Terry RoscoeBeck5

Sorry τώρα το είδα... Τα Fender CBS era από ποιότητα κατασκευής είναι ε... χμμμ... αχούμ... πως να το πω ευγενικά; Α, ναι... αρκετά μέτρια ;D Βέβαια κάποια κούτσουρα από αυτήν την εποχή και κάποια ποιο παλιά - ΄60s- τα ξυλάκια τους έχουν γίνει «χαρτί» και «σκάνε» υπέροχα... Όμως η ξυλοκουβέντα σταματάει εδώ για τους γνωστούς λόγους ;D ;D ;D Αν λοιπόν θες αυτόν τον ήχο, μάζεψε τα λεφτά σου και αναζήτησε vintage κούτσουρο... Δεν είναι η Warmoth ή η κάθε Warmoth αυτό που θες... @ Μαραθον: Διαβολέα μην του βάζεις ιδέες ;D ;D ;D

Ας πούμε ότι έφτιαξα ένα Jazz bass με τα ξύλα της αρεσκείας μου από την warmoth... Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι το επόμενο θα ακούγεται το ίδιο, ακόμα και αν το φτιάξω ξανά με πχ alder σώμα και maple μπράτσο; Δεν υπάρχει φίλε μου ακριβώς στα partcaster όργανα (δηλαδή για να πούμε την αλήθεια ούτε και στα άλλα ;D)... Υπάρχει στο περίπου... Απλά με ένα έτοιμο όργανο, το ακούς και σου κάνει ή δεν σου κάνει- πας στο επόμενο. Με το partcaster ότι θα σου φέρει ο κυρ Μήτσος ο ταχυδρόμος ;D ;) Είναι να σου κάτσει το ζάρι...

Messalion για κάνε και μια... διερευνητική από τον Marathon που είναι μανούλα στα decals ;)

ΟΚ ότι θέλει ο Messalion :) Όταν το τελειώσετε να το δούμε... Καλορίζικο το νέο workshop και απ' ότι είδα στις φωτογραφίες είσαι πολύ καλά εξοπλισμένος.

Μπράβο και από εμένα, δείχνει εξαιρετικό. Μόνο που έχω μια απορία: Ο τίτλος είναι «κατασκευή μπράτσου για Fender»... Το headstock όμως είναι... Gibsonε :o :o :o ;D ;D Τι ετοιμάζει ο Messalion; ::)

Να ένα χαρακτηριστικό δείγμα Ιαπωνικού lawsuit era Rickenbaker, από το Kasuga Gakki. Ωραιότατο...

Έτσι ντε, να ακούσουμε και τους πιο... ώριμους ;D Το υπαινίχθηκα ότι είναι θέμα για εμάς τους λίγο πιο... μεγάλους, που όλο και κάποιο από αυτά τα όργανα θα έχουν πέσει στα χέρια μας... Πάντως για τις Greco έχω ακούσει και τα εντελώς αντίθετα, ως κιθάρες που κόντραραν στα ίσια Les Paul... Βέβαια μπορεί να έτυχε...

Αυτό πρέπει να εννοεί ότι οι τύποι τους έδιναν τα σχέδια, τα specs και το εργοστάσιο τις παρήγαγε για λογαριασμό τους. Δηλαδή έκλεινα ένα συμβόλαιο- ότι θα μου φτιάξεις τόσες κιθάρες- με τον Kasuga πχ και αυτός το υλοποιούσε. Σαν να πήγαινες εσύ πχ και να του έλεγες τις θέλω έτσι και έτσι και να λένε Messalion Guitars ;)

Thanx αλλά βάλτε ένα χεράκι ;D γιατί όπως έγραψα το θέμα κόπιες και 70s είναι ψιλό...χάος. Ψάχνοντας πχ για τα Shaftesbury- μετά από πολύ ψαχούλεμα- βρήκα ότι η Rose Morris έδινε στους Ιάπωνες να της φτιάχνουν τα Rick μπάσα, αλλά τις Rick κιθαροκόπιες της, τις έφτιαχνε η EKO στην Ιταλία :o Μύλος... ;D

