Πίνακας συμμετοχής

Έκανα ολικό refret στον Ταλιαδούρο, στα Άνω Ιλίσια, τον περασμένο Αύγουστο, σε japan μπράτσο, το οποίο έχει 100% modern Fender specs. 8 μήνες μετά, τα τάστα είναι ακόμη καθρέφτης, μηδενικό fret sprout, και μηδενικό buzz, κι άσ μπήκε σε άλλη κιθάρα τελικά. Έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος και απο την δουλεία, και απο τον άνθρωπο (είχε όρεξη να συζητήσει επιλογές, να απαντήσει (πολλές και τεχνικές) ερωτήσεις, και όλα με τρομερή ευγένεια, καθόλου τουπέ, και χωρίς να μου πουλήσει mojo-jojo αλχημιστικές θεωρίες που απεχθάνομαι πλήρως). TLDR: προτείνω τον Ταλιαδούρο 100%

το ενα ειναι το απολυτο ηχητικα μπασο αν θες το μπασο να ειναι το σωστο,το ανΤρικο, το ΒΑΡΒΑΤΟ (P Bass) ,το αλλο ειναι λιγο πιο versatile και επισης εξαιρετικο ηχητικα αλλα και λιγο LGBT (J Bass) βασικα ειναι σαν την tele (αντιστοιχει στο Ρ) & την strat (αντιστοιχει στο J) ενα πραμα παρε και τα δυο να εισαι μεσα

Τα original Tiffany, προιόντα που σχεδίασε ο Louis Comfort Tiffany και κατασκεύασε η εταιρεία που είχε η οικογένεια του (ήταν ο σχεδιαστής στην εταιρεία που ίδρυσαν οι γονεις του) ήταν βιτρώ όπως λέει και ο Λάκης και μάλιστα περιτεχνα και απο γυαλί. Το συγκεκριμένο είναι τύπου Tiffany και είναι πλαστικό. Επομένως ευτελούς σχετικά αξίας (νταξει δεν ειναι και ΙΚΕΑ). Πέραν της οποιας συναισθηματικής αξίας που είναι προσωπική, κάποια αντικείμενα έχουν αντικειμενική αξία ως χειροποίητες κατασκευές (μερικές με πολύ χρονοβόρο και κοπιαστική διαδικασία) και ακριβά υλικά. Ειδικά δε κάποια αντικειμενα ενδεχομένως να έχουν σπάνια υλικά ή να έχουν φιλοτεχνηθεί με τεχνικές που δεν γίνονται πλέον απο κανέναν ή δεν γίνονται καλά. Αυτή η αξία δεν μειώνεται. Τα Tiffany ήταν αμερικανικά και έγιναν πολύ γνωστά γιατί ο F.L.Wright τα δούλεψε αρκετά στα εσωτερικά των κατασκευών του. Στην ευρώπη ήρθαν μετά το τέλος του μοντερνισμού και ήταν ήδη βιντατζ. Σήμερα ενδεχομένως να τα ψάχνουν τίποτα χιπστερς αλλα δεν παιζει να βρεις οριτζιναλ. Αν δε το είχε φτιαξει και η Clara Driscoll στοιχιζει περιουσία. Και τα original Tiffany κάνουν μπαμ απο χιλιόμετρα.... Επι του θέματος, δεν εχω ίδια πειρα, καθώς δεν έχω παιδιά, αλλά θεωρώ ότι αν το παιδι μάθει να αναγνωριζει την ποιότητα και την αξία σε κάτι, δε θα την ξεπουλήσει ακόμα και αν το αντικείμενο δεν ειναι εντός πλαισίων των ενδιαφερόντων του. Προσωπικά έχω αντικείμενα απο τους προπαππούδες μου και εχω και παλαιότερο. Αν και κάποια πραγματα δεν ειναι του γούστου μου ή των ενδιαφερόντων μου (εχω σερβιτσιο καφε της προγιαγιάς) τα κρατάω και ούτε που μου περνάει απο το μυαλο να τα πουλήσω. Ειδικότερα όταν τα αντικείμενα ειναι κομμάτια γκαρταρόμπας που χρησιμοποιούνται και πλέον καποια δεν βρίσκονται, το αξία πάει σε άλλο επίπεδο. Όσον αφορά τα έπιπλα που είπες, εκεί και αν δε βρισκεις αντιστοιχη αξια με το σήμερα... Αν οι γονεις ειχαν χώσει κάποια χρήματα και πήραν κάτι καλό τότε ειναι πολύ πιθανο σήμερα η αξια να ειναι πολλαπλάσια. Ανεξαρτητα απο το στυλ. Προσωπικά προβληματιζομαι στο θέμα του χώρου. Εχω κληρονομήσει μεταξυ των άλλων απο τον πατέρα μου μια τεράστια βιβλιοθήκη ιατρικής και οδοντιατρικής που σε εμένα είναι αχρηστη. Δε σκεφτομαι επ ουδενι να την πετάξω γιατι μου θυμιζει αυτον και το ποσο ταυτισμενος ηταν με την ιδιοτητα του. Αλλά σε μενα δεν ειναι χρησιμη, και συντομα θα υπαρξει προβλημα χώρου.

