fidelis

Η θεωρία λέει πως χρειάζεται 1 χρόνος ανά ίτσας ξύλου για την αφύγρανση του. Στην περιπτωση σου είσαι απόλυτα καλυμμένος αφ' όσον πληρούνταν κάποιοι βασικοί κανόνες. πχ το ξύλο δεν ήταν σε κάποια υπόγα με 98% υγρασία. Ένα υγρόμετρο θα σου έδινε την τέλεια απάντηση και η τιμή τους δεν είναι απαγορευτική. Αν κόψεις το ξύλο στην μέση και το κολήσεις αντίστροφα θα είσαι εντάξει κατά την γνώμη μου πάντα. Απ' όσο ξέρω (και το αναφέρεις και 'συ) baseball bat θεωρούν τα μανίκια με 1" πάχος. Εσύ είσαι στο ~1.25" προσθέτεις και την ταστιέρα ~0.25" σύνολο ~1.5" έχεις υπέρ-αρκετό αέρα για να παίξεις, όρμα του :)

Γουστάααααρω τέτοια θεματάκια δεν φαντάζεσαι πόσο !!!!

@ Johnps Γιατί παίζω με κάτι χορδές γαιδούρια (.13-.60)και τα τα λιώνω τα τάστα σε 2-3 χρόνια.

@geodimitri Ευχαριστώ ο ήχος ήταν μάλλον χάλια αλλά χρησιμοποίησα τον «δικό» μου μαγνήτη και όχι κάποιον «επαγγελματικό» Σύντομα και κανονική ηχογράφηση. @HellFire Χαχαχαχα, touché. Καθηστέρησα την ανάρτηση του περάσματος των τάστων οπότε επανορθώνω. 01. Αντιπαραθέτω το ρολό του ταστο-σύρματος με τις εγκοπές της ταστιέρας και κόβω αφήνοντας 1~2mm «αέρα» στις δύο πλευρές. 02. Για να μην μπερδέψω τα τάστα, τα κολλάω πάνω σε ένα κομμάτι χαρτοταινίας και σημειώνω το αντίστοιχο νούμερο. 03. Χρησιμοποιώ διπλή χαρτοταινία όπου την κολλάω 1mm από την εγκοπή. 04. Τώρα ξεκινάνε τα γλέντια. Λόγω της ύπαρξης φιλέτου στην ταστιέρα πρέπει να φάω με την λίμα το ταστόσιρμα ώστε να φωλιάζει στις εγκοπές μου 05. Τοποθετώ super-glue αυτή την φορά στην εγκοπή του τάστου ώστε να καλύψω τυχών κενά που ενδέχεται να υπάρχουν μέσα στην εγκοπή 06. Μέ ένα σφυρί 100γρ τοποθετώ το τάστο χτυπώντας από την μία άκρη μέχρι την άλλη. Δεν μπόρεσα να βγάλω φωτο της σφυρίλατησης λόγω της υπάρξης super glue στεγνώνει πολύ γρήγορα και δεν ήθενα να το διακινδυνεύσω. Ιδού το πρώτο τάστο. 07. Να και το δεύτερο 08. Όπως προείπα η διαδικασία του «φαγώματος» του tang του τάστου είναι μια κουρστική εργασία. Αυτό μου έδωσε αρκετό χρόνο ώστε να τραβήξω αρκετές φωτό της όλης διαδικασίας. Αντιπαραθέτω το τάστο με την εγκοπή και μαρκάρω πάνω τα σημεία του tang που πρέπει να αφαιρέσω. 09. Με την τανάλια κόβω χονδρικά τα κομμάτια που πρέπει να αφαιρέσω. Προσεκτικά γιατί η πίεση από την τανάλια μπορεί να στραβώσει το τάστο και να χάσει την καμπυλώτητά του. Επειδή είναι ατσαλένιο η καμπλύλη του πρέπει να είναι ακριβώς η ίδια με αυτή της ταστιέρας, σε ανίθετη περίπτωση το τάστο δεν θα κάτσει με τίποτα και θα πετάγετε σαν ελλατήριο. 10. 11. Έχω κολλήσει με ταινία διπλής όψης την επίπεδη, ορθογώνια λίμα, πάνω στο γραφείο και αρχίζω να λιμάρω. Το χειρότερο κομμάτι είναι ότι η τριβή παράγει υψηλή θερμοκρασία πάνω στο τάστο και δεν μπορώ να το πιάσω. Αυτο με αναγκάζει να δουλέψω με πολύ πιο αργους ρυθμούς καθυστερώντας την όλη διαδικασία περαιτέρω. 12. Κανά δεκάλεπτο μετά 13. Οπότε super glue στην εγκοπή 14. Σφυριλάτηση 15. Fast forward δυο μέρες μετά 16. Σειρά έχει το κόψιμο του περίσιου τάστου αριστερά και δεξιά της ταστιέρας. Με την τανάλια κόβω το μεγαλύτερο μέρος αλλά επειδη η τανάλια που εχω δεν είναι flush, αφήνει πίσω της ένα μυτερό "v" το οποίο καλούμε να λιμάρω. Μετά το κόψιμο των tangs αυτό είναι βόλτα στο πάρκο λέμε 17. Not bad

Μικρή γεύση

Ρε συ Νίκο πότε έγινε όλο αυτό το προτζεκτάκι χαμπάρι δεν πήρα :o Ακόμα και χωρίς να το βάψεις είναι μια πανδαισία και πάλι εύγε !!!