Πέρα από τις αγγελίες, μιλάμε για όργανα που κυκλοφορούν «κάτω από την μύτη» μας. Δηλαδή από παζάρια μέχρι ότι βάλει ο νους σου. Είναι απίστευτο τι πουλάει ο κόσμος και τι έχει στα «μπαούλα» του. Χρειάζεται και τύχη να πέσεις επάνω τους. Πάντως, κοιτώντας την λίστα, ανακάλυψα το πρώτο μου μπάσο, ένα Melody Precision, που το είχα πάρει το 1984 :o Μόλις τώρα βρήκα την «καταγωγή» του- Kawai/Teisco :)

Είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Η απάντηση μου είναι ότι ακόμα και στην Αθήνα ;D Και αυτό στάθηκε η αφορμή να αρχίσω το ψάξιμο- μια κόπια Rick από τα τότε που έπεσε στα χέρια μου, μια Teisco και κάποια άλλα όργανα... Και άρχισα να τα ψιλό ψάχνω, καθώς μου δημιούργησαν απορίες: Είναι σόι; Και αν ναι τι είδους; ;D

Καθώς από καιρού εις καιρόν πέφτω επάνω σε διάφορα vintage ιαπωνικά όργανα- κόπιες γνωστών αμερικάνικων- άρχισαν να μου γεννούνται απορίες αναφορικά από το που «κρατάει» η σκούφια τους. Διάφορα «εξωτικά» ονόματα εργοστασίων βρέθηκαν στον δρόμο μου, όπως Matsumoku, Fujigen Kagi και άλλα, καθώς και μάρκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές. Οι Ιάπωνες από τα ‘60s είχαν αρχίσει δειλά- δειλά να «ξεσηκώνουν» αμερικάνικα μοντέλα. Η δουλειά «άνθισε» τα επόμενα χρόνια και τράβηξε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70- αρχές του ‘80, οπότε οι «γιάνκηδες» Fender, Rickenbacker, Gibson- άρχισαν να τους απειλούν με μηνύσεις. Γνωστό το παράδειγμα της Tokai- και έτσι μας προέκυψαν οι διαβόητες «lawsuit guitars». Stratocaster, Les Paul, SG, 4001… από όλα τα καλά έβγαζαν τα ιαπωνικά εργοστάσια, κάτω από πλήθος brand names. Μετά το «κυνηγητό» οι Japs έβαλαν τέλος στις κόπιες, όπου σύμφωνα με όσα καταθέτουν στο net ιδιοκτήτες τους ή ειδικοί επί των συγκεκριμένων οργάνων, πολλά από αυτά ήταν υψηλής ποιότητας. Ο λόγος ήταν ότι οι κατασκευαστές τους, σκόπευαν την Ιαπωνική αγορά και ήθελαν να παρουσιάσουν ανταγωνιστικά όργανα σε σχέση με τα αμερικάνικα- με καλά ξύλα- hardware, αλλά σε ελκυστικές τιμές για τους ιθαγενείς. Βέβαια στην πορεία τα όργανα άρχισαν να κυκλοφορούν και σε Ευρώπη και Αμερική. Για παράδειγμα, στην Αγγλία το γνωστό μουσικό μαγαζί Rose Morris, στα ‘70s έδινε παραγγελίες στους Ιάπωνες για κόπιες Rickenbacker μπάσων υπό την επωνυμία Shaftesbury. Βέβαια και στην περίπτωση των «lawsuit guitars», υπήρχαν καλύτερα και χειρότερα όργανα, με ανώτερα ή κατώτερα specs και εν κατακλείδι ότι πλήρωνες αυτό έπαιρνες. Η δε πλάκα είναι, ότι την δεκαετία του ’70 τόσο η Fender όσο και η Gibson είχαν αρκετά θέματα με την ποιότητα των παραγόμενων οργάνων τους, την ώρα που οι ιάπωνες κόπιαραν με επιτυχία τα 50’s και 60’s μοντέλα των αμερικάνων. Άλλο ένα σημείο ιαπωνικής «υπεροχής», ήταν τα ξύλα: Οι αμερικάνοι από το 1974 είχαν υπογράψει την συνθήκη CITES (the Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna and flora), που σε απλά ελληνικά σημαίνει: Bye- bye Brazilian rosewood για τις αμερικανικές εταιρίες. Αντίθετα οι ιάπωνες συνέχισαν να το χρησιμοποιούν στα αντίγραφα τους τουλάχιστον μέχρι το 