Πίνακας συμμετοχής

Εδώ οι μάστορες της γέφυρας. Στο 1:39 ...

Λοιπόν, να επεκταθώ πάνω σε κάτι που ανέφερα νωρίτερα-και ρώτησε σχετικά ο @gmoukou .Αρχικά, να πω πως υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις στο ζήτημα και όλες είναι σωστές και ενδιαφέρουσες. Το οποίο ζήτημα είναι, πως κουλαντρίζουμε ανεπτυγμένη αρμονία(δηλαδή, ακόρντα με προεκτάσεις, αλλοιώσεις κλπ) στην κιθάρα, που εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να παίξουμε, ας πούμε 7φωνα ακόρντα-αλλά και αλλού όταν η οικονομία είναι κάτι επιθυμητό-που συνήθως είναι. Μια προφανής λύση είναι να βρει κανείς βιβλία με voicings κλπ και να μάθει από εκεί-με ζωγραφίτσες κλπ.Μια χαρά. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει παραπέρα-ή μπορεί να το κάνει αργότερα. Πάμε παρακάτω. Κάτι που μαθαίνουν όσοι μελετούν jazz arranging, είναι ακριβώς πως να παράγουν ανεπτυγμένα ακόρντα, δηλαδή 9ης, 11ης και 13ης μόνο με τις 4 φωνές ενός βασικού section πνευστών. Εδώ λοιπον, έχουμε κάποιες βασικές αρχές: -Η 9η εισάγεται σε ένα βασικό 4φωνο voicing (δηλαδή ένα voicing που περιέχει τις 1-3-5-7 του ακόρντου) αντικαθιστώντας την 1η, -Η 11η αντικαθιστώντας την 3-ή την 5η αν είναι αυξημένη, -Η 13η, αντικαθιστώντας την 5η. Έτσι, πχ ένα απλό, 4φωνο G7, στις 4 χορδές από την Ρε προς την Μι, παιγμένο FBDG, μπορεί να πάρει τις εξής μορφές, -FBDA, με 9 αντί για 1, -FCDG, με 11 αντι για 3 -FBEG, με 13 αντί για 5 Φυσικά, μπορούν να συνυπάρξουν περισσότερες προεκτάσεις, πχ -FBEA, με 9 για 1 και 13 για 5 κλπ ..ή ακόμα και αλλοιώσεις των προεκτάσεων αυτών, πχ -FBEbA#, με #9 για 1 και b13 για 5 κλπ, κλπ. Τώρα, προσεχτική ματιά στα voicings που προκύπτουν, αποκαλύπτει πως έχουμε στην πραγματικότητα άλλα γνωστά 4φωνα ακόρντα, τα οποία όταν τα τοποθετούμε πάνω στην συγκεκριμένη τονική, παράγουν ανεπτυγμένη αρμονία. Πχ. το πρώτο παράδειγμα -FBDA, με 9 για 1, στην πραγματικότητα είναι ένα Bm7b5.Άρα, αν κάποιος ξέρει ήδη τις αναστροφές και τα διαφορετικά voicings του Bm7b5, τότε μπορεί ωραιότατα να παίξει άλλες τόσες αναστροφές και voicings για το G9, και, εξάγοντας έναν απλό κανόνα, για κάθε Dom9. Ο κανόνας είναι, στην προκειμένη περίπτωση, -Για ένα ακόρντο Dom9, παίζω ένα m7b5 από την 3η του. Για G9, είναι Bm7b5. Για Α9, είναι C#m7b5.κλπ κλπ. Αυτή η λογική, δίνει χρήσιμα voicings για κάθε ποιότητα ακόρντου και για κάθε προέκταση/αλλοίωση και συνδυασμό τους. Προυποθέτει, φυσικά, να ξέρει κανείς αναστροφές και voicings για τα βασικά 4φωνα ακόρντα. Αν δεν ξέρει, να μάθει.

Δεν θα ήταν καλύτερο, να λέμε σε ποιο σημείο κάθε τραγουδιού βρίσκεται η γέφυρα, έτσι ώστε να το καταλαβαίνουμε κι εμείς οι χαζοί?

