Terumi

Κοίτα φίλε piou... Τα περισσότερα vst plugs δεν είναι παρα dll αρχεία τα οποία εαν τα μετακινήσεις από το ένα folder στο άλλο, δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Δές το cubase σου ποιό folder βλέπει και κάνει cut+paste όλα τα plugs απο το ένα στο άλλο. Έτσι θα έχεις τα plugs σου συγκεντρωμένα σε ενα φάκελο και θα μπορείς να τα δουλέψεις και από το ableton. Φιλικά Terumi

Options >> preferences >> Misc Εκεί στο section paths θα πατήσεις το κουμπί browse στο vst plugin folder και θα δώσεις το vst plugin folder του cubase (κάτι σαν "C://program files/Steinberg/Vstplugins"). Δεν χρειάζεται να κουνήσεις κανένα plugin απο τη θέση του! Φιλικά Terumi

Ο Εno είχε πει οτι το επόμενο όργανο μουσικής είναι η κονσόλα του ήχου. Τα χρόνια πέρασαν και, σιγά-σιγά, άρχισε να δικαιώνεται. Ήταν η εποχή του πειραματισμού επί της ηχογράφησης και των μεθόδων αυτής. Μετά από την πάροδο κάποιων ετών, κάποιοι τύποι άρχισαν να παράγουν μουσικό software και δειλά-δειλά, αρχίσαμε "να χαιρόμαστε στο monitor όσα δεν μπορούσαμε να αγγίξουμε στην πραγματικότητα". Τώρα ο ζηλευτός εξοπλισμός του Vangelis και του Jean Mickael Jarre βρίσκεται στην οθόνη μας, με (σχεδόν) όλα τα πλεονεκτήματα και (σχεδόν) κανένα από τα ελαττώματα τους. Ο μουσικός, έγινε computerάς και, μαζί με αυτό, λίγο προγραμματιστής, λίγο ηχολήπτης, λίγο παραγωγός, λίγο sound engineer, λίγο ενορχηστρωτής. Βυθισμένος μόνος του μπροστά trip του μόνιτόρ του, σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή της μέθης ή της επιρροής ψυχοτροπικών, άρχισε να γράφει μουσική με όλα τα δυνατά μέσα. Όλα όμως! Ό,τι θα είχαν ίσως ονειρευτεί οι Crafwerk και οι Tangerine Dream υπό μορφή κώδικα, έτοιμα να εκτελεστούν και να «τραγουδήσουν» μιμούμενα την ηλεκτρική φύση των προτύπων τους. Ο μουσικός πλέον, δεν έχει μια κονσόλα, όπως παλιότερα. Έχει ενα ολόκληρο θαυμαστό νέο κόσμο να χάσκει μέσα σε ενα κουτάκι. Όλη αυτή η δύναμη όμως άρχισε να δείχνει και το άσχημο πρόσωπό