Ωραία εποχή να είσαι analog fan. Η Behringer μόλις κυκλοφόρησε το νέο της synh MS-5, που είναι κλώνος του Roland SH-5 (1976 - 1981). Η τιμή που ανακοινώθηκε είναι $599.

Άσε ρε Samy, θα βάλω εγώ, μην παιδεύεσαι. To P.S. το παίζαμε σε όλα τα lives μας όπως είπα, αλλά ποτέ δεν το ηχογραφήσαμε, πλην μία φορά το 2017 μετά από δίωρο set, σαν τελευταίο κομμάτι. Δυστυχώς η απόφαση να κλείσουμε με αυτό δεν ήταν καλή ιδέα, μια και η κάμερα που τράβαγε από τη μεριά του ηχολήπτη σταμάτησε να τραβάει στα 2:50 λόγω φουλαρίσματος της μνήμης. Παρακάτω το απόσπασμα, εξωτερική ηχογράφηση, οπότε μην περιμένετε σοβαρό ήχο. Παίζω με τα Hammond XK1 & XK1c. (κάντε κάτι btw με τα video formats στο NOIZ, προσθέστε κάνα WMV πχ που πιάνει λίγο χώρο, το παραπάνω σε MP4 ή MOV είναι 440ΜΒ)

Καλησπέρα αγαπητοί! Είχα ένα ηχητικό sample απο το εν λόγω σετάκι, και είπα να το ανεβάσω στο YT, σε περίπτωση που ενδιαφέρεται κάποιος για το πώς μπορεί να ακούγεται. Ηχογραφήθηκαν χωρίς εφφέ, με flat EQ, σε Clean, OD/Edge of breakup-ish, και distortion, με το JST Toneforge Jeff Loomis VST. Audio interface: Focusrite Scarlett Solo 3rd gen

Να βάλω κι εγώ ένα DP έτσε για να γλεντήσομεν όλοι

Αχ αυτή η εισαγωγή... Σταθερό κομμάτι στο live setup όταν είχα την μπάντα.

Mόναχο έμενα 5 χρόνια πριν έρθω Ελβετία και δουλεύω στην εκπαίδευση. Ritalin ήθελαν να δώσεις; Δεν θέλω να το εκτροχιάσω τελείως το θέμα, απλά αυτό που συχνά εμείς μεταφράζουμε σαν μη ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, αυτοί βλέποντας εμάς να κανακεύουμε τα καμάρια μας μέχρι τα -άντα δεν το θεωρούν απαραίτητα αξιοζήλευτο.. Υπάρχουν κάποια κλισέ για εμάς, κάποια για αυτούς, που δεν επικράτησαν τυχαία... Αλλά δε θέλω να γράψω τίποτα πιο συγκεκριμένο, γιατί θα αγγίξω καμιά ευαίσθητη χορδή κανενός και θα μαι και off topic... Εγώ προσωπικά, σαν παρατηρητής και σαν εκπαιδευτικός, θεωρώ ότι προετοιμάζουν καλύτερα τα παιδιά τους για την ενήλικη ζωής τους, από ότι εμείς.

