Πίνακας συμμετοχής

Χτες η θυγατέρα τραγούδησε με το σχήμα των Novelty Acts στο 4o Music Beerwave festival. (support στα Μωρά στη φωτιά)

Εκτός και αν έχεις σοβαρότατο πρόβλημα ακοής δεν ΥΠΑΡΧΕΙ ενισχυτής λυχνίας πάνω από 4 βαττ που αν τον βάλεις στο διαμέρισμα σου στο 10 να μην έρθει η αστυνομία σε 3 λεπτά...αν έχεις .... επιζήσει της έντασης το επόμενο λογικό βήμα είναι να σε κλείσουν στο Δαφνί γιατί μόνο ένας παλαβός θα έβαζε στο δέκα λαμπατο ενισχυτή 20 βαττ σε διαμερισμα Εν κατακλείδι... φτιάξε την κιθάρα σου... αφού πρώτα από όλα αγοράσεις καλώδια της προκοπής και διαπιστώσεις ότι και με αυτά ο 200ρης Orange rockerverb που έχεις στο δέκα στο υπνοδωμάτιο σου παίζει χαμηλότερα από το λάπτοπ σου

Εγώ πιστεύω Γιάννη ότι δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Οι νέες γενιές αντιλαμβάνονται τα πράγματα με άλλους όρους. Η έννοια του "καλός μουσικός", στην προκειμένη περίπτωση, έχει άλλη χροιά γιατί μεγάλωσα με youtube και βομβαρδίστηκα με ανθρώπους που κάνουν επίδειξη δυνατοτήτων σε ένα διαγωνισμό που έχει περισσότερη σχέση με σπορ παρά με μουσική. Αυτό είναι το point μου. Θεωρώ ότι αρχίζει να υπάρχει χάσμα συνεννόησης σε βασικές αρχές της αντίληψης. Το like είναι πλέον νόμισμα από μόνο του. Αναγνώριση (έστω εξαιρετικά εφήμερη γιατί ο κόσμος σε έχει ξεχάσει σε 5 λεπτά και κοιτάζει κάποιον άλλο) και οικονομικό όφελος αν μιλάμε για ανθρώπους που έχουν κανάλια με σοβαρό αριθμό views. Και φυσικά να πω ότι το παιδί που μας έστειλε το βίντεο, μπορεί τελικά να είναι εξαιρετικός μουσικός και να μας κάνει κι όλας. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως. Είναι το τι ο ίδιος θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει και εξυπηρετεί την μουσική ιδιότητά του. Στον πραγματικό κόσμο της μουσικής εκτέλεσης, το skill set που μας παρουσίασε, είναι αρχικά άχρηστο για οποιοδήποτε είδος μουσικής. Εκτός κι αν μιλάμε για κανά ειδικό project του στυλ μπάντα με τρεις μπασίστες.

Ολοι οι παραπάνω έχουν το δίκιο τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Νομίζω όμως πως αυτός που δεν είναι σε θέση να κρίνει το ζητούμενο π.χ. blues bass (αν υπήρχε σαν προϋπόθεση στην αγγελία) είναι απλά φαιδρός και δεν θα μπορέσει να μπει στο κλίμα που του ζητείται καθως αυτός θεωρεί πως απο τη στιγμή που παίζω 32α στα 120bpm τι να μου κάνουν τα τριπλετς στα 80. Τα σκίζω. (εμ δεν είναι καλσόν...) Είναι γνωστό τοις πάσι δε πως η μπάντα εκεί κρίνεται. Στα 80bpm. Εκεί σέρνονται και διαλύονται. Το feel στο shuffle θα κάνει το blues. Η γνώμη μου είναι πως τετοιοι τύποι είναι απλά επιπόλαιοι και τίποτα βαθύτερο. Ουτε καν πέρασε απο τον νου του το ζητούμενο. Δεν είναι θέμα... τεχνολογίας. Απλά έχει άλλη εντύπωση για το τι κάνει λόγω like.

Αν ένας μουσικός δεν μπορεί να καταλάβει τι ζητάς σαν band leader απλά δεν κάνει για την μπάντα σου. Πρέπει φυσικά και ΕΣΥ σαν band leader να το ξεκαθαρίσεις 100% ώστε να είναι crystal clear. Αν εγώ ας πούμε ζητούσα ντράμερ και έγραφα στην αγγελία μου ''ζητειται ντράμερ που να παίζει μόνο γκρουβ και να είναι ΣΚΛΑΒΟΣ στο τραγούδι , χωρίς υπερβολές και πολλά fills και με ελάχιστα break" και μου έστελνε κάποιος ενα βίντεο που παίζει τις κάλτσες του μιμούμενος τον Billy Cobham απλά θα τον αγνοούσα. Η κοινή ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και ο κοινός τόπος είναι πολύ σημαντικότερα από το ποσο παιχταρας είναι κάποιος .

Δεν υπάρχει εταιρεία που να βγάζει όργανα υπερεκτιμημένα (και να αντέχει πάνω από 5ετία στην αγορά). Αυτή τη στιγμή ο δείκτης value for money βρίσκεται στο ζενίθ της ειλικρίνειας/πραγματικότητας όσον αφορά το τι πληρώνεις για αυτό που θα πάρεις, τουλάχιστον για όργανα, και δη της μεσαίας κατηγορίας (350-1000Ε). Η ανησυχία σου έχει βάση, γιατί ο Chapman κέρδισε ένα μεγάλο μερίδιο φθηνού (οχι φθηνιάρικου) marketing μέσω της περσόνας του (κιθαρίστας, έμπορος, reviewer, youtube celebrity). Παρ' όλα αυτά τα όργανα αντανακλούν ακριβώς την τιμή που προσφέρονται. Προσεγμένες δουλειές, όχι τυχαία υλικά, συγκεκριμένη αισθητική. Ψεγάδια υπάρχουν σε περίπτωση που θέλουμε να βγάλουμε ξίγκι απο τη μύγα, αλλά σε καθε περίπτωση, κάθε όργανο που έπεσε στα χέρια μου ήταν στιβαρό και ενέπνεε εμπιστοσύνη. Επίσης ήταν αρκετά generic, δηλ. με specs για να ικανοποιήσουν κάθε χέρι, δηλ. όχι πολύ παχιά/λεπτά μανίκια, σατινέ φινίρισμα, όχι flat radius, moderate μαγνήτες όχι hot, ούτε vintage.