Στην συνέχεια θα ανεβάσω φωτο από το χονδρικό σχηματισμό του λαιμού. Αν και χρονολογικά έγινε μετά το πέρασμα των τάστων το αναρτώ πρώτο γιατί έχει λίγες φωτογραφίες και μου είναι πιο εύκολο. 01. Μετράω το πάχος του μανικιού στο «ύψος» του πρώτου και του δωδέκατου τάστου. Χωρίζω την απόσταση σε 4 ισα μέρη και ενώνω τις γραμμές με τα σημάδια μου. 02. Χρησιμοποιώ πάλι χαρτοταινία ώστε να έχω καλύτερη οπτική εικόνα των γραμμών. Με την ράσπα θα «φάω» το ξύλο από την γραμμή της χαρτοταινίας ως το φιλέτο της ταστιέρας σε με μια κάθετη διαγώνια επιφάνεια. 03. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται και στις δυο πλευρές. Μετά μασκάρω στην δεύτερη κατά σειρά γραμμή που είχα σημειώσει πάνω στο μανίκι και μετράω την απόσταση της διαγώνιας επιφάνειας που μόλις σχημάτισα. Διαιρώ αυτό τον αριθμό στην μέση και σημειώνω πάνω στην επιφάνεια στο 1ο και 12ο τάστο. Ενώνω τα σημεία με μια ευθεία γραμμή και ξαναπερνάω χαρτοταινία για να βλέπω καλά. 04. Ετσι «τρώω» με την ράσπα το ξύλο πάλι σε μια επίπεδη διαγώνια επιφάνεια από την δεύτερη γραμμή έως την μέση της πρώτης διαγώνιας επιφάνειας που έφτιαξα. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3 φόρες μέχρι να έχω χονδρικά ένα ημί-κυλινδρικό σχήμα. 05. Με την ράσπα κάθετα προς την ταστιέρα αρχίζω να λιμάρω αφαιρώντας το πάχος του μανικιού. Υπολογίζω να φτάσω στα 19~20mm στο πρώτο τάστο και 22~23mm στο δωδέκατο. Δυστυχώς δεν έχω φωτό αλλά τελειώνω το μανίκι με χονδρό γυαλόχαρτο ώστε να εξαφανίσω τις «γωνίες» που σχηματίζονται. Στο πάχος είμαι 22 στο πρώτο και 26 στο δωδέκατο οπότε έχω αρκετή δουλειά και θα υπάρξει 2ο μέρος του τελικού σχηματισμού του λαιμού με ξύστρα και γυαλόχαρτο. Αν προλάβω, θα ανεβάσω τις φωτο από την διαδικασία του περάσματος των τάστων το βραδάκι. Εν τω μεταξύ έχω να ασχοληθώ με την δημιουργεία του καλύμματος των ελλατηρίων, το leveling/crowning των τάστων, το τρύπημα για τα posts του floyd και φυσικά το τελικό σχηματισμο του μανικιού. Να δω τι θα πρωτοπρολάβω ;D

@johnps Couldn't agree more ;D Τελείωσα με την καμπύλωση της ταστιέρας και προχωράω στο τρύπημα για τα κλειδιά. 01. Πάνω σε μια διαφάνεια έχω σχεδιάσει την θέση που πρέπει να τοποθετησθούν τα κλειδιά, ευθυγραμμίζω το σχέδιο με την κεφαλή και μαρκάρω τα κέντρα των κύκλων. 02. Εδω φαίνονται τα σημάδια πάνω στο ξύλο 03. Πιάνω ανάμεσα σε 2 χονδρούς ξύλινους τάκους την κεφαλή με σφιγκτήρες. Με σταθερό χέρι και 10άρι τρυπάνι ξεκινάω το τρύπημα. 04. Κανα εικοσάλεπτο μετά έχω τελειώσει. Τελικά η επένδυση σε νέο δράπανο άξιζε τον κόπο μιας και το επαναφορτιζόμενο δεν δέχεται να ξαναφορτιστεί.

