Terry RoscoeBeck5

Αυτό που λέει και ο Κώστας. Το παλιό καλό και δοκιμασμένο τρικ για μπασίστες- ιδιαίτερα δημοφιλές σε εποχές οικονομικής κρίσης ;D Βράζουμε τις χορδές για να φύγει η κατά το κοινώς λεγόμενο, μπίχλα, έτσι ώστε να αποκτήσουν ένα σχετικό bright στον ήχο. Μπορείς να ρίξεις ξύδι ή λεμόνι που απομακρύνει τα λίπη. Δεν μπορείς να το κάνεις όμως σε coated χορδές. Είναι μια λύση «εκτάκτου ανάγκης», για πτωχούς πλην τίμιους μπασίστες ;), την οποία σνομπάρουν οι καπιταλιστές συνάδερφοι τους ;D ;D ;D ;D Φυσικά άντε να τους ρίξεις ένα βράσιμο, διότι η πατέντα δεν είναι για παραπάνω.

Ε, όχι κύριε πρόεδρε, δεν έφτασα σε τέτοιο βαθμό κατανάλωσης... ;) Η πεταλιέρα σου είναι jumbo size ;D ;D ;D

Βλέπεις λοιπόν ότι δίνω το καλό παράδειγμα... ;D Just say no to GAS :) Αλήθεια σου λέω, θεραπεύτηκα, όχι άλλες αγορές, τέλος τα μπάσα, όχι άλλα πετάλια... Ε, εντάξει... αν προκύψει κάποια ανάγκη ίσως και να... Αλλά η κυρίαρχη γραμμή του μαγαζιού ;D είναι αγορές τέλος. Ούτε χορδές, μόνο βράσιμο ;)

Όχι βρε συ... Για να καταλάβεις ότι ενώ έχω τα πάντα όλα για να στήσω τα δύο καινούργια, είμαι τόσο ξενερωμένος από την όλη κατάσταση που ακόμα δεν έχω κάνει τίποτα... Απλά, χτες αγόρασα φύλλα χαλκού για shielding στο cavity, αλλά αυτό δεν νομίζω να πιάνεται για GAS ;)

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D Ακριβώς μια από τα ίδια... Ήθελα ένα ηλεκτρικό upright, αλλά... Κοιτάζω κάθε μέρα τις αγγελίες, αλλά... Δεν είμαι 22, όμως το θέμα έχει ζορίσει, οπότε... Τελικά νομίζω ότι... θεραπεύτηκα και εγώ ;) Αλλά... βοηθάει ότι δεν έχω πια που να βάλω τα μπάσα ;D ;D ;D ;D Ευτυχώς βοήθησα στην θεραπεία μου αποκτώντας αυτά που ήθελα προ κρίσης, έτσι σπανίως θα δω κάτι που θα με συγκινήσει. Αλλά... ακόμα και αν το δω μου υπενθυμίζω ότι... θεραπεύτηκα ;D ;D ;D

Ναι, αλλά με πινέλο γιατί δεν είχα πιστολέτο- και έστρωνε λίγο δύσκολα. Γι' αυτό είπα καλύτερα με πιστολέτο... Παρόλα αυτά έκανε την δουλειά μια χαρά. Σχεδόν δύο χρόνια μετά η ταστιέρα είναι στην θέση της ;D και χωρίς... αυλάκια. Βέβαια αν παίζεις με flat δεν χρειάζεται να κάνεις όλη αυτή την διαδικασία... Αλλά για round και με ταστιέρα που το ξύλο της δεν είναι και πολύ... solid, ασυζητητί. @ Μαραθώνιο Στα... τούβλα μπούσταρε λίγο τα πρίμα και χάλαγε λίγο και το intonation ;D

Από τον Jaco ξεκίνησα... ;D και αλλού (σχεδόν) κατέληξα. Δηλαδή, όταν ο αείμνηστος το είχε κάνει άταστο, το πλάκωσε στα βερνίκια για σκάφη, αλλά με τα χρόνια αυτό το υλικό ξεφλούδιζε και ξανά μανά βερνίκια... Μέχρι που του το έφτιαξε ο μάστορας του (μου διαφεύγει το όνομα του) κάποια στιγμή στα late '70ς αν θυμάμαι καλά. Έτσι, πήγα εδώ στα γειτονικά μαγαζιά με είδη για σκάφη και ζήτησα κάποιο ανθεκτικό βερνίκι. Εκεί η καλή κυρία, που πρότεινε το Bonda Seal γιατί είναι «μπετόν»- το οποίο όμως δεν είναι «κλασικό» βερνίκι σκαφών. Κάνει όμως και για ξύλα και για τούβλα... ;D

