dienekes

Φίλε spimav καταρχάς ο SA είναι και αυτός humbucker ("δομικά). Συγκεκριμένα για το SL κιτ, δε νομίζω ότι θα έχει διαφορά μ'αυτό που βρίσκεται στη Luke, η μόνη διαφορά είναι ότι εκεί είναι κατευθείαν πάνω στο ξύλο και όχι σε pickguard. Η ισορροπία ανάμεσα στους μαγνήτες είναι πολύ καλή και σε καμμία περίπτωση δεν "παραμορφώνει μόνος του" κανείς. Στο site της EMG έχει samples από καθαρό ήχο για όλους αυτούς τους μαγνήτες. Το DG κιτ είναι άλλη φάση, κατά τη γνώμη μου συμφέρει πολύ γιατί δεν παίρνεις μόνο τους μαγνήτες αλλά και το presense control, αν πήγαινες να τα φτιάξεις όλα αυτά μόνος σου θα σου κόστιζαν πολύ παραπάνω από τα €370 (?) που κοστίζει. Και όλα αυτά τα κιτ είναι "βάλε-βγάλε". :wink:

whitenoise μου κάνει εντύπωση η επιμονή σου περί "απομυθοποίησης"... ... ή μάλλον τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα δεν μου κάνει και τόση εντύπωση... Έχεις σκεφτεί ποιος από τους δύο, η Fender ή ο Clapton μπορεί να "πέσει έξω"? :wink: Στα περί ρομαντισμού θα είχα να απαντήσω ότι το αντίθετο του ρομαντισμού είναι, ίσως, ο κυνισμός, αλλά θυμάμαι κάτι που είπε κάποιος για τους κυνικούς: "Κυνικός είναι κάποιος που βασικά είναι πολύ δειλός για να σταθεί να πολεμήσει και πολύ χοντρός για να το βάλει στα πόδια". :roll:

Φίλε wasted sunsets αυτό γίνεται μόνο στη σολ νότα; Όχι ας πούμε σε κάποια πιο ψηλά; Αν ισχύει αυτό, τότε μάλλον θέλουν κάποιο τριψματάκι τα τάστα. Σε καμμία περίπτωση βέβαια δεν είσαι για καινούργια κιθάρα! (εκτός αν τη βαρέθηκες αυτή! :wink: ) Αν μόνο στη σολ έχεις πρόβλημα τότε μάλλον είναι στο 16ο τάστο (το αμέσως "επόμενο"), κοίταξε το από κοντά μήπως έχει φαγωθεί πολύ; Τώρα αν σε όλες τις νότες ψηλά έχεις πρόβλημα δοκίμασε σε πρώτη φάση να σηκώσεις τη γέφυρα στα καντίνια, στην αρχή πολύ, και μετά κατεβάζοντας και δοκιμάζοντας συνεχώς μέχρι μόλις να εμφανίζεται το πρόβλημα. Πάντως, τα συγκεκριμένα τάστα (15-17) στις Στρατ είναι "ύποπτα", γιατί ακριβώς από κάτω αρχίζει η ένωση του λαιμού με το σώμα, οπότε καταλαβαίνεις τι γίνεται με τις τάσεις εκεί. Ακόμα και από αλλαγή του καιρού μπορεί να συμβεί κάτι. Πιθανώς λοιπόν η λύση στο πρόβλημά σου να απαιτεί και κάποια ρύθμιση του μπράτσου + τάστα + ύψος γέφυρας. Αλλά μην τρελλαίνεσαι... :wink:

Καταντάει ανιαρό -για να μην πω και μίζερο- να απαξιώνουμε τον κάθε μουσικό που έχει επιλέξει να συνεργαστεί με μια οποιαδήποτε εταιρία, με την μόνιμη επωδό "έλα μωρέ, αφού όλοι αυτοί τα παίρνουνε"... :roll: Ας μην ξεχνάμε και την αυταρέσκεια του κάθε καλλιτέχνη να έχει ένα "signature" όργανο, αποτελεί και αυτό ένα κομμάτι της υστεροφημίας του αν θέλετε. Από κει και πέρα, ο Santana για παράδειγμα έχει δηλώσει ότι παίζει στο σπίτι του και με Strat και με Yamaha SG αλλά live παίζει σχεδόν 99% με την signature PRS του. Και σιγά μην έχει πρόβλημα ο Santana να τα πάρει από τον Paul Reed Smith. :lol: :lol:

Όπως τόνισε και ο ¶γγελος θα αντιμετωπίσεις (άδικα κατά τη γνώμη μου) σοβαρά προβλήματα αν προσπαθήσεις να πας σ'αυτή τη λύση. Ίσως κάποιος να το έχει κάνει ήδη και να μπορέσει να σου δώσει περισσότερες πληροφορίες. Πάντως αν αποφασίσεις να πας σε μια all-active λύση, η EMG βγάζει ένα πολύ καλό κιτ (μαγνήτες + pickguard + όλα τα ηλεκτρονικά) με H-S-S configuration, το Steve Lukather κιτ. Είναι και αρκετά οικονομικό απ'όσο γνωρίζω. Ο ήχος που θα πρέπει να περιμένεις απ'αυτό είναι αντίστοιχος μιας MusicMan Luke (αλλά χωρίς να χρειάζεται να δώσεις €2000 :wink: )

Ναι και θα κοστίζουν πιο ακριβά τα πράγματα οπότε θα σου έρθει μία η άλλη... :wink: Ωστόσο υπάρχει περίπτωση να έρθει πιο γρήγορα (συνήθως). Επίσης να ξέρεις ότι κάποια πράγματα ίσως τα έχει μόνο ο ένας από τους δύο (com ή co.uk). Ψωνίζω τακτικά εδώ και χρόνια από το amazon και ποτέ δεν είχα πρόβλημα' date=' είναι υπόδειγμα online επιχείρησης. Ποια άλλη επιχείρηση αν απλώς [b']υποστηρίξεις[/b] ότι δεν παρέλαβες αυτό που σου έστειλαν, σου στέλνει άλλο χωρίς χρέωση;

Φίλε kokoman φαίνεται ότι είμαι ο μόνος που ξενυχτάει (μιξάροντας :oops: ) και κοιτάει και το forum, γι'αυτό σου απαντάω πρώτος. :wink: Αυτή που λες είναι μια χαρά κιθάρα. Έχει ξανασυζητηθεί νομίζω. Μια κιθάρα με σώμα μαόνι και humbuckers θα σου δώσει έναν ζεστό, "γεμάτο" ήχο. Αν δε είναι, όπως αυτή, set-neck, θα έχει και περισσότερο sustain. Δυστυχώς δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με "εναλλακτικό" ήχο... Μπορείς να δώσεις κάποιο παράδειγμα; Το πόσο "βαρύς" θα είναι ο ήχος σου εξαρτάται από χιλιάδες άλλα πράγματα πλην της κιθάρας. Πάντως μια πιο "ευέλικτη" κιθάρα θα ήταν κάποια τύπου superstrat, με έναν humbucker και 2 μονούς, ή δύο humbuckers που να μπορούν να γίνουν split. Στο Νάκα, μιας και μπορείς να πας να δοκιμάσεις, μπορείς να δεις ίσως αυτήν: http://www.thomann.de/thoiw2_artikel-169310.html Τα έχει όλα και συμφέρει που λένε... :P Μην τρομάξεις με την τιμή που θα σου πούνε, όπως καταλαβαίνεις δεν θα την πάρεις από εκεί. :wink: Υπάρχει και η 612 που είναι λίγο φτηνότερη. Επίσης θα μπορούσες να δεις κάποια Cort (σαν αυτή που σου πρότειναν) ή κάποια από τη σειρά PM της Parker (ψάξε τα threads, έχει συζητηθεί πρόσφατα). Όλες αυτές είναι στα λεφτά που διαθέτεις περίπου, αλλά αν δώσεις περισσότερες πληροφορίες για το τι θέλεις θα πάρεις και περισσότερες προτάσεις. :wink: Αυτά, πάω για ύπνο τώρα γιατί τα γραμματάκια έχουν αρχίσει και χορεύουν στην οθόνη... :D

Σε κάποιες λεπτομέρειες θυμίζει Music Man... αν βλέπω καλά έχει 2 P90? Καλή ιδέα.