@ johnps, geodimitri Ευχαριστώ παίδες. @ otto## Τρελός επιστήμονας ;D Το μαύρο θα μπορούσε να δείξε πολύ ωραίο (άλλωστε το μαύρο παέι με όλα) Αλλά νομίζω πως το χρυσό θα κάνει πολύ καλύτερη αντίθεση με το ανοιχτόχρωμμο ξύλο του bevel. Συνεχίζω στο ίδιο φορματ με την τελευταία ανάρτηση. Σήμερα θα ανεβάσω φωτογραφίες από το σχηματισμό του bevel του σώματος, την κόλληση της ταστιέρας πάνω στο σωμα και το φάγωμα του φιλέτου ώστε να έρθει πρόσωπο. 01. Έχω αφαιρέσει το hardware από την κατασκευή και μαρκάρω τις μετρήσεις στο επάνω μέρος και στα πλαϊνά του σώματος. 5cm απο το τελείωμα του φτερού είναι η αρχή του beveling. 8mm κλίσης στην αρχή 4,5mm στο τελείωμα. Αυτές οι μετήσεις είναι ίδιες για όλες τις πλευρές που θα λιμάρω. 02. Για να έχω πιο καθαρή εικόνα κατά το λιμάρισμα εφαρμόζω χαρτοταινία. 03. Με την ράσπα ανα χείρας αρχίζω το λιμάρισμα. 04. Περίπου 20 λεπτά χρειάζεται με ράσπα για να έχω αυτό το αποτέλεσμα. Συνεχίζω με την ξύστρα ώστε να «φάω» τα σημάδια των δοντιών της λίμας. 05. Οι φωτό δεν είναι στην ιδανικότερη κλίση, ελπίζω ο ίσκιος του πλαϊνού να είναι αρκετός για να μπορείτε να δείτε. 06. Κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα και στην δεξιά πλευρά 07. Ξανα περνάω χαρτοταινία στα σημεία που θέλω να δώσω κλίση και συνεχίζω το λιμάρισμα. 08. 1 1/2 ωρίτσα μετά έχω ολοκληρώσει την μπροστά επιφάνεια. 09. Η όλη διαδικασία γινέται για πρακτικτικούς λόγους (να μην «κόβει» το δεξί χερί όπως οι τελε) αλλά και αισθητικούς (δίνει ένα υπέροχο κοντράστ μεταξύ του σκούρου καπακιού και του ανοιχτόχρωμμου σώματος και μοιάζει σαν το faux φιλετάρισμα που κάνουν πολλές εταιρείες) 10. 11. Σειρά έχει η πίσω όψη. Δεν έχω άλλες φωτο γιατί τα πάντα είναι ολόιδια με την μπροστά όψη. 12. Είχα μια εκρεμμότητα με την ταστιέρα. 'Επρεπε να κόψω το περισσίο ξύλο από το τελειώμα της και να προσθέτω το φιλετάκι. Περίμενα να γίνει αυτή η διαδικασία μετά το ρουτάρισμα των μαγνητών έτσι ώστε το τελείωμα της ταστιέρας να έρχεται ακριβώς πρόσωπο με τον μαγνήτη του λαιμού. Μιας και οι μαγνήτες είναι direct mount δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν κενά. Δεν έχω φωτο από το κόψιμο και το φιλετάρισμα γιατι η διαδικασία είναι αν μη τι άλλο βαρετή. 13. Προχωράω κατευθείαν στο κόλλημα. Έχω καλύψει την ταστιέρα με χαρτοταινία για μην την περιλούσω καταλάθος με κόλλα. 14. Απλώνω ομοιόμορφα την κόλλα. 15. Χρησιμοποιώ δυο τρυπανάκια 2mm σαν πύρους/οδηγούς και την τοποθετώ πάνω στο μανίκι. Φυσικά ακολουθει το πιάσιμο με σφιγκτήρες. 16. Μετά από 24 ώρες αφαιρώ τους σφιγκτήρες και την χαρτοταινία για να πάρω μάτι το έργο μου. Απερίγραπτη χαρά και ρίγη εευτυχίας :D 17. Η ταστιέρα έρχεται πρόσωπο με το ρουταρισμα του μαγνήτη. 18. Το μόνο που μένει να φέρω πρόσωπο το φιλέτο με την υπόλοιπη ταστιέρα. Κολλάω γυαλόχαρτο 120 πάνω στο radius block και με αργές/σταθερές κινήσεις αρχίζω να «φάγωμα» 19. 20. Ανα διαστήματα καθαρίζω το πριονίδι απο την ταστιέρα για την αποφυγή γρατζουνιών. 21. Με Χρωματιστό μολύβι μαρκάρω όλη την επιφάνεια της ταστιέρας και με γυαλόχαρτο 220 αρχίζω να ευθυγραμμίζω την ταστιέρα τα κοχύλια και το φιλέτο. 22. Έχω ακόμα 1-2 σημεία που είναι πιο χαμηλά (φαίνονται οι μολυβιες) αλλά είμαι ψόφιος. Η συνέχεια μεσ την εβδομάδα.

Σαν σφενδάμι μοιάζει δεν ξέρω τι να σου πω

οκ περιμένουμε φωτο

Μουριά πρέπει να είναι http://bouzoukimaker.blogspot.gr/2012/01/blog-post.html Αν είναι όπως υποθέτω είναι ξύλο που όντωςχρησιμοποιείτε για σκάφη ακουστικών οργάνων (πάντα με επιφύλαξη μις και δεν έχω δει την ξυλεία)

Μπορείς να ελέγξεις αν μοιαζεί με αυτό https://el.wikipedia.org/wiki/Μουριά_(φυτό)

Χωρίς να είμαι ειδήμων (or something) το ξυλο που σε ενδιαφέρει είναι κάτι μεταξύ από δεσποτάκι και λεύκας (correct me if im wrong) υποθέτω πως θα είναι περισσότερο κατάλληλο για σώμα ηλεκτρικής παρά για μανίκι Ότι σου λέω with a grain of salt

