Πίνακας συμμετοχής

ενα cover σε αυτο το κλασσικο intro..καποιες στιγμες αδρανειας και κατι χασιματακια ωφειλονται στα ακουστικα που μου κανουν διακοπες(λογω ενος φθαρμενου καλωδιου).

Μικρή πρόοδος,κάτι η δουλειά κάτι η ζέστη κάτι τα parts από Αμερική που είναι ακόμα στην Αμερική...η δουλειά δεν κυλάει. Κατάφερα να βρω μια πολύ καθαρη εικόνα από logo αυθεντικής Les Paul το 1959 και να το κάνω tracing με ένα πρόγραμμα CAD (computer aided design) το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό και μιας και δεν έχω κάτι άλλο να δείξω... εντάξει μου βγήκε για κιθάρα με μεγάλο headstock για να μην σπάει όταν πέφτει! Εδώ φαίνεται πως το παλιό logo,το αριστερά, εχει to G πιο οβάλ απ'οτι το καινούργιο.Δεξιά φαίνεται το logo που είχα κόψει με το laser σε pearloid πριν λίγες ημέρες. Ήταν παιχνιδάκι για μένα να το φτιάξω,μου πήρε μόνο δύο μέρες!

Μετα την κολοσσιαία επιτυχία του διαγωνιΖμου νο.1 ερχεται τώρα μια νεα ευκαιρια για να ζησετε μεσα στο πλουτη σαν τον ΣΝΙΚ . Μου στέλνετε ΜΟΝΟ ΤΟ LEAD/MELODIC μέρος με ΠΜ σε μορφη mp3 και τα υπολοιπα τα αναλαμβάνω εγω . Παρακαλώ να ειναι παιγμένο πάνω στο mp3 του backing track ωστε να λοκαρει στο grid χωρις να μου βγει η πιστη.... NOIZ.mp3

Μπράβο Γιάννη. Από τα καλύτερα σου cover. Δύσκολο να παιχτεί αυτό το κομμάτι με backingtrack που πρέπει να το ακουλουθεις εσυ και όχι με μπάντα που σε ακολουθεί αυτή.

Πολυ καλή προσπάθεια. Μου αρσε αρκετά. Μου άρεσαν τα bends σου. Είχες δυναμικές. Ο ήχος μου άρεσε, θα τον ήθελα όμως λίγο πιο "παχύ", να έχει λίγο περισσότερο σώμα. Δε μπορώ να το περιγράψω συχνοτικα. Δε μου άρεσε: ο χρόνος σου σε κάποιες φράσεις, το vibrato σου σε κάποια bends. Μπράβο από εμένα.

Μάλλον άλλο eq.

Ωραιος. Λιγο παραπανω compression, θα μου αρεσε να εχει.

Ίσως η πιο σημαντική metal μπάντα της εικοσαετίας.

Ναιιι!!!ευχαριστώ φιλε

ούτε δύο μέρες δεν πέρασαν βιντεάρα!

Gojira για μένα αλλά και οι Mastodon είναι πολύ σπουδαίοι

Τις DR δοκίμασε. Τις απλες "tite fit". Nickel Plated. Round Core Wire. ΥΓ μη ξεχνάς το στράβωμα, αν πρέπει λόγω κλειδιών να τις κόψεις, πριν τις τοποθετήσεις. https://www.drstrings.com/proper-string-installation

Ο γκόμενος αυτηνής....

πΓΙος ινε αΦτος?