:lol: :lol: :lol: Ρε παιδιά' date=' δεν ξέρω, παρεμπιπτόντως δεν είναι φίλος, απλός γνωστός, θα κοιτάξω να τον βρω από Σεπτέμβρη και θα δω τι γίνεται με το PC του. :wink: Τελείως θεωρητικά πάντως, η χρήση οποιουδήποτε [b']ρευστού[/b], είτε είναι λάδι είτε αέρας που ψύχεται, είναι το ίδιο πράγμα, το μόνο που αλλάζει είναι η θερμική αγωγιμότητα του ρευστού. Προφανώς πρέπει να χρωστάς της Μιχαλούς για να επιλέξεις μια τόσο "βρωμιάρικη" λύση, αλλά θα δούμε σε βάθος χρόνου, όπως σωστά είπες npap. :wink:

:? Κατάλαβα... Αλήθεια, είχα αυτή την απορία, δεν γίνεται κάποια πατέντα ώστε η μπαταρία να τοποθετείται στην κοιλότητα του τρέμολο; Αν δεν έχεις κρατήσει όλα τα ελατήρια, θα είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση (6 βιδούλες).

Μ'αρέσεις. Το έχεις πιάσει το νόημα των blues. :P :D :lol: :lol:

Φίλε ¶γγελε σε ό,τι αφορά στις μπαταρίες, γιατί δεν επενδύεις σε ένα φορτιστάκι (sic!) και 2 επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, να λύσεις το πρόβλημά σου δια παντός; Ακόμα και αν ξεχάσεις το καλώδιο στο jack, πέρα βρέχει... και οι καλές μπαταρίες δεν παρουσιάζουν ούτε φαινόμενο μνήμης ούτε τίποτα.

Dienekes ακούει. :D Πρώτ'απ'όλα' date=' να παρατηρήσω ότι συνήθως όταν έχεις Floyd δεν έχεις nut... Τη θέση του παίρνουν τα "σπιτάκια" του Floyd (ναι, αυτά με τις τρεις αλενόβιδες). Αλλιώς θα πρέπει να υπάρχουν locking κλειδιά. Ο σκοπός ύπαρξης του Floyd είναι (α) να μην αφήνει ούτε χιλιοστό της ενέργειας της χορδής να πάει χαμένο (σε γέφυρα/headstock) και (β) να μένει κουρδισμένο ακόμα και αν είσαι whammy maniac :wink: Ο μόνος λόγος να ξεκουρδίζει είναι να γλυστράνε οι χορδές πάνω στο σημείο που κλειδώνουν, στη γέφυρα. Ή δεν είναι σφιγμένα καλά, ή δεν έχουν κοπεί καλά οι χορδές στην άκρη, ή υπάρχουν μέσα υπολλείματα χορδών και δεν πατάει καλά η άκρη. Ο superfunk τα λέει καλά για τα βαγονάκια. Ο φίλος σου καλό είναι να πάρει ένα σετ φρέσκες χορδές, και, αφού βγάλει τις παλιές, με ένα τσιμπιδάκι να αφαιρέσει ένα ένα τα μικρά μεταλλικά "δοντάκια" που ασφαλίζουν τις χορδές στη γέφυρα. Πες του να [b']προσέξει[/b] γιατί αν χάσει κανένα τον ήπιε. :wink: Μετά πρέπει να κοιτάξει και να καθαρίσει την εσοχή, μήπως και υπάρχουν υπολείματα χορδών μέσα. Καλό είναι να ρίξει μετά και λίγο WD40 (με οικονομία). Ανάλογα με ποια έκδοση του FR έχει, υπάρχει αρκετός χώρος και το κομμάτι της χορδής που πιάνει στη γέφυρα πρέπει να μπαίνει μέχρι και 0,5cm (ίσως κάτι περισσότερο) μέσα, πριν το σφίξει με το "δοντάκι". Παίρνει αρκετό σφίξιμο, μη το φοβάται. Στην Epiphone υποψιάζομαι ότι είναι κάποια έκδοση Schaller. Αυτά είναι ακομα πιο εύκολα στην συντήρηση από τα κλασσικά FR. Σίγουρα πάντως είναι ευπαθή στην υγρασία και αν τα χέρια του φίλου σου ιδρώνουν για άλλη μια φορά τον ήπιε, θα πρέπει να φροντίσει να είναι συνέχεια στεγνά τα χέρια του όταν παίζει. Και στα Floyd ισχύει ό,τι και στις άλλες κιθάρες για το streching των χορδών, και μάλιστα επιβάλλεται, εννοείται πριν σφίξει τις βίδες στο headstock. Αφού στρεσσαριστούν (!) καλά, τότε μόνο ρυθμίζουμε και τη γέφυρα ώστε να το κάνουμε floating (να επιτρέπει και σήκωμα). Αυτή η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί επανάληψη 1-2 φορές και μετά κουρδίζουμε τελειωτικά, σφίγγουμε τα πάντα και ρυθμίζουμε τα κουρδιστήρια στη γέφυρα στο μέσο της διαδρομής τους. Και μετά δεν ξεκουρδίζει με τίποτα, εκτός αν σπάσει κάποια χορδή, οπότε (σωστά το μάντεψες!) τον ήπιαμε όλοι εμείς οι χρήστες FR! :P

