Nikolas

Γρήγορο σχόλιο: Τα βινύλιά μου έχουν δοθεί πλέον! ^_^ Φιλάκια σε όλους!

Να ρωτήσω εγώ κάτι; Έχω γύρω στους 200 δίσκους (στο Γέρακα, αλλά δε μένω πια εκεί). Αν δεν έχουν πεταχτεί τους θέλει να τους δει κάποιος (σε διαφορετικές ποιότητες... *αχεμ*) και αν θέλει να κεράσει μία μπύρα και ένα σουβλάκι ή κάτι τέτοιο? Γιατί τώρα πάνε χαμένοι... Κώστα; Έκτορα; Κάποιος;

Εγώ θα σου έλεγα ότι αν είναι να σε νοιάζει πρακτικά μόνο το feeling του πιάνου, τότε πήγαινε για ένα ψηφιακό πιάνο. Προσωπικά έχω το (πολύ) παλιό Casio Privia PX110 με το οποίο είμαι πολυ ευχαριστημένος (10 χρόνια τώρα). Υπάρχουν αρκετά ψηφιακά πιάνα να διαλέξει κανείς, από την Casio, Kawai και Yamaha, οπότε... καλή διασκέδαση! ^_^

Κι εγώ θέλω να συμμετέχω, αν χρειαστεί κάποιο ποσό. Απλά να γίνεται σχετικά εύκολα για εμάς του εξωτερικό (paypal κανείς?)

Ας υπερθεματίσω λίγο (γιατί ως τώρα δεν είχα χρόνο). Το βασικό, για μένα, είναι ότι ένα 14χρονο παιδί ΔΕΝ έχει καμμία δουλειά στα media. 90% των περιπτώσεων που ξέρω έχουν καταλήξει σε πολύ άσχημες καταστάσεις (τα παιδιά θαύματα και καλά)... Το πρόβλημα είναι ότι η κρίση που γίνεται σε παιδιά "ταλέντα" (ή ταλέντα) είναι ΚΑΙ λόγω της ηλικίας τους... Το ότι η Αλεξάνδρα είναι 14 χρονών έχει τονιστεί πολλές φορές στις σελίδες αυτού του θρεντ. Ο ΣΦ κάνει καλά και αναφέρει άλλα ονόματα, γιατί τελικά, η ηλικία του εκτελεστή ΔΕ με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει αν το αποτέλεσμα είναι καλό ή όχι σε σχέση με ΟΛΑ τα όλα που υπάρχουν ως επιλογές γύρω μου. Με τον ίδιο τρόπο επιλέγο το τι θα ακούσω στο youtube, ή τι θα σχολιάσω στο νοιζ. Εδώ δε έχουμε κάτι τόσο βαρύ, αλλά και πάλι. Η Αλεξάνδρα δείχνει να το χαίρεται. Το αν θα κάνει καριέρα ή όχι... δε παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Καλό θα ήταν να μη μείνει μουσικός (όπως πάρα πολλοί άλλοι) αφού πολλές φορές (ειδικά στη κλασσική) οι μουσικοί είναι επίσης και "αγράμματοι" όσον αφορά οτιδήποτε άλλο εκτός της τέχνης τους (κάτι σα τους γιατρούς ένα πράγμα)... Μακάρι να κάνει αυτό που γουστάρει να κάνει, αν έχει τη στήριξη των γονιών της, να ευτυχίσει και να μη πάρουν τα μυαλά της αέρα (βασικό).

Και... με κάλυψε ο trolley!!!

Μεγάλωσα με το PSR 4600. Το έβγαλα στα πανηγύρια (κυριολεκτώ εδώ) και έβγαλε τα λεφτά του ΠΟΛΛΕΣ φορές. Σπουδαίο όργανο... Μια χαρά στέκει για Midi controller και όπως λέει και ο απο πάνως μου, βάζεις το βίσμα και δε βγάζει ήχο (αν και, αν θυμάμαι καλά, αν λειτουργεί με Midi, ούτως ή αλλιώς ΔΕ βγάζει ήχο από τα ηχεία). Αλλά σπουδαίο όργανο, το ξαναλέω!