01. Αφαιρώ τους σφιγκτήρες και αρχίζω να πέρνω μετρήσεις για την τοποθέτηση της γέφυρας 02. Το ένωμα του καπακιού με το σώμα και το μανίκι είναι απλά τέλειο (μετριοπάθεια στα φόρτε της :P) 03. Υπολογίζω την δεύτερη πιο σημαντική γραμμή, μετά το centerline (αναφέρομαι στο σημείο που πρέπει να τρυπήσω για τα posts της γέφυρας στα 25 1/8” ή 638,17mm) και μαρκάρω την κάθετη γραμμή με χρωμματιστό μολύβι πάνω στο καπάκι. 04. Τοποθετώ το ζυγό/nut, την ταστιέρα με τους πύρους ως οδηγό και τις 2 χορδές (Ε&e) πάνω στην γέφυρα για «δω» που ακριβώς ευθυγραμμίζονται οι χορδές με την ταστιέρα. 05. Σημειώνω όλες τις μετρήσεις μου με λεπτομέρεια και σχεδιάζω το σχήμα του φρεζαρίσματος. Σε αυτό το σημείο τοποθετώ τα καλούπια που έφτιαξα από plexi glass πάνω στην κατασκευή και τα προσκολλώ με ταινία διπλής όψης και σφιγκτήρες. Τις μετρήσες τις έχω πάρει από το official site της floyd rose και τις τροποίησα για την φρέζα μου με 5,5mm αέρα λόγω του router μου (Το κάθε ρούτερ ανάλογα με την μύτη που θα χρησιμοποιήσετε απαιτεί διαφορετικές μετρήσεις) Το κόψιμο των καλουπιών το ανέθεσα σε πινακιδα στην Θεσσαλονίκη από την προηγούμενη κατασκευή. 06. Το jig είναι έτοιμο για «σφαγή» 07. Ξεκινάω με μικρά περάσματα 4-5 χιλιοστά κάθε φορά μέχρι να φτάσω στο βαθος που χρειάζομαι. 08. 09. Δεύτερο jig για την γέφυρα 10. Ακολουθεί και 3ο jig αλλά δεν τράβηξα φώτο. 11. Αφού βεβαιωθώ για την ορθότητα του φρεζαρίσματος τρυπάω με τρυπάνι 3mm στις 4 πλευρές που πρέπει να υπάρχει διαμπερές ρουτάρισμα μέχρι την πίσω πευρά. Αυτό με βοηθάει ώστε να βρώ που πρέπει να τοποθετήσω τα καλούπια στην πίσω όψη κατά το ρουτάρισμα. 12. Προσαρμόζω το καλούπι για τον μαγνήτη της γέφυρας και ρουτάρω πάλι με τον ίδιο τρόπο. 13. 14. Έτοιμος 15. Ξανά μανά για τον μαγνήτη του λαιμού/neck. Σημειώνω, πως πριν να χρησιμοποιήσω το ρούτερ, τρυπάω με τρυπάνι φτερού 13mm, ώστε να υπάρχει χώρος για την μύτη του ρούτερ να «κάτσει». Αυτό το εφαρμόζω σε κάθε ρουτάρισμα. 16. 17. Επιτέλους η μπροστινή όψη ολοκληρώθηκε. 18. Σειρά έχει η πίσω 19. Οι μετρήσεις μου ήταν σωστές και έχω ένα άριστο αποτέλεσμα στα μέτρα του διαμπερούς φρεζαρίσματος. Ακουλουθεί το φρεζάρισμα της κοιλότητας των ελάτηρίων και τέλος του «βαθουλώματος» όπου θα «φωλιάζει» το κάλλυμα. Δεν έχω φώτο λόγo φόρτου εργασίας παρασύρθηκα. 20. Στην συνέχεια ασχολήθηκα με το τρύπημα των ποτενσιόμετρων και του επιλογέα των μαγνητών. Σχεδιάζω το σχήμα της κοιλότητας που θα φιλοξενσει τα ηλεκτρονικά και μαρκάρω τα σημεία που πρέπει να τρυπήσω. Τρυπάω με 2άρι από το εσωτερικό της κοιλότητας προς της εξωτερική επιφάνεια και ύστερα τρυπάω στο τελικό μέγεθος από έξω προς τα μέσα προς αποφυγή σκισμάτων του ξύλου Σε κάθε τρύπημα χρησιμοποιώ ξύλινη «κόντρα» για να μην τινάξει. Πάλι δεν έχω φωτό γ*μ* την τεμπελιά μου :P 21. Τοποθετώ τα ποτενσιόετρα και τον επιλογέα καθώς και τα καλύμματα τους. 22. Ακολούθησε πρόχειρη συναρμολόγηση των κομματιώντου hardware πάνω στην κατασκεύη για καθαρά ψυχαγωγικούς λόγους. Εδώ και μέρες με έτρωγε πως θα μπορούσα να αποτυπώσω φωτογραφικά τον τελικό χρωματισμό της κατασκευής, μιας και το οινόπνευμα εξατμιζόνταν πριν να προλάβω να το φωτογραφίσω. Σήμερα τα κατάφερα χρησιμοποιώντας λεμονέλαιο με θεαματική επιτυχία :) 23. 24. 25. 26. Παρατηρήσεις: Όλες οι παραπανω εργασίες έλαβαν μέρος σε διαφορετικές μέρες και γι αύτό δεν ανέρτησα τίποτα μέχρι σήμερα. Πιστεύω πως έτσι θα κινηθώ από δω και πέρα ανεβάζοντας πιο ολοκληρωμένα κομμάτια της κατασκευαστικής πορειάς. Ελπίζω να συμφωνείτε πως αυτός ο τρόπος είναι πιο εγκυκλοπαιδικός τρόπο τινά.....

