Nestoras

Eγώ φταίω που έχω ευαίσθητη πλάτη? Πήγαινε παίξε εσύ σε παγκύρι από 9 ως 4.30 με Les Paul 5 κιλά και μετά έλα να μου πεις.

Ευχαριστώ όσους το άκουσαν. Εύη πάντα πρώτη. ;) Οι 4WD δεν είναι επαγγελματίες, τη μπάντα την έχουν για να περνάνε καλά ως επί το πλείστον, γι' αυτό τα live είναι αραιά, αν τύχει κάτι για εκτός Αθήνας σίγουρα δεν θα πουν όχι. Ίσα ίσα που αυτό είναι παλιό (δεν ξέρω από πότε). :D Τώρα να δεις που έγινε και μπαμπάς. ;D

Καιρό είχα να ποστάρω, αλλά πρέπει ν' ακουσω κάτι που να μου κάνει κλικ. Λοιπόν πήγα στο στουντιάκι μας και ο Γιώργος μου λέει <<γιατί έχουμε παρατήσει το I'm a Ram>>. -To ποιό? τι είναι αυτό? -Δε θυμάσαι το είχαμε προβάρει πριν κάμποσο. Λοιπόν το συγκεκριμένο είχε σβηστεί από τη μνήμη μου. Im_a_ram.wma

Για να κάνω εμπεριστατωμένη κριτική πρέπει να το ακούσω τώρα.(Βρίσκεται στη δισκοθήκη μου στο σπίτι των γονέων μου). Απλά δέθηκα μαζί του όταν στο 1ο μου ταξίδι στη Σουηδία, η μελλοντική γυναίκα μου (για να με ρίξει) μου έκανε δώρο ταξίδι- εισητήρια στη Στοκχόλμη για τη συναυλία του το 1988. Άρχισε 18.00 τελείωσε 22.25 με μικρό διάλειμμα. Σούπερ μπάντα (με Lofgren), εκπληκτικός ήχος, ενέργεια. Αγόρασα το δίσκο την επόμενη μέρα.

Τελικά το Tunnel of love μόνο σ' εμένα αρέσει?

Μπράβο για το εγχείρημα. Όλα σωστά είναι παιγμένα και πειστικά, μέσα στο κλίμα του αυθεντικού. Τώρα για να εισπράξω το 100% μιας καλοπαιγμένης διασκευής θα ήθελα: 1) Tα φωνητικά λίγο πιο πάνω 2) Το μπάσσο λίγο πιο κάτω 3) Έμφαση σε 2ες φωνές 4) Διαφορετικό eq στις lead κιθάρες. Στα λέει ένας (αν όχι ο μεγαλυτερος εδώ μέσα οπαδός τους) που έχει λιώσει τους δίσκους τους στις ακροάσεις. Και που βέβαια είναι παλαβός τόσο που δεν έχει μόνο τα original lp's τους και τα 7ιντσα τους αλλά και συλλογές τύπου (Beatles in Italy, Rock'n'roll music, 1967-1970, Past masters κλπ.) δηλ. τα ίδια κομμάτια 2 και 3 και 4 φορές. :D 8)

Και μετά περιμένω ν' ακουστώ εγώ με ενισχυτή 25 W και έξτρα καμπίνα 1χ12. :'(

...to run? ;D

http://en.wikipedia.org/wiki/Tunnel_of_Love_(album) ;)

Ωραία παραγωγή, ενορχήστρωση, ήχος, παίξιμο. Επιτέλους στίχος που δεν λέει κουταμάρες. Ο τραγουδιστής μου φάνηκε σαν τον Πορτοκάλογλου (να τραγουδάει με τη μύτη όμως). Επαγγελματική δουλειά. :)

http://www.amparchives.com/album/Marshall/Guitar%20Speaker%20Cabinets/30th%20Anniversary%20Cabinets/6912%2030th%20Anniversary%20200W%201x12/6912%20150W%201x12/slides/6912%20(1).html Mesa Boogie studio caliber + Marshall 6912 Anniversary 1x12 cabinet.

Όταν αποκτήσω πάνω από 5 CS. :D 1+1 έχω και το 'κανες ζήτημα. ;)

Πολύ ωραίος ήχος και παίξιμο. Μπράβο. :)

Εδώ έχουν καταλυθεί όλα. 1) Ο Playloud έχει Τelecaster 2) O Korgious που είναι πληκτράς έχει Telecaster 3) O AudioKostas που είναι μπασίστας έχει (ο Θεός να την κάνει) Telecaster. 4) O Alderbody έχει κιθάρα Ashbody (αυτό το νούμερο μ' ανησύχησε-original είναι-50'ς?). 5) .... Εγώ θα έμενα απ' έξω?