1980, οπότε και η χώρα του «ανατέλλοντος ηλίου» υπέγραψε την CITES. Η ιστορία «lawsuit guitars» είναι αρκετά χαοτική. Πάντως μετά από googlαρισμα και μια σχετική έρευνα, έπεσα πάνω σε αυτό: Έχουμε την ονομασία του εργοστασίου και ακολουθούν τα παραγόμενα brands. Μέσα στην λίστα μπορεί να αναγνωρίσετε κάποια μάρκα που έπεσε στα χέρια σας, κατά τους... νεανικούς σας χρόνους. ;) Fujigen Gakki: Contract Manufacturing for: Antoria, Epiphone, Greco, Ibanez, Jason, Mann, Odessa, Orville by Gibson, Penco, Univox, Yamaha, Kent, Hohner Sales Brands: Oakland, Beck Bridge, Goldentone Grant Isonez, P. visitors, Pearl, Polaris, Sakai, Ventura Guyatone: Exclusive: Capri, Crown, GUYATONE, Guya, Fandel, Imperial, Saturn Contract Manufacturing for: Apollo, Audition, Decca, Domino, Futurama, Hondo, Kent, Kingston, Ibanez, Orpheum, Silvertone, Suzuki Sales Brands: Barclay, Beltone, Broadway, Capri, Crestwood, Elko, Feather, G. Rossi, Howard, Hi-Lo, Ideal, Johnny Guitar, Kimberly, Lafayette, Lindell, Maier, Marco Polo, Marquis, Maximus, Melodies, Montclair, Omega, Orpheus, Prestige, Recco, Royalist, St George, Silhouette, Sorrento, Toledo, Vernon, Victoria, Zen-On, Zenta Kasuga: Exclusive: Kasuga, Tokai, Goban Contract Manufacturing for: Burny, Conrad, Fernandes, Hondo Sales Brands: Heerby, Ganson, Emperador, Madeira, Asco, Orville Kawai/Teisco: Exclusive: Del Rey, Kawai, Teisco, Teisco Del Rey Contract Manufacturing for: Arbiter, Audition, Apollo, CBS, Decca, Imperial, Kay, Kent, Kingston, Ibanez (60's), Noble, Silvertone, Tele Star Sales Brands: Arirang, Band Master, Barth, Daimaru, Devoc, Diasonic, Dispender, Duke, Heit Deluxe, Hi-Lo, Holiday, Jedson, Kimberly, Keefy, Lindell, Melody, MCM, Noble, Prestige, Philharmonic, Randall, Regina, Rexina, Sakai, Satellite, St Georges, Schaffer, Shadow, Sorrento, Sterling, Swinger, Tonemaster, Top Twenty, Winston, Zeus Matsumoku: Exclusive: Arai, Aria, Aria Diamond, Electra, Stewart, Tempo, Ventura, Westbury Contract Manufacturing for: Columbus, Conrad, Domino, Epiphone, Greco, GUYATONE, Ibanez, Washburn (Wing-and Stage-series), Westone, Yamaha Sales Brands: Arita, Barclay, Cimar, Custom, Dia, El Maya, Fell, Gallan, Gigan, Hi.Lo, Howard, Lindberg, Lyle, Luxor, Maxitone, Maya, Mayfair, Montclair, Pan, P. visitors, Raven, Sekova, Skylark, Univox , Vision, Volhox Tombo: Exclusive: Morris Contract Manufacturing for: Norma Marks Distribution: Angelica, Asama, Columbus, Condor, Duke, Horugel, Kinor, Montaya, Queen, Regina, Schaffer, Yamato Terada Contract Manufacturing for: Grapham, Gretch, Joo Dee, Morris, Orville, Vesta and Fender Japan Υπάρχουν και αυτά τα brands για τα οποία όμως δεν έχει γίνει γνωστό σε ποια εργοστάσια παραγόντουσαν: Ayar, Astrotone, Beeton, Bradford, Bruno, Conqueror, Calif., Canora, Cipher, Coronado, Cutler, Demian, Eros, Fresher, Holiday, Intersport Mark Lero, Mako, Marlin, Master, Matador, Mellowtone , Memphis, Montaya, Orlando, Pleasant, Regent, Sigma, Solola, Tamaki, Trump, MegaTones, Westminster.