@Jasemeister Λες να βάλω και διαφημήσεις ανάμεσα ;D @bouzoukleri απόλαυσις και κούρασις :P Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία ανάρτηση αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι εργασίες δεν προχωρούν κανονικά. Έχω την κοπή των περίσσιων κομματιών από το σώμα, την ευθυγράμμηση με γυαλόχαρτο όλων των επιφανειών, το ρουτάρισμα των καναλιών των καλωδιών και τέλος το κόλλημα του καπακιού με το σώμα. 01. Πρώτη μέρα. Έχω σημαδέψει τα σημεία πάνω στα οποία πρέπει να γίνουν οι κοπές. Πιάνω όλη την κατασκευή με σφιγκτήρες πάνω στο γραφείο, περνάω καινούριο πριονάκι στην σέγα και ξεκινάω. 02. Η κορίνα είναι μαλακό ξύλο και κόβεται πολύ εύκολα. 03. Η ίδια ακριβώς διαδικασία επαναλαμβάνεται και την αριστερή πλευρά. Το μόνο που θέλει προσοχή να μην στραβώσει το πριόνι της σέγας και κάνει στραβοκοψιά. Γι αυτό το λόγο πριν οποιοδήποτε κοπή χαράσω το ξύλο ώστε το πριόνι να ακολουθήσει το αυλάκι. 04. Δεν πήγε άσχημα, αλλά έχω αρκετό καθάρισμα εκατέρωθεν μέχρι το τελικό σχήμα. Αυτή η διαδικασία θα γίνει αφού κολλήσω το καπάκι για να έχω το «πραγματικό» τελικό σχήμα. Μέχρι τότε ας απολαύσω τους καρπούς των κόπων μου. 05. 06. Δεύτερη μέρα. Σειρά είχε ο καθαρισμός των επιφανειών ώστε να έρθουν «πρόσωπο». Μια αρκετά κοπιαστική εργασία. Δέν έχω φώτο γιατί πιστεύω πως είναι πολύ απλό να το φανταστεί κανείς. Τάκος με κολλημένο γυαλόχαρτο και τρίψιμο μέχρι δακρύων. Άρα αναρτώ φωτό του αποτελέσματος. 07. 08. Τρίτη μέρα. Χρησιμοποιώ ριζόχαρτο για να αντιγράψω την θέση και τις διαστάσεις της γέφυρας και των μαγνητών σε συνάρτηση με την θέση του input jack και της κοιλότητας των ηλεκτρονικών. Μεταφέρω το σχήμα πάνω στην κιθάρα και αρχίζω να σχεδιάζω τα κανάλια που θα περάσουν τα καλώδια. 09. Σημαντικό σημείο που πρέπει κάποιος να λάβει υπ όψιν του είναι η απόσταση του καναλιού από τα posts του floyd rose. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση τόσο το καλύτερο. Για αύτο το λόγο μαρκάρω με σφήνα τα κέντρα των posts καθώς και τις ακμές στις οποίες θα περάσει το κανάλι. Αφαιρώ το ριζόχαρτο με το σχήμα και μ’ ένα μαρκαδόρο ενώνω τις ακμές που προσημείωσα για να σχηματιστεί οπτικά το τελικό κανάλι Επιλέγω την κατάλληλη μύτη για το ρούτερ προσαρμώζω το βάθος ώστε να είναι στα 19mm (υπολογίζω και το πάχος του καπακιού 5mm, άρα το συνολικό βάθος είναι 19+5=24 ξέρω πως ο μαγνήτης θα σκαφτεί σε βάθος 22-23mm έτσι τα 24mm μου δίνουν λίγο «αέρα» ακόμα για να περάσει κάτω από τους μαγνήτες. Για το ρουτάρισμα έφτιαξα ένα πρόχειρο jig πανω στο οποίο θα περπατήσω του ρούτερ. Τίποτα άξιο λόγου δύο ξύλα πιασμένα με στιγκτήρες πάνω στο σώμα. Το πρώτο είναι ο οδηγός και το δεύτερο είναι το στοπ. Το ρουτάρισμα Ακριβώς δυο λεπτά αργότερα έχω αυτό το αποτέλεσμα. Το σκουπισμα με πήρε τουλάχιστον 10 λεπτά :) Η ίδια διαδικασία εφαρμόστηκε και στις υπόλοιπες πλευρές. Εδώ έχω εννώσει το input jack με το μαγνήτη της γέφυρας και απο εκεί στην κοιλότητα των ηλεκτρονικών Τέλος ρουτάρω απο τον μαγνήτη της γέφυρας προς στον μαγνήτη του λαιμού Ολοκληρώνωοντας τα κανάλια με επιτυχία. Καμια ώρα μετά από σκούπισμα και καθάρισμα των εργαλιών ξεκινάω για την κόλληση του καπακιού. Αφού καθαρίσω διεξοδικα με σκούπα και βρεγμένο πανί (οινόπνευμα 98%) όλες τις επιφάνεις, καλύπτω με χαρτοταινία τα κανάλια και την κοιλότητα των ηλεκτρονικών. Με ένα κοπιδάκι κόβω/καθαρίζω την περίσσια χαρτοταινία αφήνοντας ένα χιλιοστό περιμετρικά Εφαρμόζω κόλλα Την απλώνω με ένα πινέλο σε όλη την επιφάνεια και αφαιρώ τις χαρτοταινίες Τοποθετώ το κάπάκι πάνω στο σώμα και το ευθυγραμμίζω. Εφαρμόζω πέση με το χέρι σιγά - σιγά μέχρι να αφαιρεθεί ο παγιδευμένος αέρας και το πιάνω πρόχειρα με χαρτοταινία. Τρυπάω στα σημεία που θα ρουτάρω για τους μαγνήτες και την γέφυρα και περνάω 2-3 ξυλόβιδες ώστε να το σταθεροποιήσω. Και όπως ήταν αναμενόμενο πιάνω την όλη κατασκευή με σφιγκτήρες. Σήμερα το απόγευμα θα τους αφαιρέσω :)

Κομψοτέχνημα :o , απίθανος ο συνδιασμός της tele με την gretch.