Σε λίγο θα ποστάρεiς και DP...

Σπάνιο να πετύχεις ωραία Ογγλέζα, καλά ο αρμονιάκιας, είναι σα το Καταρράκτη σε τάγμα ανεπιθυμήτων

Κορυφαια ποιότητα κατασκευής η Fleor.

Κοιτα τα τραγουδια των Police ειναι ΑνΤΡΙΚΑ οποτε ΘΕΝΕ πενα τα τραγουδια που παιζει μονος του ειναι λιγο....LGBT οποτε θενε ΚΡΕΑΣ

Που το φέραμε που το πήγαμε...... Ενώ για το J έχουμε ότι Looks Good But Tele.Is.The.Thing Μιας και είπατε για πένα, αυτό που ο Sting τελικά έχει καταλήξει να παίζει με τον αντίχειρα, δεν είναι λίγο "κουλό"; (εντός και εκτός εισαγωγικών)

Ουουου... αίσχος, βλασφημία, στα λιοντάρια ο βέβηλος

Καλησπέρα σας, είμαι φοιτητής μεταπτυχιακού προγράμματος του ΕΑΠ και στο πλαίσιο της διπλωματικής μου εργασίας, διεξάγω την παρακάτω ερεύνα που αφορά την αξιοποίηση ψηφιακών τεχνολογιών όπως app, VR, AI, εντός φυσικών εμπορικών καταστημάτων (phygital retail). Παρακαλώ όσες και όσους έχουν την διάθεση να συμμετάσχουν και ευχαριστώ ιδαίτερα για την συμμετοχή σας. Η έρευνα είναι ανώνυμη και τα δεδομένα που θα συλλεχθούν προορίζονται για ακαδημαϊκή ερευνητική χρήση (μη-εμπορική). Ο μέσος χρόνος για την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου είναι <10 λεπτά. Με τον όρο phygital εννοούμε τα φυσικά καταστήματα που χρησιμοποιούν digital τεχνολογίες για να παρέχουν νέες υπηρεσίες στον πελάτη ή/και διαφοροποιημένη εμπειρία καταναλωτή. Για παράδειγμα δοκιμή προϊόντων μέσω τεχνολογίας VR, ψηφιακοί καθρέπτες, app για εξυπηρέτηση πελατών, δυνατότητα customizing προϊόντων μέσω app ή tablet, υπηρεσίες click & collect, δυνατότητα βιντεοκλήσης με το κατάστημα κ.α. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! link συμμετοχής: https://www.surveymonkey.com/r/Z6S2SDP Με εκτίμηση, Θανάσης Επιστολή.pdf

Ας βάλω και κάτι από τη μεγαλύτερη βρετανική μπάντα (μετά τους Beatles βεβαίως βεβαίως)

Όταν πετάξουν κάνα synth της προκοπής, μάζεψε το, τέσταρε το, και αν είναι λειτουργικό ρίξε μου ένα pm...

.και έχω ποστάρει.....τα μισά από όσα μάζεψα....

Εδώ κάποιος/α πέταξε ΑΥΤΟ! Σήμερα το μάζεψα..... Δεν τσέκαρα ακόμα λαστιχάκια (ιμάντες), αλλά έχω stock...από panasonic να φάνε και οι κότες, Τί να του εξηγήσω εγώ τώρα αυτού /ης....ότι πέταξαν κομμάτι της ιστορίας... Καλλίτερα μωρέ στην άγνοιά των.

