blackstrat

Θυμάμαι μια παλιά αγγελία στην χρυσή ευκαιρία όπου έγραφε: Πωλείται πεοενισχυτής κιθάρας...

Προς το παρόν δεν βλέπω άλλο συμμετέχοντα οπότε μάλλον την κερδίζω επάξια! ;D Μέχρι πότε τρέχει ο διαγωνισμός;; :P

Και οι χορδές φταίνε, αλλά κυρίως η ζέστη. Όπως μάλλον θα γνωρίζεις, τα μπράτσα χρειάζεται να έχουν μια μικρή καμπυλότητα για να μην ταστάρουν. Αρχικά, οι λεπτότερες χορδές που έβαλες οι οποίες άσκησαν λιγότερη πίεση στο μπράτσο και σε συνδυασμό με την ζέστη (γιατί το air condition δεν το έχεις ανοιχτό 24/7), η οποία συντελεί στην διαστολή των ξύλων , οδήγησαν στο να μην έχει πλέον το μπράτσο καμπυλότητα γι'αυτό και εμφανίστηκε το ταστάρισμα. Το θετικό είναι ότι είναι πολύ απλό να φτιαχτεί με μια μικρή ρύθμιση του truss rod. Δες και εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?action=printpage;topic=166188.0

Όπως είπαν και τα άλλα παιδιά πρίν είναι λογικό και αναμενόμενο. Όμως, αυτό δεν είναι αναγκαστικά κάτι αρνητικό, αλλά μέρος του πακέτου "προσομοίωσης" μονοπηνιακού το οποίο σε βοηθάει να πετύχεις σωστότερο ηχόχρωμα. Στο κάτω κάτω, γιατί να σπλιτάρει κανείς έναν διπλό σε μονό και μετά να τον κομπρεσάρει και να τον μπουστάρει - για να ακούγεται πάλι σαν διπλοπηνιακός; Ούτως ή άλλως είναι σχεδόν αδύνατο να πετύχεις ακριβή μονοπηνιακό ήχο από σπλιταρισμένο διπλό, οπότε εγώ προσωπικά θα πρότεινα το parallel mode το οποίο δεν έχει και θόρυβο.

Όπως όλοι που χάνουν αγαπημένα ζώα σε καταλαβαίνω και εγώ απόλυτα SF. Ο δεσμός που αναπτύσσεται με αυτά τα αξιαγάπητα και προπάντων ειλικρινή πλασματάκια είναι τις περισσότερες φορές πιο ισχυρός και πιο αληθινός από πολλούς άλλους. Εύχομαι να το ξεπεράσεις όσο καλύτερα γίνεται και να επιστρέψεις στην παρέα μας σύντομα. Μέχρι τότε κουράγιο SF.. R.I.P.

Μάλλον θα ήταν κάποιο κομματάκι καλώδιο που παράπεσε από το "εργοτάξιο" και το μάζεψε ο μαγνήτης. Εφ'όσον δουλεύει κανονικά τώρα τέλος καλό, όλα καλά! Καλόπαιχτη!!

Σωστός...

Δεν είναι απαραίτητο να είναι όλες οι γειώσεις στο ίδιο ποτεντιόμετρο, αρκεί και αυτά να είναι γειωμένα μεταξύ τους. Σε πρώτη φάση, τσέκαρε μήπως με την όλη διαδικασία ξεκόλλησε κάποιο από τα καλώδια του input jack και δεν το πήρες χαμπάρι επειδή δεν φαίνεται. Αλλιώς, ξανακοίτα με προσοχή τις συνδέσεις γιατί όλο και κάτι μπορεί να έχει ξεφύγει ή κάπου να μην έχει "κάτσει" καλά η κόλληση..

Κι εγώ νομίζω ότι θα έχεις πρόβλημα όσο και να παίξεις με τα ύψη των μαγνητών, οπότε θα πρότεινα να πας σε λίγο πιο υψηλού output μοντέλο (πχ city limits ή classic blues). Επίσης, εφόσον θα πάρεις όλο το σετ, μπορείς να βάλεις τον bridge μαγνήτη στην θέση neck (κάνοντας μια μικρή "τσόντα" στα καλώδια αν δεν φτάνουν), ούτως ώστε το ισχυρότερο output του bridge μαγνήτη να σου δώσει μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ των θέσεων bridge-neck, που κατά την άποψή μου είναι η σημαντικότερη.

