Silot

Ας κάνουμε το Clockwork Orange πραγματικότητα. :evil:

Ας μην ήταν ο Χάτσιος μια 10ετία πρίν στην Αθήνα να ανοίξει τα αυτιά των κουφαλόγων της Ελληνικής αγοράς.... Αν δεν ήταν αυτός δεν θα χαιρόσουν τις (αμφιλεγόμενες) υπηρεσίες του Παναγιώτη Τακη μου...

Α. Ναι, πιθανότατα είναι αστείο και προφανώς απαράδεκτο να μην μπορείς στην ουσία να δοκιμάσεις το όργανο που σε ενδιαφέρει... Σε κάνει και αισθάνεσαι ηλίθιος, και απαντήσεις του τύπου "μα το Jazz Bass το ξέρει όλος ο κόσμος εδώ και 50 χρόνια, εσύ τί ήρθες να ακούσεις ?" έχουν στην καλύτερη περίπτωση πλάκα. Β. Κάποτε έπρεπε σαν καλος πωλητής να πουλήσω αυτό που λατρεύω. Και για να πουλήσω κιθάρες, ενισχυτές κτλ, ήμουν υποχρεωμένος 10 ώρες την ημέρα να αποδυκνείω το αυταπόδεικτο. Να κουρεύω το αυγό. Να κάνω το μαλάκα. Να χαιδεύω αυτιά. Να εξηγώ σε φραγκάτους μπαμπάδες γιατί η Les Paul είναι ουσιαστικότερη απο την B.C. Rich που ήθελε το μούλικο. Να αναλύω σε 14χρονους που μόλις ανακάλυψαν τους Maiden πως χρειάζονται κάποιον Marshall αντί για τον Yamaha που τους είπε ο κολλητός. Να προσπαθώ φιλότιμα να πείσω τον οποιονδήποτε πως το Precision δεν έχει καμμία μα καμμία σχέση με το τελευταίο active καφάσι της Ibanez. Και πολλά άλλα παρόμοια που σου καταστρέφουν την οποιαδήποτε ρομαντική φιλοδοξία είχες ποτέ στο μυαλό σου πιστεύοντας πως όλοι γεννηθήκαμε με αυτιά. Μια παρασκευή βράδυ, λίγο πρίν το κλείσιμο, σκάει ένας πιτσιρικάς με τον κολλητό που έψαχνε κιθάρα. Ο πιτσιρικάς ήταν ο "ειδήμων" και ο έτερος ο αγοραστής. Αποδυκνείεται πως ο "αγοραστής" είναι φραγκόπουλος, και θέλει να χώσει. Του αρέσουν πολύ οι Floyd, και του προτείνω μια USA Strat και έναν καλό ενισχυτή κοντα στο 600άρι. Τα ακούει και γουστάρει. Πετάγεται ο "ειδήμων" και με αρχίζει στο οτι οι αμερικάνικες κιθάρες είναι σκουπίδια και πως τα καλύτερα ξύλα τα έχουν οι Squier και οτι όλοι οι μουράτοι στην Αμερική παίρνουν Squier και αλλάζουν τους μαγνήτες και μπλά, μπλά, μπλά.... Κολλάω. Οκ τους λέω, ευχαριστώ για το χρόνο σας, κλείνουμε. Μετά απο 25 μήνες δουλειάς στο μαγαζί, και με τουλάχιστον 4 τέτοιες περιπτώσεις κάθε μέρα, όταν άκουγα παπαριές, αερολογίες, παρατηρήσεις, σχολιασμούς, τσαμπουκάδες, κτλ απο "ειδήμονες" ένιωθα πως δεν θέλω να ξαναπιάσω κιθάρα στα κωλόχερα μου. Αυτή είναι μια δουλειά που δεν θέλω να ξανακάνω ποτέ. Τώρα, όταν πηγαίνω στον φίλο μου τον Μιχάλη για χορδές και τον βλέπω καραστραβωμένο και κατσούφη, δεν ρωτάω. Απλά απολαμβάνω την εξωτερική πλευρά του ταμείου...

:wink: Πολλά λεφτά !!!

