Σορρυ για τους αριθμούς. Εκφράζομαι καλύτερα έτσι. ::)
1. Η μείζων και η ελλάσων κλίμακα είναι μια απο τις πολλές κλίμακες. Γενικά οι τρόποι. Υπάρχουν οι θρυσκευτικοί και αρχαίοι Ελληνικοί τρόποι (Λύδιος, Δώριος, κλπ), καθώς και οι λαικοί, καθώς και πολλοί άλλοι, φανταστικοί, δημιουργημένοι απο τους συνθέτες κλπ.
2. Ο κάθε τρόπος έχει άλλες "συμαντικές" νότες. Στη μείζων και στην Ελλάσων (η τονική κλασσική μουσική, λοιπόν) η πρώτη, η τέταρτη και η έβδομη είναι η σημαντικές (άντε και η πέμπτη). 2η ειναι αντικατάσταση της 4ης, 3η της 1ης ή 5ης, 6η της 1ης...
3. Το σημαντικό στη σχέση V-I στην τονική δεν είμαι μόνο η σχέση 4ης που υπάρχει (που υπάρχει και στη σχέση I-IV) αλλά το τρίτονο (Φα-Σι στην ντό μείζων). Το τρίτονο είναι που ζητάει την λύση (φα-σι σε μι(b)-ντο). Να σημειωθεί ότι το φα-σι γράφεται και μι#-σι (άρα 5η ελ., αντί για 4η αυξ.) και η λύση είναι στο φα#-λα(#) (άρα στην κλίμακα της Φα# μείζων/ελλάσων).
4. Καμμία άλλη συγχορδία με 7η, στην τονική μουσική δεν βγάζει το τρίτονο, παρα μόνον η V (και σε προέκταση η VII).
Για αυτό είναι τόσο σημαντική η σχέση στην τονική μουσική.
__________________________
Φυσικά, τεράστια σημασία έχει και η χρήση, γιατί μπορεί κάποιος να έχει άλυτες 7ες και να γίνεται... της Πόπης γενικά. Όπως και να πηγαίνει όπου γουστάρει μετά απο μία V7... Εξαρτάται απο το περιβάλλον ας το πούμε.