Αυτό πρέπει να είναι η γείωση του εξωτερικού σώματος του μαγνήτη. Θα πρότεινα να τα γειώσεις ξεχωριστά και όχι μαζί με την γείωση του πηνίου (το μαύρο δηλαδή), ειδικά στην περίπτωση που κάνεις την series μόντα.

Δεν ξέρω ποιό μοντέλο έχει ο φίλος ΖΙΚΟ, η δικιά μου πάντως είναι μια Ibanez S-7320, της οποίας το μανίκΗ επίσης έχει τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις. Εν μέρει θα συμφωνήσω με τον ΖΙΚΟ, είναι στιγμές που και εγώ θα το προτιμούσα λίγο πιο γεμάτο στο χέρι. Νομίζω ότι ο συνδυασμός της φαρδύτερης ταστιέρας με το σχετικά αβαθές C section του μπράτσου δεν υποστηρίζει το χέρι όπως θα έπρεπε. Δεν ξέρω όμως πόσο αντικειμενικός είμαι, γιατί κατά βάση παίζω με strat που έχουν αρκετά διαφορετικά μπράτσα, οπότε εσύ, όντας μαθημένος σε Wizzard, μάλλον θα το βρεις μια χαρά (είναι αρκετά παρόμοιο). Όπως και να έχει βέβαια, μετά από λίγη ώρα παιξίματος το συνηθίζεις μια χαρά!

Έχω κάνει και εγώ σε κάποια φάση κάτι παρόμοιο, αλλά αντί για switch χρησιμοποιούσα το κάτω tone σαν blend control για τον μεσσαίο μαγνήτη με το άλλο tone να λειτουργεί ως master tone (επισυνάπτω το σχετικό διάγραμμα). Για master tone δοκίμασα και τα fender ΤΒΧ και Νο-load (και κράτησα το δεύτερο). Και το σύστημα αυτό με blend ήταν αρκετά χρηστικό, γιατί μπορούσες να επιτύχεις και ενδιάμεσα ηχοχρώματα και με το master tone ήταν κάπως σαν μια δωρεάν version της eric clapton strat ;D. Με το blend ποτεντιόμετρο στο full, στις θέσεις 2+4 έπαιζε μόνο ο μεσσαίος με αυτό το setup. Και το διάγραμμα σου πάντως μάλλον μου φαίνεται σωστό. Εννοείται ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το push-pull αντί για το switch για να μην τρυπήσεις και το pickguard! Όταν βάλεις δύο μαγνήτες σε σειρά, έχεις μια σχετική αύξηση στο output, τουλάχιστον στην δική μου κιθάρα ακουγόταν αρκετά ξεκάθαρα. Πολύ σωστό και αυτό που ειπώθηκε σχετικά με την ευκρίνεια, αν και κατά την άποψή μου, το βασικό θέμα βρίσκεται στο ηχόχρωμα, (και ειδικά στην θέση bridge) γιατι ουσιαστικά τα 2 πηνία που απαρτίζουν τον "διπλοπηνιακό" βρίσκονται μακρυά το ένα με το άλλο και όχι δίπλα-δίπλα όπως σε έναν κανονικό humbucker. Τώρα, όσον αφορά τα ποτεντιόμετρα, νομίζω ότι είναι και θέμα τι σου ακούγεται και εσένα καλύτερα. Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέψεις το γεγονός ότι οι SCN είναι ουσιαστικά διπλοί μαγνήτες και συνεπώς μάλλον καλύτερα να πας σε 500Κ τουλάχιστον για το volume. Αλλά εφόσον έχεις ήδη ποτεντιόμετρα και των 2 τύπων, δοκίμασε και αποφάσισε!