της. ¶ρχισαν να λείπουν πολλά πράγματα που κάνανε την μουσική «μαγική». • Το απρόσμενο της διεπαφής με άλλους ανθρώπους. Αυτή η νότα που θα σου πεί ο φίλος να αλλάξεις και να κάνεις κάτι που δεν είχε περάσει ποτέ απο το μυαλό σου. Αυτή η μαγική αλληλεπίδραση. • Η βαθιά γνώση των εργαλείων σου: "Έχω ενα synth. Να δώ πως δουλεύει για να βγάλει καλό αποτέλεσμα ... Μπά! Ας βάλω το Absynth που έχει απίστευτα preset ή το PPG wave που είναι ωραίο". Καταλήγεις να ξέρεις τα πάντα από λίγο και να μην έχεις τον ήχο σου. Το ίδιο ισχύει και με τους κομπρέσσορες, τα eq, τα βάθη, τα ύψη και το βαρομετρικό. • Η Μεγάλη Χρήση: Δεν νοιώθεις το όργανό σου (το μουσικό) να δονείται μαζί σου. Δεν κινείται κάτι, αυτό που βγάζει ήχο. Δεν είναι ενα πρόσωπο, κάτι απτό, είναι ένας αλγόριθμος, κάτι επινοημένο στα μυαλά ανθρώπων που ίσως να μην ξέρουν τι είναι η μουσική. Δεν σέβεσαι αυτό που έχεις, ούτως η άλλως έχεις πολλά άλλα. • H έλλειψη της ταυτότητας: Τι όργανο παίζω; Είμαι μουσικός ή ηχολήπτης; Είμαι παραγωγός (γιατί κάνω μουσική, πως να μεγαλώσω τα παιδιά μου); Σιγά-σιγά, οι δημιουργικές ομάδες απειλούνται με εξαφάνιση ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να στήνει ενα studio πίσω από μια οθόνη και να σκαρώνει τα δικά του σχέδια. Η μουσική έκφραση γίνεται αυτοαναφορική και υπηρετεί τον εκάστοτε δημιουργό της. Ενα κακομαθημένο παιδάκι που κανείς δεν το αφήνει να μεγαλώσει μαζί με άλλους ανθρώπους. Γινόμαστε οι θεοί της μουσικής μας η οποία έχει φτιαχτεί να υπηρετεί εμάς, όπως εμείς φτιαχτήκαμε για να υπηρετούμε τον θεό. Και σιγά-σιγά αρχίζουμε να αγαπάμε, και να συνηθίζουμε ενα προϊόν που έχει να κάνει με το ύφος ενός μόνο ανθρώπου, έχει γίνει με πρώτες ύλες αγνώστων και ίσως μη μουσικών χωρίς να υποστούν κανένα απολύτως χρωματισμό από τη φαντασία, τουλάχιστον του δημιουργού τους. Αγαπάμε ενα προϊόν που γεννήθηκε από τη μετριότητα και έχει γίνει με μια εγωκεντρική διάθεση. Σαν να μας αγόρασε ο θεός από super market. Φιλικά, Terumi