Τάκη αναφερόμουν μάλλον στο intonation, θα πρέπει να είδες διαφορά ειδικά σε open chords. Επίσης το buzz feiten έρχεται με ειδικές οδηγίες κουρδίσματος, εξ'όσων γνωρίζω.

Ποια είναι η P-38, αυτή με τους 2 μονούς και τον έναν humbucker? Απ'ότι βλέπω δεν υπάρχει στο site του Parker. Πάντως πέραν του πιέζο, νομίζω όλες οι "P" είναι bolt-on και όχι set-neck όπως η PM.

spimav λόγω των ξύλων θα έχει λίγο περισσότερο low end, υποψιάζομαι... Το ποτενσιόμετρο του τόνου είναι push/pull. Πολλοί επαγγελματίες και στην Ελλάδα, έχουν προτιμήσει τις Parker για "μαγαζί", τόσο λόγω του βάρους (πούπουλο), όσο και για το piezo. Εδώ μια παρατήρηση αν μου επιτρέπεται. Με όσες κιθάρες με piezo έχω παίξει (δηλαδή... 3 το σύνολο!), παρά το ότι είχαν θαυμάσια συστήματα, θα ήταν τρελός κανείς να περιμένει "ακουστικό" ήχο. Εκεί που είναι όλα τα λεφτά, είναι στη μίξη του ήχου με τους μαγνητικούς. Ειδικά αν η κιθάρα έχει 2 jack μπορείς να κάνεις θαυμάσια εφφέ στέλνωντας το σήμα σε διαφορετικές μονάδες ενίσχυσης, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μιξάροντας τους δύο ήχους, μπορείς να φτιάξεις έναν ήχο όσο "καμπανιστό" ή όσο "γλυκό" θέλεις, κάτι τελείως αδύνατο να επιτευχθεί με μόνο μαγνητικά pickups. Η PM-20, σημειωτέον, δεν έχει piezo μαγνήτες, δυστυχώς...

Παιδιά ευχαριστώ για τις απαντήσεις! ¶κη το sample ακούγεται φανταστικά. :wink: Δυστυχώς όμως τα λεφτά που διαθέτω για το SS δεν είναι τόσα πολλά, για να πάω σε κάτι τέτοιο. :cry: Το ερώτημα λοιπόν είναι αν αγοράζοντας κάτι σαν το φτηνότερο Palmer θα κάνω τη δουλειά μου, ή αν πετάω τα λεφτά μου... :?

