Η πρώτη μου κιθάρα ήταν μια Aria Pro II την οποια μου είχε χαρίσει ένας φίλος μου όταν πήγαινα γυμνάσιο. Ήμουν ο τέταρτος κάτοχός της και όταν έφτασε στα χέρια μου είχε περάσει τα χίλια μυρια. Καποιος προηγούμενος ιδιοκτήτης την είχε κοπανήσει σε έναν τοιχο με αποτέλεσμα να εχει σπάσει το pickguard και οι μαγνήτες να έχουν καταρρεύσει μέσα στο σώμα, το μπράτσο ήταν έτσι ρυθμισμένο ώστε είχε ένα φοβερά ψηλο action και άλλα πολλά. Φυσικά τότε δεν υπηρχαν internet και τετοια οπότε η κιθάρα παρέμεινε ως είχε. Εξάλλου κι εγώ το μόνο που ήξερα να κάνω ήταν να αλλάζω χορδές και και να κουρδίζω στο περίπου (χωρις κουρδιστήρι!).
Όταν αγόρασα μετα από τρια-τεσσερα χρόνια καινούρια κιθάρα, χάρισα την Aria σε ένα ξαδερφάκι μου ο οποιος την έβαλε στο δωμάτιό του για ντεκόρ. Πρόσφατα την αναζήτησα με σκοπό να την επισκευάσω αλλά έμαθα ότι την είχε πετάξει σε μια μετακόμιση...
Παρ' ότι η κιθάρα εκείνη ήταν τελείως unplayable, ήταν η πρώτη μου επαφή με τον υπέροχο κόσμο της μουσικής και παρ' όλο που δε θα γίνω ποτέ έστω μέτριος κιθαρίστας έχω περάσει πολύ πολύ ωραία όλα αυτα τα χρόνια.
Το μήνυμα μου αυτό είναι ένας φόρος τιμής σε σένα, ω σάπια Aria Pro II (The Cat ;))