Eπειδή πάντα στη δουλειά μου είχα να κάνω με συναδέλφους που ήταν πλειοψηφία τους Γερμανοί/Γερμανίδες,αλλά και στην προσωπική μου ζωή πάντα με Γερμανίδες και έχω μπει πολλές φορές στον στενό τους κύκλο, έχω διαφορετική εικόνα από αυτή που περιέγραψες. Μάλιστα έχω καταλήξει ότι το δικό τους μοντέλο είναι πιο υγιές και λειτουργικό από το κλασσικό ελληνικό. Στο θέμα μας τώρα, να βάλω και μία άλλη παράμετρο όσο αφορά κάποια αντικείμενα που εμείς μπορεί να είμαστε συνδεμένοι με αναμνήσεις,να σημαίνουν κάτι για εμάς ή να είχαν κάποτε μια αντικειμενική αξία. Νομίζω ότι πρέπει να βλέπουμε και την τάση της εποχής. Θυμάμαι τη μάνα μου να μου λέει για ένα φωτιστικό που είχαμε στο σπίτι,που το είχε πάρει ακριβά από το εξωτερικό και με πόση προσοχή το μετέφερε στην Ελλάδα. Tiffany λέγονται και μοιάζουν κάπως έτσι. Κάποτε στην κεντρική Ευρώπη αυτά τα φωτιστικά ήταν σχεδόν σε κάθε σπίτι. Οι επόμενες γενιές δεν πολυτρελαίνονταν για αυτά,οπότε τα βρίσκει κανείς στις αγγελίες σε αστείες τιμές. Το ίδιο συμβαίνει και με κάτι σκρίνια και ντουλάπες από μασίφ ξύλο που κάποτε σε μάρκα κόστιζαν 5ψήφιο ποσό και πλέον στις αγγελίες το μόνο που ζητάνε είναι να πας τα αποσυναρμολογήσεις και να τα πάρεις από εκεί δωρεάν, απλά για να τα ξεφορτωθούν. Το ίδιο ισχύει και για ένα σωρό άλλα αντικείμενα...

Έχω κάνει λέιζερ στα μάγουλα γιατι βαριέμαι.

Aphrodite's Child - Day Of The Fool (𝟣𝟫𝟨𝟪) Demis Roussos - vocals & bass Vangelis - Hammond, Clavinet, Mellotron, el. piano Lucas Sideras - drums

...με αμερικάνικους μαγνήτες και ηλεκτρικά....επιτέλους.

Πρόσθεσα μια κιθάρα στα αριστερά, με την οποία προσθέτω κάποιους εξτρα -απόκοσμους- ήχους, και έκανα και νεα μιξη. Δεν ξέρω εάν έγινε καλύτερο ή εάν πολυφορτώθηκε. Το αφήνω στην κρίση σας. Strange Reality2.mp3

Μου άρεσε πολύ αυτό που άκουσα για πιο modern πράγματα... Το πρώτο κλιπακι μου άρεσε πολύ, γνώριμα ποιοτικά μεταλ καθαρά... Το edge of breakup ηταν μέτριο αλλα οκ το περιμένουμε αυτό... Και το distortion του πολυ καλο

