Silot

Οι HotRod είναι μεξικάνικοι πλέον. Αυτό που εγώ θα αποκαλούσα οικονομικό Twin είναι μάλλον ο Deluxe Reverb. Αλλά δεν θα παρέλειπα να ακούσω αν ήμουν στη θέση σου και τους Orange AD15R (αν έχει μείνει κανένας στο Λογοθέτη), Vox AC15 (αν έχει μείνει κανείς στο Bon ) και φυσικά τον απίστευτο για τα λεφτά του Traynor YCV 40 (στον Διαμαντόπουλο).

Ακριβώς ! Έχω θρηνήσει μια πολυαγαπημένη LP Junior όταν το λαιμουδάκι της έγινε πάζλ μετά απο σκίσιμο δερμάτινης ζώνης απο υπερβολικά σφιγμένο straplock... YΓ: Δεν είναι τελείως κούκού να μπορείς να αποκτήσεις την Schecter ΡΤ για λιγότερα απο 600 Ευρώ ?

Σωστός....!

Hello Superfunk !! 1. Στα του Gary Moore θα συμφωνήσω, γιατί γενικά παντού μπορούμε να βρούμε καλά μηχανήματα, αλλά δυστυχώς χέρια δεν πουλάει κανένας ! 2. Το Holly veneer στα headstocks της Gibson ήταν κάποτε (και κατά καιρούς παραμένει στα historic reissues) ένα κομματάκι καπλαμάς (φύλλο ξύλου λεπτό σαν χαρτί σχεδόν..) που το έβαφαν μαύρο, ή σε άλλες περιπτώσεις ενα συνθετικό, πλαστικίζον υλικό σαν αυτό που έχουν τα τραπέζια απο φορμάϊκα στο πλάι τους, το οποίο "σιδερώνεται" πάνω στο headstock. Ευτυχώς, κόντρα πλακέ δεν υπάρχει πουθενά ! 3. Κατα 99% , scarf joint δεν υπήρξε σε καμμία Gibson γιατί πολύ απλά αυτή η οικονομικότατη μέθοδος κατασκευής αποτέλεσε καινοτομία των Ιαπώνων στα '70s για λόγους μεγιστοποίησης της παραγωγής. Οι Gibson παραδοσιακά έχουν ένα κομμάτι μπράτσο, και όταν λέω ένα κομμάτι αναφέρομαι συγκεκριμένα στο πίσω μέρος του εξαιρόντας φυσικά την ταστιέρα. Είναι αλήθεια οτι αυτή η τεχνική εγκαταλείφθηκε για περίπου 14 χρόνια απο το 1970 ώς το 1984, όπου φτιάχναν εκείνα τα απαράδεκτα μπράτσα με τα 3 κομμάτια maple, αφαιρόντας απο τα όργανα τον γλυκύτατο όγκο τους στα μεσαία... 4. Συμφωνώ με το ότι οι Burstbuckers είναι οι καλύτεροι των τελευταίων χρόνων, και πραγματικά ανώτεροι απο όσους Duncan έχω ακούσει σε Gibson, εκτός απο τους Seth Lover, αλλά ακόμη και οι Burstbuckers έχουν ελάχιστα κοινά με τους προ-80s alnico μαγνήτες της Gibson. Ίσως παραείναι κομπρεσαρισμένοι για τα γούστα μου, δεν ξέρω... 5. Μια που μάλλον είμαστε και οι δύο άρρωστοι με τις Tele, ρίξε μια ματιά στο actionguitar.com να δείς πόσο θα μπορούσαμε να πάρουμε σήμερα μια USA Schecter PT Custom !!!! Καταριέμαι το υπόλοιπο της Visa μου ! 6. Ωραία δεν είναι να τα λεμε κάπου - κάπου ? !!

Eίναι αστείο, αλλά μάλλον χρησιμοποιεί την προενίσχυση του ενός στον τελικό του άλλου, ή/καί parallel switching οπου έχει δύο απο τους τρείς on ταυτόχρονα εκμεταλευόμενος το καλύτερο πιθανό eq απο τον καθένα. Αυτά τα παιχνίδια έχω την αίσθηση πως τα ξεκίνησαν οι Αμερικάνοι με τα multi-amp setups που σχεδίαζε ο Bradshaw. Απίστευτος ήχος, αλλά μόνο για stage και μόνο για... οδοντίατρους !