Αυτό που κινεί τη μουσική ηταν ανέκαθεν και πρώτα απο όλα η έμπνευση και το ταλέντο.Η καλλιτεχνική ευαισθησία.Η δημιουργία. Δυστυχώς όμως εχουμε φτάσει στο σημείο αυτά να τα θεωρούμε κουλτουριάρικα' date=' ξεπερασμένα και αφελή. Κανένας μουσικός δεν φχαριστιέται να παίζει σε ένα κοινό που ξεσαλώνει πάνω σε τραπέζια.Ναι,το κάνει για να ζήσει και δεν είναι ντροπή. Μπορώ να δεχτώ οτι αυτό το είδος τραγουδιών είναι η βάση της δισκογραφίας. Αλλά όχι να λέμε τους εκπροσώπους τους μεγάλους καλλιτέχνες. Εντάξει , ίσως δώσαμε μεγάλη έκταση στα χαζοβραβεία Αρίων,λοιπόν.[/quote'] Συγνώμη για τον κυνισμό μου, αλλά η έμπνευση, το ταλέντο, η καλλιτεχνική ευαισθησία και η δημιουργία αν δεν μπορούν να πουλήσουν δεν έχουν μέλλον. Και ναί, πολλοί "λαικοί" είναι μεγάλοι καλλιτέχνες. Και ο όγκος της δουλειάς του λαικού ή λαικοπόπ ή σκυλοπόπ είναι πολύ παραπάνω απο τη βάση της δισκογραφίας. Είναι η πηγή εσόδων που θα δημιουργήσει το κεφάλαιο για να υποστηριχθούν πχ οι Ντομένικα, ή οι Μίκρο.

Υπάρχουν άνθρωποι που γουστάρουν να τραγουδούν και να βλέπουν τον κόσμο να ανεβαίνει στα τραπέζια... Υπάρχουν μπάντες που πραγματικά πιστεύουν πως μπορεί να υπάρξει ποπ σκηνη στην Ελλάδα. Υπάρχουν μουσικοί που εκτιμούν τη δουλειά τους και το να παίζουν δίπλα σε ¨μεγάλα ονόματα ¨ το θεωρούν καταξίωση. Όλοι αυτοί ξέρουν πολύ καλά πως αυτό που κινεί τον κόσμο της μουσικής είναι οι πωλήσεις. Και αγωνίζονται να τις μεγιστοποιήσουν ώστε μια μέρα να μη χρειάζεται να εξηγούν στον τάδε διευθυντή εταιρίας ή δημοσιογράφο, ή μουσικό παραγωγό τα δικά τους αυτονόητα... Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουμε όλοι στο ίδιο βαθμό κάποια πράγματα... Εξάλλου πόσοι απο εδω μέσα δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στο χώρο της μουσικής ? Αυτοί που το κάνουν όμως ίσως αντιλαμβάνονται πως εφηβικές υπεραπλουστεύσεις για κάτι που μπορεί να τους βοηθήσει να διευρύνουν το κοινό τους, όπως τα χαζοβραβεία Αρίων, είναι εκτός θέματος.....

Σπίτι του έχω ακούσει και τον καλύτερο ενισχυτή που συνάντησα ποτέ, έναν tweed mid 60's Bassman.... τον οποίο άκουσα με την '66 Esquire που μόλις είχε φέρει απο Λονδίνο... αρρώστια :evil: :evil:

Ε ναί λοιπόν, παράγουμε καλό λάδι, εφευρετικούς παπάδες (!!!), εξαιρετικό espresso, και... αρκετούς μουσικούς :wink:

Για πείτε μου, τί ήταν αυτό που σας πρωτοέκανε να παίξετε ? και τί είναι αυτό που σας κάνει να συνεχίζετε να παίζετε ? Πχ εγώ ξεκίνησα με την κιθάρα, μετά απο ένα καλοκαίρι στην Κέρκυρα (νομίζω το 1986) που στο φαγάδικο (!!!) ενός συμμαθητή άκουσα το σόλο του θείου στο Comfortably Numb και μου σηκώθηκαν οι τρίχες στο σβέρκο... 8O Συνέχισα παρά τις αντιξοότητες (και την προφανή έλλειψη ταλέντου !) όταν το 1992 έπαθα αιδοιόπλακα με τον ήχο και τις ιδέες του DeGarmo, και το 1998 ανακάλυψα μέσω του Johnny Marr πως υπάρχει ζωή και χωρίς σόλο !! Υποτροπιάζω δε καθ'εκάστην, αν τύχει να πετάξω στο player τίποτα απο Eric Johnson ή Suede (ναι, είμαι παρανοϊκός γιατρέ μου, το ξέρω...) Αλλα η μεγαλύτερη.... διέγερση είναι πάντα το stage. Κάθε φορά που ανεβαίνω, νηφάλιος ή κουνουπίδι, με καλό ήχο ή totally deaf, συνειδητοποιώ πόσο ερωτευμένος είμαι με τη δουλειά μου :D :D :D