To Zyklus έχει αναφερθεί κάποιες φορές εδώ στο ΝΟΙΖ τα τελευταία χρόνια, αλλά ποτέ δεν ανέβηκε κάποιο αφιερωμένο θρεντ για αυτό. Τι είναι το Zyklus MPS? Πολύ χοντρικά: «The Zyklus MPS is a MIDI equipment controller designed to provide an unprecedented level of musical control. It achieves this by allowing the musician to interact with previously recorded MIDI data such as sequences so that complex music can be build up in real time. In a typical setup, the MIDI PERFORMANCE SYSTEM would be used in conjunction with a MIDI master keyboard or keyboard synthesizer, plus up to 64 slave MIDI devices - synthesizers, expanders, drum machines, MIDI-equiped signal processors, etc. The MPS can be thought of a collection of sequencers, MIDI control boxes and MIDI effects units integrated into a single system. This system is designed so that it can be "played" like a musical instrument in its own right. At its most basic level it is rather like 12 polyphonic sequencers, each of which can be run at any transposition or set of simultaneous transpositions independently of the others, simply by pressing a note or chord on the MIDI control keyboard. 99 different sequences can be stored in each memory bank, of which any 12 can be assigned to the front panel for immediate access together with related control information. These sequences need not consist of repeating musical phrases. They could be single chords, short fast runs which end on held chords, segments of control data such as MIDI program changes, the synthesisers/drum part for an entire song, etc. In addition to keyboard triggering, sequences can be triggered from a footswitch, an external trigger source or directly from the front panel. The panel controls consist of 40 keys mostly with LED indicator, plus a encoder wheel used for tempo control, editing functions, menu selection, etc. User information is provided by a 40 x 2 backlit LCD with externally adjustable brightness and contrast.» Πολύ προχωρημένο για την εποχή του (1986/87) και υπερσπάνιο, μια και κατασκευάστηκαν μόνο 60 units, εκ των οποίων μόνο οι 40 πουλήθηκαν. Η τιμή του ήταν αρκετά τσουχτερή και έπαιζε στα £1995, περίπου €8,700 σε σημερινές τιμές. Κάποιες από τις δυνατότητες του παραμένουν ενδιαφέρουσες και μοναδικές ακόμα και σήμερα. Το Zyklus έγινε γνωστό κυρίως από την εκτενή χρήση που του έκανε ο Β. Παπαθανασίου, στην ουσία ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε ένα και μάλιστα σε ένα live του στην Αθήνα, κι ενώ το συγκεκριμένο Zyklus δεν ήταν ακόμα 100% λειτουργικό μια και ήταν το πρωτότυπο. Xαρακτηριστικότερο παράδειγμα το άλμπουμ του "Direct" και το πρώτο track "The Motion Of Stars". Το είχαν χρησιμοποιήσει επίσης οι Manfred Mann, Alan Parsons και μια μπάντα ονόματι...Zyklus. Η μπάντα αυτή δημιουργήθηκε από τους John L. Walters, Neil Ardley, Warren Greveson και Ian Carr, τον γνωστό Jazz τρομπετίστα και ιδρυτή/leader της JazzRock/Fusion μπαντάρας Nucleus. Οι Zyklus χρησιμοποιούσαν ταυτόχρονα τρεις μονάδες Zyklus -από κει πήραν εξάλλου και το όνομα τους- και κυκλοφόρησαν μόνο ένα άλμπουμ, το εξαιρετικό "Virtual Realities" του 1991. Βασικά τα πιο κλασικά και γνωστά παραδείγματα χρήσης του Zyklus βρίσκονται στα άλμπουμ "Direct" του Βαγγέλη και "Virtual Realities" των Zyklus. Στο παρακάτω λινκ ακούτε ολόκληρο το άλμπουμ "Virtual Realities". To Zyklus ήταν μια δημιουργία των Pete Kellock, Bill Marshall και Graham Mair. Τους δύο πρώτους λίγο αργότερα τους προσέλαβε ο Παπαθανασίου για να του φτιάξουν διάφορες custom συσκευές, όπως το περιβόητο "Direct Box" που ήταν μια μετεξέλιξη του Zyklus και χρησιμοποιήθηκε σε πάρα πολλά άλμπουμς και lives του. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Μερικές φωτoγραφίες από τα synth setups του Παπ. με το Zyklus: Πέντε βίντεο παρακάτω ανεβασμένα από τον ίδιο τον Pete Kellock το 2017 στα οποία δείχνει κάποιες από τις δυνατότητες του MPS. Στο 5ο βίντεο λέει πολλές λεπτομέρειες για το Zyklus καθώς και για τη συνεργασία του με τον Παπ. Ένα demo/video από το 1987: Τέλος, τρία λινκ από reviews της εποχής για περαιτέρω κατανόηση του Zyklus, γιατί το μηχάνημα έχει βάθος. Music Technology, September 1987 https://shorturl.at/sINPS Music Technology, March 1988 https://shorturl.at/BP246 Sound On Sound., February 1988 https://shorturl.at/cnHL0

Πάρα πολύ καλή δουλειά από όλες τις απόψεις. Χαρά στην υπομονή και το μεράκι σου να βγάλεις και να ηχογραφήσεις όλα αυτά τα parts.

Έκανες πολύ καλή δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Παικτικά, παραγωγή, παντού...

Πολύ καλό! Κάνεις φοβερή δουλειά σε αυτά τα covers! Πόσο χρόνο σου παίρνει; Να βγάλεις όλα τα μέρη, ηχογράφηση, μίξη κλπ? Πολύ θα ήθελα να δοκιμάσεις και κάτι από το Damnation. Ειδικά το Closure. Θα συμφωνήσω.