Λοιπόν, τώρα το καλοκαίρι για μια ακόμα φορά μου έγινε απόλυτα κατανοητό το πόσο δύσκολο είναι να ηχογραφεί κανείς κιθάρα με μικρόφωνο στον ενισχυτή, αν δεν έχει την κατάλληλη ηχομόνωση... :cry: Βλέπετε οι τοίχοι είναι "λεπτότεροι" το καλοκαίρι και με τη ζέστη της ημέρας, οι καταλληλότερες ώρες για να δουλέψεις είναι μέσα στη νύχτα... οπότε η αστυνομία είναι 5 λεπτά από την πόρτα σου... Σκέφτομαι λοιπόν για κάποιο DI με Speaker Simulation. Κάτι απλό χωρίς πολλά πολλά, σαν μια επιπλέον επιλογή αλλά και σαν ανάγκη κάποιες φορές. Είδα αυτά τα δύο: http://www.thomann.de/thoiw2_palmer_pdi09_prodinfo.html http://www.thomann.de/thoiw2_behringer_gi100_ultra-g_prodinfo.html Το δεύτερο είναι πολύ φτηνότερο, αλλά από την άλλη η Palmer έχει το όνομα (και τη χάρη?) Εσείς τι λέτε; :?

¶ντε βρε Suhrωμένε, μεγειές!!! :D :D :D :D Μ'αρέσει που την πήρες και σ'αυτό το διακριτικό, all time classic χρωματικό συνδιασμό! :D Περιμένουμε απαραιτήτως τις ηχογραφήσεις καθώς και μια ενδελεχή "κριτική" (όπως λένε στο χωριό μου, "θέλει η πουτ... να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει"! :P :P ) Καλόπαιχτη παληκάρι μου!! :D

Λοιπόν, όσοι έχουν πρόβλημα τριχόπτωσης να προσέξουν τώρα, γιατί με τα παρακάτω κινδυνεύετε να καραφλιάσετε. Είναι πέρα για πέρα αληθινά! :D Τι έκανε γνωστός μου ("hardware-ας" το επάγγελμα): Πήρε το PC του, έβγαλε όλους τους ανεμιστήρες, ακόμα και αυτόν του τροφοδοτικού, και το βούτηξε σε μια "μπανιέρα" με.... λάδι μηχανής!!! 8O Τώρα που πήρατε την πρώτη κρυάδα, ξαναδιαβάστε το παραπάνω και συνεχίζω... εντάξει; Λοιπόν... Φρόντισε να τοποθετήσει ψηλά στον "πύργο" το σκληρό δίσκο και το DVD, φυσικά το κουτί είναι μόνο ο "σκελετός", και εφόσον το λάδι είναι μονωτής δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα με τα ηλεκτρονικά. Αυτή είναι η πιο κουφή και ταυτόχρονα αποτελεσματική (όπως λέει ο ίδιος) μέθοδος ψύξης που έχω ακούσει! Και εννοείται ότι πιο αθόρυβο δε γίνεται (δεν υπάρχει τίποτα που να κινείται, πέραν του δίσκου). Try it at your own risk! 8)

Σίγουρα δεν είναι μόνο θέμα μάρκετινγκ... Η υποψία μου είναι ότι αυτές οι κιθάρες είναι κατά κάποιο τρόπο "future classics", έχουν πιάσει δηλαδή τον παλμό του τι ζητάει ο επαγγελματίας μουσικός και έχουν συνδιάσει κατάλληλα τα "υλικά". Η συνταγή δείχνει πετυχημένη, το κόστος βέβαια δεν είναι επιπέδου Fender Mexico, ούτε Κορεάτικων αν και υπάρχουν και κινέζικες "κόπιες" (οι OLP) που είναι μια χαρά για τα λεφτά τους. Για τον κύριο "I'm not worthy" :P :P ουδέν σχόλιο, είναι τρελός τυπάκος και τον πάω. :D

Φίλε dragoneti, σε παρόμοιο δίλλημα με το δικό σου, αλλά και για να έχω "κάτι παραπάνω" από ένα distortion pedal, πήρα ένα Tonebone Classic, για την ακρίβεια θα το έχω στα χέρια μου το Σεπτέμβρη. Κόστισε €150, από Αμερική. :wink: Προσωπικά θα ήθελα να αποφύγω να μπλέξω με κάτι πιο εξεζητημένο (και ακριβότερο), με κίνδυνο να χάσω χρόνο και να ανακαλύψω τελικά ότι δε μου κάνει. Για ηχογραφήσεις, ίσως αργότερα κοιτάξω για κανένα Tech 21 PSA αν δω ότι μου είναι απαραίτητο κάτι ανάλογο.