Μανώλη μου για να σου πω την αλήθεια, δεν τον έχω παρά παρακολουθήσει αυτόν τον χώρο. Άμα είναι vintagαδες και μες στην σαπίλα ;D ;D ;D τότε P κλασικουριά δαγκωτό... με όλα τα φάζια του κόσμου ;D

Ας τα πάρουμε ένα- ένα… Standard Precision: Κλασικό, δοκιμασμένο, αγαπημένο… Έχει παίξει από… μέχρι. Όμως για την περίπτωση σου (stoner/doom) έχω την αίσθηση ότι αυτή η μουσική θέλει πιο «massive» ήχο. Οπότε ο split sing coil μαγνήτης του, μάλλον δεν είναι αυτό που θες. Modern Player Jaguar: Πρώτον, δεν το έχω ακούσει… Δεύτερον και αυτό είναι φιλοσοφίας Precision αναφορικά με τον μαγνήτη του. Τρίτον… σώμα από koto, αυτό είναι ένα ερωτηματικό. Άλλοι το αναφέρουν ως πορώδες και σπογγώδες ξύλο, άλλοι ως tone wood, κάποιοι ως καλό ξύλο και πολύ «κουδουνάτο»- κατάλληλο για μουσικά όργανα, και το χαρακτηρίζουν ως το «ash της Ιαπωνίας». Modern Player Tele Precision: Διαφοροποιημένο από τον ένδοξο πρόγονο του (P ’51) και σαφέστατα πιο «τούμπανο» με τους δύο wide range μαγνήτες του. Νομίζω ότι τώρα αρχίζουμε να μπαίνουμε στα «χωράφια» σου, από άποψη ήχου. Αν μάλιστα σου αρέσουν οι maple ταστιέρες, εδώ είσαι… Για τα δικά μου γούστα, plus το σώμα alder. Black Top Precision: Εγώ πάντως βρίσκομαι εδώ… Δύο humbuckers, γεγονός που μου «παντρεύει» την φιλοσοφία MusicMan με ένα μπάσο Fender. Ή διαφορετικά ένα «πουσαρισμένο» Jazz σε σώμα Precision. Οι μαγνήτες και το στήσιμο του έχουν κάτι από την λογική του Roscoe Beck- βέβαια, εδώ δεν υπάρχουν μαγνήτες του… μπάρμπα Bill. ;) Θεωρητικά, το πιο «γκαζάτο» από τα τέσσερα και στα plus- πάντα για τα γούστα μου- η high mass bridge. Είναι και… μαύρη μαυρίλα, ποιος την χάρη σου. Η χαρά του stoner/doom ;D Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να τα ακούσεις πριν αγοράσεις, για να αποκομίσεις τα δικά σου συμπεράσματα...