Πότε είπα εγώ ρε καφροκερκυραίε οτι οι Matchless δεν είναι αριστούργημα?? Απλά... να, είμαι πολύ κομπλεξικός για να ανεχτώ δυο νοματαίοι απο το νησί να έχουν Matchless κι εγώ όχι :evil: !!! Αλλά δε βαριέσαι, θα μείνω με τον παλιοDumble την μπουρούχα :wink: :wink:

:lol: :lol:

Καταρχάς μίλησα για τελικό με 6V6 και όχι 6L6. Η διαφορά είναι μεγάλη... Έπειτα, το να πάρεις ένα Matchless για το εξοχικό σου Τακούλη μου είναι αν μη τι άλλο υπερβολικό και ολίγον άσκοπο, καθώς ο Sampson σχεδίασε τους Matchless έχοντας κατα νου τον τέλειο Vox ήχο στα πλαίσια μιας μπάντας ή ενός καλού session. Όσον αφορά στα περι Henderson που ανέφερες δεν έχω γνώμη γιατί μεν εγώ τους συγκεκριμένους υπερενισχυτές τους έμαθα μέσω Elton John και Αγγλικής indie σκηνής, αλλά είχα δε και την ευτυχία να τους ακούσω σε άγριες συνθήκες σε ένα big-budget session για γνωστό pop εγχώριο 'καλλιτέχνη', απ΄τα χεράκια μου. Τώρα το αν είναι συγκεκριμένος ο Matchless χρηστικά θα το διαπιστώσεις όταν και άν επιχειρήσεις να παίξεις πχ funk, ή roots blues με αυτόν, και μια που το έφερε η κουβέντα, νομίζω πως έχεις ήδη καταλάβει οτι τα high-end μηχανήματα είναι ...high-end γιατί καταφέρνουν ΕΝΑΝ μοναδικό ήχο στην πιο ευκρινή και χρήσιμη μορφή του. Φιλιά πατριωτάρα, θα τα πούμε το Πάσχα στο νησί μας !!!

Καταρχάς μίλησα για τελικό με 6V6 και όχι 6L6. Η διαφορά είναι μεγάλη... Έπειτα, το να πάρεις ένα Matchless για το εξοχικό σου Τακούλη μου είναι αν μη τι άλλο υπερβολικό και ολίγον άσκοπο, καθώς ο Sampson σχεδίασε τους Matchless έχοντας κατα νου τον τέλειο Vox ήχο στα πλαίσια μιας μπάντας ή ενός καλού session. Όσον αφορά στα περι Henderson που ανέφερες δεν έχω γνώμη γιατί μεν εγώ τους συγκεκριμένους υπερενισχυτές τους έμαθα μέσω Elton John και Αγγλικής indie σκηνής, αλλά είχα δε και την ευτυχία να τους ακούσω σε άγριες συνθήκες σε ένα big-budget session για γνωστό pop εγχώριο 'καλλιτέχνη', απ΄τα χεράκια μου. Τώρα το αν είναι συγκεκριμένος ο Matchless χρηστικά θα το διαπιστώσεις όταν και άν επιχειρήσεις να παίξεις πχ funk, ή roots blues με αυτόν, και μια που το έφερε η κουβέντα, νομίζω πως έχεις ήδη καταλάβει οτι τα high-end μηχανήματα είναι ...high-end γιατί καταφέρνουν ΕΝΑΝ μοναδικό ήχο στην πιο ευκρινή και χρήσιμη μορφή του. Φιλιά πατριωτάρα, θα τα πούμε το Πάσχα στο νησί μας !!!

Δηλ. κάποιος που θέλει να δεί αν του κάνουν οι Marshall είναι σε θέση να το διαπιστώσει μέσω ενός MG15CDR ? Δεν ξέρω μάγκες... έχοντας δουλέψει αρκετό καιρό σε κατάστημα που εμπορεύεται Behringer έμεινα με την εντύπωση πως η εν λόγω εταιρία τείνει να καταστρέψει την αγορά, και όχι προς όφελος μας... Δεν υπάρχει φτηνό και καλό, και ειδικότερα όσον αφορά στην Behringer το μόνο προϊόν που θεώρησα αξιοπρεπές είναι τα studio monitors Truth...

