Θα είμαι λίγο offtopic και συγνώμη γι αυτό... ::), αλλά βλέπω τον εαυτό μου εδώ και 1,5 χρόνο περίπου ότι δεν παίζω πια κιθάρα (εκτός μόνο όταν γράφω κάποιο κομμάτι και αυτό αραιά πια... :-[), γιατί ασχολούμαι πλέον με την μίξη και το μάστεριγκ των προηγούμενων κομματιών μου (είναι και πολλά ρε γαμώτο).
Ασχολούμαι ένα-δυο μήνες, τα φτιάχνω όπως θέλω (λαίμαι τώρα :-\), μετά από λίγο καιρό μαθαίνω κάτι καινούριο και φτου κι απ'την αρχή.....Πρέπει να έχω "αλλάξει" τα κομμάτια μου τουλάχιστον 7-8 φορές όσον αφορά την παραγωγή τους! Εντάξει, προς το καλύτερο...
Μήπως ο μουσικός πρέπει να μείνει μουσικός και ο "τα του ήχου", μιξεράς και μαστεράς; Μήπως από ένα σημείο και μετά ο μουσικός αναλώνεται σε πράγματα που τον απομακρύνουν από αυτήν καθ'αυτήν την τέχνη του; Μήπως, σε έναν ιδανικό κόσμο, θα ήταν καλύτερα να δίναμε τα tracks μας σε επαγγελματίες και να ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι;
Με "έπιασαν" τα φιλοσοφικά μου πρωί πρωί, πάω να βγάλω την Strat μου απ'την θήκη και να βάλω στο ρεύμα τον ενισχυτή...