Δεν έχω παίξει με τον Suhr, αλλά αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι ο ΗS-3 είναι ένας από τους χαμηλότερους σε output μαγνήτες που έχω παίξει ποτέ. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σε US Standard έπρεπε να χαμηλώσω τον stock μεσσαίο μαγνήτη όσο πάει και πάλι ήταν δυνατότερος από τον HS-3. (Eίχα HS-3 bridge, stock middle, YJM neck). Γενικά, η φιλοσοφία αυτού του μαγνήτη (και του YJM) είναι διαφορετική γιαυτό και είναι καλύτερα να τους βάζεις σετάκι σε όλες τις θέσεις (όπως δηλαδή στις σχετικά πιο πρόσφατες Malmsteen signature). Επίσης, όπως σωστά υποπτεύθηκες, η θέση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο καθώς η θέση bridge είναι η πιο αδύναμη από όλες λόγω της μικρότερης ταλάντωσης των χορδών στο σημείο αυτό. Αυτό εξηγεί και γιατί τα βρίσκει σκούρα ο SSL με τον Suhr..

Και εμένα μου φαίνεται απίθανο να έχει πρόβλημα ένα κανονικό μπράτσο (επί αρκετά χρόνια είχα τις 6 παχύτερες χορδές από σετ 7χορδης -σε κιθάρα με αρκετά λεπτό μπράτσο κουρδισμένη σε ντο- και όταν πρόσφατα πέρασα κανονικό σετ 10άρι ήταν μια χαρά). Τα μόνα που δεν αναφέρθηκαν, είναι ότι πιθανώς να χρειαστεί να ανοίξεις λίγο και τα αυλάκια στο nut αν δεν περνάνε καλά οι χορδές, όπως επίσης και ότι η φθορά στα τάστα ενδεχομένως να είναι λίγο μεγαλύτερη με τις 11άρες. Γενικά όμως η διάφορα δεν είναι και τόοοσο μεγάλη (σε όλα τα επίπεδα) οπότε νομίζω το θέμα είναι πολύ απλό: δοκίμασε τις 11άρες και αν σου αρέσουν κράτα τις!

Από προσωπική μου συνομιλία με τον ίδιο κύριο (Roman λέγεται): "BaCH guitars are made partly in Czech and the machine job is done in a Korea factory. We in Europe are not able to pay all expenses to 100% make and sell guitars at these prices." (με πολύ μικρό edit στα αγγλικά του :) ) Λοιπόν, αν ο evris έπαιρνε 1€ για κάθε μια ΒaCH που εμφανίζεται στο noiz θα ετοιμαζόταν και για τρίτη κιθάρα!! Εγώ πήρα μια tele η οποία ήταν εντυπωσιακή! (πολύ σύντομα θα ακολουθήσουν και φωτογραφίες). H ποιότητα κατασκευής είναι πάρα πολύ καλή και το σώμα από μονοκόμματο (παρακαλώ) μαόνι + flame maple top. Επίσης, η κιθάρα παίζει τέλεια χωρίς να ταστάρει πουθενά (με action χαμηλότερο από τα fender specs) Γενικά νομίζω δεν έχει καμιά σχέση με όσες κινέζικες έχω παίξει τελευταία και κατά την γνώμη μου, εφάμιλη ποιοτικά με πολύ ακριβότερα όργανα. Τώρα ως προς την προέλευση, σίγουρα είναι κοντύτερα σε κορεάτικα ποιοτικά στάνταρντ παρά σε κινέζικα..(ο θεός και η ψυχή τους από εκεί κ πέρα) Το παραπάνω όμως δεν περιλαμβάνουν τους μαγνήτες+ηλεκτρικά. Η ποιότητα ήταν χαμηλή (οι μαγνήτες μάλιστα είχαν την κλασική φθηνή κατασκευή με τον μαγνήτη-μπάρα κολλημένο κάτω από το πηνίο) και η κιθάρα είχε πάρα πολύ βόμβο και στατικό ηλεκτρισμό σε σημείο που σχεδόν δεν παιζόταν. Πιστεύω όμως ότι η κιθάρα έχριζε αναβάθμισης, οπότε έβαλα Dimarzio Twang Kings + cts/crl ηλεκτρικά και τώρα είναι όλα μια χαρά. Επίσης, αναγκάστηκα να αλλάξω και την γέφυρα γιατί ο bridge Dimarzio δεν έμπαινε (οι τρύπες για τις βίδες ήταν σε λάθος σημείο). Τελικά όμως το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό και τώρα πραγματικά δεν θα είχα πρόβλημα να παίξω οπουδήποτε με αυτή την κιθάρα (σε είδη μουσικής που την σηκώνουν εννοείται!!).