Εχεις απάντηση στο μύνημα ! Οσον αφορά στους Soldano, δυστυχώς οι μικροί ενισχυτές, ή οι προενισχύσεις που έχει κυκλοφορήσει ο αμερικάνος δεν έχουν σχέση με το τέρας. Στο blues alive πάντως, ο Moore παίζει με SLO 100.

Τακούλη τι γίνεται, τι κάνει ο Boogie ? Γιατί πουλάς τον Twin ? και το σημαντικότερο, πόσο ? ΥΓ Κάποια στιγμή θα σου δωθεί (σε όλους δίνεται κάποτε) η μοναδική ευκαιρία να συναντήσεις τον θεό. αυτό μεταφράζεται στο να κρατάς στα χέρια σου μια καλή Gibson LP, και στην άλλη άκρη του καλωδίου να περιμένει ένας Soldano SLO. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι ακολουθεί γατί συνήθως είναι καταστροφικό για την ψυχολογία μας, αλλά άκουσε με, αν σου δωθεί η ευκαιρία μήν την προσπεράσεις....!!!!!!!

Γιατί δεν κρατάς τα περίπου 300 ευρώ που θα σου στοιχίσουν οι νέοι μαγνήτες, να βάλεις κι άλλα 200 που λέει ο λόγος σιγά-σιγά, και να πάρεις μια Epiphone ? Οι καινούριοι μαγνήτες στην κιθάρα σου θα είναι κάπως σαν να μου φέρνεις εμένα ένα Neumann μικρόφωνο για να τραγουδήσω πιστεύοντας πως αυτό θα με κάνει τραγουδιστή !! Μην πετάς τα λεφτα σου άσκοπα... Μια φτηνή κιθάρα έχει εκπληρώσει την αποστολή της όταν νιώσεις πως την ξεπέρασες. Καιρός να πάς παρακάτω. Και στο λέω αυτό έχοντας σκορπίσει τα απίστευτα φράγκα σε αναβαθμίσεις φτηνών οργάνων, ωσπου κατάλαβα λιγουλάκι αργά, πως πρόκειται απλά για χάσιμο χρόνου και χρήματος.

Εχεις δίκιο...Αν κι έχω την εντύπωση πως δεν διαφέρουμε ιδιαιτέρως. Είδα πως χρησιμοποιείς όργανα που κι εγω εκτιμώ, όπως η Tele ας πούμε στην οποία έχω αδυναμία. Αλλα το να ξανασυζητάμε πράγματα που είναι χρόνια δεδομένα είναι αστείο. Εξάλλου νομίζω πως κι εσύ έχεις επιλέξει να φτιάξεις κιθάρες με ξύλα που διαθέτει η Warmoth, της οποίας τη φήμη για την υψηλή ποιότητα ξύλων ξέρουμε κι οι δυό, άρα ? Τώρα όσον αφορά στη λεπτότητα, ναί δεν την κατέχω μια που είμαι 104 κιλά, τρώγωντας σκουπίδια μανιωδώς. Κάτι που οι λίγοι φίλοι που έχω χαρακτηρίζουν ...απίθανο και κακόγουστο.

Καποια στιγμή πρέπει να είχα συναντήσει τον Superfunk σε γνωστό μαγαζί του κέντρου που αφορά μόνο σε κιθάρες, και ομολογώ πως είχα ψυχαγωγηθεί τα μάλα απο τις απίθανες απόψεις περί ανωτερώτητας των Ιαπωνικών κιθαρών έναντι των Αμερικάνικων σκουπιδιών... Παρ' όλα αυτά έχει ενδιαφέρον να καταλάβουμε καλά, πως όλα συμμετέχουν στον καλό ή κακό ήχο, και σε μεγάλο βαθμό συμμετέχουν και τα ξύλα. Είναι πολύ διαφορετικό το μαόνι που θα χρησιμοποιηθεί στο τραπέζι της κουζίνας απο αυτό που διαλέγει πχ η Gibson για τις ...παλιοκιθάρες της ! Απλά κάποιοι ακούν τις διαφορές και αρρωσταίνουν μ' αυτές, ενώ κάποιοι άλλοι παραμένουν μακάριοι !