Φίλε Πάνο, μου δίνεται η ευκαιρία να πω μερικά πράγματα για τις "κριτικές".
Πολλές φορές βλέπω θετικά σχόλια για ανάξια λόγου πράγματα που μονο περιέργεια μου προκαλούν. Έχει τύχει δε σε τηλεφωνικές επικοινωνίες μ' άλλους συμφορουμίτες να τα σχολιάζουμε και ν'αναρωτιόμαστε το πως και το γιατί, χώρια τα μειδιάματα.
-Ελα μωρέ και 'συ δεν έχεις γράψει ένα ψεμματάκι για τον τάδε φίλο ή γνωστό σου, έτσι και 'μεις.
Ε! λοιπόν όχι προτιμώ να λέω (αλλά και ν' ακούω) τη πραγματική γνώμη μου (σου), όντας χρήσιμος, παρά το φιλικό χάιδεμα που δεν αξίζει και τίποτε εν τέλει.
Εσύ δεν στο κρύβω ανήκεις στην ομάδα των ανθρώπων που συμπαθώ αλλά έχω ακούσει και πράγματα που δεν μ' άρεσαν. Κατά τη γνώμη μου κάνεις ένα λάθος, γράφεις και ποστάρεις πιο πολλά και πιο συχνά απ' ότι πρέπει. Δηλ. αν είχες δουλέψει περισσότερο το καθένα και είχεις ποστάρει τα μισά θα είχες κερδίσει πιο πολλόυς απ' το κοινό του Noiz.
Για το σημερινό έχω να σου πω ότι όσα καλά σημεία έχει, βρήκα άλλα τόσα μέτρια. Αν θες τη συμβουλή ενός μεγαλύτερού σου, θα σου πρότεινα να μελετήσεις τη δισκοθήκη σου. Υπ' όψιν, δισκοθήκη δεν είναι μόνο ο Satriani, με τον οποίο παρεπιπτόντως είχα πάθει πλάκα το 1988 όταν είχα ακούσει το άλμπουμ Surfing with the alien. Άκου, παίξε, τζάμαρε τ' αγαπημένα σου κομμάτια και γράψε αυτά που "τα έχεις" καλύτερα. Φιλικά Νέστορας.