Kι εδώ ένας που το φωνάζει κι όλας Στο 2:00

Φυσικά! Συνήθως με τη μορφή που λες, τύπου Stormy Monday ή με την αντίστοιχη στις επόμενες 4 χορδές. Αναστρέφοντας το συγκεκριμένο ακόρντο, προκύπτουν και άλλες θέσεις, πχ. για A9, αναστρέφω το C#m7b5 και εκτός από C#GBE έχω και EBC#G , GC#EB και BEGC#, για να αναφέρω μόνο μία κατηγορία voicings. Το κάθε ένα από αυτά έχει άλλη νότα στην κορυφή και άλλο μπάσο, μας επιτρέπει μια πιο, ας πούμε, ορχηστρική προσέγγιση.

ο λόγος για να αγοράσει κανείς univibe...

2,07 1,25 Oι πρωτες που μου ηρθαν στο μυαλο,αγαπημενες και οι δυο.

Ανοίγω ανάλαφρο καλοκαιρινό θεματάκι για να ακούσουμε λιγη μουσική. Λοιπόν περί "γέφυρας" ο λόγος και ποιοι την κατέχουν την τέχνη. Καταθέστε αγαπημένα κομμάτια με γέφυρες. Κάνω την αρχή με Bryan Adams και Tom Petty

Αυτό πώς σας ξέφυγε? Στο 2:50 ...

Στην περίπτωση του Τσίμη, όλος μια γεφυρα είναι. Άλλος ένας μαστορας της γέφυρας. Στο 2.06

Η συγκεκριμένη αναστροφή χρησιμοποιείται κατά κόρον και στο blues. Ο υπολογισμός του root είναι εύκολος αν σκεφτεί κανείς ότι σε ένα δακτυλισμό dom9 με το root στη μπάσα μι, βγάζουμε τον μέσο από την τονική και τον μεταφέρουμε στην 9η ενώ ο δείκτης που ήταν στην 9η μεταφέρεται στη μεγάλη 3η στη λα χορδή. Π.χ. για ένα A9: από 5x545x πάμε σε x4545x

Ιστε μαιρακλιδες.

Αρκεί να μην μπερδεύουμε το τι είναι γέφυρα με το τι είναι σόλο. Λέω τώρα...

Μέσω asio4ll λειτούργησαν όλα μια χαρά. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Αφού μιλήσαμε για Moore ακούστε εδώ γέφυρα στο 2:14 σε ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια... Φοβερή ....

πανάλαφρη και ζυγισμένη, resonant και μουσικότατη. Μανίκι ρόπαλο, βολικότατο, με άπειρο access. Το χρώμα μου άρεσε πολύ, και θα προτιμούσα αντί για ζώνη ...αορτήρα απο G3 Οι "αστοχίες" στο βάψιμο -όπως είπαμε- σώζονται απο την ...μόδα του relicing και της ταιριάζουν γάντι. Ηλεκτρικά, μου άρεσε η "μαγκιά" του bridge, η ...jazzmasteroσύνη της μεσαίας θέσης και η "κάπνα" του neck που διατηρεί το spank του μονού πηνίου. Στον Marshall καθαρά άπλωνε ωραία και σε (ήπια λόγω χωροχρόνου) βρωμιά δάγκωνε όταν πιεζόταν. Όταν την πήρε ο Αργύρης που ξέρει τα "κόλπα" της, μείναμε χαζούληδες. Power chords, southίλες, σουξέ, you name it... Θα ήθελα να την ακούσω και σε 7εndεr αμπ με πιο Punchy μπάσσο και reverb. Μόλις αγοράσω ένα clark θα φέρω και τον twin reverb για επόμενο session... Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον host του event που διέθεσε και πάλι τον πολύτιμο χρόνο και τον αναβαθμισμένο χώρο του, καθώς κι ένα ακόμα εύγε στον ...ακούραστο κατασκευαστή που ξεπετάει DIY λιχουδιές σε κάθε ευκαιρία. ...πάντα τέτΧια fellas! επανέλα! Εγώ θα πώ μόνο οτι δεν είναι και τίποτα το εξωτικό. Βασίζεται στο πισ ο' κέηκ κύκλωμα του BazzFuss για τους γνώστες των DIY κατασκευών, απλά με κάποιες δικές μου καστομιές. Στην κανονική του μορφή πρόκειται για fuzz, ενώ η δική μου συνταγή του δίνει έναν χαρακτήρα ...boostortion Λατρεύει ενισχυτές που μπορούν να βρωμίσουν (Vox, Marshall) και... ε, ας πεί κι ο Φάνης τίποτα...

