εμ, φίλε νικόλα, εδώ είναι το θέμα..δεν θα το ενέκρινα, αλλά θα το κατανοούσα αν έκανες επώνυμη καταγγελία..η ανώνυμη ή ψευδώνυμη καταγγελία
1) δεν υποστηρίζει τα πιστεύω σου..κοινωνικο-ψυχολογικά το άτομο (νικόλας) δεν παίρνει θέση σε ένα κοινωνικό ζήτημα, αποποιούμενο ένα κομμάτι του λεγόμενου ιδεολογικού εαυτού, μεταθέτοντας την ευθύνη μιας καταγγελίας δηλ.μιας μη κοινωνικά αποδεκτής πράξης (κανείς δεν αγαπάει τους ρουφιάνους ;D) σε φανταστικό πρόσωπο..
2)όμως ο κύριος χατζιπαπάρας είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου..για το οποίο τί? ντρέπεσαι? φοβάσαι? αυτό εγείρει θέματα αυτοεικόνας και αυτοεκτίμησης σε ψυχολογικό πάντα επίπεδο
3)αν το δούμε κοινωνιολογικά, ζούμε σε μια εποχή που ο κάθε πολίτης κρύβεται πίσω από γενικευμένους κοινωνικούς ρόλους, επιβεβλημένες άνωθεν πολιτικές, μασκαρεμένες και σερβιρισμένες ως επιστημονικοφανώς βασισμένες ιδεολογίες (το τσιγάρο βλάπτει κτλ) με αποτέλεσμα να "αποπροσωποποιεί" τον εαυτό του ώστε να κάνει πράξεις που το "εγώ" του (όταν δηλώνει τα στοιχεία της ταυτότητάς του) κατακρίνει..με λίγα λόγια, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, το ρίσκο ή τα εύσημα μιας πράξης που ο ίδιος έκανε..μιλώ δηλαδή για πράξεις "απρόσωπης βίας" πίσω από ένα ψευδώνυμο, κουκούλα ή κράνος..διευκρινίζω ότι η στάση του μαγαζιού είναι μια πράξη αλητείας και η στάση του κυρίου χατζιπαπάρα μια πράξη "απρόσωπης βίας", αφού εξαιτίας της ανωνυμίας και μόνο στερείται ιδεολογικού υπόβαθρου..
4) μια ψευδώνυμη καταγγελία καταπατά βασικά δικαιώματα του καταγγελθέντος, αφού το ποινικό δίκαιο της χώρας δηλώνει ρητά ότι ο καταγγελόμενος έχει δικαίωμα να γνωρίζει τα στοιχεία του καταγγέλοντος, ώστε να μπορεί να κινηθεί προς υπεράσπισή του, στα πλαίσια του νόμου
5) χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, η προσωπική μας στάση και συμπεριφορά υποθάλπτει και αναγεννά μια κοινωνική πραγματικότητα, που ως σύνολο πιά καταγγέλουμε, μόνο που δεν είμαστε σταγόνες μέσα στον ωκεανό αλλά άτομα που η δράση μας μπορεί να επιφέρει μικροκοινωνικού μεγέθους αλλαγές, παθητικά να ακολουθεί την ροή των πραγμάτων ή υποσυνείδητα να την υποδαυλίζει..
υ.γ εγώ ο allobarr ή δημήτρης κοφοδήμος δεν κάνω προσωπική επίθεση στον νικόλα τον οποίον με κείνα και με τούτα έχω συμπαθήσει, αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να συζητήσω ένα κοινωνικο-ψυχολογικό φαινόμενο, πολύ μεγαλύτερο, σημαντικότερο και επικίνδυνο από την απαγόρευση του καπνίσματος..