mustafank

Τελικά,κατέληξα στους μαγνήτες που θα τοποθετήσω στην Epiphone Les Paul Special II που έχω και είναι οι Tonerider PAF(Neck+Bridge)Humbucker Alnico IV. Ωστόσο,αναρωτιόμουν για το ηχητικό αποτέλεσμα,αν στη θέση bridge έβαζα τον Generator της Tonerider.Θα υπήρχε πρόβλημα έντασης από το διαφορετικό output bridge-neck? Αυτό που ελπίζω να καταφέρω είναι από τη θέσω bridge να είναι πιο βαρύς ο ήχος(προς metal/post rock) και από neck πιο γλυκός-vintage(προς jazz/blues). Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσω το ίδιο σετ μαγνητών και τη διαφορά στον ήχο να την ψάξω με τη χρήση εφέ? ??? Τhanx,εκ των προτέρων :)

+1000 lol ;D

Το αρχικό post ειναι αυτό,by the way http://www.noiz.gr/index.php?topic=174859.0

Δες και εδώ.Είχα και εγώ την ίδια απορία.. Είπαμε ότι υπάρχει 3θέσιος που σπλιτάρει αυτόματα και τους δύο διπλούς στη μεσαία θέση. Λογικά ο ίδιος μπορεί να σπλιτάρει μόνο τον έναν, αν δεν συνδέσεις όλα τα καλώδια του άλλου και όπως σου είπα και στο πρώτο post έναν βγάζει η DiMarzio και έναν η Ernie Ball σίγουρα. http://cgi.ebay.co.uk/DiMarzio-3-Way-Toggle-Switch-4PDT-Ibanez-Petrucci-Style_W0QQitemZ180448283027QQcmdZViewItemQQptZUK_Guitar_Accessories?hash=item2

Με 30 ευρώ παραπάνω μπορείς να πάρεις αυτή την κιθάρα,που είναι και λιγάκι πιο επώνυμη http://www.thomann.de/gr/epiphone_lp_special_black.htm Αν δε θέλεις υποχρεωτικα les paul στυλ κιθάρα,μπορείς να δεις και εδώ http://www.thomann.de/gr/kramer_focus_vt_211s_fatboy_vs.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_bullet_strat_rw_sb.htm http://www.thomann.de/gr/fender_squier_bullet_strat_hss_rw_bsb.htm http://www.thomann.de/gr/cort_g110_bk.htm http://www.thomann.de/gr/dean_guitars_vendetta_xm_tbk.htm ακόμα και εδώ http://www.thomann.de/gr/epiphone_sgspch_special_egitarre.htm http://www.thomann.de/gr/epiphone_explorer_gt.htm Η ακριβότερη από τις παραπάνω είναι 30 ευρώ περισσότερο από την κιθάρα που πόσταρες και πιστεύω αξίζουν τη διαφορά(ειδικά η explorer έχει the look that kills..)

Οπότε,άν δε θέλω push-pull,θα πρέπει να ξεχάσω το σπλιτάρισμα,απ'ότι κατάλαβα.. ??? Υπάρχει κάποιοα πρόταση για neck μαγνήτη που να έχει jazz χροιά(κατά προτίμηση Seymour Duncan) και bridge αρκετά πιο metal?(γύρω στα 150 και οι δύο μαζι).

Πάντως ο Moondog ήταν πολύ ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη και ανθρώπου,γενικότερα.Άστεγος από επιλογή,ντυνόταν με ρούχα δικής του κατασκευής,εμπνευσμένα από το θεό Θωρ,της νορβηγικής μυθολογίας,κατασκευαστής αυτοσχέδιων μουσικων οργάνων και ήταν μάλιστα και τυφλός.Μια πραγματικά sui generis προσωπικότητα,από τους τύπους που θα ήθελα να είχα γνωρίσει και κεράσει έναν καφέ..

Δηλαδή η τοποθέτηση push/pull δεν είναι απαραίτητη αν μπουν μαγνήτες με 4 καλώδια?

Δηλαδή να υποθέσω πως η αλλαγή στους μαγνήτες προϋποθέτει και αλλαγή στα ηλεκτρικά της κιθάρας?Δε συνδέονται οι μαγνήτες στα υπάρχοντα καλώδια και ποτενσιόμετρα?Η τοποθέτηση push/pull διακόπτη κοστολογείται ακριβά? Στις αγγελίες είδα πως πωλείται σετ μαγνητών Schecter με coil tap που κάνει το διπλό μονό.Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε Seymour Duncan μαγνήτες?

