Κουφη Λεοπαρδαλη

O Bailey ειναι ιδιοφυια, "medieval porn music"!! LOL

Θα παιξει και το maria maria ? "Amora be, atsuka mamatsuka" ;D

Harilatron, σχολασες!

Καλα ε, ο συνδυασμος του nickname σου, avatar και post με εκανε να lol! LOL

Εγω ομως ειμαι πιο πολυ φαν του "woman" tone του Clapton.

...Ειναι ενα τραπεζι, μια ντουλαπα ή ενα κομοδινο κατα προτιμηση απο ξυλο. Τα 'watt' του ειναι ευθεως αναλογα με τον ογκο και την επιφανεια του. 8) Εαν θελετε να παιξετε την ηλεκτρικη σας και δεν εχετε τον ενισχυτη μαζι σας ακουμπηστε την κιθαρα σε καποιο επιπλο και ειστε ετοιμοι! ;D Αυτο το ανακαλυψα τυχαια οταν επεξα κατι unplugged και ετυχε η κιθαρα να ακουμπαει στην ντουλαπα. Κουφαθηκα! Πειραματιστειτε!

1) With or without you outro .... .... Απο εκει και περα ειναι εκατονταδες και δεν μπορω να διαλεξω.

Για οσους δεν το ειδαν live. ;D [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=60J7jBkqlFU

Τα sus2 και sus4 ειναι απ'τις πιο ατμοσφαιρικες συγχορδιες. Ειδικα αμα δεν ακολουθηθουν στο περιεχομενο ενος κομματιου απ'την αντιστοιχη μειζονα ή ελλασονα συγχορδια αποτε θα ακουστουν ως η 'προετοιμασια' και η 'λυση' τους σε αυτες τις συγχορδιες. Eτσι θα χαθει λιγακι η 'floating' αισθηση τους σε συγκριση με το να τους δωσεις περισσοτερο χρονο και δεν τις λυσεις σε triads. Μια παρατηρηση που εχω να κανω ειναι πως οι sus4 συγχορδιες ειναι στην ουσια sus2 συγχορδιες της δευτερης βαθμιδας της πρωτης. π.χ. Gsus4 = Csus2.

Μηπως αυτο που μπερδευουν πολλοι ειναι το φυσικο compression των ενισχυτων με τη παραμορφωση? Και επειδη στο μυαλο ολων η παραμορφωση εκτος του παχυτερου ηχου παραπεμπει σε αυξημενο sustain νομιζουν πως για να πετυχουν το old school οverdrive πρεπει να αυξησουν γενναια το gain ενω μηπως το μυστικο ειναι να αυξησουν την ενταση (οχι το master volume) των vintage(like) λαμπατων ενισχυτων? Θα συμφωνησω πως π.χ. ο ηχος του Αngus Young ειναι απλα ενα σκαλοπατι πιο βρωμικος απο τον απολυτο καθαρο, πιο γεματος σε αρμονικες αλλα οχι τοσο ωστε να χαρακτηριστει παραμορφωση με αποτελεσμα να ειναι και πιο "focused" σαν ηχος. Και να προσθεσω πως ο λεγομενος "ογκος" που γινεται αντιληπτος απ'το φυσικο οverdrive των λαμπατων πιστευω εχει να κανει κυριοτερα με το attack κομματι καθε χτυπηματος, καθε πενιας, ενω σε clipping παραμορφωση ο ηχος αμεσως μετα τη πενια, τα επομενα μολις milisecs ειναι ισοπεδωμενος και εχει την ιδια ενταση μεχρι την fade φαση του ηχου. Με αλλα λογια εχει πιο punch σε γενικες γραμμες το οverdrive απ'το distortion. Γι' αυτο και υποκλινομαι στον Eddie Van halen. Το περιβοητο brown tone για μενα ειναι το παvτρεμα του harmonic distortion με puchy attacks.

Δεν ξερω. Παντως ο αντρας που οδηγαει nissan micra μαλλον δεν θα χρειαζεται να αντισταθμισει κατι σε αντιθεση με αυτον που οδηγαει ας πουμε Χ3. ;D

Κορυφη ο παικτης! Αυτο μου θυμισε μια φορα που με ενα φιλο ειχαμε πιει απο ενα ουζακι, και μετα φυσουσα το μπουκαλι (απ'αυτα πλωμαριου τα μικρα) και εβγαζε αρμονικες με τη σειρα οκταβα, πεμπτη, τριτη κτλ. οσο εγερνα τη γωνια που φυσουσα και το διαολεμενο ειχε μια ενταση ....νααααααα! Αρκετες οκταβες πιο πανω και ακουγοταν σα σειρηνα, ολοι γυρισαν και ηταν σαν wtf?! ;D

Στη γειτονια μου βρισκεται συνεχεια παρκαρισμενο ενα εντονα βαμμενο ροζ Golf Mini και το εχω δει να το οδηγαει ενας τυπας. :P Η μονη δικαιολογια πιστευω θα ειναι να ειναι της φιλεναδας του.

