Την κιθάρα την αγοράζουμε για να παίξουμε ή για να την βάλουμε στη βιτρίνα; Οι συλλέκτες θέλουν αυτό που λέει ο Τέρυ, ούτε μια βίδα να έχει γυρίσει, όχι ν' αλλαχτεί. Συνήθως αυτού του είδους οι κιθάρες βρίσκονται σε συλλογές ανθρώπων (όχι απαραίτητα μουσικών) που μπορεί να τις έχουν αγοράσει δίκην επένδυσης και πιθανόν να ευελπιστούν με τη πάροδο του χρόνου να πολλαπλασιάσουν το αρχικά επενδεδυμένο ποσό.
Από την άλλη εγώ που είμαι φίλα προσκείμενος στη strat, δεν μπορώ να μην περάσω τον bridge μαγνήτη στο tone knob. Έχω χαλάσει την originality σ' όλες μου τις κιθάρες, ε και λοιπόν;
Φυσικά και δεν θέλω ''(αντι)αισθητικές'' παρεμβάσεις, αλλά προτιμώ να έχουν τάστα και όχι να είναι flat (φυσικά και έχω αλλάξει), να έχουν κλειδιά που δουλεύουν (φυσικά και έχω αλλάξει), saddles που ανεβοκατεβαίνουν (φυσικά και έχω αλλάξει), μαγνήτες που δεν σφυρίζουν (φυσικά και έχω αλλάξει), χορδές που δεν είναι 3ετίας (φυσικά και έχω αλλάξει), κλπ. :D
Επίσης και στο αυτοκίνητό μου δεν έχω τα οriginal λάστιχα, έχει χάσει την αξία του; ???