Ένα υπέροχο,κατ'εμέ,κομμάτι του Moondog σε μια πολύ όμορφη εκτέλεση

Καλησπερίζω,για άλλη μια φορά,το φόρουμ.Θα ήθελα τη γνώμη σας για το παρακάτω θέμα: Έχω μια Epiphone lp special II και σκέφτομαι,στο μέλλον,να αλλάξω τους μαγνήτες.Στη neck position θα ήθελα να βάλω κάποιον jazz oriented humbucker για πιο γλυκά καθαρά,όπως http://www.thomann.de/gr/seymour_duncan_sh2n4c.htm ή http://www.thomann.de/gr/schaller_golden_50_n_black.htm και στην bridge position κάτι πιο metal oriented,όπου στη μεσαία θέση του διακόπτη να κάνει split το διπλό σε μονό μαγνήτη(εδώ δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο μαγνήτη στα υπόψιν,απλά δε θέλω active). Είναι κάτι τέτοιο εφικτό,καταρχήν κατασκευαστικά και κατα δεύτερον ηχητικά?Πρέπει,δηλαδή,και οι δύο μαγνήτες να είναι της ίδιας "φιλοσοφίας",γιατί δε με ενδιαφέρει να κάνω blend τους μαγνήτες στη μεσαία θέση. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

@manos_evh Το θέμα με το αυτί μάλλον θα καθυστερήσει,γιατί προς το παρόν δεν το έχω καθόλου.. :'( Μια άλλη ερώτηση που έχω είναι,πως ενώ στο πιάνο,όταν διάβαζα μια παρτιτούρα ήξερα σε ποια οκτάβα να την παίξω,δε συμβαίνει το ίδιο και με την κιθάρα.Μπορώ να ξεκινήσω από οποιαδήποτε χορδή/τάστο ή υπάρχει κάποιο σημείο στην ταστιέρα που θεωρείται η αρχή,π.χ. η Ντο,όταν την πιάνεις στο 10ο τάστο της Ρε χορδής..

Καλησπέρα και πάλι στο φόρουμ.Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερα posts μου,είμαι αρχάριος στην ηλεκτρική κιθάρα(είχα κάνει όμως,στο παρελθόν,5 χρόνια μαθήματα στο πιάνο,οπότε έχω μια επαφή με τη μουσική) και στην παρούσα φάση προσπαθώ να μάθω μόνος μου κάποια πράγματα.Το ερώτημά μου αφορά,από τις δύο παρακάτω μεθόδους ποια είναι προτιμώτερο να ακολουθήσω : α.Με ταμπλατούρες γνωστών τραγουδιών ή β.Μαθαίνοντας κλίμακες. Τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχω τη δυνατότητα να πάω σε κάποιο δάσκαλο(κατ'εμέ το καλύτερο δυνατό) και ο χρόνος που έχω για την ενασχόληση μου με την κιθάρα είναι περί της μιας ώρας ημερησίως. Ειρήσθω εν παρόδω,τα ακούσματά μου κινούνται στον ευρύτερο χώρο της rock. ..Ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Όπως γράφτηκε και παραπάνω το MSD - Telegun πιστεύω θα σε καλύψει και ηχητικά και χρηματικά.

Γιατί δε ρίχνεις μια ματιά στις Schecter?Είναι στο budget σου και είναι παραπάνω από αξιοπρεπή όργανα.Εκτός από τον Thomann θα τις βρεις και στον Ντούκα από Ιωάννινα(www.guitars.gr)

τις ίδιες απορίες είχα και εγώ με σένα πριν λίγους μήνες.. http://www.noiz.gr/index.php?topic=172673.msg385614#msg385614 Τελικά,κινήθηκα στην αγορά ενός πολυεφέ(V-amp3),γιατί κακά τα ψέματα,μπορεί η ποιότητα των προσωμοιώσεων να μην είναι η καλύτερη δυνατή,αλλά σου δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύψεις μόνος σου τον ήχο σου,χωρίς να ξοδέψεις μια περιουσία σε εφέ που δε θα χρησιμοποιήσεις ποτέ,και όταν κατασταλάξεις να αγοράσεις τα ανάλογα πεταλάκια.

Η απορία μου έχει να κάνει με το τί ακριβώς είναι το double binding(από ένα σχετικό ψάξιμο στο διαδίκτυο κατάλαβα πως είναι κάτι σαν έξτρα-δεύτερο κάλυμμα στο σώμα της κιθάρας) και γιατί είναι προτιμώτερο σε μια tele?

Απαντώντας στο αρχικό θέμα του thread και χωρίς να γνωρίζω τίποτα περισσότερο για την παράσταση,εκτός από ό,τι διάβασα εδώ: Και αν ο καλλιτέχνης επιχειρεί με τη δημοσίευση στα media να προκαταλάβει το κοινό του,ούτως ώστε να πειραματιστεί στο αν θα ασχοληθεί κάποιος με τη μουσική κατά τη διάρκεια της παράστασης ή θα περιμένουν όλοι τον "κανιβαλισμό"? Μήπως αυτή είναι η εικόνα της κοινωνίας,σήμερα,όπου η ουσία(βλέπε μουσικη)χάνει την αξία της και τη θέση της παίρνει το φτηνό θέαμα(βλεπε τσεκούρι)?

@bluezlick 48 ευρώ για ένα συγκρότημα με τόση ιστορία δεν είναι τραγικά πόλλα χρήματα(αν και όταν τους είδα το 2006 έχω την εντύπωση πως πλήρωσα λιγότερα).Όσο για τους Thievery,ναι έκαναν sold out,αλλά στο Principal,όχι και σε κανέναν τεράστιο χώρο(και έδω πήγα και ήμουν παστωμένος στους διπλανούς μου).Θα συμφωνήσω,όμως,μαζί σου πως πάντα έτσι ήμασταν,απλά τώρα έχουν ξεφύγει πολύ περισσότερο τα πράγματα..

