Εχω δισκογραφία του. Εξαιρετικός. 

όσο πιο απλά και συνοπτικά μπορώ...😇 τυπικά ως επαγγελματικό mastering, μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε επεξεργασία ενός stereo audio σήματος (αποτέλεσμα πολυκάναλης μίξης ή pure stereo ηχογράφησης), γίνεται σε ένα ειδικό για αυτή την δουλειά studio με πρόθεση την περαιτέρω δυνατή  βελτιστοποίηση της ηχητικής ποιότητάς του και διόρθωσης τυχόν artifacts  ώστε πάρει και την τελική μορφή που θα αναπαραχθεί σε πλήθος χ αντιτύπων προς εμπορική ή άλλη αξιοποίηση (μάλιστα την εποχή του βινύλιου το mastering ήταν επιβεβλημένο για τεχνικούς λόγους που έχουμε αναφέρει εδώ πολλάκις στο παρελθόν)......   στην πράξη βέβαια το νέο αποτέλεσμα εξ αυτής της επεξεργασίας, για πολλούς λόγους δεν συμβαδίζει πάντα με τις προθέσεις και καθίσταται από λιγότερο αποτελεσματικό έως και καταστροφικό... και εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα των μέσων που πρέπει ιδανικά να προοδεύουν, την ικανότητα γνώση κι εμπειρία του engineer, αλλά και τον τρόπο και γενικά την αντίληψη της μουσικής βιομηχανίας που συν τω χρόνω με την σειρά της αλλάζει κι αυτή άλλες φορές προς το καλύτερο (πχ ορθή αξιοποίηση της χειρουργικής ψηφιακής εργονομίας και τις lossless επιτέλους κόπιες) κι άλλες όχι (πχ βλέπε loudness war)...   ουσιαστικά και ο ορισμός του remastering ως προς τις προθέσεις και την πρακτική παραμένει ο ίδιος με την διαφορά ότι γίνεται εξ αρχής ξανά (ιδανικά) στο mix file πλέον με πιο σύγχρονα μέσα και ανάλογη λογική... δυστυχώς κάποιες φορές γίνεται είτε εξ ανάγκης (χαμένο το αρχικό tape) είτε "κουτοπόνηρα" και σε ένα τελικό αρχείο που είναι ήδη επεξεργασμένο ως master μία τουλάχιστον φορά (με λιγότερες έως ελάχιστες ως προς τον στόχο δυνατότητες βέβαια σε αυτή την περίπτωση)...   οι αντικειμενικά πραγματικές ανάγκες για remastering έγιναν επιτακτικές και εφαρμόστηκαν σωρηδόν κατά τον πρώτο καιρό της μετάβασης από το βινύλιο στο cd, δυστυχώς με κατά κανόνα κακά αποτελέσματα μια και η ψηφιακή τεχνολογία στα σπάργανά της έπασχε από πολλές "παιδικές ασθένειες", αλλά και εν γένει υπήρξε ουσιαστική άγνοια αρχικά ως προς την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της (γι αυτό και πολλά πρώτα remastering ξαναέγιναν με εμφανώς καλύτερα ηχητικά αποτελέσματα στο μέλλον)...   τώρα από κει και πέρα και εν πολλοίς σήμερα, πολλές κλασικές ηχογραφήσεις κατά καιρούς περνάνε από τον "πάγκο" κάποιων σοβαρών παραγωγών με audiophile ανησυχίες και γνώση, αλλά παράλληλα δυστυχώς και από το pcάκι κάθε πικραμένου ημιμαθή που βιάζει στυγνά συχνοτικά και δυναμικά ότι βρίσκει μπροστά του με πεδίον δόξης λαμπρόν το youtube (κατά βάση) και όχι μόνον...       ΥΓ. τα πράγματα στα τραγικά καθ ημάς βιώματα επί του θέματος, βελτιώθηκαν ευτυχώς γρήγορα όταν άνοιξαν τα πρώτα εξειδικευμένα mastering studio (όπως των μελών μας εδώ Χρήστου στην Αθήνα και Αποστόλη στην Θεσσαλονίκη)... δεν θέλω να θυμάμαι τις εποχές που στέλναμε μαστερ από το studio στην fabel πάντα με συνοδεία "bodyguard" τρέμοντας μη βρεθεί μόνο του στα χέρια κανενός ξεχασμένου "μικροφωνιά" εκεί  και του αλλάξει τα φώτα παίζοντας pacman στο wavelab που πριν είχε δει μόνο στον ύπνο του...😎      

Αυτό το έχω και εγώ απορία, αλλά από όσο έχω ακούσει σε 2 συγκεκριμένες εταιρείες στην Ελλάδα, μετά το 2008, το μόνο που έκαναν είναι να παίρνουν τα wav αρχεία και να τα μπασάρουν πιο πολύ και να αυξάνουν την ένταση στο τέρμα. Δεν είναι και τυχαίο που κάποιες εταιρείες σε remasters από μία χρονολογία και μετά (μετά το 2000 δηλαδή πήραν ότι κομμάτια υπήρχαν σε προηγούμενες συλλογές με πολλούς καλλιτέχνες ή best of συγκεκριμένου καλλιτέχνη και δεν χρησιμοποίησαν αρχικές μήτρες). Σε παλιότερα, έχω ακούσει εντελώς διαφορετικό mastering πχ στον Τηλεφωνητή του Νίκου Νομικού από συλλογή best of  με επιτυχίες του Νομικού, του 1990 (μιας και δεν διαθέτω το αρχικό cd κυκλοφορίας 1987, από τα πρώτα της ΕΜΙΑΛ/MINOS σε μορφή cd) και με άλλο mastering το ίδιο κομμάτι στη συλλογή "Τα καλοκαιρινά" (κοντινής χρονολογίας 1992 νομίζω έγινε η έκδοση cd), ενώ η όλη μίξη-ενορχήστρωση είναι ίδια και στα 2. Σε πρόσφατες σύγχρονες επανεκδόσεις βινυλίων παίρνουν digital αρχεία wav πάντως και τα επεξεργάζονται με τα σημερινά πρότυπα. + Το ψευτομάστερινγκ που κάνουν κάποιοι στο youtube (και γενικότερα επειδή έχω γνωρίζει αρκετούς τέτοιους) είναι να αυξάνουν μπάσα με το audacity, μετά normalizing και μετά αύξηση του gain +3 ή +6db. Κάποιοι από αυτούς στο τέλος το αποθηκεύουν όχι σαν stereo αλλά σαν joint stereo (που μου ακούγεται κάπως μονοφωνικό)

Πολύ κρίμα! Στην κυριολεξία έχει παίξει 'με όλους'...

Πάει κι ο μεγάλος David Sanborn.  RIP🙏 Εδώ με τον άλλο μεγάλο εκλιπόντα Joey DeFrancesco σε ένα live του 2010.