Δοκίμασε το avg antivirus. Είναι τζάμπα και δουλεύει μια χαρά (αρκεί να κάνεις τα updates σου)! http://www.grisoft.com/us/us_index.php Φιλικά, Terumi

Overtones, phase και άλλοι κύριοι ... Οκ, τα overtones υποθέτω οτι ξέρω οτι είναι, αλλά, γιατί να τα "κόψουμε"; Τι είναι αυτό που κάνει χρήσιμο το phase meter αν δεν έχουμε διαφορά φάσης; Πρέπει να μιξάρουμε έχοντας το master πολύ χαμηλά ή λίγο πριν πικάρει το σήμα εξόδου; Οκ το μίξαρα το κομμάτι, κάνω και normalize, το καίω σε ενα cd. Γιατί ακούγεται σιγά, ενώ το cd των red hot rats ακούγεται τόσο γαμ$&%να δυνατά; Να πάω σε κανα studio ή έχω ελπίδες να κάνω μια σωστή δουλειά και στο σπίτι; Γιατί γράφω μουσική; Πώς να μεγαλώσω ενα παιδί; Ας αρχίσουμε λοιπόν να μαθαίνουμε ... Φιλικά, Terumi

Πέρα από τις ψυχολογικές υποδείξεις, πέρα απο τις "γραμμές" των κινήσεων που απαρτίζουν το new age για να μεγαλώσεις ενα παιδί, ένα θα σου πώ. Υπάρχει αυτό που λέγεται αντίδραση. Η linda lovelace, ξέρεις, αυτή με το βαθύ λαρύγγι που κατάπινε "σπαθιά"; Αυτή ήταν γόνος μιας πολύ θρησκευόμενης οικογένιας, που ποτέ δεν την άφησε να ασχοληθεί με τη black art of ... Η τύπισσα είναι ένα μονο από τα παραδείγματα που έχουμε για τους ανθρώπους που κάποιος (τουλάχιστον όσοι ξέρω) δεν θα ένοιωθε υπερήφανος να έχει παιδιά του. Για αυτό λοιπόν σου λέω... τα παιδιά θέλουν υποδείξεις, όχι πρίξιμο. Αν δεν χτυπήσουν, δεν θα μάθουν, αν τους μιλάς για κάποιο άγνωστο κίνδυνο, θα τον αγκαλιάσουν μόνο και μόνο απο περιέργεια. Φιλικά, Terumi. (Νομίζω οτι έχουμε ξεφύγει εντελώς. Απο κοινωνικοπολιτικές τομές, μέχρι οδηγίες να μεγαλώνεις παιδιά).

¶γγελε, Συνήθως τα κομμάτια που γράφω είναι στα 97 bpm. Μάλλον και αυτό εκεί είναι. Το delay είναι synched σε ρύθμιση 8dotted (όγδοο παρεστιγμένο). Σου υπενθυμίζω οτι το κομμάτι είναι 9/8 (στο 1:02 λεπτό, παίζει ζειμπέκικος ρυθμός αυτούσιος), άσχετα που στη πορεία δεν του φαίνεται. Φιλικά, Terumi

Και εγώ άκουγα duran duran. Αλλα μου έμειναν οι καταβολές. Δεν υπάρχει πρόβλημα για το τι ακούνε τα παιδάκια, άλλωστε οι one, η britney spears και το σινάφι πρέπει να ζήσει κάπως. Αυτό που με απασχολεί είναι το τι λένε οι δάσκαλοι στα παιδιά. Αν δηλαδή τα μαθαίνουν τις κομπλεξικές βλακείες που κυκλοφορούν τα τελευταία (10+) χρόνια, μήπως σκάβουν μια τρύπα στο μυαλουδάκι τους; Φιλικά, Terumi

Ανήκω στην (τυχερή;) γενιά των μαθητών που είχε δασκάλους ανθρώπους που έζησαν την πολιτιστική περίοδο μετά τη χούντα. Οι δάσκαλοί μας, μας μαθαίνανε τραγούδια του Λοίζου. Ο δρόμος, ο λιόντας και το ακορντεόν, ήταν από τα κομμάτια που χαιρόμασταν να τραγουδάμε. Εμείς μαθαίναμε να τραγουδάμε για την ελευθερία. Λέγαμε «...και έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδεύσει, δεν θα περά, δεν θα περάσει ο φασισμός». Το ερώτημα είναι το εξής, και ρωτώ όσους από εμάς έχουν παιδιά σε σχολική ηλικία: Τα παιδιά, ποια τραγούδια μαθαίνουν να τραγουδάνε; Φιλικά, Terumi

Βάσω Δημητρίου ... Απο Django Reinhardt μέχρι Pat Mettheny. ¶σε που έχει κάνει και πολλές και καλές ενορχηστρώσεις στο δίσκο. Μουσικός με αρχ^#ια!! Φιλικά Terumi

Yameth, Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Τι εννοείς οτι τα hihat και οι υψίσυχνοι ήχοι "καίνε" τα μπάσα; Ότι "χαλάνε" τις μπάσσες συχνότητες; Αν γίνεται κάτι τέτοιο, πώς είναι δυνατόν και τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε αυτό το εφφέ; Μου έχουν πεί για απογύμνωμα των συχνοτήτων του τύπου "το snare είναι απο τάδε συχνότητες εώς ταδε (περίπου) τα άλλα τα κόβουμε με eq και τα πετάμε". Αυτό ισχύει; Ευχαριστώ και πάλι. Φιλικά, Terumi

