Και τα δύο. Είναι κομμάτια που ξεκινάνε με μια απλή ιδέα, ένα παιχνίδι διαστημάτων, μια πτώση, κάτι. Αυτή η ιδέα εξελίσσεται και ενορχηστρώνεται σύμφωνα με το τι βολεύει το κάθε όργανο, άλλες φορές αυτό γίνεται θρυαλλίδα για μια άλλη ιδέα ή μετάλλαξη της ιδέας, δίνεται γενικά ένα εναρκτήριο λάκτισμα και μια κατεύθυνση, και βλέπω πού με πάει.
Άλλες φορές, είναι πράγματα (απλά, μια μελωδία και μια συνοδεία) που μου βγαίνουν ενώ σκαλίζω στο πιάνο, και τότε γίνεται πιο "ακαδημαϊκή δουλειά", ενορχηστρώνοντας καθαρά το δοσμένο.
Πολλές φορές, χρειάζεται λίγη πρόνοια, ανάλογα με το τι σκοπό έχω για το θέμα. Αν χρειάζεται ένα θέμα να φουγκοποιηθεί, ή να κάνει στρέττο με τον εαυτό του, χρείαζεται ένα καλό μασάζ και χτένισμα ώστε να ταιριάξει απάνω του μια καλή απάντηση σε διπλή αντίστιξη, για να είναι πιο εύκολο το πράγμα, και να μην χρειάζεται να διορθώνω αναδρομικά. Βέβαια, αυτές οι ιδέες έρχονται κάποιες φορές αργά, και χρειάζεται αυτό το αναδρομικό ράβε ξήλωνε ούτως ή άλλως. Αλλά εντάξει, δεν είμαι κι επαγγελματίας, δεν μου στοιχίζει πολύ αυτή η απερισκεψία και η αναποτελεσματικότητα.