Λοιπόν αδερφέ, αυτό που ζητάς ονομάζεται Bonda Seal και ανήκει στην κατηγορία «υγρό γυαλί». Το έβαλα στην ταστιέρα του άταστου Squier που έχω και σώθηκα. Χρησιμοποιώ round χορδές και είχα «οργώσει» την ταστιέρα, οπότε ήθελα ένα πανίσχυρο coating. Αυτό είναι ότι πρέπει... Είναι ένα πολυμερές δύο συστατικών, απίστευτα ανθεκτικό, αλλά λιγάκι δύσκολο στο στρώσιμο- καλύτερα η δουλειά να γίνει με ψεκαστικό «πιστόλι». Το «μειονέκτημα» είναι ότι μου κομπρέσαρε λίγο τον ήχο- λίγο όμως και όχι άσχημα. Βέβαια το 1 lt κάνει 50 ευρώ...

Έκπληκτος... Δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι έπαιζε κιθάρα, πόσο μάλλον για την συλλογή του. Έπαθα πλάκα με την D' Angelico, απίστευτος ήχος και εκτίμησα το γεγονός ότι οι Fender του ήταν με... maple ταστιέρες ;D Εμείς οι... «πτωματολάτρες» (νομίζω ότι κάπως έτσι δεν μας αποκαλεί ο Βασίλης TGL;) ;D ;D λατρεύουμε να βλέπουμε τέτοια «κούτσουρα». Υπέροχη συλλογή...

Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ο Jobs ήταν ένας από αυτούς που άλλαξαν το «πρόσωπο» του πλανήτη. iPhone, iPad, iPod, iMac, iTunes... Μας έκανε να δούμε διαφορετικά τους υπολογιστές, τα κινητά, την ψυχαγωγία... RIP και ας ελπίσουμε ότι θα μας προκύψουν και άλλοι τέτοιοι άνθρωποι που έβλεπαν μπροστά.

Kokakias από την μια, Hot Stuff από την άλλη... ;) Τυχαίο; Ύποπτα πράγματα πρωί- πρωί ;D

Καλά βρε απαράδεκτε τύπε, ήμουν (και) στο Middelburg, 45 λεπτά (και ούτε) με το τρένο και τώρα το ξεφουρνίζεις;

;D ;D ;D Πάντως, πάλι εκ πείρας, το ζήτημα πέρα από τιμή και ποιότητα είναι το ματσάρισμα. Παίρνεις ένα part από εδώ, ένα από εκεί, ένα από παραπέρα... Πας να τα βάλεις όλα μαζί και τότε αρχίζουν τα... τσάμικα. Τα περισσότερα εκ πρώτης όψεως δείχνουν να ματσάρουν και όταν αρχίζει το μοντάρισμα παίρνει... φωτιά το τρυπάνι, γιατί για δύο χιλιοστά το pickguard δεν πέφτει στις τρύπες, τα κλειδιά για 2,5 ή το pocket του μπράτσου είναι στενό ή έχει τζόγο κλπ...

Έτσι είναι φίλος, ο βήχας, ο έρως και το... χρήμα δεν κρύβονται ;D

Για τον Hefner δεν μου έχεις πει τίποτα... πάλι καλά που υπάρχει και το Noiz και τα μαθαίνω ;D Ο Ισπανός έχει απίστευτες τιμές και πολύ καλή ποιότητα- υπέρ του δέοντος καλή θα έλεγα και αυτό από προσωπική πείρα... Off topic: Αχχχχχχχχχχ.... μόλις γύρισα από Ολλανδία και θέλω να βάλω τα κλάματα... Stay Calm, don't be alarmed, it's just a holiday, Back At The Funny Farm :'( :'( :'(

Τελικά είτε εκεί, είτε εις τας Σέρρας εις την θέα των... Ροξ οι αντιδράσεις είναι κοινές ;D Τι να κάνουμε, το άγνωστο τρομάζει...

Duke θα σου πω ότι παρότι υπήρξα με το μαλλί μέχρι εκεί κάτω, ;) ώρες- ώρες πιάνω τον εαυτό μου να κοιτά περίεργα τους... μαλλιάδες Και για να μην αρχίσει ο Μάραθον- εννοώ ότι κάποιες φορές μου κάνουν λίγο «φρικιά»- και μετά με ανακαλώ στην τάξη, καθώς μου υπενθυμίζω ότι «βρε νούμερο και εσύ έτσι ήσουν και χειρότερος». Κατανοώ ότι τα... γεράματα σε κάνουν συντηρητικό- για εμένα το πιστεύω ακράδαντα- οπότε σκέψου πως σε βλέπουν αυτοί που ποτέ δεν μπήκαν στα «παπούτσια» σου. Σαν εξωγήινο...