Eίναι οι "τζούφιες" νότες, σε διάφορα σημεία πάνω στην ταστιέρα οι οποίες οφείλουν την ενοχλητικότατη ύπαρξη τους σε δύο κυρίως λόγους : υγρασία σε κάποιο σημείο του μπράτσου/ψόφιο ξύλο, ή κακό τάστωμα του οργάνου. Το πιό εύκολο σημείο για μια τζούφια, και εκεί που οι περισσότερες φτηνές κιθάρες πάσχουν είναι στην μπάσα Μι, στα τάστα 2-5, όπου χαρακτηρηστικότατα ακούς πχ τη Φα# πεντακάθαρη και γεμάτη ενώ ένα ημιτόνιο μακρύτερα η Σόλ είναι άψυχη και ρηχή...

Γιατί αγοράζετε μιά κιθάρα ? Τί σας κάνει να πιστεύετε οτι την χρειάζεστε ? Τί σας κάνει να πιστεύετε πως σας αξίζει αυτή η κιθάρα ? Πόσο συχνά αλλάζετε όργανα ? Γιατί έχετε παραπάνω απο μία κιθάρες ? (όσοι τελοσπάντων..) Πόσο συχνά αγοράζετε μία κιθάρα με την προοπτική να την "βελτιώσετε" Τί όργανο θα θέλατε να είχατε αυτήν την εποχή, και γιατί δεν το έχετε ακόμη ?? ....Ουφ ! Για να δούμε...

...Δεν υπάρχει βέβαια σύγκριση μεταξύ Fender και Framus όσον αφορά στη μεταπώληση. Αλλά υπάρχει καί κάτι άλλο.Οσες Framus έχω παίξει και ειδικά η Diablo Pro που είχα για κάνα 6μηνο, ήταν τίγκα στα dead spots ! Σε καμμία περίπτωση δεν ένιωθα ασφαλής παίζοντας καθαρά αρπέζ σε όλο το μήκος της ταστιέρας. Μπορεί βέβαια να ήταν θέμα παρτίδας, γιατί είχα παίξει με διάφορες αλλά σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!! 6 χιλιάρικα !!! Έχουμε παραμπερδευτεί μου φαίνεται... Anyway, αγαπητέ 'funk έχεις ακούσει ποτέ τον Soldano SP77 προενισχυτή ? Βρήκα έναν αρκετά φθηνό και προβληματίζομαι.

το ότι πλέον η σειρά Hot Rod (& σύντομα ΟΛΗ η σειρά των ενισχυτών Fender ) κατασκευάζεται στο ΜΕΞΙΚΟ δεν έχει βέβαια ΚΑΜΜΙΑ σημασία (ετσι κι αλλοιώς τα δύο εργοστάσια Μεξικάνικο & Αμερικάνικο απέχουν ΕΛΑΧΙΣΤΑ μεταξύ τους και το 80% των υπαλλήλων του Αμερικάνικου ΕΙΝΑΙ Μεξικάνοι μετανάστες :wink: ) τα τυπωμένα κυκλώματα που χρησιμοποιούνται είναι τα ίδια και μάλιστα στους Μεξικάνικους είναι και ελαφρώς ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΑ :wink: Η σημαντικότερη διαφορά είναι η μακροβιότητα της επένδυσης. Δηλ. το τί εκτόπισμα έχει στην αγορά ένας ενισχυτής Mexico σε σχέση με έναν Usa, όταν και άν θελήσεις να τον ξεφορτωθείς. Κάποτε είχα την ευτυχία να χρησιμοποιώ ένα ακριβούτσικο multi-amp setup (πέρναγα τη φάση 'γιατί δεν είμαι ο Eric Johnson ???!!!') στο οποίο είχα 3 ενισχυτές ανεξάρτητους για clean, crunch και lead, και όταν λοιπόν χρειάστηκε να δώσω τον λιγότερο δημοφιλή εκ των τριών λόγω πείνας, έχασα τα λίγα ψίγματα μαγκιάς που διέθετα.... Καταλήγοντας: πρόσεχε τί αγοράζεις και πόσο, γιατί αν κάποια στιγμή δεν το χρειάζεσαι άλλο, μπορεί να το κάνεις γαργάρα...!

Couldn't agree more !!!!!!