Εχω ακούσει, πως δεν έχω ακούσει! Οκ, θα κοιτάξω να βάλω λίγα μπάσσα, να δώ πως θα είναι. No, prob. Τώρα, το club άτο που ανέφερα στο προηγούμενο post δεν έχει να κάνει με τις συμβουλές σου, αλλα με την στάση μου απέναντι στο feeling. Καμία σχέση με τα μπάσσα. Πάντως, αν δεν ξέρεις, ψάξε metamatics, fleichmann, plaid, mum,

Κύριοι, Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Δεν περίμενα να μου γράψετε τίποτα (για να λέμε και του στραβού το δίκιο), και με εξέπληξε πολύ ευχάριστα η κριτική σας που ήταν τεχνικά προσανατολισμένη. Μια αρνητική κριτική με επίγνωση του τι κρίνει, όπως και να έχει είναι καλύτερη απο μια θετική άποψη που μόνο και μόνο χαίδευει τα αυτία προκειμένου να έχει τακτ (καλύτερα να έχει τάλκ). Καταρχάς, πάνω στο θέμα του beat (maxo), θέλω να πώ οτι δεν είμαι καθόλου εξοικειωμένος με την νοοτροπία του club, και το να είναι χορευτικά τα κόμμάτια μου λίγο με ενδιαφέρει. Αυτό που μου αρέσει είναι να δημιουργώ εικόνες, ατμόσφαιρες και ήχους. Τώρα: Οι υψίσυχνοι ήχοι είναι το κακό του κοματιού και το ξέρω. Πολλές φορές έχουν αποτελέσει αστείο μεταχύ των φίλων μου και έτσι έμειναν. Το κομμάτι ουσιαστικά δεν τελείωσε, θα κατέβουν στη μίξη. Το arpgrt δεν νομίζω να το έχω πανάρει τοσο πολύ όσο λέτε, θα το κοιτάξω ξανά. Πάντως automation έχω πολύ, τόσο πολύ που έχω χάσει την μπάλα και δεν μπορώ να σου πώ τι ακριβώς κάνω. Πρέπει να το checkάρω. Η αρυθμία που ακούγεται 2 φορές στο κομμάτι έχει να κάνει με κάποι κόλλημα που έφαγε το nuendo κατα την διάρκεια του export. Δεν το πήρσα χαμπάρι μέχρι που ξαναάκουσα το κομμάτι απο το noiz. H μελωδία του κομματιού είναι απο το pro53 με κάποιο ηχάκι που έφτιαξα εγώ. Τα pad είναι απο το xv3080 ενα performance που έφτιαξα πάλι εγώ. Βασικά επειδή δεν μου αρέσει η φράση "έφτιαξα εγώ", να ξέρετε οτι σχεδόν όλα, εκτός αν ξεχνάω κάτι τα έφτιαξα εγώ. Οι αναλογικές μελωδίες είναι απο το pro53, αλλά πολλές φορές τις samplαρα και τις έκανα overdub μαζί με τον εαυτό τους ανάποδα. Τέλος τα κρουστά, όλα είναι απο 2 instances του attack. Αυτά! Ελπίζω, αν κάποιος άλλος έχει να κάνει τις παρατηρήσεις του, να τις κάνει! Φιλικά Terumi

Το "γιατι" και το "τι με ωθεί" μοιάζουν πολύ. Το "γιατί" και το "τι με ώθησε" είναι διαφορετικά πράγματα. Όσον αφορά στη δεύτερη ερώτησή σου, νομίζω πως γενικά τα hobbies είναι κάτι που δεν έχουν "μάθει" οι γυναίκες να έχουν. Πόσες γυναίκες κάνουν μοντελισμό; Πόσες γυναίκες παίζουν με τηλεκατευθυνόμενα; Νομίζω πως θα ξαναπέσουμε στη κοινωνική κατεύθυνση και θα μας πεί πάλι ο κακό Pallaros (οχι ο Pallaros2) οτι εδώ δεν είμαστε μουσικό forum, αλλά κοινωνικο-πολιτική-φιλοσοφική και ψυχολογική κοινότητα με πολυσχιδή και συμπλεγματικό τρόπο σκέψης. Φιλικά, Terumi