Οποιος καταλαβε το καρμα ειδε. ;D

Εχεις δικιο. Αρκει να μην ειμαστε ΟΛΟΙ καμμενοι. lol!

Επεσα τυχαια πανω σε αυτο το πολυ εξυπνο προγραμμα ευρεσης τιτλων τραγουδιων και ειπα να το μοιραστω μαζι σας: http://www.bored.com/songtapper/ Kανοντας ρυθμικα tap στo spacebar σας συμφωνα με τη μελωδια που εχετε κατα νου παρουσιαζει τα πιθανα τραγουδια μεσα στα οποια πολυ πιθανον να βρισκεται και το ζητουμενο τραδουδι. Κορυφη ε? Ακομα και να μην ψαχνετε καποιο τραγουδι μπορειτε να παιξετε μαζι του δοκιμαζοντας το με καποιο τραγουδι που ξερετε απο πριν το ονομα να δειτε αν θα το βρει! ;D

Πρεπει να ομολογησω πως ειμαι ολιγον καμμενος απ'τη θεωρια της μουσικης. Εχω ψαχτει παρα μα παρα πολυ στην αναζητηση 'ελλογου' νοηματος στη μουσικη (περα δηλαδη του συναισθηματικου βιωματος), και δεν υπαρχει περιπτωση να μην ακουσω ή παιξω κατι χωρις να αναλυσω πως και γιατι αυτο 'λειτουργει' με βαση κλιμακες, αρμονιες, αρμονικες, ρυθμους κτλ. Νιωθω πως εκλεισα αυτο το κυκλο, οπως επισης αισθανομαι πως μιλαω εκμερους πολλων συνανθρωπων μου που νιωθουν το ιδιο. Εχω κατασταλαξει πως η μουσικη εν τελει δημιουργειται 'οut of thin air' - o αυτοσχεδιασμος (περα απ'τις δεδομενες εππιροες εννοειται) ειναι η μητρα της και ειναι τοσο μυστηριο πραγμα οσο ο εγκεφαλος ή η ζωη. Δηλαδη τοσο καιρο εμπλουτιζω τις γνωσεις μου με μουσικη θεωρια και τοσο πιο πολυ καταληγω στο 'εν οιδα οτι ουδεν οιδα'... :) Εν τελει ...οι μουσικες θεωριες , γιατι ουσιαστικα δεν ειναι μονο μια και αυτη που μαθαινουν στα ωδια, αυτο που κανουν ειναι να ομαδοποιουν τις παρατηρησεις της πρακτικης και να τις μετατρεπουν σε εργαλειο που μπορει να βοηθησει στην οικονομια κοπου και χρονου για δημιουργια η αναλυση μουσικης. Το προβλημα εγκειται οταν εμεις δεν την χρησιμοποιουμε ως αυτο που ειναι ,ως ενα εργαλειο, αλλα αυτη χρησιμοποιει εμας και γινομαστε εμεις το εργαλειο... Ειχα παρει μαθηματα κιθαρας πριν μερικα χρονια και ο καλος δασκαλος μου ειχε πει 'Μολις μαθεις αρκετη απ'αυτη τη θεωρια, τις τελειες στο χαρτι, τους ορισμους και κανονες ΄ το πρωτο που θα κανεις ειναι να τα ξεχασεις ολα!' Τωρα πια καταλαβα ποσο δικιο ειχε. ;) Εχετε νιωσει ποτε ετσι? Πως ξεπερνιεται αυτο ? Πως μπορω, εγω αλλα και ο καθενας στη θεση μου, να επανελθει στην κατασταση προ 'εξηγησης' της μουσικης που φανταζε πιο μαγικη και τωρα λογω της πλανης του ορθολογισμου δυσκολευεται να ακουσει ως αυτο το υπεροχο πραγμα που ειναι αλλα αισθανεται δεσμιος της περιγραφης αυτου που ακουει και του κοστιζει στο να τη βιωσει? Μηπως για να 'ξεχαστει' η θεωρια θελει περισσοτερη ...πραξη ?... :)

Σωστα, αλλα απ'τη πλευρα του ακροατη στη συγκριση του πριν με μετα ειναι πολυ πιο ευκολο να αντιληφθει την αυξηση των χαμηλων ηχων σε σχεση με τους δυνατους απ'οτι την ενδεχομενη μειωση των δυνατων ΄ με αυτη την εννοια το ειπα.

Σε βασικες γραμμες εξομοιωνει το δυναμικο ευρος και παραλληλα μπορει να αυξησει το sustain. Με αλλα λογια οι απαλοτεροι ηχοι αποκτουν την ιδια ενταση με τους δυνατοτερους με τους δυνατοτερους να μενουν ως εχουν. Το αποτελεσμα ειναι ενας ομοιομορφος ηχος, λιγοτερο φυσικος (χωρις αυτο να ειναι απαραιτητα κακο βεβαια) και αναλογα με τις ρυθμισεις μπορεις να εχεις πολλα διαφορετικα αποτελεσματα.