Στην περίπτωση αυτή, αναλύεις το κάθε grip που μαθαίνεις σε σχέση με την τονική-είτε αυτή υπάρχει είτε όχι. Και το κάνεις είτε από την χαμηλότερη νότα του voicing είτε από την ψηλότερη. Λες, δηλαδή...για το συγκεκριμένο voicing του D7/b9/#11/13.. χτίζεται πάνω στην b5 ή κάτω από την 13. Κι έτσι το μεταφέρεις και σε άλλες τονικότητες.

Πες του να πάρει μια που αρέσει σε εσένα.με τρία παιδιά στο εξάμηνο θα καταλάβει ότι δεν προλαβαίνει..οπότε μην φύγει σε ξένα χέρια το κιθαρονι..

2.55 Οχι η καλύτερη μετάβαση τους ή τραγούδι αλλά αυτή η γέφυρα.... Θα μου πείτε τώρα,τι γέφυρα βρε,αφού ίσα που ξαναμπαίνει στο κομμάτι για το κλείσιμο,αλλά είναι γέφυρα,δεν είναι?

Παράδειγμα: Σόλο στο 2:35 Γέφυρα στο 2:55 Παράδειγμα: Σόλο στο 3:16, δεν υπάρχει γέφυρα. Κι ας επανέλθουμε όμως στις γέφυρες. Μία γέφυρα στο 3:24 Άλλη μία γέφυρα στο 3:15 Επίσης άλλη γέφυρα στο 2:20 Άλλη γέφυρα στο 3:16 Και άλλα πολλά...

Η γέφυρα είναι από 3:09 έως 3:15 για να έρθει αυτό το μαγικό τέλος και λέγεται και "Κάτω από τη γέφυρα" το κομμάτι

Intro θα το έλεγα... άσε που και το σόλο απο την γέφυρα (του οργάνου) περνάει

Θενξ alder!!! Νομίζω ότι το review σου είναι λεπτό προς λεπτό ακριβές γιατί είχαμε λιγότερο από ώρα, τα είπες με τη σειρά που έγιναν! Ξανά σ ευχαριστώ και ξανά ευχαριστώ τον Φάνη για το άψογο hosting! Εμένα το transistörtion (TM) μου θύμισε ένα 70s MXR distortion+ που είχα παίξει παλιά. Είχε βρωμίχλα αλλά πιο defined και refined από ένα fuzz. Aρκετά transparent και μέσα στα γούστα μου 100%. Τώρα είδα και τα πλήκτρα από λαπτοπ πίσω! Πολύ ωραίο touch!! Πού τα ψώνισες αυτά; Μήπως είσαι IT??

Γι' αυτό είπα να γράφουμε πότε μπαίνει η γέφυρα ...

Ο Pell ειναι πολυ μετριος κιθαριστας, κατα τη γνωμη μου. Οπου φτανει το χερι του, βγαζει ενα οκ αποτελεσμα. Τιποτα το αξιομνημονευτο.

Ο μονος που ερχεται στο μυαλο χωρις πολυ σκεψη ειναι ο Axel Rudi Pell. Κι αυτος ομως με τους Steeler εχει μερικα καλα πραγματα οποτε.....ολοι καλοι ειναι αν σου αρεσουν.

Ηχάρα, και παιξιματάρα ...

Οντως ασχετο

Παναθηναϊκός ...

Μπορεις σιγουρα να πλησιασεις και με μια (Prs semi με coil split πχ, η Gibson nighthawk, η tele με humbucker, κτλ κτλ), αλλα η τελικη λυση για ηχο Strat, Tele, Les Paul και 335 ειναι.... μια Strat, μια Tele, μια Les Paul, και μια 335! Εγω τον τελευταιο καιρο εχω αρχισει να ψαχνω πχ να φτιαξω μια Tele με μανικι Gibson και διπλο στο neck. Που θα μου παει θα βρω ακρη!

