Πίνακας συμμετοχής

Μακράν η χειρότερη εκτέλεση που μπορεί να ακούσει κάποιος. Απροβάριστοι εντελώς οι περισσότεροι, ο Dickinson "τρέχει", ο Auger εκτός τόπου (και ήχου), ο May κάνει φιλότιμες προσπάθειες αλλά... Η συνεύρεση πέντε τεράστιων κ' διαφορετικών μουσικών πάνω σε μια σκηνή δεν συνεπάγεται πάντα καλό μουσικό αποτέλεσμα. Στην παραπάνω περίπτωση όμως προσπερνάμε τα όποια προβλήματα γιατί το Sunflower Jam είναι ένα φιλανθρωπικό μουσικό event που ιδρύθηκε από τη γυναίκα του Ian Paice για να βοηθήσει κυρίως ασθενείς με καρκίνο, οπότε

Μεγειές.

χιλιάδες πάνε κάθε μέρα με τα μοτοσακό τους στις δουλειές τους και κάνουν τα ψώνια τους και τις εκδρομές τους και πόσοι πεθαίνουν ? Ελάχιστοι. Μη δαιμονοποιούμε τις μοτοσυκλέτες και το hardware. Άμα το γράφει το καντήλι καπιανού μπορεί να μην οδηγεί μηχανή και να τη βρεί από κάτι που έπεσε από ένα μπαλκόνι εκεί που περπατούσε αμέριμνος ή να τον σφάξει ένας ληστής για να του πάρει το πορτοφόλι. Ή το αεροπλάνο να πέσει επειδή έκανε ΑΕΡΑΝ και δεν του αλλάξανε τα ανταλλακτικά . Το πρόβλημα δεν είναι να έχουμε μηχανή. Το πρόβλημα είναι να τις αλλάξουμε με καινούργιες γιατί είναι πανάκριβες όπως πλέον είναι και τα synthesizer και γιατί τις κλέβουν κιόλας. Έχουν αυξηθεί οι κλοπές και λιγοστεύουν οι θέσεις στάθμευσης και μας τις γρατζουνάνε.

ευκολακι. κοιτας και αν ειναι ΜΩΒ αλλαζεις, με 1-2 ωρες χρησης την ημερα οι προενισχυτικες θα σου κρατησουν 15-20 χρονια και οι τελικες καμμια 8αρα.

Μετά την επιτυχία που κατέγραψε η πρώτη (θα υπάρξει και δεύτερη) εβδομάδα αφιερώματος στο γαλλικό τραγούδι, θα δοκιμάσουμε κάτι ακόμη, εν' όψει των εορτών: soundtracks. Ξεκινάμε με το εκπληκτικό τραγούδι του George Benson "On Broadway", το οποίο ακούγεται στην αρχή της ταινίας "All That Jazz" του Μπομπ Φόσι, μία από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Το βίντεο είναι από την ταινία και δείχνει τις διάφορες φάσεις του casting που κάνει ένας σκηνοθέτης μουσικού θεάτρου, προκειμένου να επιλέξει χορευτές και τραγουδιστές. Το μοντάζ είναι απίστευτο.

Προσωπικά είμαι 100% υπέρ της χρήσης solid state αν είναι ελαφρύς και δεν αξίζει τον κόπο το κουβάλημα και το στήσιμο. Επίσης εγώ:

Θα κάνω μια βαρετή ερώτηση αλλά επειγομαι... Δεν είμαι από Αθήνα αλλά θα πάω αύριο στο φεστιβάλ βινυλίου στο Γκάζι... Θέλω έναν καλό μάστορα εκεί κοντά να μου σεταρει μια partcaster...

Και όμως οι λαμπάτοι σαν πιό απλές κατασκευές είναι συνήθως πιό αξιόπιστοι από τους τρανζιστορατους. Άσε που συνήθως πριν σε αφήσουν στα κρύα του λουτρού, σε προειδοποιούν (και πάλι συνήθως). Είναι σαν τα παλιά μοτέρ με καδένα vs μοντέρνες μπούρδες με λουριά.

γιατι? δεν του φερεσαι καλα?

το φιναλε ηταν ολα τα λεφτα. μου θυμησε δικες μας μ@λ@κιες σε συναυλιες.

Bruce Dickinson Brian May John Paul Jones Ian Paice Brian Auger

εδω στο νοιζ!!! δε το αφηνω! η καλητερη παρεα!!! συγνωμη για ολα

Welcome Savvas. Το Μ3 ήταν εξαιρετικό, ακόμα είναι δηλαδή. Αλλά μια και θες να πας σε κάτι νεότερο από την Yamaha και μάλιστα σε 88ρι, οι λύσεις είnαι δύο: Montage M8x και MODX8+. To Montage θα σου κοστίσει από €4,650 (αν μπορέσεις με κάποιον τρόπο να το αγοράσεις από Γερμανία) μέχρι €4,840 αν το παραγγείλεις από Νάκα. Από όπου και να το αγοράσεις θα περιμένεις κάποιους μήνες για να το πιάσεις στα χέρια σου καθότι υπάρχει σοβαρή έλλειψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Το MODX8+ παίζει στα €1,700, είναι στην ουσία ένα Montage (το πρώτο Montage) μέσα σε ένα πιο light (πλαστικό) "κέλυφος". Πιο VFM synth/workstation δεν θα βρεις, μιλάμε για ένα synth-τέρας σε αστεία τιμή. Το μόνο μείον του οργάνου είναι το "περίεργο" sequencer του. Αν δεν σε ενδιαφέρει το onboard sequencer και κάνεις sequencing σε DAW, το MODX8+ είναι μια κορυφαία επιλογή και σε απίστευτη τιμή. Τώρα αν θες να εμβαθύνεις περισσότερο στα specs του MODX θα σου πρότεινα να διαβάσεις το review του Montage στο SOS και στο καπάκι το review του MODX. www.soundonsound.com/reviews/yamaha-montage-7 www.soundonsound.com/reviews/yamaha-modx Για το Montage M δεν υπάρχει ακόμα κάποιο επίσημο review απ'όσο ξέρω, αλλά αν διαβάσεις τα δύο reviews που σου γράφω θα καταλάβεις και το πως λειτουργεί το νέο Mοntage M. Ότι απορία έχεις από κει και πέρα τη γράφεις εδώ και τα ξαναλέμε.

Δεν κρίνουμε φίλος, αλλά είναι σαν να πάρω ένα τζιεσεξαρ εφτάμισι για να πηγαίνω στην λαϊκή και να κρεμάω τις σακκούλες στα κλιπονς.

Συμφωνώ Νίκο με αυτά που είπες. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί κοπτόμεθα τόσο πολύ να πετύχουμε συγκεκριμένους ήχους, απλά και μόνο επειδή μας θυμίζουν κάτι που έχουμε ξανακούσει, πχ Fender κιθάρα σε Fender ενισχυτή, η Gibson σε Marshall. Με την ίδια λογική νομίζω λένε και το Gretsch σε Vox, επειδή έτσι έπαιζαν οι Beatles. Νομίζω μπορεί να πετύχει κανείς πολύ καλούς ήχους και με άλλους συνδυασμούς, με κυρίαρχο κριτήριο το headroom που ανέφερες πάνω. Αν πχ παίξεις μία Gretsch White Falcon σε Mesa Boogie Mark IV δε θα πιάσεις ηχάρα;