Δες επίσης και εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=8550.0 Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που κάνει πάντως, μήπως είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στον Carl Verheyen? (αν κ αυτός νομίζω έχει καταγωγή από Ευρώπη)

Για τέτοια χρήση δεν κάνει το τρέμολο αυτό. Αν δεν έχεις αγοράσει ακόμα την κιθάρα, κοίταξε αυτή: http://www.thomann.de/gr/fender_stdstrat_fr_hss_rw_aw_2009.htm Εκτός από το floyd rose tremolo, έχει και διπλοπηνιακό μαγνήτη στην θέση bridge, οποίος είναι επίσης απαραίτητος για τα είδη μουσικής που θες να παίξεις (κάποιο αντίστοιχο μοντέλο έχει και ο κιθαρίστας των Sepultura νομίζω). Οκ, ο ήχος θα αλλάξει λιγάκι μεν σε σχέση με μια παραδοσιακή strat, αλλά με τόσο gain που χρειάζεσαι ούτως ή άλλως, σαν vintage strat δεν θα ακουγόταν με τίποτα!

Είναι πάρα πολλές οι παράμετροι πχ, για τι μοντέλο strat μιλάμε και τι ποιότητας τρέμολο έχει, πως βάζεις τις χορδές, το setup κλπ, αλλά σε γενικές γραμμές με την κατάλληλη ρύθμιση και συντήρηση μπορεί να κρατηθεί σε αρκετά καλά επίπεδα. Δεν μιλάμε όμως για "χρήση" τύπου Slayer, έτσι;

Πιο πρακτικά, αν δύο μαγνήτες βρίσκονται εκτός φάσης όταν παίζουν ταυτόχρονα, θα βγαίνει ένας αφύσικος ήχος με χαμηλό σήμα και χροιά παρόμοια με ένα wah wah "αραγμένο" σε πολύ πρίμα θέση. Όντως θα το είχες καταλάβει αν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα οπότε μην ανησυχείς! (αν θες όμως -από ακαδημαϊκό ενδιαφέρον!- να ακούσεις πως είναι η διαφορά φάσης, αντίστρεψε τα 2 καλώδια πχ του SSL-δηλαδή αυτό του πενταθέσιου επιλογέα βάλτο πάνω στο volume και αντίστροφα- και βάλε τον να παίξει με τον μεσσαίο για να το δεις και στην πράξη)

Επίσης, για να επαναποκτήσεις hum-cancelling στις θέση bridge+middle, (και επειδή απ'ότι κατάλαβα δεν έχεις προβλήματα φάσης) απλά αντάλλαξε τις θέσεις του μεσσαίου και του neck μαγνήτη (και πάνω στο pickguard αλλά και στον πενταθέσιο επιλογέα) και θα είναι όλα οκ. Απλά, ελπίζω να φτάνει το καλώδιο του μεσσαίου για την θέση neck!

Προσωπικά θα σου πρότεινα να κοιτάξεις τα πετάλια HT της Blackstar, τα οποία είναι λαμπάτα και έχουν σχεδιάστει από πρώην designers της Marshall. Ανάλογα με το πόση παραμόρφωση θες είσαι κάπου εδώ: http://www.thomann.de/gr/blackstar_ht_dist.htm http://www.thomann.de/gr/blackstar_ht_distx.htm Βέβαια ξεφεύγουν λίγο από το budget σου αλλά αν έχεις πρόσβαση στην Αγγλία εκεί είναι αρκετά φθηνότερα (γύρω στα 120€ χωρίς μεταφορικά).

Δεν έχεις καθόλου άδικο και ειδικά για τα ξύλα όποιος έχει δοκιμάσει να βγάλει το χρώμα από US Standard των early-mid 90's θα στο πιστοποιήσει από πρώτο χέρι! Κατά τα άλλα νομίζω ότι εκεί που χωλαίνουν συνήθως οι φθηνές κιθάρες (κ έχω παίξει με αρκετές, κυρίως μάρκας ΗΚ - ως ειδικός επί των κινέζικων μπορεί κ να τις ξέρεις ;D) είναι κυρίως σε hardware και fretwork (σε μαγνήτες δεν αναφέρομαι γιατί υπάρχουν αντίστοιχης χαμηλής ποιότητας και σε πολύ ακριβότερα όργανα). Αν αυτά είναι οκ και κάθεται καλά η κιθάρα τότε δεν πάει να είναι και Made in Banania?? Και εξ'άλλου, μην ξεχνάμε πως ο ήχος εξαρτάται κατά πολύ μεγάλο βαθμό και από τον ίδιο τον κιθαρίστα: (βλ. info στα δεξία του video για την μάρκα της tele!!) Υ.Γ. Μάλλον με βλέπω και εμένα να πηγαίνω για καμία tele!(ασχέτως video)