Εννοείται. Όπως και οι κατοπινοί. Ο Sco παίζει το ίδιο ακόρντο μόνο με δύο νότες(Β-Α#, σε απόσταση 7ης). O Frisell από την άλλη, FA#BG, με το ημιτόνιο εσωτερικά. Όρεξη να΄χουμε να ψάχνουμε.

Συμφωνώ, πολύ μάστορες οι παλιοί, είχαν πολύ στυλ

Άλλες εποχές, άλλα ήθη.

Χρήση της συγχορδίας (G7#9) μέσα σε περιεχόμενο, απόσπασμα από smoke eyes του bucky pizzarelli

Σε μια τρίφωνη συγχορδία, η 1η και η 5η δίνουν το τονικό βάρος και η 3η την ποιότητα (μινόρε-ματζόρε). Αν εμείς θέλουμε να κάνουμε την συγχορδία πιο "ομιχλώδη", της αφαιρούμε τονικό βάρος μην παίζοντας την 5η (εδώ βέβαια η 5 είναι ελαττωμένη, οπότε καλό θα είναι να παιχτεί, γιατί η αλλοίωσή της είναι ενεργό μέρος της αρμονίας). Την πρώτη/τονική, συνήθως την παίζει το μπάσο (αν υπάρχει) οπότε υπάρχει, και έτσι η κιθάρα μπορεί (και ίσως να χρειάζεται καμιά φορά) να μην την παίξει, και να ασχοληθεί περισσότερο με upper structures. Ακόμα όμως και μπάσο να μην υπάρχει, πολλές φορές θέλουμε να αφήσουμε την τονική να υπονοείται χωρίς να την παίξουμε, και αυτό εξαρτάται από το context. Κάποιες φορές μπορεί να είναι επιθυμητό επίσης, να μην υπάρχει σαφής αναφορά στην τονική, έτσι ώστε το που πάει η αρμονία να μην είναι ξεκάθαρο. Υπάρχουν επίσης φορές, που από μια τριάδα, μπορούν και οι τρεις βασικές νότες να μείνουν απ' έξω, και να παιχτούν επεκτάσεις της συγχορδίας και μόνο, όλα αυτά εξαρτώνται από την αισθητική που θέλουμε να δώσουμε, πώς ακούμε, κλπ. EDIT: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ NOIZ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ

Πιθανώς, το ονομάζει D γιατί θα παίζει το μπάσο D, που συνήθως δίνει την τονικότητα. Γενικότερα, η συγκεκριμένη είναι μια δεσπόζουσα της G. Σε G λύνεται, έτσι αναφέρθηκε τουλάχιστον. Ή το ονομάζει D γιατί έτσι του ήρθε αυτουνού . Για παράδειγμα, μου βγήκε μια πολύ ωραία συγχορδία κάποια στιγμή που γρατσούναγα την κιθάρα η οποία ήταν D Ab C G, στο πέμπτο τάστο της Α η D. Κατευθείαν σκέφτηκα κάτι σε D minor είναι. Όταν έκανα ανάλυση όλου του θέματος με αυτά που προηγούνταν και αυτά που ακολουθούσαν μου βγήκε ότι είναι Fm7 9 13. Χωρίς να έχει F. Όταν κάποιος δει στην παρτιτούρα κάτι μόνο με ονομασία ρωτάει και τους άλλους τι παίζουν εκεί και παίζει ό,τι του αρέσει περισσότερο. Κάτι που προσεγγίζει το D13b5b9, αντίστοιχα με 2-3-4-5-6-7-όσες-θέλει-νότες συγχορδία.

Θα πρέπει να εξάγεις κάποιον κανόνα για κάθε περίσταση, του τύπου...για να έχω το τάδε ακόρντο, παίζω το δείνα voicing που απέχει το χ διάστημα από την τονική. Ακούγεται σαν rocket science, αλλά με μικρά βήματα, εστιασμένα σε ήχους που σου αρέσουν, βγαίνει άκρη.

Roots are for sissies. Πέραν της πλάκας, εξαρτάται από το context. Δηλαδή, σε μπάντα που υπάρχει μπάσο-ή υπάρχουν ισχυρά συμφραζόμενα- δεν χρειάζεται. Ακόμα και σε σόλο κιθάρα, συχνά δεν είναι απαραίτητο. Εξάλλου, όπως ανέφερα και νωρίτερα, είναι πιο εύκολο/χρήσιμο να βρεθούνε πολλές και ενδιαφέρουσες αναστροφές αν κάποιος αφήσει την τονική κατά μέρος και δουλέψει με το upper structure.