Γεια σας, χρειαζομαι συμβουλη για το ποια πεταλια υπαρχουν που να εχουν μουσικο distortion ,και οχι τζιτζικι, που να προσωμοιωνει marshall λαμπατο στο full, οιτη δυνατον, και δη στα 100 - 150 ευρω, καθως αυτο ειναι το μπατζετ μου. Επισης, θα μπορεσω να βγαλω καλο lead ηχο βαζοντας το μπροστα απ'το καθαρο καναλι του Line6 Spider II 30W ενισχυτη μου καθως ,για οσους ξερουν, ακομα και το καθαρο του καναλι ειναι αποκαρδιωτικα ψυχρο και ως το λαιμο με ψηφιακιλα :-[ Γνωριζω πως δεν προκειται να πετυχω σουπερ ηχο αλλα ψαχνω κατι που τουλαχιστον να κυμαινεται μεταξυ υποφερτου και απλα καλου. Υπαρχει ελπιδα? :P

Διαβαζοντας για το RB7 μαθαινω πως οι τυποι που εκαναν την ταινια δεν ειχαν καμια πλοκη, σχεδιο και διαλογους και οτι βλεπουμε ειναι οι αυτοσχεδιασμοι των ηθοποιων :o Οτι λαχει δηλαδη...

Xιλια ευχαριστω, καλα αυτες ειναι ταινιες ! :D

Ειχα δει λιγο παλιοτερα τα μεσανυχτα μια σαφεστατα b-movie περιπετεια/θριλερ/cult στο ειδος (στο TV100 νομιζω) αμερικανικη, πολυ περιεργη ,εικοσαετιας και βαλε την κοβω, και θυμαμαι πολλα σκορπια στοιχεια αλλα οχι συγκροτημενα ουτε την πλοκη και δυστυχως τον τιτλο η καποιον ηθοποιο. Για να σας βοηθησω θα παραθεσω οσα θυμαμαι εν μεσω brainstorming μηπως και την εχει δει/ ξερει κανεις. Εχουμε και λεμε: Ενας τυπος ντυμενος σαν τον ζορο, πρεπει να ειχε και μασκα, δηλαδη μαυρο πανωφορι μποτες, καπελο μαυρο μεξικανικο, ΣΥΝ ειχε αυτον τον ασπρο φιογκο που φορανε οι καθολικοι ιεριεις. Αυτος μενει στην ερημο και μεγαλο μερος της ταινιας εξελισεται σ'αυτην. Γενικα η μορφη του παρεπεμπε σε ενα συνδυασμο σοφου-τιμωρου-μοναχου και δασκαλου μιας και ειχε εναν 'μαθητη' και πολεμουσαν το κακο και συνεχεια του ελεγε να 'βρει τη Δυναμη'. Πρεπει να ειχε και ενα γερακι ο σοφος εκδικητης που ειχε καποια ιδιαιτερη σημασια. Eπισης κατι ευχοταν συνεχεια στον μαθητευομενο του κανοντας παραλληλα ενα νευμα με το χερι. Το κακο τωρα δεν το θυμαμαι ποιος το ...εκπροσωπουσε αλλα ο ξεπεσμενος κοσμος του κακου ηταν ...ενα πατινο-δρομιο, δλδ ενας ασφαλτοστρωμενος επιπεδος χωρος που πρεπει να ειχε και συρματοπλεγμα γυρω γυρω. Εκει καποια κοριτσια με καλοκαιρινη ενδυμασια εκαναν συνεχως πατινια σαν μαστουρωμενες και μια εικονα που θυμαμαι πολυ εντονα ειναι ενας αραπης μπρατσαρας ντυμενος μαλλον σαν ινδιανος να καθεται καταγης και να παιζει σε φρενηρη ρυθμο νταουλια. Η ταινια ηταν τινγκα στη βια, σεξ, μυστηριο και σοφες ρησεις. Το σαουντρακ απ'οτι θυμαμαι σαν ιντουστριαλ μινιμαλιστικο, ενα συνηθες theme του ηταν σαν white noise περασμενο απο phaser, αεροπλανο η σωληνας. O τιτλος, αλλα δεν παιρνω και ορκο, μπορει να περιειχε καποια/ες απο τις λεξεις: Eagle, strengh, power, tales, tower, sun. Συγνωμη αν ολα αυτα ειναι πολυ ασαφη αλλα ειναι μια αρκετα ασυνηθιστη ταινια που μου αφησε εντυπωση. Aμα καποιος θυμηθει κατι ας απαντησει. Thanx. :)

Για να μη ξεχνιομαστε: [flash=200,200] Προμηθεϊκο.

Παλικαρι, για φερε μια Λοβενμπραααου!