Έχω την εντύπωση πως η Θεσσαλονίκη έχει μετατραπεί,πλέον,σε μια απέραντη σκυλούπολη,όχι μόνο στις μουσικές επιλογές των κατοίκων της,αλλά και στην ίδια τη συμπεριφορά και νοοτροπία τους. Οι εποχές που αυτή η πόλη "έβγαζε" συγκροτήματα όπως οι Τρύπες,τα Ξύλινα Σπαθιά,Blues Wire και τα συναφή έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.Τώρα μόνο Πάνο Κιάμο(οέ-οέ-οέ) και συγκροτηματάκια που κάνουν διασκευές στους Κατσιμιχαίους και τους Πυξ Λαξ,για rock άλλοθι,θα βρεις.Οπότε τι χώροι και μουσικές σκηνές να γίνουν,όταν ο εκάστοτε επιχειρηματίας,που κοιτάει λογικά την τσέπη του,ξέρει πως θα φαληρίσει?Είναι δυνατόν να έρχονται γκρουπάρες όπως οι Motorhead,οι Thievery Corporation,o Red Snapper,Parov Stellar,Stereo MC's και άλλοι και να μαζεύονται 1000,με το ζόρι 1500 άτομα,και ο Χατζηγιάννης να κάνει δύο και τρεις μέρες sold out στο Θέατρο Γης?Να είναι ελάχιστοι αυτοι που ξέρουν τον τρομέρο μπασίστα Γιώτη Κιουρτσόγλου,αλλά άπειροι αυτοί που γνωρίζουν τα άπαντα Φοίβου-Καρβέλα και σία? Με συγχωρείτε,αλλά αυτοί είμαστε και στην τελική παίρνουμε αυτό που μας αξίζει και για μια συναυλία της προκοπής θα τρέχουμε Αθήνα.

Αν και γι'αυτά που αναφέρεις ταιριάζει γάντι η έκφραση it's all greek to me,πιστεύω πως όταν την ψάξω με τον υπολογιστή οι δυνατότητες θα είναι απεριόριστες.Προς στιγμήν,το μόνο που έχω να κάνω είναι δουλειά-δουλειά-δουλειά και ποοολυυυύ ψάξιμο με το καινούργιο μου παιχνίδι.

thanx mate! Πιστεύω πως η πρότασή σου ήταν η πιο value for money deal..

Τελικά,αγόρασα το v-amp3 της Behringer. Το πρώτο σχόλιο που μπορώ να κάνω είναι γουάου!Δε νομίζω πως ένας αρχάριος κιθαρίστας χρειάζεται κάτι περισσότερο στο ξεκίνημά του.Για μένα είναι ήδη αρκετά περίπλοκος ο χειρισμός του και το πλήθος των εφέ που προσφέρει είναι τουλάχιστον ικανοποιητικό.Περιέχει δικό του software και κάρτα ήχου για ηχογραφήσεις στο pc και μου κόστισε μόνον 90 ευρώ.Την αγορά την έκανα από κατάστημα της πόλης μου(Θεσ/νίκη) και η τιμή είναι χαμηλότερη από Thomann(95E) και dv247(92E) τη στιγμή που γράφω αυτό το μνμ! ;D

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας.Θα τα λάβω όλα σοβαρά ύποψιν και την επόμενη φορά θα ανεβάσω κάτι πιο ολοκληρωμένο. Όσον αφορά το θέμα της ιεροσυλίας,πιστεύω πως κάτι τέτοιο εξ ορισμού δε μπορεί να υφίσταται στην τεχνη. Η μοναδική ασέβεια που μπορει κάποιος να διαπράξει απέναντι στη μουσική είναι να υποτιμήσει τους δημιουργούς(πχ απόψεις του καρβέλα,προ ετών, για Mozart,Beethoven,αλλά και Θεοδωράκη)και υπερφίαλα να δηλώνει διάφορα.

@DIMIS75 το κομμάτι το διάλεξα για δύο λόγους: α.γιατί μου είναι γνώριμο ηχητικά και β.γιατί βρήκα μια εύκολη ταμπλατούρα του,που θεώρησα ότι μπορούσα να ψιλοβγάλω. Ελπίζω,να μη διέπραξα καμία ύβρη... :P Όσο για το θέμα που δημιουργήθηκε για το κατά πόσο μια σύνθεση μπορεί να μεταφερθεί και σε άλλο όργανο από αυτό για το οποίο πρωτογράφτηκε,η γνώμη μου είναι πως στη μουσική δεν υπάρχουν όρια.Αν φτάσουμε να περιορίζουμε την τέχνη με ΠΡΕΠΕΙ και ΜΗ,χάνουμε το πραγματικό της νόημα,να εκφράζει όλα αυτά που δε φαίνονται με γυμνό μάτι.