Ρε παιδιά ο δικός μου είναι 6 watt με δεκαράκι μεγάφωνο και δεν τον έχω ανοίξει ποτέ πάνω από τα 3/4 στα 3 watt που πάντα παίζω μέσα στο σπίτι. Μια-δυο φορές έπαιξα στα 6 watt και μπόρεσα να φτάσω μέχρι το 1/4 της έντασης αλλά ακόμα και τότε δυσκολευόμουν να παραμείνω στο δωμάτιο για να παίξω

Προτου αγορασεις καινουργιο ενισχυτγ, φροντισε να εχεις τσεκαρει κιθαρα και καλωδιο -εαν γινεται- στο νεο υποψηφιο εργαλειο. Αλλιως θα τρεχεις παλι...

Χαζεύω στο instagram καθημερινά όσο κινούμαι με ΜΜΜ. Θα δω τα πάντα, από ζογκλερικά μέχρι "mini" lessons και inspirational quotes. Θα έλεγα πως 1 στα 10 βιντεάκια έχουν κάτι ουσιαστικό να μου πουν, δηλαδή να τα δω και να τα σκεφτώ έστω για όσο είμαι μέσα στο λεωφορείο. Δυστυχώς η ταχύτητα με την οποία μεταβάλλεται ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε κοινωνικά την πραγματικότητα έχει ξεφύγει και αυτό οφείλεται στην επίσης εξωφρενική ταχύτητα εξέλιξης της τεχνολογίας. Συμβαίνουν πράγματα καθημερινά που με οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο να χάσω επαφή με τις επόμενες γενιές πολύ άμεσα και είμαι γεννημένος το '95. Η ταχύτητα είναι η έννοια κλειδί της εποχής αυτής. Όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα, ατομική εξέλιξη, σχέσεις, οικονομική εξέλιξη, κλπ. Όλα δουλεύουν ώστε να μπορούμε να κάνουμε ταχύτερα τα πάντα. Χάνεται η μπάλα, οι νέοι νιώθουμε μπερδεμένοι, οι μεγαλύτεροι φαντάζομαι τα κοιτούν όλα αυτά όπως κοιτούσε η γιαγιά μου το DVD player όταν το πρωτοφέραμε σπίτι και τα μικρά παιδιά προσαρμόζονται γιατί πολύ απλά δεν έχουν ζήσει την προηγούμενη κατάσταση. Όλο αυτό έχει αντίκτυπο και στη μουσική, όπως και στις σχέσεις ανάμεσα στους μουσικούς. Έχοντας δεχθεί ο εκάστοτε μπασίστας υπερπληροφορία με το τσουβάλι, αρχίζει να παπαγαλίζει ό,τι βλέπει μπας και βρει gig. Βάλε μέσα σε όλα αυτά τη γεωμετρική μείωση της κριτικής ικανότητας που έχουν οι νεότεροι άνθρωποι (κι αυτό αποτέλεσμα της ταχύτητας που ζούμε) και συμπληρώνεις ένα μικρό παζλ πραγμάτων που οδηγούν σε όλο αυτό το χάος, όπου άπειρες μονάδες προσπαθούν να γίνουν ομάδες με τον λάθος τρόπο και τα λάθος κίνητρα.

σημερα μου φαινεται οτι το τερματισαν..εχω μια αγγελια που ζηταω κατι για αγορα..μου ηρθε mail απο τον-την karen alonso <[email protected]> και μου λεει οτι ενδιαφερεται να αγορασει αυτο που ζηταω στην αγγελια!!ειναι τρελλοι αυτοι οι ρωμαιοι!!

Αλλο ένα από χτες

Λάμπα, σπίτι και metal, δύσκολο έως απίθανο. Εκτός αν μένεις χωρίς γείτονες.

Παιδια να πω μια γνωμη για τον υαλοβαβακα επειδη εχω σπουδασει ΕΜΠ Το υλικο αυτο ειναι επικινδυνο να ερχεται σε επαφη με τον ανθρωπο ή με τον αερα που αναπνεουμε και μπορει να δημουργησει πολλα προβληματα στην υγεια μας. Ειναι τετοιος ο τροπος που φτιαχνεται (πολυ λεπτες ινες γυαλιου) που -οπως και πολλα αναλογα προιοντα - εινα ευκολο να απελευθερωνει ΙΝΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΙΚΡΟΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ. Για τον παραπανω λογο ειναι σκοπιμο να ΜΗΝ ΤΕΜΑΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ και οταν τεμαχιζεται να εχουν ληφθει ολα τα μετρα προστασιας ματιων δερματος και αναπνοης. Γενικα ενω ολες οι μονωτικες του ιδιοτητες ειναι αριστες ειναι ενα υλικο ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΕΙΤΕ ΕΝΤΟΙΧΙΣΜΕΝΟ ΕΙΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗ οπως πχ στα ηχοαποροφητικα πανελ. Τα εχω ξαναπει και εχω γινει γραφικος (ε Περικλη?) αλλα στο βωμο του να γλιτωσουμε καποια ευρω δεν αξιζει να παιζουμε με την υγεια μας.