Στο γυμνάσιο ξεκινήσαμε μια μπάντα, μόνο hard rock, Guns N' Roses, Whitesnake, ACDC... Ήταν σχετικά εύκολα κομμάτια για μας, καθώς πηγαίναμε όλοι μουσικό γυμνάσιο/λύκειο. Εγώ ντράμερ τότε, νόμιζα ότι έπαιζα παπάδες. Ήταν 2007 ή 08, νομίζω κάπου στα μέσα του λυκείου, η χρονιά που η αδερφή μου μου έδωσε ένα αντιγραμμένο CD με κάποια τραγούδια των Tool. Μου λέει άκου αυτό (Lateralus). Τρελάθηκα, μου τα έκανε όλα άνω κάτω. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα ψέμα. Ότι άκουγα πριν, ήταν πλέον βαρετό. Έγινα τρελός φαν. Προσπάθησα να παίξω κάποια κομμάτια και τα κατάφερα. Βέβαια υπήρχαν κάποια μέρη, όπως στο Eulogy (εκεί που έχει μόνο φωνή/drums) κάτι που δε το κατάφερα ποτέ. Κάθε μέρος του σώματος ήταν σε διαφορετικό χρόνο. Δε μπορούσα να το πιστέψω ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να γίνει. Λίγο μετά ήρθαν οι Dream Theater να με πορώσουν ακόμα περισσότερο, και να με βάλουν για τα καλά στην Metal. Τότε έπαιζα και λίγο κιθάρα (και μπουζούκι) και προσπαθούσα να βγάλω κάποια μικρά solos και riffs. Σε κάποια τα κατάφερνα, σε άλλα πάλι, με τίποτα. Είχα απίστευτη εξέλιξη σαν ντράμερ όμως. Πήρα και ένα διπέταλο, ίδιο με του Portnoy τότε. Άρχοντας. Μετά από χρόνια, εντελώς τυχαία αναλάλυψα τους Contortionist, μέσα από ένα άκυρο σχόλιο στο YouTube. Άκουσα το Intuition, και εκεί ξέφυγα. Το μυαλό μου δε μπορούσε να καταλάβει τι γίνεται με τίποτα. Ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι. Έτσι μπήκα στη math μουσική. Πριν 2 χρόνια ανακάλυψα τυχαία τους Tesseract, που ακούω φανατικά μέχρι και σήμερα. Οι κιθάρες δεν είναι τόσο δα πολύπλοκες, αλλά ρυθμικά, ο συγχρονισμός που χρειάζεσαι σαν ντράμερ δεν υπάρχει - χρειάζονται πολλά χρόνια μελέτης για να ελευθερωθείς τόσο. Τον τελευταίο καιρό ακούω Periphery που η μουσική τους είναι αρκετά πολύπλοκη και δύσκολη. Προσπαθώ να εξελιχθώ σαν κιθαρίστας και μελετάω αρκετά κομμάτια τους, αλλά δε νομίζω να τους φτάσω στο 100%, μιας και δε το χω βάλει στόχο ζωής. Εμένα η Progressive μουσική μου έχει πραγματικά ανοίξει το μυαλό, αλλά και από την άλλη το έχει ψιλοκαταστρέψει γιατί οτιδήποτε άλλο μου φαίνεται πραγματικά βαρετό. Ακόμα και στα κομμάτια που γράφω προσπαθώ να κάνω ρυθμικές εναλλαγές, αλλά ξέρω ότι ο περισσότερος κόσμος δε τις πολυαντέχει.

Συνέχεια με το πέρασμα των τάστων στην 2η για να μπορέσω να λυγίσω τα τάστα στην επιθυμητή καμπύλη έφτιαξα στα γρήγορα αυτό το σύστημα ειναι πολύ εξυπηρετικό και φτιάχνεις την καμπύλη που θέλεις με παραπάνω περάσματα στην προηγούμενη το είχα φτιάξει λυγίζοντας με το πενσάκι αλλά δεν ήταν ομοιόμορφο και κάποια τάστα είχαν λυγίσει έτσι που δυσκολεύτηκα να τα καρφώσω στον έβενο προς γνώση και συμμόρφωση γιατί τα εργαλεία κάνουν τη διαφορά

H συγκεκριμενη μουσικη εχει σχεδιαστει για club..κ ετσι πρεπει να προσεγγιζεται κατα την γνωμη μου. Το να το κρινουμε καθισμενοι στο γραφειο μας ειναι νομιζω ψιλοακυρο. Δεν ειναι μουσικη για να πιεις ενα ποτο στο σπιτι με την γυναικα σου ουτε για να χαλαρωσεις. Σε ενα club λοιπον που εχω βγει με τον Cos..και παιζουμε με τα μωρα στο απεναντι τραπεζι το συγκεκριμενο κομματι σαν background φανταζομαι θα ηταν μια χαρα. Αλλα μεχρι εκει. Αν αρχισεις να σκεφτεσαι τι θελει να πει ο ποιητης. αστο .. Ο ποιητης δεν θελέι να πει τιποτα..Να εξαργυρωσει τα 10 λεπτα δημοσιοτητας του θελει μπας κ μαμησει.

Η μόνη περίπτωση να μη ζητήσω χρήματα είναι όταν πρόκειται για φιλανθρωπική ,η αλλου τέτοιου τύπου ΣΥΝΑΥΛΙΑ.Να παίξω σε μαγαζί και να μην πάρω χρήματα,ενω ο μαγαζάτορας θα πάρει?ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ! Το μόνο "σκόντο" που κάνω είναι στό studio,έχω κάνει αρκετές παραγωγές χωρίς να πάρω φράγκο σε πολλά πρωτοεμφανιζόμενα group (ειδικά στα demo τους) ΜΟΝΟ ομως αν είναι πιτσιρικάδες που πραγματικά δεν έχουν χρήματα.... Επίσης έχω παίξει μερικές φορές σε δίσκους φίλων μου χωρίς χρήματα. Εννοείται οτι και στίς τηλεοπτικές εμφανίσεις (για promotion) δεν ζητάμε λεφτά... :wink:

αΦτη πΓια ινε?