Το Σαββατοκύριακό ολοκλήρωσα την κόλληση των φτερών με το μανίκι αλλά ήμουν τόσο κουρασμένος που δεν είχα κουράγιο να αναρτήσω. 01. Δυστυχώς και αυτή τη φορά έχω κουνημένες φωτογραφίες. Εδω έχω προετοιμάσει το jig πάνω στο οποίο θα περπατήσω την φρέζα για το ρουτάρισμα του μανικιού στο καταλληλο ύψος (4cm) ώστε να φωλιάσει αργότερα το καπάκι. 02. Μεγάλη αποτυχία η φωτογράφηση 03. Εδω φαίνεται ο τρόπος που λειτουρεί το jig. 04. Μισή ωρίτσα μετα έχω αυτό το αποτέλεσμα 05. Ακολουθεί γυαλοχαρτιάρισμα για τον καθαρισμό της ρουταρισμένης επιφάνειας ενώ ταυτόχρονα έχω το χειροκίνητο σχηματισμό του «φωλίασματος» της ταστιέρας. 06. Με το πριονάκι χράζω στο σημείο όπου το καπάκι συναντά την ταστιέρα. Σημειώνω πως σταμάτησα το ρουτάρισμα 12mm πιο πίσω προς αποφυγήν ατυχημάτων. Πιο αργή διαδικασία το χειροποιήτο αλλά νιώθω πολύ πιο ασφαλής. 07. Αφού τελιώσω με την κάθετη κοψιά προχωρώ στην οριζόντια 08. Το τελικό λόγο έχουν τα καλέμια όπου και θα καθαρίσουν τις ατέλειες του πριονιού 09. 10. Η όλη διαδικασία εφαρμόζεται και στα πλαινά, άλλα δεν έχω φωτο λόγο φόρτου εργασίας παρασύρθηκα. Εδώ φαίνεται το τελικό του σχήμα. 11. Χωρίς να χάνω χρόνο εφαρμόζω ξυλόκολλα και προσαρμόζω το πρώτο φτερό πάνω στην κατασκευή. 12. Ξανα μανά κόλα στην δεξιά πλευρά 13. Προσαρμογή του φτερού και τελικό ταίριασμα. Τέλος πιάνω την όλη κατασκευή με σφιγκτήρες 14. Πίσω όψη 15. Μπροστινή όψη Σήμερα δεν ασχολήθηκα καθόλου, απλά αφαίρεσα τους σφιγκτήρες. Αύριο θα ανεβάσω φώτο της πορείας καθώς και του νέου υλικού/hardware που κατεύθασε ταχυδρομικώς :) Μείνετε συντονισμένοι

Κουκλίτσα ζωγραφιστή ;D Καλορίζικη και καλόπαιχτη.

01. Πέντε λεπτά επιπλέον τρυπήματος με το φρεσκο φορτισμένο τρυπάνι είναι αρκετά για να έχω το κατάλληλο βάθος. 02.Ακολουθεί το κάθετο προς την κοιλότητα, τρύπημα, με 10αράκι, για να μπορέσω μετά την συγκόληση των «φτερών» να ρουτάρω τα κανάλια των καλωδίων. 03. Σειρά είχε ο καθαρισμός του περίσσιου υλικού για το σχηματισμό του λαιμού (tappering). Εδώ και μέρες είχα μαρκάρει το τελικό σχήμα, άρα, με την σέγα ανα χείρας ξεκινάω το πριόνισμα. 04. Δύσκολο υλικό ο έβενος.... 05. Η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται στην απέναντι πλευρά. 06. Καμια ώρα μετά έχω το χοντροκομένο tapering του λαιμού. Γυαλοχαρτιάρω ελαφρά ώστε να μην έχω ακίδες σε κάθε επαφή με το ξύλο και σταματάω για σήμερα. Αύριο έχω τον τελικό ευθειασμό/τετραγώνισμα των φτερών και το ρουτάρισμα του μανικιού στο κατάλληλο πάχος ώστε να φωλιάσει το καπάκι. Αν προλάβω θα κολλήσω το σώμα με το μανίκι... είδωμεν...

@Soulreaper Χαίρομαι που βοήθησα ;) 01. Ενώ έχω αφήσει το κόλλημα του καπακιού στον «φούρνο» και ασχολούμε με το φιλετάρισμα του καλύμματος των ηλεκτρονικών. Κόβω στο κατάλληλο μήκος το σφένδαμο αντιπαραθέτοντάς το. 02. Χρησιμοποιώ superglue για την κόλληση. 03. Καθαρίζω περιμετρικά όλες τις ατέλεις και το ταιριάζω πάνω στην κατασκευή για μικροδιορθώσεις. Έχει προηγηθεί ο «ευθειασμός» του φιλέτου με ξύστρα και γυαλόχαρτο. 04. Επιτυχής έκβαση ;D 05. Και φυσικά παίρνω τον χρόνο μου να στήσω πρόχειρα την όλη κατασκευή για να πάρω μάτι την πορεία. 06. Μπροστινή όψη έτσι για το γ***το 07. Θα συνεχίσω την κατασκευή με το τρύπημα της κοιλότητας που θα φωλιάσει το input jack. Πρώτο βήμα, ετοιμάζω τα κομμάτια του hardware 08. Μαρκάρω πάνω στο πλαϊνό την θέση που θέλω να τοποθετήσω το jack. 09. Μεταφέρω τις μετρήσεις στην πάνω «επίπεδη» πλευρά για να μπορέσω να υπολογίσω την γωνία κατά την οποία θα πρέπει να τρυπήσω. Tρυπάω ένα πρόχειρο οδηγό με 3άρι τρυπανάκι. Λόγω της περίεργης κλίσης του φτερού πρέπει πρώτα να διεισδύσω υπό κάθετη προς το σώμα γωνία μέχρι να έχω αρκετό υλικό για να περπατήσω το τρυπάνι φτερού που θα είναι 23mm. 10. Ξεκινάω με το «φτερωτό» πολύ αργά και προσεκτικά, δημιουργώντας ένα σωληνάτο διάδρομο. Όσο πιο βαθυά φτάνω τόσο προσαρμόζω την κλίση του τρυπήματος. 11. Θα χρειαστώ τουλάχιστον 35mm στην «κοντή» πλευρά (όπως κοιτάτε δεξιά) για να χωθεί το input jack με το feder-ίσιο plate. Δυστυχώς το τρυπάνι μου ξεφορτίστηκε εντελώς ενώ χρειάζομαι 10mm ακόμα. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα παραπάνω άρα τα «παρατάω» για σήμερα. Χάσαμε που χάσαμε τζάμπα τη λαηβάρα των Grave τουλάχιστον να κάνω κανα μπανάκι να φύγει η πριονιδίλα ;Dαπό πάνω μου

