είπαν και οι δύο. Μουσικό στούντιο τους δυσκόλεψε λίγο. (επι τι ευκαιρία, για αυτούς που έχουν αυθεντικά προγράμματα και είναι με dongles και ilok: Παίζει ασφάλεια, για αυτό ακριβώς το πραγματάκι. Έχω χάσει μια φορά το dongle της Cubase, και... ξαναγόρασα (σε καλή τίμη, απο Αγγλία, καθώς ήμουν πια... γνωστός) το πρόγραμμα. Δε μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Άλλες ιδέες;

εεε καλά... Και το CGEmpire αξίζει 7000$. Πού να το πουλήσεις ομως;... Φυσικά η πειρατική μπέη έχει και ένα μύριο χίτς ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ! Καλά είναι... ;)

Μη πιστεύουμε ότι και το εξωτερικό είναι ΤΟΣΟ καλύτερο... Είχα πάει στο turnkey (πριν κλείσει, κανά δυο χρόνια πριν). Όλοι απασχολημένοι. Πιάνω κάποιον και του λέω ότι ενδιαφέρομαι για ηχεία... Με κοιτάει, ήμουν και με την μάνα μου (73 ετών τότε). Γέλασε λιγουλάκι, το σκέφτηκε και λέει (απο μέσα του): "Δε γαμίεται... ας το κάνουμε κι αυτό". Το καταλαβαίνω, αμέσως, απο το ύφος του και του αναφέρω ότι είμαι επαγγελματίας (δε κουνάει, δεν του είπε και πολλά), και του αναφέρω ότι ψάχνω κάτι "καλό". Πάλι δεν κουνάει. Όταν, όμως, του είπα, οτι κοιτάω κάτι περι τα 2 με 3 χιλιάδες λίρες, γούρλωσε τα μάτια και έκατσε, κλπ. Του έβγαλα και 4 CD (ναι 4, είχα πάρει 3 διαφορετικά είδη, και τα δικά μου ;)) και μου ήταν σκλάβος για την υπόλοιπη μιάμιση ώρα. Δεν αγόρασα απο εκεί, αγόρασα απο κάποιον γνωστό, αλλά το γεγονός είναι ότι μετά μας ήταν με το σεις και με το σας... Το κακό είναι ότι μόνο ένα 5-10% αγοράζει ηχεία των 3000 ευρώ/λιρών. Οι υπόλοιποι αγοράζουν φτηνότερα πράγματα, και αυτά είναι που κάνουν το τζίρο. 1 πιάνο πουλάς και 100 σετ χορδές στο μεταξύ... Άρα; Βλακεία να είναι τόσο ΜΗ εξυπηρετικοί... Λάθος τους και το πληρώνουν. Αυτό που επίσης με ενοχλεί είναι να πετυχαίνεις κάποιον που ξέρει λίγα και πουλάει πολλά, με το μπλα μπλα... Είναι αρκετά εκνευριστικό. Το να μην ξέρεις είναι εντάξει, αλλά να πας να πουλήσεις άγνοια είναι ντροπή και ζημιογώνο στον πελάτη (και τελικά και στο μαγαζί).

ή ένα μπαλόνι. Φούσκωνέ το συνέχεια. Όπως είπαν και οι άλλοι, φουσκώνεις, όχι φυσώντας απο το θώρακα, και πνευμόνια κλπ, αλλά απο το στόμα, έχοντας γεμίζει το στόμα σου με αέρα. Στο μεταξύ ρουφας αέρα απο τη μύτη... :) Καλή τύχη

Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σου, για τα ανοιχτά σου μυαλά και για το ποστ. Ας ειναι και εμείς οι υπόλοιποι να είμασταν έτσι και να μπορούσαμε να αλλάξουμε... :) Με το καλό να σε ακούσουμε να παίζεις και ΜΕΤΑΛ (πλάκα κάνω... εντάξει...). Με το καλό να σε ακούσουμε τι παίζεις... :) Στο φόρουμ των κλιπς. :) Νικόλας

Γρήγορη απάντηση: 2. Είμαι βλήμα! Προφανώς το ήξερα αλλά λέω και μαμακίες κάπου κάπου (μαθηματικά περι τις... 1.69 ώρες την ημέρα...) Δε παίζω με ηλεκτρονικά μπλιμπλίκα (για την ώρα), άρα το Behringer φαίνεται overkill λίγο. εννοώ ότι faders κλπ, μου είναι σχεδόν άχρηστα αυτή τη στιγμή. Βέβαια για 10 ευρώ πάνω, πιάνω και το Beringer, άρα αξίζει να το σκεφτώ. Thanks! ^_^

Λοιπόν, είμαι πιανίστας (συνθέτης βασικά, αλλά τέλος πάντων για τις ανάγκες του θρέντ). Έχω ένα πολύ πολύ ωραίο Casio PX 110, digital piano, που είναι φανταστικό, έχει και ήχους μέσα (μάπα, αλλά μέσα στη νύχτα για μια ιδέα στα γρήγορα, αμέ), το feeling είναι απίθανό και φτηνό. Το πρόβλημα; Δεν έχει κανένα knob ούτε mod wheel ή pitch bend. Παίζοντας κάποια VST που χρειάζονται τέτοια πράγματα, ΔΕ μπορώ να παίξω Live. Λύση; Να πάω να αγοράσω μια μάπα, μικρό, μικρό synth, και να το περάσε με midi in (ή κάπως τέλος πάντων), και να χρησιμοποιώ το keyboard του Casio για να παίζω και τα κουμπακια και μπλιμπλίκια του άλλου για τα υπόλοιπα... Ερώτηση: Ποίο (ναί ποίο... ;D) να είναι αυτό; Στο ΝΑΚΑ παίζει κάποιο με ... 139 ευρώ νομίζω, και έχει και aftertouch. http://nireas.nakas.gr/ecomnakas/nakas2006/Default.asp?Static=75&Product=10763 . Καμμιά άλλη ιδέα; Κάτι τέτοιο, πιο φτηνό; Κάτι άλλο μήπως (επέκταση πχ), ή κάποιο άλλο κόλπο; Τα φώτα σας; Ντάξει δεν είναι και κανά τρελό ποσό, έτσι, μην τρελαθούμε, αλλά΄ετσι για να ψάξω την αγορά πριν πάω και το αρπάξω. ;)

Και έλεγα που την βρήκα την ιδέα... :P Προφανώς εμείς που δεν την έχουμε δει, δε πιάνουμε να κάνουμε reply σε θέμα 2 χρόνων... ;) Άρα έχουμε να κάνουμε με... "αγράμματους" (κόκκινα γράμματα, που δε τα διαβάζουν... εεε τι άλλο είναι...) :-X

Το πρόβλημα εστιάζεται στο σημείο που ο καινούριος απαντάει στην απλή ερώτηση "Είναι καλό το Cubase VST24?" με την απάντηση "Ρε συ! Ξύπνα, έχει κυκλοφορήσει το Cubase (SX) 5... Βλάκα...", χωρίς να παρατηρήσει ότι η ημερομηνία της ερώτησης είναι 2001... ;D Νομίζω ότι ένα απλό warning του τύπου "Αυτό το θρεντ δεν έχει ανανεωθεί για... 150 μέρες", με κόκκινα γραμματάκια είναι αρκετό. Αν ο άλλος τώρα, θέλει να ξεθάψει θέμα 5 ετών, ας το κάνει, αλλα ας είναι έτοιμος για τον χλευασμό των υπολοίπων... (Θα το κάνω bookmark ετούτο για να το ξαναβρώ σε 3-4 χρονάκια...)