Διχασμένη προσωπικότης.

Tη κόβω 5,5-6 κιλά. ;D

Σε βρίσκω ιδιαίτερα ενημερωμένο. Είναι και το ποιος την παίζει. ;)

Και αυτός κάποια στιγμή το TS-9 χρησιμοποιούσε. Το 808 στην αρχή και μόνο. Αυτό δεν το έχω δει ποτέ, έχει και ένα κάρρο φράγκα οπότε δεν βλέπω να το ακούμε.! :-[

Ask AudioKostas, το άκουσε τη Παρασκευή. ;)

Εννοείς το RC, γιατί το BB και το AC, δεν είναι και τόσο.

Έπρεπε να το ακούσω 3 φορές για να καταλήξω ότι μου αρέσει. Λοιπόν μου άρεσε και ο Nick Cavelek με τη περίεργη χροιά του και η Gkou. Παιδιά η τραγουδιστική σας άποψή είναι τέτοια που υπάρχει σε δεκάδες ψευτοψυχεδελικά άλμπουμ της δεκαετίας του '60 και ταίριαξε άψογα με το συγκεκριμμένο κομμάτι. Gkou ευτυχώς δεν το τραγούδησες σαν κλαψ...... όπως έχεις κάνει σε άλλα στο παρελθόν. Όσον αφορά το b.t είναι για κλάμματα.

Αφορμή γι' αυτό το ποστ είναι μια κουβέντα που είχα με το φίλο μου Γιώργο (Marillion) στο φεστιβάλ Blues στο Αιγάλεω. Τον ρώτησα για τη καινούργια του κιθάρα που παρουσίασε πριν λίγο καιρό στο Νοιζ και κουβέντα στη κουβέντα με ρώτησε αν έκανα καινούργιες αγορές. Του είπα ότι στο καλοκαιρινό μου ταξίδι έπεσα σ' ενα αυθεντικό Tube screamer και αφού εξιστόρησα τις ιστορίες μου, πρότεινε να κάνω ένα review εδώ. Λοιπόν το πεταλάκι είναι του 1982 Made in Japan με S.N. 251206. Όπως θα δείτε στη φωτογραφία το backcover είναι σε μαύρο φόντο το δε battery cover από τη μέσα πλευρά λέει Maxon και έχει κωδικό MS-D01002. Στη πλακέτα το τσιπάκι είναι το JRC-4558D. Το πεταλάκι είναι σε πολύ καλή εμφανισιακή και λειτουργική κατάσταση, με κάποια εμφανή σημεία του χρόνου (εκδορές, χτυπηματάκια) όχι όμως κάτι που να υποδεικνύει ταλαιπωρία. Ως προς τον ήχο τώρα το πετάλι είναι εκπληκτικά διαφανές, όχι με πολύ drive, και δίνει πολύ ωραίο boost και στο καθαρό και στο overdriven κανάλι, ότι πρέπει για ήχους αλά SRV. Επίσης μπροστά από άλλο distortion πετάλι (το δοκίμασα με το bb preamp) μου έδωσε αρκετό sustain, προσθέτοντας δε και Uni-vibe style πετάλι πλησιάζεις και ήχους αλά Gilmour. Eν κατακλείδι, το πετάλι είναι σούπερ, προσοχή όμως, ίσως απογοητεύσει αυτούς που πιστεύουν ότι θα τους δώσει τα τρομερά γκάζια, ή θα μεταμορφώσει έναν κακής ποιότητας ενισχυτή. Υ.Γ. Δεν έχω ακούσει την επανέκδοση του T.S.-9 για να προβώ σε συγκρίσεις, σε σύγκριση με το ΤS-10 είναι πολύ πιο διαφανές, και με λιγότερο drive range. Kλιπάκια εν καιρώ, στις πρόβες μας δεν γράφτηκε τίποτε της προκοπής. ;D

Ωραία δάχτυλα είδα, άνεση στη ταστιέρα ναι, μουσική δεν άκουσα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Where_Have_I_Known_You_Before :)

http://www.youtube.com/watch?v=xtnRQcwCuu4 Αν όχι το πιο αγαπημένο μου, ένα από τα 3-5 πιο αγαπημένα μου που με κάνουν να ριγώ κάθε φορά που το ακούω.