Συμφωνώ. Θεωρώ πως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων-ειδικά όταν υπάρχει άλλο αρμονικό όργανο ή section(πχ. πνευστά)-μιλάμε για 2,3,4φωνα voicings τα οποία όμως χρησιμοποιούνται με τέτοιον τρόπο ώστε να δίνεται ανεπτυγμένη αρμονία( 5,6,7φωνου επιπέδου) όταν αυτό είναι επιθυμητό.

Παρακαλω ενημερωστε με, θα ηθελα κι εγω να θαυμασω εκ του συνεγγυς αυτο το κομψοτεχνημα υψηλη ραπτικης. Ευχαριστω.

Aγιουζ κι άγιος ο θεός. Πανάλαφρη, resonant -σε πραγματικής Λεσπόλ επίπεδα, μανίκι κουπί αλλά ευχάριστο. Την ένιωθες να δονείται παντού. Δυστυχώς ήμασταν σε ώρα κοινής ησυχίας και δεν τσιτώθηκε ως έπρεπε. Ωραία τα Steinberger, αν και εγώ θα πετούσα καραβίντατζ επάνω, στο 1/3 του βάρους. Το χρώμα ελαφρώς με απογοήτευσε γιατί το περίμενα με πιο μπλε hue από κοντά, αλλά τελικά είναι πράσινο γήινο. Νομίζω με κρέμες πλαστικά θα μου άρεζε περισσότερο. Σύντομα θα επανέλθω και για ρηβγιού-πεταλιού, φρεσκοψημένου που έφερε ο Alderbody και το δοκιμάσαμε ντροπαλά. Next time, θενξ για την παρέα παιδιά.

Θα κάνουμε ένα καλό χορταστικό να συμμετάσχετε Δημήτριε... αυτό λόγω χειρουργικών... εκπλήξεων, υπήρξε κουτσουρεμένο, μια γνωριμία θα έλεγε κανείς του σαρανταπεντάλεπτου. Θα οργανωθούμε ελπίζω καλύτερα την επομένη , τώρα ήμαστε ολίγον τι impromptu.

Engl Ironball E606 https://www.engl-amps.com/ironball-e606-standard#content Engl Rockmaster E307 https://www.engl-amps.com/rockmaster-20-e307#content Engl Metalmaster E309 https://www.engl-amps.com/metalmaster-20-e309#content Engl Fireball E633 https://www.engl-amps.com/fireball-25-e633#content (μεταξύ μας δεν καταλαβαίνω την διαφορά μεταξύ Ironball, Fireball και Metalmaster...)

Mega Amp review (part 1) Κατά την διάρκεια της καραντίνας εξ' αιτίας του covid19, ο χρόνος περίσσευε κι έτσι είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω αυτό που εδώ και μήνες σκεπτόμουν! Ενα review με όσο το δυνατόν περισσότερους ενισχυτές κιθάρας και κάποιες εικονικές κιθάρες που θ' ακούγονταν μέσω αυτών. Το 1ο μέρος είναι λοιπόν έτοιμο και παρουσιάζεται εδώ, με πρωταγωνιστή την Gibson Les Paul Standard! Η έμφαση εδώ έχει δωθεί στα καθαρά -πως αλλιώς- και όλοι οι ενισχυτές έχουν τα tone controls στο κέντρο, όπως επίσης τα volume και tone controls της κιθάρας είναι full open. Το μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε είναι ένα SHURE sm57, τοποθετημένο off center δύο εκατοστά από την γρίλλια του ενισχυτή. Ανοίξτε ηχεία και monitors, φορέστε τα ακουστικά σας και κάνετε μια 1η ακρόαση. Φυσικά μια ακρόαση δεν φτάνει και θα παρατηρήσετε ότι σιγά σιγά ακούγοντας προσεκτικά, ο ενισχυτής είναι καθοριστικό στοιχείο του ήχου μας, τόσο όσο και η επιλογή της κιθάρας. Με χαρά περιμένω ν' ακούσω σχόλια και φυσικά θα επανέλθω με παρατηρήσεις, προτιμήσεις κλπ.