Επειδή είχα κ εγώ την ίδια απορία τους ρώτησα και μου είπαν ότι για να επιτύχουν τα συγκεκριμένα χαμηλά κόστη, οι κιθάρες κατασκευάζονται εν μέρει στην Τσεχία και εν μέρει στην Κορέα. Καθόλου άσχημα νομίζω - σε σχέση με το να ήταν κινέζικες δηλαδή... (επίσης, τα μεταφορικά για Αθήνα είναι 34€ κ την spalted tele του evris θα την ξαναβγάλουν τον Ιούνιο :P)

Η όλη υπόθεση δεν είναι παραπάνω από δύο μικρές τρύπες για να βιθωθεί το pickguard, μία στο πάνω μέρος και μία πλάγια. Δεν είναι κάτι δύσκολο, το κάνεις και μόνος σου νομίζω. Ίσως αυτό επηρεάζει λίγο την μεταπωλητική αξία της κιθάρας αν αυτό σε ενδιαφέρει, αλλά από το να ξύσεις όλο το χρώμα μάλλον το μη χείρον βέλτιστον! Ίσως η ύπαρξη pickguard να σου τοποθετεί το δεξί χέρι σε λίγο διαφορετική θέση, οπότε ίσως τότε όντως να σε βοηθάει στο παίξιμο αλλά δεν φαντάζομαι να κάνει κ τόσο μεγάλη διαφορά! Αν η κιθάρα είναι Gibson αξίας, θα πρότεινα να πάρεις αυθεντικό pickguard και επίσης αν δεν είσαι τόσο σίγουρος για την τοποθέτηση να πας σε τεχνίτη (άλλωστε το συνολικό κόστος μικρό θα είναι). Έτσι θα εξασφαλίσεις καλύτερη ποιότητα δουλειάς και με αυθεντικά ανταλλακτικά.

Καλό μεσημέρι και χρόνια πολλά σε όλους! Δεν ξέρω αν έχεις ήδη αγοράσει όργανο ή πρόκειται να αγοράσεις, πάντως από την σχετική εμπειρία μου από όσους ξεκινάνε κιθάρα, το σημαντικότερο είναι η κιθάρα να έχει καλή ρύθμιση (όπως είπε και ο bluezlick) και να μην ξενίζει το μπράτσο (πχ όταν είναι πολυ παχύ) για να μην τους δυσκολέψει πολύ στα πρώτα βήματα και τους αποκαρδιώσει! Στον αρχικό υπολογισμό του κόστους λοιπόν πρέπει οπωσδήποτε να υπολογίσεις και ένα καλο set up της κιθάρας - το οποίο πιθανώς να παρέχει και το ίδιο το μαγαζί, αν κ συνήθως η ποιότητα της ρύθμισης δεν είναι το ίδιο καλή με κάποιον εξειδικευμένο τεχνίτη. Το ιδανικό πάντως θα ήταν να πάρεις κάποιον σχετικό μαζί σου στο μαγαζί όταν θα πας να αγοράσεις κιθάρα και να την δοκιμάσεις πάνω σου λίγο να δεις αν σε βολεύει. Όσον αφορά την ίδια την κιθάρα και τον ρόλο της στην εξέλιξή σου, θα πρότεινα να πάρεις αυτή που σου κάθεται καλύτερα εμφανισιακά και στο χέρι, γιατί από εκεί κατά την γνώμη μου θα προκύψει η αρχική έμπνευση (σε συνδυασμό με την καλή ρύθμιση που προείπαμε) και όχι τόσο από την ποιότητα των ηλεκτρικών και των ξύλων! Σαν μέγιστο ποσό πάντως εγώ προσωπικά θα έβαζα γύρω στα 500€ για πρώτη κιθάρα.