Νομίζω οτι ήταν ξεκάθαρα αυτά που έλεγα. Πιστεύω οτι οι περισσότεροι των μουσικών έχουν μια διάθεση φαλοκεντρική. Κάποιοι ψάχνουν να δούν τι είναι μέσα τους. Ουσιαστικά στο προηγούμενο post δεν εξέτασα το γιατί κάποιος ασχολείται με τη μουσική, αλλά τι τον ώθησε να ασχοληθεί με τη μουσική. Εγώ ξέρω τι με ώθησε. Και ξέρω οτι έγινε σε ηλικία παντελούς άγνοιας της σεξουαλικής μου ταυτότητας. Τώρα ξέρω τι με κρατάει στους κόλπους την Μεγάλης Μανας, και αυτό είναι η ψυχή μου. Μεγαλοστομία ακούγεται, αλλα έτσι πρέπει να είναι. Φιλικά, Terumi

Τα πάντα είναι θέμα κοινωνικής θεσμοθέτησης και αντίληψης. Ο άνδρας από τη στιγμή που γεννιέται, ζει με το αρχέτυπο του πατέρα. Η μαμά το διώχνει από τη κουζίνα και το στέλνει να παίξει μπάλα με τα παιδιά της γειτονιάς. Ο μπαμπάς τον παίρνει μαζί του στη δουλειά και του δείχνει τη μαγική συνταγή του να σηκώνεις μια οικογένεια στις πλάτες του. Όλα στο δωμάτιό του είναι μπλε και τα παιχνίδια του έχουν να κάνουν με πόλεμο, τσαμπουκά και βαρβατίλα. Ο Κάρλ Γούνγκ υποστήριζε οτι ο άνθρωπος υπακούει σε 2 προαιώνια στερεότυπα. Αυτό του Σοφού Γέροντα (που αντιπροσωπεύει τη βαθιά γνώση και τη σοφία), και αυτό της Μεγάλης Μάνας (που αντιπροσωπεύει την πίστη και την αιώνια, απεριόριστη και ανιδιοτελή, αγάπη). Η τέχνη είναι ενα μέσο κοινωνικοποίησης. Πολλοί, αντλούν την ικανοποίηση από τα δύο αυτά αρχέτυπα μέσα στη μουσική. Αν θέλετε το αναλύουμε περαιτέρω, αλλά νομίζω οτι καταλάβατε τι περίπου θέλω να πω. Τώρα, κοινωνικά, ο άντρας πρέπει να παλέψει περισσότερο από μια γυναίκα. Εκείνος είναι που θα πρέπει (και λέω πρέπει όχι κατά τη δική μου, αλλά την κοινωνική άποψη) να βρει δουλειά που θα συντηρεί, τόσο εκείνον, όσο και την οικογένειά του. Θα πρέπει να έχει μια κοινωνική καταξίωση και, ει δυνατόν, να έχει εξουσία στα χέρια του (να είναι μούρη). Αλλιώς δεν είναι άντρας* (MAX τεύχος 342 σελ. 53, Κωστόπουλος). Η γυναίκα, σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα (lifestyle, μαμά, φίλες, ΑΝΤΡΕΣ), δεν έχουν να κάνουν τίποτα άλλο από το να είναι πολύ όμορφες και να γαμ#%@νται καλά, προκειμένου να έχουν την αντίστοιχη καταξίωση που εμείς οι άντρες (ώ, ναι, δεν είμαι γυναίκα) έχουμε να παλέψουμε για να αποκτήσουμε. Κάποιοι δεν μπορούν, δεν θέλουν, δεν έχουν τον τσαμπουκά ή τη βαρβατίλα που χρειάζεται ο ρόλος του άντρα. Και έτσι καταφεύγουν στις τέχνες προκειμένου να νοιώσουν την αγάπη από, την πίστη σε, και την συναναστροφή με τα δύο αυτά αρχέτυπα. Είμαστε πιο πολλοί γιατί είναι πιο δύσκολα τα απαιτούμενά μας για την καταξίωση. Όλα τα παραπάνω μπορούν να συμπυκνωθούν σε αυτό που είπε ο Eric Burton όταν τον ρωτήσανε γιατί ασχολήθηκε με την μουσική. "Για να γαμ#%ω", ξέροντας οτι δεν είναι όμορφος. Προκειμένου να αποφευχθούν τα όποια δυσμενή σχόλια σας λέω οτι εγώ δεν πιστεύω οτι ο ρόλος της γυναίκας είναι δεύτερος και οτι η γυναίκα δεν έχει να παλέψει για τίποτα. Αυτό που λέω είναι οτι η κοινωνία θέλει τις γυναίκες να υπηρετούν το ρόλο της υπακοής σε εμάς και στο θεσμό της οικογένειας. Φταίμε και εμείς που είμαστε τόσο άμετρα και ανυπέρβλητα μαλάκες που δίνουμε περισσότερη προσοχή στα ξέκωλα και όχι στις κανονικές, νοήμονες γυναίκες. Και δεν δίνουμε σε αυτές (σε ενα υποσύνολο εννοώ βέβαια) την ευκαιρία να παλέψουν για να κερδίσουν πράγματα άλλα από μια οικογένεια. Φιλικά Terumi