http://ultimateclassicrock.com/delores-rhoads-r-i-p/

01. Σήμερα ασχολήθηκα με το κόλλημα του δεξιού πίσω φτερού. Ταίριαξα τα κομμάτια μεταξύ τους ώστε να έχω μια καθαρή εικόνα του τι πάει που. 02. Τρεϊσάρω πάνω σε ριζόχαρτο την κοιλότητα των ηλεκτρονικών και σχεδιάζω το τελικό σχήμα του καλυμματος τους. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το ίδιο το ξύλο για να φτιάξω το κάλυμμα έτσι ώστε να έχω ένα αποτέλεσμα με συνεχούμενα νερά 03. Επειδή το πριόνι των χρυσοχόων που είχα μου έσπασε, ο μόνος τρόπος που σκέφτηκα για να σώσω το ξύλο που θα έκοβα, ήταν ο παρακάτω. Θα τρυπήσω πολλές μικρες τρύπες περιμετρικά του σχήματος του καπακιού μέχρι αυτό να απελευθερωθεί από το υπόλοιπο. Χρησιμοποιώ τρυπάνι 2mm. Ετοιμάζω ένα πρόχειρο jig που θα είναι ουσιαστικά είναι ο οδηγός μου για το τρυπήμα. Σαν αποστάτες χρησιμοποιώ το πάχος του τρυπανιού 04. Ανοικτό πλάνο μπας και γίνω πιο κατανοητός από τις φωτογραφίες 05. Η διασκέδαση τώρα ξεκινάει... 06. Η μέθοδος και η πορεία... 07. Κάθε φορά που ολοκληρώνω το τρύπημα, επιβλέπω την πρόοδο μου κόντρα σε μια φωτεινή πηγή για να έχω καθαρότερη εικόνα. 08. Η συνέχεια του έργου... 09. Η πορεία είναι αργή αλλά σίγουρη λύση. Ξανά μανά επίβλεψη της πορεία υπό του φωτός. 10. Κανά δύωρο υπολογίζω μου πήρε η όλη διαδικασία και καμια ωρίτσα το γυαλοχαρτιάρισμα για να καθαρίσω όλες τις επιφάνειες. 11. Αμέσως το αντιπαραθέτω πάνω στο κομμάτι του σώματος για να δω αν οι μετρήσεις του κοψίματος ήταν σωστές. Ευτυχώς όλα πήγαν όπως τα σχεδίασα 12. Ταιριάζω όλα τα κομμάτια μεταξύ τους. Το κενό, ήταν φυσικό μείνει, δεν θέλει άγχος και στεναχώριες γιατί θα καλυφτεί υποχρεωτικά με φιλέτο ;) 13. Εφαρμόζω την κόλλα στα ίδια βήματα που χρεισιμοποίησα στο αριστερό καπάκι. 14. Καργάρω τους σφιγκτήρες περιμετρικά και το αφήνω μέχρι αύριο που θα έχει στεγνώσει η κόλλα.