Αναφέρεσαι στον... Bootsy Collins ; ;) ;D ;D LK, ε, αν ήταν για καλό σκοπό κ. συνήγορε τότε χαλάλι σας ;)

Κύριε συνήγορε με σοκάρετε. Δεν τολμώ ούτε καν να σας φανταστώ με αυτήν την περιβολή ;D Duke μην το παίρνεις περί πόνου, περιγράφεις μια διαχρονική κατάσταση όπου μαλλί ίσον αναρχικός, ταραχοποιός, πρεζάκιας και πολλά άλλα- με αποτέλεσμα οι «παρενέργειες» που αφηγήθηκες. Και για να ευθυμήσουμε, θυμάμαι την αφήγηση ενός φίλου μου, πληκτρά και μαλλιά, όταν πριν από αρκετά χρόνια έπαιζε σε ένα «σκυλάδικο» εις τα Σέρρας... Είχε πάει σε ένα παρακείμενο χωριό, μαζί με κάτι άλλους από την ορχήστρα- μαλλιάδες και αυτοί... Μόλις τους είδαν οι γιαγιάδες του χωριού αναφώνησαν την «ιστορική» ατάκα: «Κρύφτε τα πορτοφόλια σας, ήρθαν οι... ροξ» ;D ;D :o :o ;D ;D Καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν στερεότυπες κοινωνικές αντιδράσεις, πόσο μάλλον σε κοινωνίες που έχουν ξεμείνει... κάνα- δύο αιώνες πίσω...

Αχχχχχ... αυτά κάνεις και με λολένεις ;D Τρελό, αισθαντικό αγόρι ;) Μην τους ακούς, σε ζηλεύουν που δεν μπορούν παίξουν με συναίσθημα οι... παλιοτεχνοκράτες ;D ;D ;D

Φτου... τι έχασα; ;)

Λοιπόν εγώ θα στην πω την... αμαρτία μου: Μου άρεσε περισσότερο το upright στο τέλος ;). Το πρώτο ήταν αρκετά «στρογγυλό» και ισορροπημένο, το δεύτερο μου ακούστηκε λίγο άδειο, το άταστο που μάλλον ήταν το τρίτο (αν κατάλαβα καλά) είχε ένα συμπαθητικό γρεζάκι- που προσωπικά μου αρέσει- και ως προς τις ντομάτες που ανέφερες, ξέχασε το, έχουμε κρίση,κοστίζουν ;D ;D ;D... Και υπομονή, αν θες σκληρή κριτική κάνε υπομονή μέχρι αύριο που θα ξυπνήσει ο αγαπητός Νέστορας ;D

Είναι (και καλά τέλος πάντων) ότι έχουν τα specs του τότε οργάνου, αλλά με... modification: Αν πχ το jazz του 74 έβγαινε με σώμα alder, το VM έχει agathis ή basswood ή maple ή ότι τέλος πάντων πιάσει ο μπάρμπα Μήτσος στην Κίνα ή την Ινδονησία ;D Κατά τα άλλα εμφανισιακά είναι ένα όργανο που παραπέμπει στο τάδε jazz, έχει τα ίδια scale, nut width με το παλιό κλπ. Φυσικά ομοίως μαγνήτες, κλειδιά, καβαλάρης είναι υποδεέστερα από το πχ Jazz του 74- για παράδειγμα οι μαγνήτες είναι... modified στοιχείο καθώς είναι Duncan designed ;) Η διαφορά που ζητάς- κατά την άποψη μου- είναι ότι τα απλά (δηλαδή τα Affinity) είναι λίγο πιο... κούτσουρα, με ουσιαστική διαφοροποίηση τα ξύλα τους, που είναι hardwood και βεβαίως δεν έχουν... Duncan designed μαγνήτες ;D ;D ;D Ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες διαφορές που δεν μου έρχονται τώρα, αλλά ας μην διυλίζουμε τον κώνωπα... :) Είναι μια χαρά starter κουτσουράκι, που σηκώνει και ενδιαφέρουσες μόντες...

ΟΚ... Μήπως θα ήταν εύκολο να δούμε και την συνέχεια; Να οδηγεί κάποιος το παπάκι; ;D Για το πρώτο clip no comments, εξάλλου η τέχνη είναι τόσο... υποκειμενική ;) Κάντε την πλάκα σας παιδιά και όλα καλά.

Τι να κάνω, old habits die hard... ;D Από την άλλη, το εν λόγο «κουτσουράκι» είναι μια ωραιότατη πλατφόρμα για να του... αλλάξεις τα «φώτα» (με την καλή έννοια), δηλαδή μαγνήτες, κλειδιά, καβαλάρη και να το κάνεις πραγματικά modified ;) Και για αυτό τον λόγο δεν ψηφίζω Ibanez- γιατί κατά τα άλλα, όπως το έχω γράψει κατ' επανάληψη, τα θεωρώ «τίμια» και value for money όργανα