Τίποτα! Φιλικά Terumi

Το terumi στα ιαπωνικά σημαίνει "απίστευτη ομορφιά". Αλλα θα μπορούσε αραγε μια γυναίκα να ξέρει τόσα πράγματα για τον στρατό; Το κομμάτι μου τι σας είπε οτι είμαι γυναίκα ή αντρας; Έχουν οι άντρες υπαρξιακο-μουσικούς προβληματισμούς; Μήπως να κάνουμε μια ψηφοφορία; Φιλικά Terumi

Παιδιά πάντως εγώ αποφεύγω τα live albums όπως ο διάολοσ το λιβάνι. To μόνο live που μου άρεσε ήταν αυτό των portishead. Φιλικά Terumi

Ξέχασα να αναφέρω τους τελευταίους δίσκους της bjork. Νομίζω οτι σε ό,τι ανέφερα και νωρίτερα, μπορείς να "δεις" πάντα το που βρίσκονται οι ήχοι. Κάτι σαν το "musique pour les eyex" του Eric Satie. Πάντως το ideal crash έχει πολύ όμορφη παραγωγή, γήινη θα έλεγα, αλλά πολύ όμορφη. Συνεχίζω το θέμα, γιατι με ενδιαφέρει πολύ. Feath-ερικά Terumi

Κάνεις export το mixdown του κομματιού, το βάζεις στο live! και το "φτιάνεις". Πάλι export το mixdown και πάλι πίσω στο sx όπου και συνεχίζεις τη δουλειά σου κύριος. Φιλικά, Terumi

Δοκίμασε το live! της Ableton. Εκτός από να βρίσκει, περίπου, αυτόματα το τεμπο του εκάστοτε κομματιού ή λούπας, έχει και functionality timestreaching για τα σημεία που "ξεφεύγουν". δές στο http://www.ableton.com/ Φιλικά Terumi

Που να δείς την άλλη ιστορία στο thread "Shame story" που λέω για όταν πήγα στο στρατό. Φιλικά, Terumi

Εγώ είμαι γυναίκα. Fleamail, shocking ε? Φιλικά, Terumi

Κύριοι, Μόλις ανέβηκε ενα απο τα tracks μου. Ονομάζεται loretta και βρίσκεται στο "download>demos" section. Περιμένω σχόλια και υποδείξεις. Καλή ακρόαση! Φιλικά, Terumi (ettin)