@otto## Kαι πάλι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Για την επιλογή του σχήματος υπάρχουν δύο λόγοι, ή αν υπολογίζεις και τον metalmike τρεις. Πρώτον το V σχήμα της Jackson είναι το φετίχ μου, από 10 χρονών όταν πρωτο-είδα τον Mustain να παίζει με αυτήν την κιθάρα... I was mesmerised. Fast forward 23 χρόνια μέτα ακόμα δεν το το έχω ξεπέρασει. Πέρα το αστείο του πράγματος (κατά την γνώμη μου πάντα) και πέραν τη θεϊκή ομορφιά που εκπέμπει (στα μάτια μου πάντα) αυτο το σχήμα, είναι το μόνο που ουσιαστικά σε αναγκάζει να πάιζεις με υποπόδιο όταν κάθεσαι, ακριβώς όπως στην κλασσική κιθάρα. Ίσως επειδή έχω κλασσική εκπαιδεύση, μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως είναι η μόνη στάση που σου επιτρέπει να παίζεις «ατελείωτες» ώρες χωρίς να φοβάσαι τα μυοσκελετικά πιασίματα λόγο κακής στάσης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όταν ξεκίνησα να φτιάχνω την πρώτη κιθάρα είχα υπολογίσει τις διαστάσεις της ξυλείας μου ειδικά για την V. Δυστυχώς δεν κατέστει δυνατόν να βρώ ακριβώς τα πάχη που χρειαζόμουν και «αναγκάστηκα» να πάρω υλικό για δύο. Οι neck-through κιθάρες χρειάζοναται ξύλα σε μήκος 95 εκατοστών ενώ για παράδειγμα οι «soloist» απαιτούν τουλάχιστον 115cm (συνυπολογισμένου του συγκεκριμένου headstock). Οπότε ήταν εν μέρη λόγο ανάγκης. Ο τρίτος λόγος είναι ακριβώς αυτό που είπε ο metalmike. Έχω κρυφή ατζέντα να φτιάξω κιθάρες που να συμβολίζουν το world wide web (www). Έχω άλλες 4 στα σκαριά ;D @metalmike Δικέ μου πέθανα στα γέλια ;D @ Soulreaper Να είμαι ειλικρινής δεν την παλεύω ;D Αλλά αν και η σέγα είναι της εντελώς της πλάκας, μου δίνει τη δυνατότητα 6 διαφορετικών ταχυτήτην και έχει ρύθμιση ταλάντωσης. Αν παρατήρησες πάντα σε όλες τις κοπές με την σέγα αφήνω 1~2μμ «αέρα» και οι «ατέλειες» διορθώνονται με εργαλεία χειρός (ράσπα, ξύστρα, καλέμια και πάαααααρα πολύ γυαλοχαρτίαρισμα). Ουσιαστικά δεν πριονίζω τίποτα στις τελικές διαστάσεις λόγω των δυνατοτήτων που μου δίνουν τα εργαλεία μου. Η όλη κατασκευή είναι πιο κοντά στην ξυλογλυπτική παρά στην ξυλουργική. Ελπίζω να κάλυψα τις απορίες ενδελεχώς γιατί πρέπει να συνεχίσω την κατασκευή. 01. Σήμερα έχω το κόλλημα του δεξιού πίσω καπακιού/top/bottom. Παραθέτω το κάλυμμα πάνω στο φτερό/σώμα και το γωνίαζω ώστε να κάθεται παράλληλα σταθεροποιώντας πρόχειρα το με χαρτοταινία. 02. Το ανοίγω σαν βιβλίο (book match) 03. Το περιλούζω με ξυλόκολλά. 04. Απλώνω την κόλλα με το πινέλο σε όλη την επιφάνεια. 05. «Κλείνω» το «βιβλίο» αφού αφήσω την κόλλα ένα τσιγάρο χρόνο μέχρι να αρχίσει να ψιλό «δαγκώνει». Σε αυτό σημείο διορθώνω ότι μικρό αποκλίσεις έχω από τη τελική του θέση και το πιέζω με το χέρι ώστε να αφαιρέσω την περίσσεια κόλλα και τον παγιδευμένο αέρα. Ταυτόχρονα πιάνω με σφιγκτήρες τις 3 βασικές γωνίες ελέγχοντας πάντα ότι δεν έχω γλιστρήματα. 06. Εφ' όσον είμαι σίγουρος για την ορθότητα της θέσης αρχίζω το καργάρισμα και την πρόσθηκη επιπλέον σφιγκτήρων. Δατς ολ φοκς.. για σήμερ τουλάχιστον.

@ theoctapus Ευχαριστώ, πραγατικά ελπίζω να βοηθούν και να μην τρώω άδικα τόσο χρόνο να ανεβάζω τα βήματα με τις φωτογραφίες. Τώρα όσο αναφορά για τους μαγνήτες όπως προείπα είναι η δεύτερη επιλογή μου. Αν δεν μπορέσω να να βρω BK's (γ*μώ τα κ*λο capital controls) σίγουρα θα το ψάχτώ περισσότερο. Είναι μια μεγάλη οικονομική «πληγή» και δεν είμαι σίγουρος πως πρέπει να εμπλακώ. Μέχρι στιγμής έχω πειραματιστεί με «έτοιμα» πηνία από παλιές «φτηνό» κιθάρες και διφορετικούς μαγνήτες (ειδιαιτέρως νεοδυμίου που με ψάρωσαν). Τα αποτελέσματα δεν είναι απογοητευτικά όμως τα εργαλεία που απαιτούνται για τις σωστές μετρήσεις είναι τόσο δυσεύρετα όσο και πανακριβά. Δεν αποκλείω τίποτα όλα είναι ανοιχτά στο τραπέζι. Ότι καταφέρω να «κατασκευάσω» θα το αναρτήσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα ήθελα να προσκαλέσω ανοιχτά όλους του «ηλεκτρονικούς» diyers από Θεσσαλονίκη και να τους ζητήσω/παρακαλέσω, εάν και εφ' οσον ενδιαφέρεστε, να δώσετε κανα χεράκι τεχνο-υλικής υποδομής, είμαι όλος αυτιά και περιμένω τις προτάσεις σας στο pm μου. Ευχαριστώ προκαταβολικά :) @HellFire Νίκο να΄σαι καλά και η strat σου τα σπάει αν και είμαι εναντίον της «λειψανοποίησης» ;D. Επιστροφή στα μαραγκάδικα ;D 01. Ορμάω να στο κόψιμο του καπακιού για να σχηματίσω το όπισθεν κομμάτι της κατασκευής. 02. Μετράω τα κομμάτια που χρειάζομαι και αρχίζω το πριόνισμα με την σέγα 03. Παραθέτω το κομμάτι του καπακιού και π΄ρνω μετρήσεις για το τελικό σχήμα 04. Τσακώνω το ξύλο με σφιγκτήρες και ταινία διπλής όψης πάνω στο γραφείο και αρχίζω το πριόνισμα. 05. 06. 07. Η ίδια διαδικασία και στις δύο πλευρές 08. Αντιπαραθέτω τα κομμάτια μεταξύ τους. Γουστάρω το γεγογονό που είναι book-matched 09. Και φυσικά τα παραθέτω όλα πάνω στην υπολοιπη κατασκευή για να δω που βρίσκομαι