Ωραίες οι ποζεριές, λατρεία οι Rush, αλλά εδώ είναι το groove βρε παιδί μου ;D ;D ;)

Sotto καλά τα λες για τα Squier, αλλά please κόψε λίγο για τα φουλ μαόνια των epi ;) Κάτι άθλια gabon ή συναφή μαονοειδή είναι. Έχω δει LP epi με ανοιγμένο το headstock σαν τριαντάφυλλο ;D γιατί απλά έπεσε κάτω και ο ιδιοκτήτης ακόμα... κλαίει :)

OΚ λοιπόν... πάρε ένα και από εμένα στο ίδιο κλίμα (αυτό που θα ακολουθήσει σήμερα το βράδυ στην Βουλή των Ελλήνων) ;) Ευκαιρία να θυμηθώ και τα νιάτα μου ;D

;D ;D ;D Μπράβο... μπράβο... βλέπω ότι όλοι σιγά-σιγά μπαίνουμε στο mood. ;)

Αφιερωμένο... από το αγόρι που μας ετοιμάζει για εκεί που λέει ο τίτλος του τραγουδιού.. Talking Heads - Road To Nowhere Talking Heads - Road To Nowhere - YouTube

Εξ όσων γνωρίζω δεν μπορεί το forum να κάνει κάτι τέτοιο (black list). Οπότε θα ξαναπώ, το νου σας και μην παρασύρεστε από τους «χουβαρντάδες» αγοραστές που πληρώνουν όσο- όσο- από την Νιγηρία ή αλλού. Και κυρίως δεν δίνετε «κρίσιμα» στοιχεία...

Εννοείς άλλος ένας... ;D Υπάρχουν πολλά θέματα στο forum για την απάτη από την Νιγηρία και φυσικά το «Κυκλοφορουν απατεώνες στο διαδίκτυο» μόλις μπούμε στις αγγελίες... Τα μάτια μας ανοικτά...

Spooky... H Rick δεν αφήνει κανέναν σε χλωρό κλαρί... εκτός από τους Κινέζους φυσικά, που δεν μπορούν να τους ακουμπήσουν... Περίεργο πως τους ξέφυγε αυτό... Και τώρα στο θέμα μας: Ωραία τα Rick, αλλά δύστροπα όργανα. Περίεργο μπράτσο (για τα γούστα μου), περίεργη η αίσθηση να το έχεις επάνω σου... Γενικά παρότι τα γουστάρω δεν τα βρήκα και τόσο player friendly. Βέβαια όλα είναι μια συνήθεια... Πάντως, εκ πείρας, έχω παίξει με Ιαπωνέζικη ρέπλικα (mid 70s) βύσμα- βύσμα με 00s και late 70s original Rick και η σύγκριση ήταν κατά για τα real deal ;D Η ρέπλικα έπαιζε πολύ πιο «ζωντάνα»- ιδιαίτερα από το « συνομήλικο» της Rick :o ( ένα του '78) Βεβαίως αυτά συμβαίνουν... Δεν σημαίνει ότι επειδή γράφει κάτι στο headstock σώνει και ντε θα κελαηδάει... Μας έχει τύχει με F με G κλπ... Πάντως αν επιμένεις σε Rick ρίξε και μια ματιά στο e-bay (αν και είναι δύσκολο λόγο του κυνηγητού που ρίχνει η Rickenbacker) ή στο net γενικότερα ή ακόμα και εδώ, για κάποιο Elektra, Greco, Shaftesbury από τα '70s. Είναι στα ίδια (περίπου) λεφτά με αυτό που θες να αγοράσεις- αλλά με λίγη καλή τύχη μπορείς να πέσεις πάνω σε κάποιο διαμαντάκι ;)

Ε, αν αυτό σου αρέσει, αυτό πάρε και μην το σκέφτεσαι. Αμφότερα είναι begginers level- έχουν κάποιες διαφορές ήχου (αλλά μην μπούμε σε αυτά τα χωράφια ;)), οπότε κλείσε τα μάτια και πάρε αυτό που σου αρέσει.

Οπτικά; Ποιο από τα δυο σου «χαμογελάει»; ;)

Λες ε; Ε, αφού είναι recommended να τον πάρουμε τότε ;D ;D ;D Αυτό με τον Korgious είναι λίγο... inside joke, αλλά περισσότερα θα σου πω από κοντά, όταν μας τιμήσεις με την παρουσία σου εδώ εις τα θερμά νότια κλίματα ;) ;D