Γιάννη, ομολογώ ότι μάλλον διαφωνώ κάθετα με αυτά που λες, ανεξάρτητα από κρίση ή όχι... Προσωπικά τα ήχεια που έχω τα έχω 10 χρόνια τώρα, το ίδιο και τα ακουστικά, όσο για τον Η/Υ τον άλλαξα το 2016, από το 2009... Άργησα εκεί, ναι. Με τον Η/Υ πήρα τα πάντα καινούρια (software βασικά, αλλά και οθόνες, και καινούριο ενισχυτή για τα ηχεία (λόγω προβλήματος του παλιού). Το ζήτημα είναι πως υπάρχουν κάποια πράγματα που φαίνονται στον ήχο και κάποια που δε φαίνονται. Πχ. sample libraries ακούγονται, αλλά ένας ενισχυτής όχι. Και να εξηγηθώ (μη τυχώς και γίνει κανένα quote με το παραπάνω μόνο): Τα sample libraries είναι εύκολα αναγνωρίσημα και η τεχνολογία αλλάζει κάθε 6 μήνες το πολύ... Ένα άρθρο που είχα γράψει πριν κάποια χρόνια ΔΕΝ ισχύει πλέον σε μεγάλο βαθμό. Από την άλλη, αν και η τεχνολογία αλλάζει, κάπως, σε ενισχυτές, ή ηχεία, ή κιθάρες, νομίζω ότι το παλιό ΔΕ σημαίνει και κακό. Αντιθέτως ψάχνει κανείς συγκεκριμένο ήχο από συγκεκριμένο ενισχυτή και συγκεκριμένη κιθάρα. Συνεπώς, αν υπάρχει ένα software (πχ. Cubase 5.01 στη δική μου περίπτωση για 7 χρόνια) που δουλεύει για τη δουλειά που το θέλω (όπως και το Finale 2000 (!!!!) για 12 χρόνια μέχρι να κάνω νέα αγορά) δε βλέπω κάνένα λόγο γιατί να αλλάξει κανείς και να κάνει upgrade. Αν ο μαθητής, θέλει να ακολουθεί, πιστά τις επιταγές της αγοράς, τότε οκ, αλλά αλλιώς, μόνο ως επαγγελματίας θα το έβλεπα κι αυτό περιορισμένο.... Ειδικά για τα μεγάλα κομμάτια του στούντιο (ηχεία, Η/Υ, κλπ.). Εκτός αν κατάλαβα λάθος κάτι...

Δεν είσαι ο μόνος. Μιλώ ως μοντ τώρα: ΟΛΟΙ. Σταματήστε να πετάτε μπηχτές ο ένας στον άλλο. Σαρκασμό και μιζέρια έχουμε στη πολιτική, στη ζωή και γενικώς παντού. Ας μείνουν εκτός νοιζ σας παρακαλω! :(

Ναι, αλλά δεν ολοκλήρωσες! ;D Πλάκα κάνω.... ΜΗΝ μου απαντήσεις, απλά δεν άντεξα, μετά από τέτοιο τεράστιο ποστ... O0

Γρήγορη ερώτηση: GEMA, ASCAP, PRS κλπ... είναι ΑΕ? Ειναι ιδιωτικές εταιρίες; ή τι;

Βασικα, και αν δε κάνω λάθος, το ζεϊμπέκικο είναι 9/4 και όχι 9/8... ;)

90άρης?!?!?!? Δε φαίνεται τόσο (όχι ότι δε σε πιστεύω... απλά λέω τώρα)...

Νίκο, επισήμως νομίζω ότι πράγμαται ΔΕ μπορεί Τούρκος κάτοικος να έχει paypal. Αλλα αν έχεις πρόσβαση σε άλλη χώρα, μια χαρά το ανοίγεις και συνεχίζεις έτσι (και με ξένο λογαριασμό και μετά μεταφορά στην εγχώρια τράπεζα)... ΠΧ. Στην Κίνα ΔΕΝ παίζει το paypal, αλλά αν δε κάνω λάθος, επίσης είναι firewalled κι έτσι δε μπορούν οι άνθρωποι καν να μπουν στη σελίδα του paypal, είναι να κάνουν κανενός είδους πληρωμή μέσω paypal (ακομη και με πιστωτική κάρτα σε μαγαζί (πχ. το δικό μου) που χρησιμοποιεί το paypal για την διεκπεραίωση της πληρωμής και μόνο)

Παρεξήγηση. Αφού ξεκινάω το ποστ μου με τη φράση "Σπύρο δίκιο έχεις ΑΛΛΑ παραβλέπεις κάτι" Συμφωνώ με εσένα αλλά επεκτείνομαι σε κάτι που νομίζω ότι δε καλύπτεις! :) Ναι και όχι. Αφήνω να εννοηθεί, και μαλλόν, προσωπικά, το πιστεύω, αλλά από την άλλη μια χαρά γεύομαι την ελευθερία του Ιντερνετ... Η προβολή πλέον γίνεται με προσωπικά κριτήρια μάλλον (χωρίς την πλάτη της βιομηχανίας απαραιτήτως) ενώ παλαιότερα δε γίνοταν. Άρα παλαιότερα η βούλα της βιομηχανίας σήμαινε και προβολή στα media ενώ τώρα δεν είναι απαραίτητο αυτό. Τέλος πάντων... ειμαι κουρασμένος και δε μπορώ να συνεχίσω. Ελπίζω να μην υπάρχει παρεξήγηση, αφού φυσικά και δε θέλω κάτι τέτοιο. Φιλάκια και καλή νύχτα.

Όχι. Εννοώ ότι η δημοσιότητα, παλαιότερα προέκειπτε μόνο σε αυτούς που είχαν βήμα για άλλους λόγους (καλλιτεχνικούς ή μη). Πλέον το βήμα υπάρχει για όλους προς χρήση και εκμετάλευση... Η αξία αυτή καθ'αυτή δε παίζει τεράστιο ρόλο (αναλόγως τι ονομάζουμε αξία τελικά), αλλά η εμπορική αξία φυσικά και παίζει το ρόλο της.

Μου φαίνεται ότι όσο μένω στο Λονδίνο, χάνω την ικανότητα να επικοινωνώ στα Ελληνικά... :-/ (σοβαρά το λέω). Μιλάς για "παρεξήγηση" κι εγώ είπα πως δεν είναι "παρεξήγηση" αλλά απλά μια φυσική συνέχεια του πως ήταν τα πράγματα. Πλέον, όμως, το Ιντερνετ έχει δώσει βήμα σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα οι ήρωες (που είχαν προβολή λόγω της αξίας τους) να έχουν χαθεί και να έχουμε μείνει με τους απαίσιους που αναφέρω (Kanye West). Ενω παλιά θα είχαν δυσκολία να έχουν πρόσβαση σε δημόσιο λόγο, πλέον την έχουν και το κοινό έχει αλλιωθεί σε τέτοιο βαθμό που δέχεται τέτοιους ανθρώπους για κυβερνήτες του. Ελπίζω να έγινα λίγο πιο κατανοητός αν και δεν είμαι εξαιρετικά σίγουρος ότι τα κατάφερα...

Σπύρο (Τζαζτζοκερ) έχεις δίκιο, ΑΛΛΑ υπάρχει κάτι σημαντικό που παραβλέπεις. Μέχρι την ανακάλυψη και διάδωση του Ιντερνετ, φωνή είχαν μόνο όσοι είχαν πρόσβαση στα media, και άρα όσοι κατασκεύαζαν έργο και μάλιστα έργο το οποίο έπρεπε να εγκριθεί από τη βιομηχανία... Με λίγα λόγια, για να μπορέσεις να μιλήσεις δημοσίως έπρεπε να έχεις βγάλει δίσκο(υς) που άρα έπρεπε να έχεις φάτσα, πωπο, φωνή, παρουσία, ταλέντο, μουσικότητα, κλπ. Άρα ο έχων τα παραπάνω είχε πρόσβαση και στο κοινό. Και μόνο αυτός. Άρα φυσικά και υπήρχε ταύτιση των δύο (που κατά τα άλλα είναι σχεδόν άσχετα μεταξύ τους). Πλέον που ο καθένας κάνει έργο και το προβάλει μόνος του, αυτή η παράμετρος έχει χαθεί και ζούμε στη δημοκρατία του facebook, myspace, και soundcloud με όλα τα καλά και τα κακά που σημαίνει αυτό... Και ταυτοχρόνως φωνή έχει ο γείτονας, ο Κασιδιάρης και πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ένας τεράστιος παπάρας... :-/

Λέω ότι δε μπορούμε να κρίνουμε τα πιστεύω του άλλου γιατί δεν είμαστε οι ίδιοι, και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για άλλες εθνικότητες, άλλες εποχές, κλπ. Δε μπορεί το "είναι αριστερός" ή "είναι φασίστας" να έχει την ίδια έννοια σήμερα στο Λονδίνο και πριν 80 χρόνια στη Ρωσία ή τη Γερμανία...

Μπορούν τα πράγματα να είναι γκρι ξέρετε... Δηλαδή αυτό το πράγμα να υπάρχει μία αλήθεια πια... Στο συγκεκριμένο θέμα: Προσωπικά αν τα χορωδιακά του Schnittke ή η cantata του Prokofiev είναι βασισμένα σε κείμενα του Λένιν (!!!) δε με πολύ αγγίζει, γιατί πολύ απλά δε το καταλαβαίνω. Επίσης καταλαβαίνω ότι για αυτές τις διάνοιες, και όλους τους άλλους που αναφέρονται εδώ, κάτι τους έκανε κλικ. Εγώ δεν είμαι αυτοί. Εγώ μπορεί να διαφωνώ σε αυτό που πιστεύουν, αλλά υπάρχει ο χώρος για όλους στο κάτω κάτω. Επιπλέον, κρατάω και μία γωνία στο μυαλό μου ότι εγώ ζω στο Λονδίνο το 2017 και ο Prokofiev πέθανε την ίδια μέρα με τον "πατερούλη" (και επί τι ευκαιρία γνώμη μου για την αριστερά βασίζεται, κυρίως στην εμπειρία μου στην Ελλάδα κι εδώ στην Αγγλία, όχι στη Ρωσσία). Με λίγα λόγια, δε μπορώ να είμαι σίγουρος, άρα είναι δύσκολο να ενοχληθώ. _________________________________________ από την άλλη, όμως, η τέχνη επηρεάζει και επηρεάζεται από την πολιτική και την κοινωνία, άρα αν η πολιτική/κοινωνική βλέψη ενός έργου, ή του δημιουργού του είναι μάπα... εεε... μάπα θα είναι και το έργο τελικά!

χαχαχα... οκ... λέω κι εγώ ρε μαμώτο...

Εγώ θα φανώ ηλίθιος αν ρωτήσω σχετικά με τη χρήση της λέξης "νοιζ" στο κείμενο; Το φόρουμ εδώ εννοεί; Γιατί αν το εννοεί εμένα οι εμπειρίες μου είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΕΣ!

Προσωπικά έχω σκοπό το 2017 να είναι η χρονιά μου και με το καλό κουβαλάω και όποιον θέλει μαζί μου! ^_^ Χρόνια πολλά νοιζάδες και ότι καλύτερο να έρθει από 'δω και πέρα!

Προφανώς δεν είναι για μένα, αλλά για μία φίλη που έχει μπει σε μία χορωδία και θέλει να μάθει να διαβάζει παρτιτούρα και να τραγουδάει (αλλά δε δέχεται να της κάνω μάθημα). Γνωρίζεται κάποια βιβλίο (που κατά προτίμηση να υπάρχει στην Ελληνική αγορά για να πάω να το αγοράσω αύριο) που να διδάσκει τις νότες (σιγά το δύσκολο.... *αχέμ*) αλλά και τραγούδι με κάποιο τρόπο; Σκέφτηκα στην αρχή να της πάρω βιβλία σολφέζ, αλλά δε νομίζω ότι θα την βοηθήσουν χωρίς πιανίστα δίπλα της, ή έστω ηχογραφήσεις. Ιδέες;

To bold δικό μου. Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι προσπαθείς να έχεις τον τελευταίο "πάνω" λόγο. Ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα. ΥΓ. Είμαι Γιάννενα με τα παιδιά μου και απείχα από τα πάντα. Συγνώμη για την αποχή μου... :)